Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Πρότυπο:Αγ

18.638 bytes προστέθηκαν, 21:39, 8 Φεβρουαρίου 2009
μ
Αγάπιος Λάνδος
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
====[[Αγαθό]]====<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> :Η έννοια του ''Αγαθού'' για την Ορθόδοξη Εκκλησία, ταυτίζεται με το θέλημα του ''αγαθού'' Θεού, το οποίο είναι και το ασφαλές και αλάνθαστο κριτήριο για το περιεχόμενο της εννοίας αυτής. Καθώς ο Θεός είναι κατά απόλυτο τρόπο ''αγαθός'', κατά συνέπεια, τέλεια αγαθό είναι κάθε τι που είναι σύμφωνο με το θέλημα Του.<br>'''<small>(Παν. Δημητρόπουλος, «''Αγαθόν''», ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', τόμ. 1, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1962, στ. 100)'''</small></div> ====[[Αγαμία]]====<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> :Με τον όρο [[Αγαμία]] στην θεολογική ορολογία, αναφερόμαστε στην πλήρη αποχή του ατόμου από τη σεξουαλική ζωή, κατάσταση που ονομάζεται και [[Παρθενία]]. Με βάση τα λόγια του ίδιου του [[Χριστός|Ιησού]] ("ου πάντες χωρούσι τον λόγον τούτον, αλλ' οις δέδοται", ''Ματθ. 19:11''), θεωρείται ότι η κατάσταση της ''αγαμίας'' είναι δώρο Θεού (θαύμα) και ειδική κατάσταση ''υπέρ φύσιν'' (και όχι ''παρά φύσιν'').<br>'''<small>(Ν. Μπουγάτσος, «''Αγαμία''», ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', τόμ. 1, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1962, στ. 113)'''</small></div> ====[[Αγάπες]]====<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> :[[Αγάπες]] ονομάζονταν οι κοινές συνεστιάσεις των πιστών της αρχαίας εκκλησίας, οι οποίες, αρχικά ήταν στενά συνδεδεμένες με τη [[Θεία Ευχαριστία]], ως αρχέγονη μορφή αυτού του [[Ιερά Μυστήρια|μυστηρίου]] της Εκκλησίας. Οι συνάξεις αυτές, από τις οποίες αργότερα διαχωρίστηκε η Θεία Ευχαριστία, περιελάμβαναν κήρυγμα, απαγγελία ύμνου και κοινή προσευχή.<br>'''<small>(Πατρώνος Π. Γεώργιος, Θέματα Θεολογίας της Καινής Διαθήκης, τέυχος Α' - «''Το Αποστολικό Κήρυγμα στην πρώτη Εκκλησία''», Αθήνα 1985, σελ. 17)'''</small></div> ====[[Αγάπη]]====<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> :Σύμφωνα με την [[Καινή Διαθήκη]] η αγάπη προς τον πλησίον και η αγάπη προς το Θεό είναι οι δύο εντολές που αποτελούν το αποκορύφωμα του Νόμου (Μάρκ. 12:28-33). Σύμφωνα με τον [[Ιωάννης ο Σιναΐτης|Άγ. Ιωάννη τον Σιναΐτη]], η αγάπη ως προς την ποιότητα της είναι (κατά το δυνατό) ομοίωση με τον Θεό, ως προς την ενέργεια της, «''μέθη της ψυχής''», ως προς τις ιδιότητες της, «''πηγή πίστεως, άβυσσος μακροθυμίας, θάλασσα ταπεινώσεως''». Αγάπη είναι η απόρριψη κάθε εχθρικής και αντιθέτου σκέψεως, εφ' όσον «''η αγάπη ου λογίζεται το κακόν''» (Α' Κορ. 13:5). Όμως, αυτός που θέλει να περιγράψει πλήρως την αγάπη, είναι σαν να επιχειρεί να περιγράψει τον ίδιο το Θεό καθώς «''ο Θεός αγάπη εστίν''» (Α' Ιω. 4:8) και αυτή η προσπάθεια ομοιάζει με εκείνη του τυφλού «''που μετρά στην άβυσσο τους κόκκους της άμμου''».<br>'''<small>(Αγ. Ιωάννου Σιναΐτου, «''Κλίμαξ''» (μτφρ. Αρχιμ. Ιγνατίου), 8η έκδ., Ι.Μ. Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 1995, σελ. 409)'''</small></div> ====[[Αγάπιος Λάνδος]]====<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> :[[Αγάπιος Λάνδος]], κατά κόσμον ''Αθανάσιος Λάνδος'' (ο ίδιος υπογράφει σε όλα τα έργα του ως Αγάπιος Μοναχός ο Κρής) ήταν διαπρεπής λόγιος μοναχός και εκκλησιαστικός συγγραφέας. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1600 και πέθανε στη Βενετία το 1664/70.Τα σπουδαιότερα έργα του είναι το ''Αμαρτωλών Σωτηρία '' και το ''Γεωπονικόν''.<br>'''<small>(Εγκυκλοπαίδεια ''"Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα", λήμμα «''Αγάπιος Λάνδος''» Αθήνα 1997 τόμος 1, σελ. 171) '''</small></div> ====[[Άγαρ]]====<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> :[[Άγαρ]] ονομάζονταν η αιγύπτια δούλη του πατριάρχου [[Αβραάμ]], με την οποία, σύμφωνα με τα ισχύοντα έθιμα, απέκτησε ένα γιο, τον Ισμαήλ, λόγω στειρότητας της γυναίκας του [[Σάρρας]] (πριν γεννήσει με θεϊκή παρέμβαση τον [[Ισαάκ]]).<br>'''<small>(«''Άγαρ''», Μουστάκης Βασίλειος, ''Λεξικό της Αγίας Γραφής'', Αθήναι 1955, σελ. 12)'''</small></div> ====[[Αγγαίος]]====<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> :[[Αγγαίος]] ονομάζεται ένας από τους λεγόμενους "ελάσσονες" προφήτες της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]], συγγραφέας του ομώνυμου [[Βιβλικός κανόνας|κανονικού]] βιβλίου, που ήκμασε τον 6ο αιώνα π.Χ. και εργάστηκε ιδιαίτερα για την ανοικοδόμηση του [[Ναός του Σολομώντα|Ναού του Σολομώντα]] μετά την καταστροφή του από τον [[Ναβουχοδονόσορ|Ναβουχοδονόσορα]].<br>'''<small>(Καλαντζάκης Ε. Σταύρος, «''Εισαγωγή στην Παλαιά Διαθήκη''», Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2006, σελ. 789-799)'''</small></div> ====[[Άγγελος]]====<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> :[[Άγγελος|Άγελλοι]] ονομάζονται όντα νοερά, λογικά και αυτεξούσια που ανήκουν στον υπέρ-αίσθηση, πνευματικό κόσμο. Ονομάζονται και αγαθά πνεύματα. Είναι αθάνατοι κατά χάρη και όχι κατά φύση. Είναι πλέον άτρεπτοι προς το κακό, μετά την πτώση του [[Εωσφόρος|εωσφόρου]]. Αν και σε σχέση με τον άνθρωπο είναι ασώματοι και άυλοι, εντούτοις, συγκρινόμενοι προς το Θεό είναι παχυλοί όπως και κάθε τι [[Κτιστό]]. Τα αγαθά πνεύματα είναι δυνατόν να εμφανίζονται στους άξιους χριστιανούς, χωρίς να έχουν την ιδιότητα της πανταχού παρουσίας.