Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Χιλιετής Βασιλεία"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(Ο ένας πόλεμος)
(Ανακατεύθυνση στο Χιλιασμός)
 
(9 ενδιάμεσες εκδόσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Η έννοια '''χιλιετής βασιλεία''' αναφέρεται στη συμβολική περίοδο, που αρχίζει από το τέλος της ''Πρώτης Έλευσης'' του Χριστού επί της γης για τη σωτηρία του κόσμου και τελειώνει με τη [[Δευτέρα Παρουσία|2η Παρουσία Του]]. Στο διάστημα αυτό, ο Σατανάς είναι «''δεμένος''» (ως προς την προσπάθειά του να προκαλέσει τον τελικό πόλεμο και όχι ως προς το έργο του να πλανά τα έθνη).
+
#REDIRECT [[Χιλιασμός]]
 
 
== Η προφητεία της Χιλιετούς Βασιλείας ==
 
 
 
Το θέμα της Χιλιετούς βασιλείας, έγινε θέμα θεολογικών ερμηνειών, σε μια προσπάθεια να οριστεί η ακριβής περιόδος της έλευσης του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστού]] που θα σημάνει την τελική κρίση του κόσμου. Το αποτέλεσμα αυτό ανακινήθηκε από τα χωρία της αποκάλυψης που παρατιίθενται:
 
 
 
* '''[[Αποκάλυψη]] 19/ιθ΄ 17 - 20/κ΄ 10''':
 
 
 
: «''19. Kαι είδον το θηρίον και τούς βασιλείς τής γης και τα στρατεύματα αυτών συνηγμένα ποιήσαι τοv πόλεμον μετά του καθημένου επί τού Ίππoυ και μετά του στρατεύματος αυτού. 20. Και επιάσθη το θηρίον καί μετ' αυτού ο ψευδοπροφήτης ο ποιήσας τα σημεία ενώπιον αυτού, εν οίς επλάνησε τους λαβόντας το χάραγμα τού θηρίου και τους προσκυνούντας τη εικόνι αυτού, ζώντες εβλήθησαν oι δύο εις την λίμνην τού πυρός την καιομένην εν θείω 21. καί οι λοιποί απεκτάνθησαν εν τη ρομφαία του καθημένου επί τού ίππου, τη εξελθούση εκ τού στόματος αυτού καί πάντα τα όρνεα εχορτάσθησαν εκ τών σαρκών αυτών.''»
 
 
 
* '''[[Αποκάλυψη]] 20/κ΄''':
 
 
 
: 1.«''Καί είδον άγγελον καταβαίνοντα εκ τού ουρανού, έχοντα την κλειν τής αβύσσου και άλυσιν μεγάλην επί την χείρα αυτού. 2. και εκράτησεν τον δράκοντα, ο όφις ο αρχαίος, ος εστιν Διάβολος και ο Σατανάς ο πλανών την οικουμένην όλην, και έδησεν αυτόν χίλια έτη 3. καί έβαλεν αυτόν εις την άβυσσον, και έκλεισεν και έσφράγισεν έπανω αυτού, ίνα μη πλανήσει έτι τα έθνη, άχρι τελεσθή τα χίλια έτη. μετά ταύτα δει αυτόν λυθήναι μικρόν χρόνον.''»
 
 
 
: 4.«''Kαι είδον θρόνους καί εκάθισαν επ' αυτούς και κρίμα εδόθη αυτοίς, και τας ψυχάς των πεπελεκισμένων δια την μαρτυρίαν Ιησού καί δια τον λόγον του Θεού και οίτινες ου προσεκύνησαν το θηρίον oυδέ την εικόνα αυτού και ουκ έλαβον το χάραγμα επί το μέτωπον και επί την χείρα αυτών. καί έζησαν και εβασίλευσαν μετά του Χριστού χίλια έτη. 5. καί οι λοιποί τών νεκρών ουκ έζησαν άχρι τελεσθή τα χίλια έτη. Αύτη η ανάστασις η πρώτη (6. μακάριος και άγιος ο έχων μέρος εν τη αναστάσει τη πρώτη) επί τούτων ο δεύτερος θάνατος ουκ έχει εξουσίαν, αλλ' έσονται ιερείς του Θεού και του Χριστού και βασιλεύσουσιν μετ' αυτού τα χίλια έτη''.»
 
