Πρότυπο:Δογματική και συμβολική θεολογία

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Τα εξώφυλλα των βιβλίων
  • Τίτλος βιβλίου: Δογματική και Συμβολική θεολογία
  • Κατηγορία: Δογματική
  • Συγγραφέας: Ματσούκας Νικόλαος
  • Εκδότης: Πουρναράς
  • Τόπος Έκδοσης: Θεσσαλονίκη
  • Έτος Έκδοσης: Α΄ και Β΄ Τόμοι, 2007. Γ΄ Τόμος, 2005
  • Σελίδες: 247, 568, 434.
  • Περιεχόμενα: Τόμος Α΄, Τόμος Β΄, Τόμος Γ΄
  • Σύνοψη: «Δογματική και συμβολική θεολογία» ονομάζεται το τρίτομο έργο του αείμνηστου Νικόλαου Ματσούκα, ενός εκ των σύγχρονων, ορθόδοξων δογματολόγων, από εκείνους που σύμφωνα με τον Ιωάννη Καραβιδόπουλο "θεράπευσαν λίαν επιτυχώς" τον κλάδο της Δογματικής Θεολογίας[1]. Ο συγγραφέας, στο έργο αυτό καταδεικνύει την πορεία της ορθόδοξης διδασκαλίας μέσα από τις προκλήσεις του περιβάλλοντος, και την παρουσιάζει, όπως αυτή διατυπώθηκε ανά τους αιώνες από την πατερική σκέψη. Παράλληλα δε, επιχειρεί να παρουσιάσει σε όλο το πνευματικό εύρος τους, τις ουσιαστικές διαφορές που διέπουν την ορθόδοξη θεολογία, από τις δυτικές (σχολαστικές ή προτεσταντικές) αντιλήψεις, οι οποίες όμως, πολλές φορές, επιδρούν και στον ορθόδοξο τρόπο σκέψης και έκφρασης. Το σημαντικό αυτό έργο[2] έχει επίσης ως στόχο, να αναδείξει την γνήσια και με ακρίβεια διατυπωμένη ορθόδοξη διδασκαλία, παρουσιάζοντας τον τρόπο με τον οποίο αφομοιώνονται ο ιστορικός και πολιτιστικός παράγοντας, οι οποίοι τελικά μορφοποιούν την έκφραση της εκκλησιαστικής δογματικής διδασκαλίας, που αυτή όμως, ως αποκάλυψη, πάντοτε προηγείται της διατύπωσης. Σε αρκετές περιπτώσεις ο συγγραφέας, ως πρόσωπο "με ικανή φιλοσοφική παιδεία"[3] εντοπίζει με σαφήνεια τους παράγοντες που ως φιλοσοφικός μανδύας και νέος τρόπος ζωής αλλοιώνουν αυτή τη διδασκαλία οδηγώντας στην αίρεση. Γιατί η ορθή διδασκαλία δεν είναι μια θεωρητική σύλληψη, αλλά οφείλει να αντιπροσωπεύει το γνήσιο περιεχόμενο της ζωής μιας κοινότητας και των χαρισματικών της μελών[4], όπου σε μια ιστορική πορεία και σε μια συνέχεια, βιώνουν τις θεοφάνειες και τις αποκαλύψεις του Θεού στην κτίση και την ιστορία. Το δίπτυχο Θεολογία και Οικονομία, καθώς και η τριμερής έκθεση της δογματικής διδασκαλίας, μέσω της οποίας προσδιορίζονται οι επιμέρους κλάδοι του δογματικού επιστητού, είναι μεστά από πατερική σκέψη, η οποία περιγράφει μια ζωή, που μέσα από σκληρούς και αιμάτινους αγώνες, παρέμεινε ακέραια στη ιστορία της ορθόδοξης εκκλησίας, παρά τις προκλήσεις τόσο των ιστορικών και κοινωνικών, όσο και των φιλοσοφικών παραγόντων. Τελικά ο συγγραφέας, επιτυγχάνει μέσω του έργου αυτού και διαμέσου της γνήσιας πατερικής έκφρασης, να αποδώσει με ακρίβεια το πεντόσταγμα της ορθόδοξης δογματικής διδασκαλίας, η οποία μπορεί να αποτελέσει για κάθε αναγνώστη, δείκτη προσανατολισμού της ορθοδοξίας έναντι των ποικιλώνυμων αιρέσεων καθώς και των καταβολών τους.
  1. Καραβιδόπουλος Δ. Ιωάννης, 'Βιβλικές Μελέτες Δ' (Βιβλική Βιβλιοθήκη #40), Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2007, σελ. 15.
  2. Καραβιδόπουλος, Βιβλικές Μελέτες Δ΄, ό.π., υποσημ. #1.
  3. Μπέγζος Μάριος, Νεοελληνική Φιλοσοφία της θρησκείας, 3η έκδ., Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 1998, σελ. 67.
  4. "H πρώτη θεολογία, των προφητών, των αποστόλων και των αγίων...είναι χαρισματική μέσω της δράσης. Τούτη η όραση συνεχίζεται μέσω των μυστηρίων...και των χαρισματικών φορέων της κοινότητας. Πρόκειται γι' αυτό που λέμε πείρα, εμπειρία, ζωή και τώρα τελευταία βίωμα!...τόσο οι χαρισματικοί φορείς της κοινότητας όσο και τα μέλη της κοινωνούν με τούτη την εμπειρία, οπότε με λόγο και πράξη, με λόγο και μυστήρια, καρπώνονται, κατά το μέτρο του εφικτού και της άσκησης, τούτη τη θεογνωσία". (Ματσούκας Α. Νίκος, Ιστορία της Βυζαντινής Φιλοσοφίας, Βάνιας, Θεσσαλονίκη 1994, σελ. 283-284).