12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Βίος
==Βίος==
Η ακριβής ημερομηνία γέννησης του Απολινάριου δεν είναι γνωστή, αλλά εικάζεται πως συνέβη περί το 315<ref>Στ. Παπαδόπουλος, ο.π., σελ. 538</ref> στη Λαοδίκεια της Συρίας. Ο πατέρας του ήταν γραμματικός, αλεξανδρινής καταγωγής, όπου χειροτονήθηκε [[πρεσβύτερος]] και έγραψε εγχειρίδιο γραμματικής με παραδείγματα από χριστιανικά κείμενα. Δίπλα στον πατέρα του ο Απολινάριος διδάχτηκε τα πρώτα γράμματα και ειδικώς τα φιλοσοφικά και ποιητικά, με αποτέλεσμα να αποκτήσει και αυτός ποιητικό τάλαντο<ref>Στ. Παπαδόπουλος, ο.π., σελ. 538</ref>. Ο [[Φιλοστόργιος]] αναφέρει πως η φιλομάθειά του ήταν τόσο ευρεία, ώστε συγκρινόταν με τους Καππαδόκες πατέρες. Αρχικώς εξάσκησε το επάγγελμα του διδασκάλου και της ρητορικής, ενώ αργότερα ασχολήθηκε και με τη θεολογία, δίχως όμως να έχουμε λεπτομέρειες για την ενασχόλησή του αυτή. Πάντως είναι γεγονός πως τόσο ο ίδιος όσο και ο πατέρας του, που έφερε το ίδιο όνομα, είχαν στενή σχέση με τον ιερέα του Διονύσου Επιφάνιο. Ο Επιφάνιος υπήρξε δάσκαλός του Απολινάριου<ref>Κ. Σκουτέρης, Ιστορία Δογμάτων Β΄, σελ. 332</ref>, ενώ οι σχέσεις τους ήταν τέτοιες που έφτασε στο σημείο να λάβει ως θεατής μέρος σε τελετή του Διονύσου, κάτι που προκάλεσε τον [[Αφορισμός|αφορισμό]] του, αν και μετά από μετάνοια επέστρεψανεπέστρεψε<ref>Στ. Παπαδόπουλος, ο.π., σελ. 539</ref>.
Ο Απολινάριος είχε υποδεχτεί τον [[Αθανάσιος Αλεξανδρείας|Μ. Αθανάσιο]] κατά τη δεύτερη εξορία του στην πόλη της Λαοδίκειας. Ο [[Γεώργιος Λαοδικείας]] ήδη καταδικασμένος από τους ορθοδόξους, εξ αιτίας της κίνησής του αυτής, έδειξε εχθρότητα προς τον Απολινάριο τον οποίο κατά τον [[Επιφάνιος Σαλαμίνος|Επιφάνιο Σαλαμίνας]], εξόρισε<ref>PG 42, 676</ref> και αφόρισε<ref>Σοζωμένος, Εκκλ. Ιστορία, 6, 25</ref>. Εν συνεχεία αποδεικνύεται υπέρμαχος των θέσεων της εκκλησίας, σχετικά με τη διδαχή και μαθημάτων διδασκαλίας από χριστιανούς, έναντι του Ιουλιανού<ref>ΘΗΕ, τ.2, σελ. 1114</ref>, μεταφράζοντας κλασσικά κείμενα και μεταγλωττίζοντας εκκλησιαστικά κείμενα στην αρχαία ελληνική<ref>Κ. Σκουτέρης, Ιστορία Δογμάτων Β΄, σελ. 333</ref>. Αρχικώς φαινόταν πως ήταν υποστηρικτής της [[Ά Οικουμενική Σύνοδος|Συνόδου της Νίκαιας]], όπως μας πληροφορεί ο [[Βασίλειος Καισαρείας|Μ. Βασίλειος]]<ref>Επιστολή 265, 2</ref>, αλλά ήδη από το 352 κατά το [[Γρηγόριος Ναζιανζηνός|Γρηγόριο Ναζιανζηνό]], είχε αρχίσει να διατυπώνει δημόσια τις κακόδοξες απόψεις του<ref>Επιστολή 102, 22</ref>. Ο Απολινάριος μάλιστα διατηρούσε αλληλογραφία με το Μ. Βασίλειο από το 355, αλλά χωρίς να θίξει σε κάποιο σημείο τη διδασκαλία του. Η διδασκαλία αυτή είναι φανερό πως προσδιοριζόταν από την προσπάθεια αντιμετώπισης των αρειανιστών και ιδίως του Ευνομίου<ref>ΘΗΕ, τ.2, σελ. 1115</ref>.