 
 
: 7.«''Και όταν τελεσθή τα χίλια έτη, λυθήσεται ο Σατανάς εκ της φυλακής αυτού 8. και εξελεύσεται πλανήσαι τα έθνη τα εν ταις τέσσαρσιν γωνίαις της γης, τον Γωγ και τον Μαγώγ, συναγαγείν αυτούς εις τον πόλεμον, ων ο αριθμός αυτών ως η άμμος της θαλάσσης. 9. και ανέβησαν επί το πλάτος της γης και εκύκλευσαν την παρεμβολήν των αγίων και την πόλιν την ηγαπημένην, και κατέβη πυρ εκ του ουρανού και κατέφαγεν αυτούς. 10. και ο Διάβολος ο πλανών αυτούς εβλήθη εις την λίμνην του πυρός και θείου όπου και το θηρίον και ο ψευδοπροφήτης, και βασανισθήσονται ημέρας και νυκτός εις τους αιώνας των αιώνων.''»
 
 
 
 
 
 
 
== Ο συμβολισμός των 1000 ετών ==
 
 
 
Ο συμβολισμός των 1000 ετών στην ορθόδοξη εκκλησία, αναφέρεται με συμβολικό χαρακτήρα. Άλλωστε στη επιστολή Β΄ Πέτρου<ref>3/γ΄ 8</ref>, αναφέρεται πως «''Εν δε τούτω μη λανθανέτω υμάς, αγαπητοί, ότι μία ημέρα παρά Κυρίω ως 1000 έτη και 1000 έτη ως ημέρα μία''», δίνοντας μια αρχική αποστολική απόδoση της συμβολικής έννοιας του αριθμού. Παρατηρούμε άλλωστε και αλλαχού στην [[Αγία Γραφή]] πως η λέξη ''ημέρα'', έχει για τον Θεό διάφορες ερμηνείες όπως στην [[Έξοδος|Έξοδο]] <ref>20/κ΄ 11</ref>, που αναφέρεται πως ο Θεός διαμόρφωσε τη γη και τη θάλασσα σαν κατοικία τού ανθρώπου «''σε 6 ημέρες''» ή στη [[Γένεσις|Γένεση]]<ref> 2/β΄ 4</ref>, που αναφέρεται ότι ο Θεός εποίησε τα πάντα «''καθ' ην ημέραν εποίησε ο Θεός γην και ουρανόν''».
 
 
 
Ο [[Απόστολος Πέτρος]] στην ίδια επιστολή <ref>Β΄ Καθολική Πέτρου, 8,9</ref> βεβαίως αναφέρει πως για το Θεό μια περίοδος 1000 ετών είναι ασήμαντη σαν μια ημέρα, μη νομίζετε ότι ο Θεός αργεί να εκπληρώσει την υπόσχεση τής Παρουσίας Του, αναλογιζόμενοι όμως οτι χρησιμοποιεί εδώ τα 1000 έτη ως σύμβολο μιας μακράς περιόδου από την εποχή του, ως την Παρουσία τού Χριστού, δηλαδή ενός χρονικού διαστήματος που στην πραγματικότητα είναι ως τώρα 2000 έτη, αντιλαμαβνόμαστε τη σχετικότητα της χρονικής περιόδου.
 
 
 
Ένα ακόμα παράδειγμα ότι ο αριθμός 1000 χρησιμοποιείται συμβολικά, και όχι ως συγκεκριμμένο μέτρο χρόνου, αναφέρεται στο χωρίο των Ψαλμών <ref>κεφάλαιο 90 και εδάφιο 4</ref> «''Διότι 1000 έτη ενώπιόν σου, είναι ως ημέρα η εχθές, ήτις παρήλθε, και ως φυλακή νυκτός''». Ο Ψαλμωδός εδώ, μας δίνει δύο διαφορετικά μέτρα για τα 1000 έτη. Μας λέει μεν ότι είναι ''ως μία ημέρα'', αλλά επίσης και ''ως φυλακή νυκτός'', που είναι χρονικό διάστημα τής αρχαιότητας μικρότερο από ολόκληρη νύχτα<ref>Ματθαίος 24/κδ΄ 43, Λουκάς 12/ιβ΄ 38</ref>. Δεν είναι δυνατόν για τον άχρονο Θεό τα 1000 χρόνια να είναι μια ημέρα, και ταυτόχρονα μια 4ωρη περίοδος όπως μια φυλακή νυκτός. Δεν μιλάει λοιπόν για κάποιο σταθερό χρονικό διάστημα, αλλά για μια συμβολικά μακρά περίοδο.
 
