Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Φαβιανός Ρώμης

6.733 bytes προστέθηκαν, 23:03, 1 Νοεμβρίου 2008
Νέα σελίδα: Ο μάρτυρας και '''άγιος Φαβιανός''', υπήρξε Ρωμαίος πάπας ή επίσκοπος Ρώμης (10 Ιανουαρίου 236–...
Ο μάρτυρας και '''άγιος Φαβιανός''', υπήρξε Ρωμαίος [[πάπας]] ή επίσκοπος Ρώμης ([[10 Ιανουαρίου]] [[236]]–[[20 Ιανουαρίου]][[ 250]]). Η περίοδος της παρουσίας του στον παπικό θρόνο θεωρείται ειρηνική<ref>Τόσο ο αυτοκράτωρ Γορδιανός Γ', που σταμάτησε τους διωγμούς του Μαξιμίνου, όσο και ο Φίλιππος ο Άραβας υπήρξαν συμπαθούντες προς τον [[Χριστιανισμός|χριστιανισμό]].</ref>, αν και το τέλος του φέρεται μαρτυρικό, επί αυτοκράτορος Τραϊανού Δέκιου.

==Διαχείριση της Εκκλησίας==
Θεωρείται ικανός διαχειριστής των εκκλησιαστικών πραγμάτων, καθώς αναδιοργάνωσε τον τοπικό κλήρο και διαίρεσε την πόλη σε επτά εκκλησιαστικές περιοχές σύμφωνα με το ''[[Liber Pontificalis]]''<ref>[...] Hic regiones dividit diaconibus et fecit vii subdiacones, qui vii notariis imminerent, Ut gestas martyrum integro fideliter colligerent, et multas fabricas per cymiteria fieri praecepit [...]. Βλ. περαιτέρω [Meier, G. (1909). Pope St. Fabian. In ''The Catholic Encyclopedia''. New York: Robert Appleton Company. Retrieved November 1, 2008 from New Advent: http://www.newadvent.org/cathen/05742d.htm .</ref>. Επικεφαλής αυτών των περιφερειών τοποθέτησε έναν [[διάκονος|διάκονο]], έναν υποδιάκονο και έξι βοηθούς. Με αυτόν τον τρόπο έδωσε στη ρωμαϊκή εκκλησία μια ανοικτή δομή που εξυπηρετούσε περισσότερο τις αυξητικές της τάσεις<ref>"Fabian, St" ''The Oxford Dictionary of Popes''. J. N. D. Kelly. with new material by Michael Walsh. Oxford University Press, 2006. ''Oxford Reference Online''. Oxford University Press.</ref>. Επίσης, φέρεται ότι μερίμνησε για την επιστροφή των λειψάνων του [[Πάπας Ποντιανός|Ποντιανού]] και του [[Ιππόλυτος της Ρώμης|Ιππολύτου]] από τη [[Σαρδηνία]], για ταφή στο κοιμητήριο του [[Κάλλιστος Α΄|Κάλλιστου Α΄]]. Η συγκεκριμένη πράξη υποδεικνύει πιθανώς ότι είχε επιρροή στην αυλή, γιατί τα σώματα εκτοπισθέντων δεν επέστρεφαν, παρά μόνον με την έγκριση του αυτοκράτορα.

==Εκκλησιαστική Ιστορία==
Ο [[Ευσέβιος Καισαρείας]] εξιστορεί ότι ενώ οι χριστιανοί είχαν συγκεντρωθεί στη [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμη]] για να εκλέξουν νέο [[επίσκοπος|επίσκοπο]], είδαν ένα φωτεινό περιστέρι πάνω από την κεφαλή του Φαβιανού, ξένου στην πόλη, που μαρτυρούσε τη θεϊκή αποδοχή του αξιώματός του. Έτσι προκηρύχθηκε επίσκοπος, αν και υπήρχαν αρκετοί διάσημοι υποψήφιοι για την άδεια θέση<ref>Ευσέβιος ''Εκκλ. Ιστ.'' Ϛ´, ΚΘ Περὶ Φαβιανοῦ ὡς Ῥωμαίων ἐπίσκοπος ἐκ θεοῦ παραδόξως ἀνεδείχθη. [...] ὅμως δ᾿ οὖν ἀθρόως ἐκ μετεώρου περιστερὰν καταπτᾶσαν ἐπικαθεσθῆναι τῇ αὐτοῦ κεφαλῇ μνημονεύουσιν, μίμημα ἐνδεικνυμένην τῆς ἐπὶ τὸν σωτῆρα τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐν εἴδει περιστερᾶς καθόδου· ἐφ᾿ ᾧ τὸν πάντα λαόν, ὥσπερ ὑφ᾿ ἑνὸς πνεύματος θείου κινηθέντα, προθυμίᾳ, πάσῃ καὶ μιᾷ ψυχῇ ἄξιον ἐπιβοῆσαι καὶ ἀμελλήτως ἐπὶ τὸν θρόνον τῆς ἐπισκοπῆς λαβόντας αὐτὸν ἐπιθεῖναι [...].</ref>. Ο Ευσέβιος επίσης αναφέρει ότι Ο [[Ωριγένης]] υπερασπίστηκε ενώπιον του Φαβιανού -στην πραγματικότητα του έγραψε, όπως και σε άλλους επισκόπους- την ορθοδοξία της διδασκαλίας του πιθανώς ενάντια στις επικρίσεις του Δημήτριου Αλεξανδρείας, τις οποίες ο Ποντιανός είχε αποδεχθεί<ref>Ευσέβιος ''Εκκλ. Ιστ.'' Ϛ´, ΛΔ [...] σεσημείωται
δὲ τουτονὶ τοῦ διωγμοῦ τὸν καιρὸν ἔν τε τῷ δευτέρῳ καὶ εἰκοστῷ τῶν εἰς τὸ κατὰ Ἰωάννην Ἐξηγητικῶν καὶ ἐν διαφόροις ἐπιστολαῖς Ὠριγένης [...].</ref>

==Το τέλος==
Με το ξέσπασμα του διωγμού που εξαπέλυσε ο αυτοκράτορας Δέκιος στις αρχές του [[250]] συνελήφθη και ήταν από τους πρώτους που πέθαναν, πιθανώς στη φυλακή στις 20 Ιανουαρίου του ίδιου έτους. Τάφηκε κατ' έθιμο στην παπική κρύπτη του κοιμητηρίου του Καλλίστου όπως και οι προκάτοχοί του. Το 1854 ανακαλύφθηκε επιτύμβια πλάκα που έφερε το όνομα, τον τίτλο και την ένδειξη μάρτυρας με ελληνικό αλφάβητο. Τα λείψανά του μετακινήθηκαν αργότερα στο Σ. Σεμπαστιάνο, όπου βρέθηκε το [[1915]] σαρκοφάγος με χαραγμένο το όνομά του<ref>Styger P. 1915, «Scavi a San Sebastiano», ''RQ'' 29, 100–5. Αναφορά στο "Fabian, St" ''The Oxford Dictionary of Popes''. J. N. D. Kelly. with new material by Michael Walsh. Oxford University Press, 2006. ''Oxford Reference Online''. Oxford University Press. 1 November 2008</ref>

==Παραπομπές - σημειώσεις==
<references />

[[Κατηγορία:Πάπες Ρώμης]]
1.166
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης