Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Χιλιασμός"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(Νέα σελίδα: Με τον όρο Χιλιασμός, αναφερόμαστε στη θρησκευτική πεποίθηση που έχει ως πυρήνα της διδασκαλί...)
 
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 
Με τον όρο [[Χιλιασμός]], αναφερόμαστε στη θρησκευτική πεποίθηση που έχει ως πυρήνα της διδασκαλίας της τον χιλιετή θρίαμβο του καλού επί του κακού, γύρω από τον οποίο αναφύονται πολυποίκιλες πεποιθήσεις που διαφοροποιούν το χιλιαστικό φαινόμενο από άλλα συναφή θρησκευτικά φαινόμενα<ref>Μπέγζος Μάριος, ''Φαινομενολογία της Θρησκείας'', Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 1995, σελ. 185.</ref>.
 
Με τον όρο [[Χιλιασμός]], αναφερόμαστε στη θρησκευτική πεποίθηση που έχει ως πυρήνα της διδασκαλίας της τον χιλιετή θρίαμβο του καλού επί του κακού, γύρω από τον οποίο αναφύονται πολυποίκιλες πεποιθήσεις που διαφοροποιούν το χιλιαστικό φαινόμενο από άλλα συναφή θρησκευτικά φαινόμενα<ref>Μπέγζος Μάριος, ''Φαινομενολογία της Θρησκείας'', Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 1995, σελ. 185.</ref>.
 +
 +
Στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες φαίνεται να ακμάζει το χιλιαστικό φαινόμενο και σε αυτό συνέτειναν τρεις κυρίως παράγοντες<ref>Μπέγζος, ''Φαινομενολογία...'', ό.π., σελ. 188.</ref><ref>Θεοδώρου Ανδρέας, ''Θέματα  Ιστορίας Δογμάτων'', ΟΕΔΒ, Αθήνα 1986, σελ. 211.</ref>.:
 +
 +
#Η επίδραση των εσχατολογικών απόψεων του ιουδαϊσμού.
 +
#Η κατά γράμμα ερμηνεία του βιβλίου της [[Αποκάλυψις Ιωάννου|Αποκαλύψεως]].
 +
#Η ατμόσφαιρα των διωγμών, η οποία ενέτεινε την αναμονή του Μεσσία-Χριστού με την πρόρρηση του τέλους της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
  
 
==Βασικά σημεία της χιλιαστικής δοξασίας==
 
==Βασικά σημεία της χιλιαστικής δοξασίας==

Αναθεώρηση της 16:59, 10 Μαΐου 2009

Με τον όρο Χιλιασμός, αναφερόμαστε στη θρησκευτική πεποίθηση που έχει ως πυρήνα της διδασκαλίας της τον χιλιετή θρίαμβο του καλού επί του κακού, γύρω από τον οποίο αναφύονται πολυποίκιλες πεποιθήσεις που διαφοροποιούν το χιλιαστικό φαινόμενο από άλλα συναφή θρησκευτικά φαινόμενα[1].

Στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες φαίνεται να ακμάζει το χιλιαστικό φαινόμενο και σε αυτό συνέτειναν τρεις κυρίως παράγοντες[2][3].:

  1. Η επίδραση των εσχατολογικών απόψεων του ιουδαϊσμού.
  2. Η κατά γράμμα ερμηνεία του βιβλίου της Αποκαλύψεως.
  3. Η ατμόσφαιρα των διωγμών, η οποία ενέτεινε την αναμονή του Μεσσία-Χριστού με την πρόρρηση του τέλους της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Βασικά σημεία της χιλιαστικής δοξασίας

Αν και ο Χιλιασμός δεν εμφανίζεται με πάγια και σταθερή μορφή, τα βασικώτερα σημεία που θα μπορούσαμε να διακρίνουμε είναι τα ακόλουθα[4]:

  1. Η επί γης εγκαθίδρυση της ένδοξης και ειρηνικής βασιλείας του Μεσσία Χριστού, βασιλεία μεστή ευημερίας και αγαθών (υλικών και πνευματικών), της οποίας η διάρκεια τοποθετείται ως επί το πλείστον στα χίλια χρόνια.
  2. Μια βασιλεία η οποία θεωρείται ως προοίμιο της μέλλουσας βασιλείας του θεού, η οποία ουσιαστικά είναι μια μεσοβασιλεία ανάμεσα σε δύο οριακά σημεία, ενός "αρχεγόνου παραδείσου" στην αρχή της ιστορίας και μίας "γης της επαγγελίας" στο τέλος της ιστορίας[5].
  3. Κατά το διάστημα της χιλιετούς βασιλείας του Μεσσία, θα συμβεί η ολοσχερής εκμηδένιση κάθε αντιθέτου δυνάμεως.
  4. Θα λάβει χώρα η πρώτη εκ νεκρών ανάσταση των δικαίων, μαζί με τους οποίους θα βασιλεύσει ο Χριστός επί της γης.
  5. Θα ακολουθήσει η καθολική ανάσταση των νεκρών, η καθολική κρίση και η ανταπόδοση, ανάλογα με τα έργα του καθενός.

Επιρροές από την ιουδαϊκή εσχατολογία

Βιβλιογραφία

  • Θεοδώρου Ανδρέας, Θέματα Ιστορίας Δογμάτων, ΟΕΔΒ, Αθήνα 1986, σελ. 211-223.
  • Μπέγζος Μάριος, Φαινομενολογία της Θρησκείας, Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 1995, σελ. 185-190.
  • Σκουτέρης Β. Κωνσταντίνος, Ιστορία Δογμάτων, τόμ. Α', Αθήνα 1998, σελ. 343-345.
  • Τρεμπέλας Ν. Παν., Δογματική της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, τόμ. Γ', 3η έκδ., Ο Σωτήρ, Αθήναι 2003, σελ. 448-450.
  • "Χιλιασμός", Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 12, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1968, στ. 129-131.
  • "Χιλιασμός", Ζαχαρόπουλος Νίκος, Επίτομο Ιστορικό-Θεολογικό Λεξικό, University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 454-455.

Υποσημειώσεις

  1. Μπέγζος Μάριος, Φαινομενολογία της Θρησκείας, Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 1995, σελ. 185.
  2. Μπέγζος, Φαινομενολογία..., ό.π., σελ. 188.
  3. Θεοδώρου Ανδρέας, Θέματα Ιστορίας Δογμάτων, ΟΕΔΒ, Αθήνα 1986, σελ. 211.
  4. Σύμφωνα με τον Ανδρέα Θεοδώρου στο: Θέματα Ιστορίας Δογμάτων, ΟΕΔΒ, Αθήνα 1986, σελ. 212.
  5. Βλ. και Μπέγζος, Φαινομενολογία..., ό.π., σελ. 190.