 
 
 
 
 
 
== Oι βασιλείς ==
 
 
 
Στην 5η από τις οράσεις της προφητείας για τη Χιλιετή Βασιλεία, στην Αποκάλυψη 20/κ΄ 4, μαθαίνουμε ότι κατά τη διάρκεια αυτών τών συμβολικών 1000 ετών μεταξύ τής πρώτης και τής δεύτερης Παρουσίας τού Κυρίου, κάποιοι θα βασιλεύουν μαζί με το Χριστό.
 
 
 
Το χωρίο αναφέρει τρεις κατηγορίες ανθρώπων: '''1.''' Κάποιους που κάθονταν σε θρόνους, και τους δόθηκε κρίση. '''2.''' όσους πέθαναν για το λόγο τού Θεού κατά τη διάρκεια τής ιστορίας, και '''3.''' Αυτούς που θα πεθάνουν (θα "πελεκισθούν") στους διωγμούς τού Αντιχρίστου επειδή θα αρνηθούν να του αποδώσουν λατρεία (Αποκ. 13/ιγ΄ 15).
 
 
 
Πρόκειται λοιπόν για το σώμα τής Εκκλησίας, για τους Αγίους, νεκρούς και ζώντες, που μετέχουν στην πρώτη ανάσταση, κάτι για το οποίο είχε προφητεύσει και ο προφήτης Δανιήλ.
 
 
 
Δανιήλ 7/ζ΄ 9,10,18,22,27: "Εθεώρουν έως ότου οι θρόνοι ετέθησαν, και ο Παλαιός τών ημερών εκάθισε... Χίλιαι χιλιάδες υπηρέτουν εις αυτόν, και μυριάδες παρίσταντο ενώπιον αυτού. Το κριτήριον εκάθισε, και τα βιβλία ηνεώχθησαν... Οι άγιοι τού Υψίστου θέλουσι παραλάβει την βασιλείαν, και θέλουσιν έχει το βασίλειον εις τον αιώνα και εις τον αιώνα τού αιώνος... Εθεώρουν και το κέρας εκείνο έκαμνε πόλεμον μετά τών αγίων, και υπερίσχυε κατ' αυτών, εωσού ήλθεν ο Παλαιός τών ημερών, και εδόθη η κρίσις εις τους αγίους τού Υψίστου. και ο καιρός έφθασε, και οι άγιοι έλαβον την βασιλείαν... Και η βασιλεία και η εξουσία, και η μεγαλωσύνη τών βασιλειών τών υποκάτω παντός τού ουρανού, θέλει δοθεί εις τον λαόν τών αγίων τού Υψίστου, τού οποίου η βασιλεία είναι βασιλεία αιώνιος, και πάσαι αι εξουσίαι θέλουσι λατρεύσει και υπακούσει εις αυτόν".
 
 
 
Οι ομοιότητες τού [[Δανιήλ]] με την Αποκάλυψη δείχνουν ότι τα δύο χωρία μιλούν για το ίδιο θέμα. Πρόκειται και πάλι για βασιλικούς "θρόνους", και μάλιστα εδώ μας πληροφορεί ο Δανιήλ ότι οι βασιλείς αυτοί είναι οι άγιοι τού Υψίστου. Aυτοί είναι το "κριτήριο", καθώς ως βασιλείς έχουν δικαιώματα κρίσεως (Β΄ Χρονικών 1/α΄ 10). Η κρίση τους μάλιστα εδώ, γίνεται εναντίον τού μικρού κέρατος, το οποίο συμβολίζει τον [[Αντίχριστος|Αντίχριστο]], όπως και το Θηρίο που ηγείται τών στρατευμάτων τού Γωγ στην Αποκάλυψη.
 
