Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Χρήστης:Papyrus/Πηγές

7 bytes αφαιρέθηκαν, 18:51, 12 Οκτωβρίου 2008
μ
Επώνυμες εκδόσεις και διαδικτυακές πηγές
* Οι αναφορές σε ιστότοπους, ήταν αριθμητικά ελάχιστες σε σχέση με τις αντίστοιχες παραπομπές σε έντυπα κάθε είδους (βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες κ.λπ.) σε σημείο που ακόμη κι αν έλειπαν οι διευθύνσεις web, το κείμενο δεν θα υστερούσε καθόλου σε αξιοπιστία.
'''Τα παραπάνω δείχνουν ότι προς το παρόν, οι συγγραφείς δεν χρησιμοποιούν ευρέως διαδικτυακές πληροφορίες για τη στήριξη των κειμένων τους, αλλά μόνο σε ένα πολύ μικρό ποσοστό, και όταν το κάνουν, χρησιμοποιούν συνήθως τα πιο επίσημα website''': οργανισμών (διευθύνσεις που συχνά αλλά όχι πάντα, έχουν κατάληξη ''.org''), εκπαιδευτικών οργανισμών (κατάληξη ''.edu''), κυβερνητικών οργανισμών (κατάληξη ''.gov'') κ.λπ.
'''Να λοιπόν ένα πρώτο μάθημα για τη χρήση πηγών'''.
Για να προλάβω το ερώτημα, να διευκρινίσω: άλλο πράγμα το επεξεργάσιμο ψηφιακό κείμενο ως πηγή και άλλο πράγμα τα σκαναρισμένα άρθρα και βιβλία στα οποία θα αναφερθώ και παρακάτω. Ασφαλώς και είναι δυνατό, να έχει γραφτεί ένα επιστημονικό άρθρο χωρίς καν να σηκωθεί ο συγγραφέας από το PC του. Αν έχει πρόσβαση σε οργανωμένες ψηφιακές βιβλιοθήκες, είναι σαν να επισκέπτεται το ίδιο το κτήριο της βιβλιοθήκης και ακόμα καλύτερα γιατί έχει στη διάθεσή του και ευρετήρια περιεχομένου! Όταν λοιπόν αναφέρω παραπάνω ότι «δεν χρησιμοποιούν ευρέως διαδικτυακές πληροφορίες για τη στήριξη των κειμένων τους» εννοώ τα πληκτρολογημένα κείμενα και πληροφορίες που βρίσκονται ελεύθερα π.χ. σε ''html'' ή ''.txt'' αρχεία, πληροφορίες από ''blog'' κ.λπ.
Τέτοιες ψηφιακές πηγές του διαδικτύου δεν είναι εύκολο, ούτε και συνετό να χρησιμοποιηθούν χωρίς έλεγχο και από εμάς. '''Η ανωνυμία για την οποία μιλήσαμε πιο πριν, δημιουργεί ένα επιπλέον πρόβλημα: είμαστε πολύ …ανώνυμοι ...ανώνυμοι για να δώσουμε εμείς κύρος σε οποιαδήποτε ιστοσελίδα! Πρέπει υποχρεωτικά να συμβαίνει το αντίστροφο: η ιστοσελίδα θα πρέπει να έχει ήδη το αυξημένο κύρος ώστε να χρησιμοποιηθεί από εμάς''', και να δώσει έτσι μια αίσθηση αξιοπιστίας στο κείμενό μας. Δεν είμαστε το ίδιο με τον ειδικό επιστήμονα-συγγραφέα που τυχόν μας οδηγεί μέσα από το βιβλίο ή το άρθρο του σε κάποιες ιστοσελίδες. Στην περίπτωση αυτή, δίνει ο ίδιος κύρος σε αυτές, αφού μας «ενημερώνει» ότι είναι ελεγμένες από τον ίδιο. Εμείς όμως, ως ανώνυμοι, δεν μπορούμε να εγγυηθούμε σε κανέναν την αξιοπιστία του οποιουδήποτε.
'''Με λίγα λόγια, έχουμε ανάγκη από το εγγυημένο κύρος των άλλων'''.
Κάτι παρόμοιο με αυτό βλέπουμε και στον επιστημονικό κόσμο: όποιος διαβάσει μια διδακτορική διατριβή, θα διαπιστώσει ότι ο υποψήφιος διδάκτορας έχει κοπιάσει σκληρά ώστε να συγκεντρώσει βιβλιογραφία και πηγές επάνω στα οποία θα στηρίζει διαρκώς τις απόψεις που διατυπώνει. Αντιθέτως, συχνά θα δούμε ότι ο φτασμένος επιστήμονας (ανάλογα με το είδος της εργασίας βέβαια) πολλές φορές δημοσιεύει έργα τα οποία παρέχουν μεν βιβλιογραφία, χωρίς όμως να την επικαλείται διαρκώς με υποσημειώσεις και παραθέματα. Το όνομα του όμως στο εξώφυλλο είναι αρκετό για να επικαλεστούμε την αξιοπιστία του.
4.720
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης