Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
καμία σύνοψη επεξεργασίας
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
* ...Ο [[Πάπας Λέων Γ΄|Πάπας Λέοντας όπως σημείωνε ο III]]''Π. Χατζηδάκης'' (Περί της ενότητος της ελληνικής γλώσσης, Επιστημονική Επετηρίς Πανεπιστημίου Αθηνών 5 1908-9, όταν εκλήθη να επικυρώσει 47-151, 141), από τις 4.900 λέξεις της Κ.Δ., 2.280 χρησιμοποιούνται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο από τους σύγχρονους Ελληνες, 2.200 σχεδόν με τον ίδιο τρόπο, και 400 λέξεις (δηλαδή το [[Φιλιόκβε|filioque]]10%) είναι ακατανόητες, αρνήθηκεεπειδή είτε ήταν ξενικές λέξεις, ενώ ανάρτησε είτε αναφέρονταν σε πράγματα και καταστάσεις άσχετες με την σημερινή πραγματικότητα, είτε επειδή είχαν επίσης και δύο αργυρές πλάκες στα ελληνικά τότε περιπέσει σε σχετική αχρηστία; Σύμφωνα με άλλους ερευνητές η Κ.Δ. χρησιμοποιεί 5.439 Λέξεις και τα λατινικάσυνολικά εμπεριέχει 137.328.<br><small>(Δεσπότης Σ. Σωτήριος, ''Ο Κώδικας των Ευαγγελίων'', Άθως, Αθήνα 2007, με το [[Σύμβολο της Πίστης (Νίκαιασελ. 92-Κωνσταντινούπολη93)|σύμβολο της Νίκαιας-Κωνσταντινούπολης]], δίχως το filioque; </small>
* ...Οι ευαγγελιστές Ματθαίος ύστερα από την ανακάλυψη και Λουκάς στηρίχθηκαν για τη συγγραφή των [[Ευαγγέλιο|Ευαγγελίων]] τους σε προϋπάρχον γραπτό κείμενο αγνώστου συγγραφέα που δε σώζεται μελέτη αρχαίων παπύρων και επιγραφών της ελληνιστικής εποχής (πρώτα από τον ''Α. Deissmann'') έχει πλέον σήμερα γίνει συνείδηση, ότι η γλώσσα της Κ.Δ. είναι δημώδης και λαϊκή; Είναι πολύ σημαντικό το οποίο γεγονός ότι σε μιά εποχή έντονου αττικισμού και προσπάθειας απομίμησης αρχαίων προτύπων, οι σύγχρονοι ερευνητές έχουν ονομάσει συμβατικά [[Πηγή συγγραφείς της Κ.Δ. έγραψαν όχι στην αρχαΐζουσα γλώσσα των Λογίων]] φιλολόγων και συμβολίζουν φιλοσόφων αλλά στη γλώσσα που μιλούσε και μπορούσε να καταλάβει ο λαός, με το γράμμα Q;άλλα λόγια στη 'δημοτική' της εποχής.<br><small>(Καραβιδόπουλος Δ. Ιωάννης, ''Εισαγωγή Στην Καινή Διαθήκη'', 2η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1998, σελ. 122-123)</small>
* ...οτι το κύριο σώμα της [[Συνοπτικά Ευαγγέλια|Συνοπτικής παραδόσεως]], δηλ. τα λόγια του Κυρίου και οι διηγήσεις για τα έργα του, κυκλοφορούσαν στην αρχική μορφή τους στην αρχαία εκκλησία στη Δύσηαραμαϊκή, την συριακή δηλ. διάλεκτο της Παλαιστίνης, και επομένως ενωρίς μεταφράσθηκαν στην ελληνική; Σήμερα πάντως θεωρείται βέβαιο, ότι κανένα από τα [[Ευαγγέλιο|Ευαγγέλια]] δεν είναι μετάφραση από κάποιο αραμαϊκό πρωτότυπο. Επίσης, οι κατηχούμενοισυγγραφείς της ΚΔ, αν και ήσαν σχεδόν όλοι Ιουδαίοι, όμως συνέγραψαν τα έργα τους μόνο στην ελληνική γλώσσα.<br><small>(Παναγόπουλος Ιωάννης, ''Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη'', Ακρίτας, Αθήνα 1994, σελ. 42)</small> * ...στα χρόνια του Ιησού, βαπτίζονταν σ' όλη την πρηγούμενη μέρα από αυτοκρατορία επικρατούσε η ελληνική και ότι αυτήν μιλούσαν και στην Παλαιστίνη παράλληλα με την τέλεση αραμαϊκή, ιδίως οι ελληνιστές Ιουδαίοι; Έτσι, είναι δυνατό ορισμένες διδασκαλίες του [[ΠάσχαΧριστός|Ιησού]] ή συζητήσεις (όπως π.χ. η συζήτηση με τον Πιλάτο ή με την Συροφοινίκισσα) να έγιναν στην ελληνική. Το ότι η επιγραφή επάνω στο [[Σταυρός|σταυρό]] διατυπώθηκε στα εβραϊκά, λατινικά και πως μέχρι την Κυριακή του Θωμάελληνικά (βλ. ''Ιω 19,20'') είναι ενδεικτικό της γλωσσικής πραγματικότητας στην περιοχή.<br><small>(Καραβιδόπουλος Δ. Ιωάννης, ''Εισαγωγή Στην Καινή Διαθήκη'', 2η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1998, φορούσαν λευκό χιτώνιο;σελ. 121)</small>
<div style="float:right; font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 80%; padding:0 .5em 0 2em">''[[Πρότυπο:Γνωρίζεις ότι/Αρχείο|Αρχείο]]''</div>
[[Κατηγορία:Τρίβια]]