 
 
Oι [[άγιοι]] λοιπόν, (ζώντες και κεκοιμημένοι), ως μέτοχοι τής πρώτης αναστάσεως δια τού Αγίου Βαπτίσματος, συνβασιλεύουν και συνκάθονται στα επουράνια με τον Κύριο, σε όλη τη διάρκεια τού Χριστιανικού "αιώνος", σύμφωνα και με τον απόστολο Παύλο:
 
 
 
Εφεσίους 2/β΄ 5,6: "και όντας ημάς νεκρούς τοις παραπτώμασιν συνεζωοποίησεν τω Χριστώ, -χάριτί εστε σεσωσμένοι- και συνήγειρεν και συνεκάθισεν εν τοις επουρανίοις εν Χριστώ Ιησού".
 
 
 
Αυτό βέβαια, είναι ένα ακόμα στοιχείο ότι τα 1000 έτη είναι συμβολικά, καθώς δεν είναι δυνατόν να βασιλεύσουν όλοι οι άγιοι για 1000 χρόνια, καθώς ανήκαν σε διαφορετικές εποχές.
 
 
 
 
 
== Βασιλεία και ιερατείο ==
 
 
 
Το να λέγεται κάποιος "βασιλιάς", δε γίνεται πάντοτε με την πολιτική έννοια, αλλά και με την έννοια τής εξουσίας. Αυτό δε σημαίνει ότι οι άγιοι θα κάθονται κατά γράμμα σε θρόνους, και ότι θα έχουν κατά γράμμα κορώνες και θα διοικούν σε κάποιο λαό!
 
 
 
Όπως είδαμε, μια πρώτη βασιλική λειτουργία τους, είναι η κρίση εναντίον τών εχθρών τού Θεού (Αποκάλυψις 6/ς΄ 9-11. 18/ιη΄ 20,21).
 
 
 
Η βασιλεία επίσης, έχει την έννοια τής εξουσίας. Ας μη ξεχνάμε την εξουσία που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο, "να κυριεύσει τη γη", και "να εξουσιάζει" σε όλα τα άλλα πλάσματά της, και όχι σε άλλους ανθρώπους.
 
 
 
Όμως ο [[Αδάμ]] έχασε με την αμαρτία του την εξουσία του επί τής υλικής κτίσεως. Η ίδια η γη που τον έτρεφε με τους καρπούς της και τον εύφραινε με κάθε λογής λουλούδια, τώρα φύτρωνε σ' αυτόν αγκάθια (Γένεσις 3/γ΄ 17-20). Τα ζώα που ο ίδιος ονόμασε και διοικούσε, θα ήταν στο μέλλον κίνδυνος για τον άνθρωπο. Και ο βασιλιάς τής κτίσεως έγινε δούλος τής αμαρτίας και τού θανάτου, δούλος τού διαβόλου.
 
 
 
Οι άγιοι όμως, μετά την 1η ανάσταση που λαμβάνουν δια τού αγίου βαπτίσματος, βασιλεύουν και πάλι επί τής ζωής και επί τής κτίσεως:
 
 
 
Ρωμαίους 5/ε΄ 12,17,21: "Δια τούτο, ώσπερ δι ενός ανθρώπου η αμαρτία εις τον κόσμον εισήλθεν και δια τής αμαρτίας ο θάνατος, και ούτως εις πάντας ανθρώπους ο θάνατος διήλθεν, εφ ω πάντες ήμαρτον... ει γαρ τω τού ενός παραπτώματι ο θάνατος εβασίλευσεν δια τού ενός, πολλώ μάλλον οι την περισσείαν τής χάριτος και τή δωρεάς τής δικαιοσύνης λαμβάνοντες εν ζωή βασιλεύσουσιν δια τού ενός Ιησού Χριστού... ίνα ώσπερ εβασίλευσεν η αμαρτία εν τω θανάτω, ούτως και η χάρις βασιλεύσει δια δικαιοσύνης εις ζωήν αιώνιον δια Ιησού Χριστού τού Κυρίου ημών".
 
