Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Αποφυγή εντεταλμένης χρήσης εβραϊκών ονομάτων στην Καινή Διαθήκη
Έτσι, σε δύο περιπτώσεις επίκλησης του Θεού στα εβραϊκά που έχουν διατηρηθεί στην Κ.Δ. δεν περιέχεται το ''Γιαχβέ'' και επιπλέον, οι [[Ευαγγέλιο|ευαγγελιστές]] σπεύδουν να μεταφράσουν στα ελληνικά τις προσφωνήσεις ''"Ελωί"'' και ''"Ηλί"'', κάνοντας έτσι φανερό ότι η επίκληση του Θεού στα εβραϊκά δεν αποτελεί κάποιου είδους εντολή για τους Χριστιανούς ή έστω, δεν παρουσιάζει κάποια ιδιαιτερότητα για τους πιστούς η χρήση του στα εβραϊκά.
Επίσης, η χρήση του ''[[Αλληλούια]]'' (''Hallelu-Yah'' = Αινείτε τον '''Γιαχ[βέ]''') που συναντάμε μόνο στα εδάφια ''Αποκ. 19:1.3.4.6'' δεν προτρέπει σε κάποια χρήση του εβραϊκού ονόματος, αλλά αποτελεί μορφή λατρευτικού αίνου<ref>''Λεξικό Βιβλικής Θεολογίας'' (μτφρ. Σάββα Αγουρίδη), Άρτος Ζωής, Αθήνα 1980, σελ. 42 / Σταύρου Ε. Καλαντζάκη, ''Εισαγωγή στην Παλαιά Διαθήκη'', Πουρναράς, Θεσ/νίκη 2006, σελ. 986</ref> όπως φαίνεται από το εδάφιο ''Αποκ. 19:5'' που κάνει χρήση της μορφής αυτής και στα ελληνικά, και μάλιστα χωρίς διάκριση, ανάμεσα στα εδάφια που χρησιμοποιούν την εβραϊκή λέξη: :''"Καί φωνή από τού θρόνου εξήλθε λέγουσα· '''αινείτε τον Θεόν ημών'''"''.
Σε εφαρμογή αυτού του λατρευτικού αίνου, η [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] χρησιμοποιεί τις εκφράσεις ''Αλληλούια'', ''Αινείτε το θεό'' ή ''Δόξα σοι ο θεός'' εφόσον ούτε και η Κ.Δ. δεν παρουσιάζει κάποια εμμονή στη χρήση της εβραϊκής λέξης και την παραδίδει και μεταφρασμένη.
