Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ψευδοκωνσταντίνεια δωρεά"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(Νέα σελίδα: [[Image:Sylvester I and Constantine.jpg|thumb|280px|Ο Κωνσταντίνος (αριστερά) δίνει αυτοκρατορική εξουσία στον Πάπα Σιλ...)
 
μ
Γραμμή 4: Γραμμή 4:
 
Η παράδοση λέει ότι η δωρεά ήταν ανταμοιβή του Κωνσταντίνου προς τον Σιλβέστρο για την θεραπεία του από την [[λέπρα]] μέσω ενός θαύματος ή σύμφωνα με το έγγραφο, έδωσε δήθεν τον αυτοκρατορικό θρόνο στον Πάπα και τους διαδόχους του, διότι «''δεν είναι σωστό ένας επίγειος αυτοκράτωρ να ασκεί εξουσία σ' ένα τόπο, όπου η διακυβέρνηση των ιερέων και η κεφαλη της Χριστιανικής Θρησκείας έχει εγκαθιδρυθεί από τον Ουράνιο Αυτοκράτορα''». Γι' αυτό το λόγο μετέφερε «''την αυτοκρατορία και εξουσία του''» στην [[Κωνσταντινούπολη]] που έγινε η πρωτεύουσα της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]].
 
Η παράδοση λέει ότι η δωρεά ήταν ανταμοιβή του Κωνσταντίνου προς τον Σιλβέστρο για την θεραπεία του από την [[λέπρα]] μέσω ενός θαύματος ή σύμφωνα με το έγγραφο, έδωσε δήθεν τον αυτοκρατορικό θρόνο στον Πάπα και τους διαδόχους του, διότι «''δεν είναι σωστό ένας επίγειος αυτοκράτωρ να ασκεί εξουσία σ' ένα τόπο, όπου η διακυβέρνηση των ιερέων και η κεφαλη της Χριστιανικής Θρησκείας έχει εγκαθιδρυθεί από τον Ουράνιο Αυτοκράτορα''». Γι' αυτό το λόγο μετέφερε «''την αυτοκρατορία και εξουσία του''» στην [[Κωνσταντινούπολη]] που έγινε η πρωτεύουσα της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]].
  
 +
==Πρώτη εμφάνιση και σκοπός==
 +
Η Ψευδοκωνσταντίνεια δωρεά πρωτοεμφανίστηκε τον 12ο αιώνα στη συλλογή κειμένων που είναι γνωστή ως''Decretum Gratiani''. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε από τους Πάπες του Μεσαίωνα για την ενίσχυση της εδαφικής και κοσμικής εξουσίας τους στην Ιταλία. Ήταν ευρέως αποδεκτή ως αυθεντική, αν και ο Αυτοκράτορας Οθων Γ' ([[983]]-[[1002]]), του οποίου η μητέρα ήταν Ανατολική Ρωμαία, είχε εγείρει υποψίες του εγγράφου. Ο ποιητής Δάντης (Dante Alighieri) στη Θεία Κωμωδία ανέφερε ότι το έγγραφο αυτό αποτέλεσε την ρίζα του υλισμού και κοσμικού πνεύματος των Παπών.
 
Σκοπός αυτής της «Δωρεάς» ήταν να εμποδιστούν οι [[Φράγκοι]] να εγκαταστήσουν την πρωτεύουσά τους στη Ρώμη. Σοβαρή ένδειξη περί αυτού αποτελεί το γεγονός ότι ο Οθων Γ' ([[983]]-[[1002]]), του οποίου η μητέρα ήταν Ανατολική Ρωμαία, διεκήρυξε την πλαστότητα του εγγράφου αυτού, ως μέρος της δικαιολογίας του για την ονομασία της Παλαιάς Ρώμης ως πρωτεύουσάς του. Εάν το έγγραφο ήταν γνήσιο, οι Πάπες θα κυριαρχούσαν ως αυτοκράτορες της Δύσης. Η ανάρρηση στον θρόνο Δυτικών Αυτοκρατόρων που δεν ήταν Πάπες είναι ένδειξη ότι το έγγραφο ήταν πλαστό. Οι Πάπες βέβαια χρησιμοποίησαν την Δωρεά για να προωθήσουν τις εδαφικές τους διεκδικήσεις ως πρίγκηπες επίσκοποι στην μεσαιωνική Ιταλία.  
 
