Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Πρότυπο:Featured"
μ |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
<div style="float:left;margin-right:0.9em;"> | <div style="float:left;margin-right:0.9em;"> | ||
| − | [[ | + | [[Image:Bridegroom.jpg|right|120px]] |
| − | + | '''Μεγάλη εβδομάδα''' ή ''Αγία εβδομάδα'' ή ''εβδομάδα των Αγίων Παθών'' (από τα Πάθη του Σωτήρα [[Ιησούς Χριστός|Χριστού]] που εορτάζονται κατά τις ημέρες αυτές), από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες<ref>"Μεγάλη εβδομάς", ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'' (Θ.Η.Ε.), τόμ. 08, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1966, στ. 867.</ref> ονομάστηκε η εβδομάδα πριν το [[Πάσχα]] επειδή, σύμφωνα με τον [[Ιωάννης ο Χρυσόστομος|Ιωάννη τον Χρυσόστομο]] μεγάλα, απόρρητα και σωτήρια γεγονότα συνέβησαν κατά τη διάρκειά της, δηλαδή τα [[Άγια Πάθη]], η [[Σταυρός|Σταύρωση]] και η εκ νεκρών [[Ανάσταση]] του Σωτήρος ημών [[Χριστός|Ιησού Χριστού]]<ref>Γεωργιάδης Βαρθολομαίος (Αρχιεπισκ. Κορινθίας), ''Επιτομή Λειτουργικής'', εκδ. 4η, εκδ. Βασ. Ρηγόπουλου, 1995 (c1909), σελ. 76.</ref>: ''"μεγάλα τινά και απόρρητα τυγχάνει τα υπάρξαντα ημίν εν αυτή αγαθά...Διά τούτο τοίνυν μεγάλην την εβδομάδα καλούμεν, επειδή τοσούτον πλήθος δωρεών ημίν εν αυτή κεχάρισται ο Δεσπότης"''<ref>Ιωάννη Χρυσοστόμου, ''Ομιλία λ' εις την Γένεσιν'', PG 53,273-274.</ref>. Μετά το τέλος της [[Μεγάλη τεσσαρακοστή|Μεγάλης τεσσαρακοστής]]<ref>Αν και στην αρχαία Εκκλησία, σύμφωνα με τον [[Ιωάννης ο Χρυσόστομος|Ιωάννη τον Χρυσόστομο]], η περίοδος της [[Τεσσαρακοστή|Τεσσαρακοστής]] περιελάμβανε και την [[Μεγάλη εβδομάδα]]: ''"Ιδού προς το τέλος εφθάσαμεν λοιπόν της Αγίας Τεσσαρακοστής, και της νηστείας διανήσαμε τον πλουν...επειδή εις την μεγάλην ταύτην εβδομάδα εφθάσαμεν τη του Θεού χάριτι"'' (Ομιλία λ΄ στη Γένεση, ''PG'' 53,273).</ref> (δηλ. της νηστείας των σαράντα ημερών που προηγείται του [[Πάσχα]]), ακολουθεί η ''Μεγάλη εβδομάδα'' που ξεκινά από την ''"Κυριακή των Βαΐων"'' και τελειώνει το ''"Μεγάλο Σάββατο"''. Στην Ορθόδοξη [[Λειτουργική]] οι μέρες της ''Μεγάλης Εβδομάδας'' αφιερώθηκαν είτε σε γεγονότα που είχαν συμβεί πριν, κατά και μετά το πάθος, είτε στη διδασκαλία του Χριστού που αναπτύσσεται τότε. | |
<noinclude> | <noinclude> | ||
[[Category:Πρότυπα Αρχικής Σελίδας|Αξιόλογα]]</noinclude> | [[Category:Πρότυπα Αρχικής Σελίδας|Αξιόλογα]]</noinclude> | ||
| − | <div style="float:right; font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 80%; padding:0 .5em 0 2em">''[[ | + | <div style="float:right; font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 80%; padding:0 .5em 0 2em">''[[Μεγάλη Εβδομάδα|Περισσότερα]] · [[Πρότυπο:Αξιόλογα άρθρα (Αρχείο)|Αρχείο]]''</div> |
[[Κατηγορία:Αξιόλογα Άρθρα]] | [[Κατηγορία:Αξιόλογα Άρθρα]] | ||
Αναθεώρηση της 19:32, 15 Απριλίου 2009
Μεγάλη εβδομάδα ή Αγία εβδομάδα ή εβδομάδα των Αγίων Παθών (από τα Πάθη του Σωτήρα Χριστού που εορτάζονται κατά τις ημέρες αυτές), από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες[1] ονομάστηκε η εβδομάδα πριν το Πάσχα επειδή, σύμφωνα με τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο μεγάλα, απόρρητα και σωτήρια γεγονότα συνέβησαν κατά τη διάρκειά της, δηλαδή τα Άγια Πάθη, η Σταύρωση και η εκ νεκρών Ανάσταση του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού[2]: "μεγάλα τινά και απόρρητα τυγχάνει τα υπάρξαντα ημίν εν αυτή αγαθά...Διά τούτο τοίνυν μεγάλην την εβδομάδα καλούμεν, επειδή τοσούτον πλήθος δωρεών ημίν εν αυτή κεχάρισται ο Δεσπότης"[3]. Μετά το τέλος της Μεγάλης τεσσαρακοστής[4] (δηλ. της νηστείας των σαράντα ημερών που προηγείται του Πάσχα), ακολουθεί η Μεγάλη εβδομάδα που ξεκινά από την "Κυριακή των Βαΐων" και τελειώνει το "Μεγάλο Σάββατο". Στην Ορθόδοξη Λειτουργική οι μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας αφιερώθηκαν είτε σε γεγονότα που είχαν συμβεί πριν, κατά και μετά το πάθος, είτε στη διδασκαλία του Χριστού που αναπτύσσεται τότε.
- ↑ "Μεγάλη εβδομάς", Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια (Θ.Η.Ε.), τόμ. 08, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1966, στ. 867.
- ↑ Γεωργιάδης Βαρθολομαίος (Αρχιεπισκ. Κορινθίας), Επιτομή Λειτουργικής, εκδ. 4η, εκδ. Βασ. Ρηγόπουλου, 1995 (c1909), σελ. 76.
- ↑ Ιωάννη Χρυσοστόμου, Ομιλία λ' εις την Γένεσιν, PG 53,273-274.
- ↑ Αν και στην αρχαία Εκκλησία, σύμφωνα με τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο, η περίοδος της Τεσσαρακοστής περιελάμβανε και την Μεγάλη εβδομάδα: "Ιδού προς το τέλος εφθάσαμεν λοιπόν της Αγίας Τεσσαρακοστής, και της νηστείας διανήσαμε τον πλουν...επειδή εις την μεγάλην ταύτην εβδομάδα εφθάσαμεν τη του Θεού χάριτι" (Ομιλία λ΄ στη Γένεση, PG 53,273).
