Συμεών Εμέσης

Ο Άγιος Συμεών ο δια τον Χριστόν Σαλός (τρελός), αποτελεί Άγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο οποίος έδρασε κατά τον 6ο αιώνα. Ο ίδιος ανήκει στην ιδιαίτερη κατηγορία των "παραφρόνων" αγίων, οι οποίοι αποκλήθηκαν σαλοί-τρελοί, διότι λειτουργούσαν με παράδοξο τρόπο για να επιτύχουν το σκοπό τους.

Καταγόταν από την Έδεσα της Μεσοποτομίας. Κάποτε, την ημέρα της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού, στις 14 Σεπτεμβρίου επισκέφτηκε, μαζί με το φίλο του Ιωάννη τα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσουν και να εορτάσουν. Επισκεπτόμενοι δε τα μέρη της Ιεριχούς εντυπωσιάστηκαν από τον πλήθος των μονών, όπου τελικά οδηγήθηκαν στη μονή τους Αγίου Γερασίμου. Εκεί συνδέθηκαν με τον ηγούμενο Νίκων, ο οποίος τους περίμενε, καθώς το είχε πληροφορηθεί εξ Αποκαλύψεως. Τους προέτρεψε μάλιστα να καρούν άμεσα μοναχοί, αφήνοντας πίσω τους ο μεν Ιωάννης γυναίκα και παιδί, ο δε Συμεών τη γραία μητέρα του. Εκπαιδεύονται άμεσα και μετά από μία εβδομάδα κείρονται και τοποθετούνται στις όχθες του ποταμού Αρνών. Μετά μάλιστα από δύο χρόνια πληροφορούνται πως όλοι οι γνωστοί τους στον κόσμο είχαν πεθάνει.

Είκοσι χρόνια αργότερα αποχωρίστηκαν. Ο Ιωάννης παρέμεινε στη απομόνωση, ο δε Συμεών αποφάσισε να εισέλθει στον κόσμο για να βοηθήσει. Αρχικά προσεκύνησε στους Αγίους Τόπους, όπου και παρέμεινε για κάποιο διάστημα και εν συνεχεία επέστρεψε στην Έδεσσα, όπου και εμφάνισε τις ιδιότητες του Σαλού. Μερικά παραδείγματα από τον εκκεντρικό τρόπο ζωής του μας αναφέρει ο βιογράφος του επίσκοπος Κύπρου και Νεαπολέως, Λεόντιος (+620). Σύμφωνα με το Λεόντιο, κάποια ημέρα έσερνε νεκρό ένα σκύλο δια μέσου της πόλης και ενώ οι κάτοικοι τον αποδοκίμαζαν. Την επομένη ημέρα, Κυριακή, κατά την έναρξη της ακολουθίας επιδόθηκε στο να προσεταιρίζεται τις γυναίκες του ναού και εν συνεχεία ανέβηκε και στον άμβωνα συνεχίζοντας την ίδια διαδικασία. Άλλοτε έγινε υπηρέτης σε πανδοχείο όπου κατηγορήθηκε για κλοπή και εδάρη ανηλεώς, ενώ άλλοτε για να προσφέρει θυμιατήριο προσέφερε τα γυμνά του χέρια για να τοποθετηθούν αναμμένα κάρβουνα. Σε όλες τις περιπτώσεις αργότερα εξηγούσε γιατί έπραττε τις ενέργειές του και ποιο ήταν το ηθικό τους δίδαγμα.

Αφού τελικώς ενημέρωσε τον φίλο του Ιωάννη ότι θα πεθάνει, κρύφτηκε σε καλύβα για να μην ταφεί με θρησκευτικές τιμές. Οι άνθρωποι που τον ανακάλυψαν μάλιστα δεν τον ενταφίασαν θρησκευτικώς. Μαθαίνοντας όμως το συμβάν, όσοι γνώριζαν τον Άγιο, θέλησαν να τον τιμήσουν με θρησκευτική ταφή, αλλά τελικώς βρήκαν το λάκκο άδειο. Η μνήμη του εορτάζεται στις 21 Ιούλιος.

Πηγές

• Τσολακίδης Χρήστος, "Αγιολόγιο της Ορθοδοξίας", Χ.Δ. Τσολακίδης, Αθήνα 2001.
• Λήμμα Άννα, ΘΗΕ, Συμεών ο δια Χριστόν Σαλός, Αθήνα, 1962-1968.
• Χ. Γιανναράς, Η ελευθερία του ήθους, Ίκαρος, Αθήνα 2002 (Τρίτη αναθεωρημένη έκδοση).