Σκοπός αυτής της «Δωρεάς» ήταν να εμποδιστούν οι [[Φράγκοι]] να εγκαταστήσουν την πρωτεύουσά τους στη Ρώμη. Σοβαρή ένδειξη περί αυτού αποτελεί το γεγονός ότι ο Οθων Γ' ([[983]]-[[1002]]), του οποίου η μητέρα ήταν Ανατολική Ρωμαία, διεκήρυξε την πλαστότητα του εγγράφου αυτού, ως μέρος της δικαιολογίας του για την ονομασία της Παλαιάς Ρώμης ως πρωτεύουσάς του. Εάν το έγγραφο ήταν γνήσιο, οι Πάπες θα κυριαρχούσαν ως αυτοκράτορες της Δύσης. Η ανάρρηση στον θρόνο Δυτικών Αυτοκρατόρων που δεν ήταν Πάπες είναι ένδειξη ότι το έγγραφο ήταν πλαστό. Οι Πάπες βέβαια χρησιμοποίησαν την Δωρεά για να προωθήσουν τις εδαφικές τους διεκδικήσεις ως πρίγκηπες επίσκοποι στην μεσαιωνική Ιταλία.  
 +
 +
==Αμφισβήτηση και αποκάλυψη==
  
 
Όμως από τον [[12ος αιώνας|12ου αι.]] οι Βενεδικτίνοι αμφέβαλαν για την γνησιότητα αυτής της «δωρεάς». O [[Ιταλία|Ιταλός]] ανθρωπιστής Λορέντζο ([[Λαυρέντιος Βάλλα]]), απέδειξε το [[1440]] ότι η «Δωρεά» δεν μπορεί να είναι αυθεντική, αναλύοντας την γλώσσα της που φανέρωνε ότι τα [[Λατινικά]] του εγγράφου δεν μπορεί να γράφτηκαν το [[324]]. Σήμερα έχει αποκαλυφθεί ότι το έγγραφο γράφτηκε από τον ισπανό ιερέα Ισίδωρο '''Μερκάτορ''' όταν Πάπας ήταν ο [[Πάπας Στέφανος Β'|Στέφανος Β']], γύρω στο [[752]], όταν η [[ρωμαιοκαθολική εκκλησία]] χρειαζόταν κάτι για να προωθήσει την εξουσία της και να αντιμετωπίσει τις αντίπαλες δυνάμεις.
 
Όμως από τον [[12ος αιώνας|12ου αι.]] οι Βενεδικτίνοι αμφέβαλαν για την γνησιότητα αυτής της «δωρεάς». O [[Ιταλία|Ιταλός]] ανθρωπιστής Λορέντζο ([[Λαυρέντιος Βάλλα]]), απέδειξε το [[1440]] ότι η «Δωρεά» δεν μπορεί να είναι αυθεντική, αναλύοντας την γλώσσα της που φανέρωνε ότι τα [[Λατινικά]] του εγγράφου δεν μπορεί να γράφτηκαν το [[324]]. Σήμερα έχει αποκαλυφθεί ότι το έγγραφο γράφτηκε από τον ισπανό ιερέα Ισίδωρο '''Μερκάτορ''' όταν Πάπας ήταν ο [[Πάπας Στέφανος Β'|Στέφανος Β']], γύρω στο [[752]], όταν η [[ρωμαιοκαθολική εκκλησία]] χρειαζόταν κάτι για να προωθήσει την εξουσία της και να αντιμετωπίσει τις αντίπαλες δυνάμεις.

Αναθεώρηση της 20:19, 28 Ιουνίου 2009

Ο Κωνσταντίνος (αριστερά) δίνει αυτοκρατορική εξουσία στον Πάπα Σιλβέστρο (δεξιά).

Η Δωρεά του Κωνσταντίνου (Λατινικά, Constitutum Donatio Constantini) είναι ένα πλαστό Ρωμαϊκό διάταγμα (έδικτο), που υποτίθεται ότι εκδόθηκε από τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Α' το 324 μ.Χ. με το οποίο δώριζε στον Πάπα της Ρώμης Σιλβέστρο Α' και τους διαδόχους του την κυριαρχική και πνευματική εξουσία της Ρώμης, της Ιταλίας και όλης της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Σε συνάρτηση με τη θρυλούμενη Δωρεά αναφέρεται και η παράδοση πως ο Κωνσταντίνος βαπτίστηκε από τον Πάπα Σιλβέστρο στο Λατεράνο, παράδοση καθ' όλα ψευδής, που ανάγεται στα τέλη του 5ου αιώνα ως απάντηση για τον 28ο κανόνα της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου.

Η παράδοση λέει ότι η δωρεά ήταν ανταμοιβή του Κωνσταντίνου προς τον Σιλβέστρο για την θεραπεία του από την λέπρα μέσω ενός θαύματος ή σύμφωνα με το έγγραφο, έδωσε δήθεν τον αυτοκρατορικό θρόνο στον Πάπα και τους διαδόχους του, διότι «δεν είναι σωστό ένας επίγειος αυτοκράτωρ να ασκεί εξουσία σ' ένα τόπο, όπου η διακυβέρνηση των ιερέων και η κεφαλη της Χριστιανικής Θρησκείας έχει εγκαθιδρυθεί από τον Ουράνιο Αυτοκράτορα». Γι' αυτό το λόγο μετέφερε «την αυτοκρατορία και εξουσία του» στην Κωνσταντινούπολη που έγινε η πρωτεύουσα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Πρώτη εμφάνιση και σκοπός

Η Ψευδοκωνσταντίνεια δωρεά πρωτοεμφανίστηκε τον 12ο αιώνα στη συλλογή κειμένων που είναι γνωστή ωςDecretum Gratiani. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε από τους Πάπες του Μεσαίωνα για την ενίσχυση της εδαφικής και κοσμικής εξουσίας τους στην Ιταλία. Ήταν ευρέως αποδεκτή ως αυθεντική, αν και ο Αυτοκράτορας Οθων Γ' (983-1002), του οποίου η μητέρα ήταν Ανατολική Ρωμαία, είχε εγείρει υποψίες του εγγράφου. Ο ποιητής Δάντης (Dante Alighieri) στη Θεία Κωμωδία ανέφερε ότι το έγγραφο αυτό αποτέλεσε την ρίζα του υλισμού και κοσμικού πνεύματος των Παπών. Σκοπός αυτής της «Δωρεάς» ήταν να εμποδιστούν οι Φράγκοι να εγκαταστήσουν την πρωτεύουσά τους στη Ρώμη. Σοβαρή ένδειξη περί αυτού αποτελεί το γεγονός ότι ο Οθων Γ' (983-1002), του οποίου η μητέρα ήταν Ανατολική Ρωμαία, διεκήρυξε την πλαστότητα του εγγράφου αυτού, ως μέρος της δικαιολογίας του για την ονομασία της Παλαιάς Ρώμης ως πρωτεύουσάς του. Εάν το έγγραφο ήταν γνήσιο, οι Πάπες θα κυριαρχούσαν ως αυτοκράτορες της Δύσης. Η ανάρρηση στον θρόνο Δυτικών Αυτοκρατόρων που δεν ήταν Πάπες είναι ένδειξη ότι το έγγραφο ήταν πλαστό. Οι Πάπες βέβαια χρησιμοποίησαν την Δωρεά για να προωθήσουν τις εδαφικές τους διεκδικήσεις ως πρίγκηπες επίσκοποι στην μεσαιωνική Ιταλία.

Αμφισβήτηση και αποκάλυψη

Όμως από τον 12ου αι. οι Βενεδικτίνοι αμφέβαλαν για την γνησιότητα αυτής της «δωρεάς». O Ιταλός ανθρωπιστής Λορέντζο (Λαυρέντιος Βάλλα), απέδειξε το 1440 ότι η «Δωρεά» δεν μπορεί να είναι αυθεντική, αναλύοντας την γλώσσα της που φανέρωνε ότι τα Λατινικά του εγγράφου δεν μπορεί να γράφτηκαν το 324. Σήμερα έχει αποκαλυφθεί ότι το έγγραφο γράφτηκε από τον ισπανό ιερέα Ισίδωρο Μερκάτορ όταν Πάπας ήταν ο Στέφανος Β', γύρω στο 752, όταν η ρωμαιοκαθολική εκκλησία χρειαζόταν κάτι για να προωθήσει την εξουσία της και να αντιμετωπίσει τις αντίπαλες δυνάμεις.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι