Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Πρότυπο:Γνωρίζεις ότι"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
(26 ενδιάμεσες εκδόσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
 
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
* ...Ο [[Πάπας Λέων Γ΄|Πάπας Λέοντας ο III]], όταν εκλήθη να επικυρώσει το [[Φιλιόκβε|filioque]], αρνήθηκε, ενώ ανάρτησε και και δύο αργυρές πλάκες στα ελληνικά και τα λατινικά, με το [[Σύμβολο της Πίστης (Νίκαια-Κωνσταντινούπολη)|σύμβολο της Νίκαιας-Κωνσταντινούπολης]], δίχως το filioque;
+
* ...όπως σημείωνε ο ''Π. Χατζηδάκης'' (Περί της ενότητος της ελληνικής γλώσσης, Επιστημονική Επετηρίς Πανεπιστημίου Αθηνών 5 1908-9, 47-151, 141), από τις 4.900 λέξεις της Κ.Δ., 2.280 χρησιμοποιούνται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο από τους σύγχρονους Ελληνες, 2.200 σχεδόν με τον ίδιο τρόπο, και 400 λέξεις (δηλαδή το 10%) είναι ακατανόητες, επειδή είτε ήταν ξενικές λέξεις, είτε αναφέρονταν σε πράγματα και καταστάσεις άσχετες με την σημερινή πραγματικότητα, είτε επειδή είχαν επίσης και τότε περιπέσει σε σχετική αχρηστία; Σύμφωνα με άλλους ερευνητές η Κ.Δ. χρησιμοποιεί 5.439 Λέξεις και συνολικά εμπεριέχει 137.328.<br><small>(Δεσπότης Σ. Σωτήριος, ''Ο Κώδικας των Ευαγγελίων'', Άθως, Αθήνα 2007, σελ. 92-93)</small>
  
* ...Οι ευαγγελιστές Ματθαίος και Λουκάς στηρίχθηκαν για τη συγγραφή των [[Ευαγγέλιο|Ευαγγελίων]] τους σε προϋπάρχον γραπτό κείμενο αγνώστου συγγραφέα που δε σώζεται πλέον και το οποίο οι σύγχρονοι ερευνητές έχουν ονομάσει συμβατικά [[Πηγή των Λογίων]] και συμβολίζουν με το γράμμα Q;
+
* ...ύστερα από την ανακάλυψη και μελέτη αρχαίων παπύρων και επιγραφών της ελληνιστικής εποχής (πρώτα από τον ''Α. Deissmann'') έχει πλέον σήμερα γίνει συνείδηση, ότι η γλώσσα της Κ.Δ. είναι δημώδης και λαϊκή; Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι σε μιά εποχή έντονου αττικισμού και προσπάθειας απομίμησης αρχαίων προτύπων, οι συγγραφείς της Κ.Δ. έγραψαν όχι στην αρχαΐζουσα γλώσσα των φιλολόγων και φιλοσόφων αλλά στη γλώσσα που μιλούσε και μπορούσε να καταλάβει ο λαός, με άλλα λόγια στη 'δημοτική' της εποχής.<br><small>(Καραβιδόπουλος Δ. Ιωάννης, ''Εισαγωγή Στην Καινή Διαθήκη'', 2η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1998, σελ. 122-123)</small>
  
* ...οτι στην αρχαία εκκλησία στη Δύση, οι κατηχούμενοι, βαπτίζονταν την πρηγούμενη μέρα από την τέλεση του [[Πάσχα]] και πως μέχρι την Κυριακή του Θωμά, φορούσαν λευκό χιτώνιο;
+
* ...το κύριο σώμα της [[Συνοπτικά Ευαγγέλια|Συνοπτικής παραδόσεως]], δηλ. τα λόγια του Κυρίου και οι διηγήσεις για τα έργα του, κυκλοφορούσαν στην αρχική μορφή τους στην αραμαϊκή, την συριακή δηλ. διάλεκτο της Παλαιστίνης, και επομένως ενωρίς μεταφράσθηκαν στην ελληνική; Σήμερα πάντως θεωρείται βέβαιο, ότι κανένα από τα [[Ευαγγέλιο|Ευαγγέλια]] δεν είναι μετάφραση από κάποιο αραμαϊκό πρωτότυπο. Επίσης, οι συγγραφείς της ΚΔ, αν και ήσαν σχεδόν όλοι Ιουδαίοι, όμως συνέγραψαν τα έργα τους μόνο στην ελληνική γλώσσα.<br><small>(Παναγόπουλος Ιωάννης, ''Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη'', Ακρίτας, Αθήνα 1994, σελ. 42)</small>
  
 +
* ...στα χρόνια του Ιησού, σ' όλη την αυτοκρατορία επικρατούσε η ελληνική και ότι αυτήν μιλούσαν και στην Παλαιστίνη παράλληλα με την αραμαϊκή, ιδίως οι ελληνιστές Ιουδαίοι; Έτσι, είναι δυνατό ορισμένες διδασκαλίες του [[Χριστός|Ιησού]] ή συζητήσεις (όπως π.χ. η συζήτηση με τον Πιλάτο ή με την Συροφοινίκισσα) να έγιναν στην ελληνική. Το ότι η επιγραφή επάνω στο [[Σταυρός|σταυρό]] διατυπώθηκε στα εβραϊκά, λατινικά και ελληνικά (βλ. ''Ιω 19,20'') είναι ενδεικτικό της γλωσσικής πραγματικότητας στην περιοχή.<br><small>(Καραβιδόπουλος Δ. Ιωάννης, ''Εισαγωγή Στην Καινή Διαθήκη'', 2η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1998, σελ. 121)</small>
  
 +
<div style="float:right; font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 80%; padding:0 .5em 0 2em">''[[Πρότυπο:Γνωρίζεις ότι/Αρχείο|Αρχείο]]''</div>
  
 
+
[[Κατηγορία:Τρίβια]]
<div style="float:right; font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 80%; padding:0 .5em 0 2em">''[[Πρότυπο:Γνωρίζεις ότι/Αρχείο|Αρχείο]]''</div>
 

Τελευταία αναθεώρηση της 19:11, 3 Ιουνίου 2011

  • ...όπως σημείωνε ο Π. Χατζηδάκης (Περί της ενότητος της ελληνικής γλώσσης, Επιστημονική Επετηρίς Πανεπιστημίου Αθηνών 5 1908-9, 47-151, 141), από τις 4.900 λέξεις της Κ.Δ., 2.280 χρησιμοποιούνται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο από τους σύγχρονους Ελληνες, 2.200 σχεδόν με τον ίδιο τρόπο, και 400 λέξεις (δηλαδή το 10%) είναι ακατανόητες, επειδή είτε ήταν ξενικές λέξεις, είτε αναφέρονταν σε πράγματα και καταστάσεις άσχετες με την σημερινή πραγματικότητα, είτε επειδή είχαν επίσης και τότε περιπέσει σε σχετική αχρηστία; Σύμφωνα με άλλους ερευνητές η Κ.Δ. χρησιμοποιεί 5.439 Λέξεις και συνολικά εμπεριέχει 137.328.
    (Δεσπότης Σ. Σωτήριος, Ο Κώδικας των Ευαγγελίων, Άθως, Αθήνα 2007, σελ. 92-93)
  • ...ύστερα από την ανακάλυψη και μελέτη αρχαίων παπύρων και επιγραφών της ελληνιστικής εποχής (πρώτα από τον Α. Deissmann) έχει πλέον σήμερα γίνει συνείδηση, ότι η γλώσσα της Κ.Δ. είναι δημώδης και λαϊκή; Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι σε μιά εποχή έντονου αττικισμού και προσπάθειας απομίμησης αρχαίων προτύπων, οι συγγραφείς της Κ.Δ. έγραψαν όχι στην αρχαΐζουσα γλώσσα των φιλολόγων και φιλοσόφων αλλά στη γλώσσα που μιλούσε και μπορούσε να καταλάβει ο λαός, με άλλα λόγια στη 'δημοτική' της εποχής.
    (Καραβιδόπουλος Δ. Ιωάννης, Εισαγωγή Στην Καινή Διαθήκη, 2η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1998, σελ. 122-123)
  • ...το κύριο σώμα της Συνοπτικής παραδόσεως, δηλ. τα λόγια του Κυρίου και οι διηγήσεις για τα έργα του, κυκλοφορούσαν στην αρχική μορφή τους στην αραμαϊκή, την συριακή δηλ. διάλεκτο της Παλαιστίνης, και επομένως ενωρίς μεταφράσθηκαν στην ελληνική; Σήμερα πάντως θεωρείται βέβαιο, ότι κανένα από τα Ευαγγέλια δεν είναι μετάφραση από κάποιο αραμαϊκό πρωτότυπο. Επίσης, οι συγγραφείς της ΚΔ, αν και ήσαν σχεδόν όλοι Ιουδαίοι, όμως συνέγραψαν τα έργα τους μόνο στην ελληνική γλώσσα.
    (Παναγόπουλος Ιωάννης, Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη, Ακρίτας, Αθήνα 1994, σελ. 42)
  • ...στα χρόνια του Ιησού, σ' όλη την αυτοκρατορία επικρατούσε η ελληνική και ότι αυτήν μιλούσαν και στην Παλαιστίνη παράλληλα με την αραμαϊκή, ιδίως οι ελληνιστές Ιουδαίοι; Έτσι, είναι δυνατό ορισμένες διδασκαλίες του Ιησού ή συζητήσεις (όπως π.χ. η συζήτηση με τον Πιλάτο ή με την Συροφοινίκισσα) να έγιναν στην ελληνική. Το ότι η επιγραφή επάνω στο σταυρό διατυπώθηκε στα εβραϊκά, λατινικά και ελληνικά (βλ. Ιω 19,20) είναι ενδεικτικό της γλωσσικής πραγματικότητας στην περιοχή.
    (Καραβιδόπουλος Δ. Ιωάννης, Εισαγωγή Στην Καινή Διαθήκη, 2η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1998, σελ. 121)