 
 
Γι' αυτό οι άγιοι λέγονται: "βασίλειο ιεράτευμα, έθνος άγιον" (Α΄ Πέτρου 2/β΄ 9), και γι' αυτό η Αποκάλυψη στο εξεταζόμενο χωρίο τους ονομάζει "βασιλείς και ιερείς" (Αποκάλυψις 20/κ΄ 6).
 
 
 
Γαλάτας 3/γ΄ 27,29: "΄Οσοι γαρ εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε... ει δε υμείς Χριστού, άρα τού Αβραάμ σπέρμα εστέ, κατ' επαγγελίαν κληρονόμοι".
 
 
 
Ρωμαίους 8/η΄ 17: "ει δε τέκνα, και κληρονόμοι: κληρονόμοι μεν Θεού, συγκληρονόμοι δε Χριστού, είπερ συμπάσχομεν ίνα και συνδοξασθώμεν".
 
 
 
Εκτός λοιπόν από τη βασιλική ιδιότητα, οι άγιοι έχουν και την [[Ιερείς|ιερατική]] ιδιότητα ως "σώμα Χριστού", καθώς μετέχουν στις δικές του ιδιότητες.
 
 
 
Ο Ιερέας κάνει προσφορές προς το Θεό προς χάριν κάποιου. Αυτό το βλέπουμε στη λειτουργία τών ιερέων τής Παλαιάς Διαθήκης, όπου ο ιερέας θυσίαζε ζώα για τις αμαρτίες τις δικές του και τού υπολοίπου λαού (Λευιτικό 16/ις΄ 11-16).
 
 
 
Ας δούμε λοιπόν μερικές από τις θυσίες που προσφέρει σήμερα ο κάθε άγιος:
 
 
 
Εβραίους 13/ιγ΄ 15,16: "Μέσω αυτού λοιπόν, ας προσφέρουμε θυσία αινέσεως διαπαντός στο Θεό, τουτέστι τον καρπό τών χειλιών μας που ομολογούν το όνομά του. Και μην ξεχνάτε την αγαθοεργία και την κοινωνική σας βοήθεια γιατι σε τέτοιες θυσίες ευαρεστείται ο Θεός".
 
 
 
Ρωμαίους 12/ιβ΄ 1: "Σας παρακαλώ λοιπόν αδελφοί, με τους οικτιρμούς του Θεού, να παρουσιάσετε τα σώματά σας ως θυσία ζωντανή, αγία, ευάρεστη στο Θεό, τη λογική λατρεία σας".
 
 
 
Κάθε άγιος λοιπόν, προσφέρει προς το Θεό το σώμα του, τη λατρεία του, τις καλές του πράξεις, την ομολογία τής πίστης του, και γενικά επαναπροσφέρει προς το Θεό, κάθε τι που Εκείνος πρώτος τού χάρισε. Όμως, τα προσφέρει όλα αυτά, όχι μόνο χάριν τού εαυτού του, αλλά και χάριν όλης τής κτίσης, τής οποίας καθίσταται ηγέτης.
 
 
 
Όταν ο Θεός έκανε τον Αδάμ κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσίν Του, τον κατέστησε βασιλιά και ιερέα. Και πράγματι, ήταν το μοναδικό κομμάτι τής κτίσης, που μπορούσε να την εκπροσωπήσει, και να προσφέρει κάτι από την κτίση προς τον Δημιουργό του με ελεύθερη βούληση. Ήταν ο ιερέας που πρόσφερε θυσίες από την κτίση και για την κτίση προς το Θεό. Την αντιπροσώπευε και την εκπροσωπούσε.
 
 
 
Σήμερα λοιπόν που η ανθρωπότητα στο πρόσωπο τού Χριστού και τής Εκκλησίας επέστρεψε στην πρώτη της σχέση με το Θεό συμφιλιωμένη μαζί Του, μπορούν πια οι Χριστιανοί να είναι και πάλι ιερείς τής [[κτίση|κτίσης]] και τού εαυτού τους, προσφέροντας θυσίες πνευματικές προς το Θεό, σαν αυτές που είδαμε.
 
 
 
 
 
== Εξωτερικοί δεσμοί ==
 
[http://www.oodegr.com/oode/esxata/xilietis1.htm]
 

Τελευταία αναθεώρηση της 16:38, 10 Μαΐου 2009

Ανακατεύθυνση σε: