Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Πρότυπο:Featured"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
μ
μ
Γραμμή 5: Γραμμή 5:
 
<noinclude>
 
<noinclude>
 
[[Category:Πρότυπα Αρχικής Σελίδας|Αξιόλογα]]</noinclude>
 
[[Category:Πρότυπα Αρχικής Σελίδας|Αξιόλογα]]</noinclude>
<div style="float:right; font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 80%; padding:0 .5em 0 2em">''[[Ευαγγελισμός της Θεοτόκου|Περισσότερα]] &middot; [[Πρότυπο:Αξιόλογα άρθρα (Αρχείο)|Αρχείο]]''</div>
+
<div style="float:right; font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 80%; padding:0 .5em 0 2em">''[[Μεγάλη εβδομάδα|Περισσότερα]] &middot; [[Πρότυπο:Αξιόλογα άρθρα (Αρχείο)|Αρχείο]]''</div>
  
 
[[Κατηγορία:Αξιόλογα Άρθρα]]
 
[[Κατηγορία:Αξιόλογα Άρθρα]]

Αναθεώρηση της 09:36, 28 Μαρτίου 2010

Bridegroom.jpg

Μεγάλη εβδομάδα ή Αγία εβδομάδα ή εβδομάδα των Αγίων Παθών (από τα Πάθη του Σωτήρα Χριστού που εορτάζονται κατά τις ημέρες αυτές), από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες[1] ονομάστηκε η εβδομάδα πριν το Πάσχα επειδή, σύμφωνα με τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο μεγάλα, απόρρητα και σωτήρια γεγονότα συνέβησαν κατά τη διάρκειά της, δηλαδή τα Άγια Πάθη, η Σταύρωση και η εκ νεκρών Ανάσταση του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού[2]. Μετά το τέλος της Μεγάλης τεσσαρακοστής[3] (δηλ. της νηστείας των σαράντα ημερών που προηγείται του Πάσχα), ακολουθεί η Μεγάλη εβδομάδα που ξεκινά από την "Κυριακή των Βαΐων" και τελειώνει το "Μεγάλο Σάββατο". Στην Ορθόδοξη Λειτουργική οι μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας αφιερώθηκαν είτε σε γεγονότα που είχαν συμβεί πριν, κατά και μετά το πάθος, είτε στη διδασκαλία του Χριστού που αναπτύσσεται τότε.

Περισσότερα · Αρχείο
  1. "Μεγάλη εβδομάς", Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια (Θ.Η.Ε.), τόμ. 08, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1966, στ. 867.
  2. Γεωργιάδης Βαρθολομαίος (Αρχιεπισκ. Κορινθίας), Επιτομή Λειτουργικής, εκδ. 4η, εκδ. Βασ. Ρηγόπουλου, 1995 (c1909), σελ. 76.
  3. Αν και στην αρχαία Εκκλησία, σύμφωνα με τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο, η περίοδος της Τεσσαρακοστής περιελάμβανε και την Μεγάλη εβδομάδα: "Ιδού προς το τέλος εφθάσαμεν λοιπόν της Αγίας Τεσσαρακοστής, και της νηστείας διανήσαμε τον πλουν...επειδή εις την μεγάλην ταύτην εβδομάδα εφθάσαμεν τη του Θεού χάριτι" (Ομιλία λ΄ στη Γένεση, PG 53,273).