<br>'''<small>(Αγίου Νεκταρίου, «''Ορθόδοξος Ιερά Κατήχησις''», 4η έκδ., εκδ. Βασ. Ρηγόπουλου, Θεσσαλονίκη 2001 (c1899), σελ. 51-56)'''</small></div> ====[[Αγγλικανισμός]]====<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> :[[Αγγλικανισμός]] ονομάζεται η επίσημη θρησκεία της Μεγάλης Βρετανίας από το 1534, όταν η προσωπική διαμάχη μεταξύ του [[Πάπας|πάπα]] και του βασιλιά Ερρίκου Η΄ οδήγησε στην απόσπασή της από τους [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία|ρωμαιοκαθολικούς]]. Διατηρεί συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που του προσδίδουν την ιδιαίτερη μορφή του, ως μιας μέσης οδού μεταξύ [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντισμού]] και Ρωμαιοκαθολικισμού.<br>'''<small>(«''Αγγλικανισμός''», Εικονογραφημένο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό ''Πάπυρος-Larousse'', εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2003, σελ. 9)'''</small></div> ====[[Άγιο Πνεύμα]]====<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> :Το [[Άγιο Πνεύμα]] είναι το τρίτο πρόσωπο της Τριαδικής Θεότητος ([[Αγία Τριάδα|Αγίας Τριάδας]]), πλήρης και τέλειος Θεός, [[ομοούσιο]] με τον [[Θεός Πατήρ|Πατέρα]] και γι αυτό ''Άγιο'' όπως Εκείνος. Δεν έχει ούτε τέλος ούτε αρχή, είναι συναΐδιο και άχρονο. Είναι ανεξάρτητο, όσον αφορά τα [[υποστατικά ιδιώματα]], και μη υποτασσόμενο σε κανένα άλλο πρόσωπο της αγίας Τριάδας. Έχει την ίδια δύναμη, τιμή και δόξα με τα άλλα δύο πρόσωπα της Τριαδικής Θεότητας, τον Πατέρα και τον [[Χριστός|Υιό]].<br>'''<small>(Θεοδώρου Ανδρέας, «''Βασική Δογματική Διδασκαλία - Πιστεύω εις ένα Θεόν''», 2η έκδ., Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2007, σελ. 135.143)'''</small></div> ====[[Αγιογραφία]]====
<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;">
<div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div>
:''[[Αγιογραφία]]'' ή αλλιώς ''Εικονογραφία'' (=ζωγραφική Εικόνων) ονομάζουμε: 1) την ζωγραφική παράσταση με θρησκευτική θεματολογία που βρίσκεται σε φορητή εικόνα ή τοίχο ναού 2) Διήγηση για τη ζωή των Αγίων.<br>'''<small>(«''Αγιογραφία''», Μαλαβάκης Νίκος, «''Βυζαντινολόγιο-Λεξικό Εκκλησιαστικών και Θρησκευτικών όρων''», Αστήρ, Αθήνα 1999)'''</small></div>
====[[Άγιοι Τόποι]]====<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> :''Άγιοι Τόποι'' ονομάζονται όλες οι περιοχές της [[Παλαιστίνη|Παλαιστίνης]] που συνδέονται με τη ζωή και το έργο του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστού]] ([[Ιερουσαλήμ]], [[Βηθλεέμ]], [[Ναζαρέτ]] κ.ά.).<br>'''<small>(«''Άγιοι Τόποι''», ''e-δομή'' (ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια ''ΔΟΜΗ''), εκδόσεις Δομή Α.Ε., Αθήνα 2003-2004 [DVD-ROM])'''</small></div> ====[[Αγιολογία]]====
<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;">
<div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div>
:''[[Αγιολογία]]'' ονομάζουμε τον κλάδο της [[θεολογία|θεολογίας]] που μελετά κάθε είδους μνημείο (κείμενα, έργα τέχνης, κ.λπ.) που αφορούν τη αφορά στη ζωή και το στο έργο των [[Άγιος|Αγίων]].<br>'''<small>(«Τσάμης Γ. Δημητρίος, ''ΠΑΠΥΡΟΣ - ΜΕΓΑ ΛΕΞΙΚΟ Αγιολογία της Ελληνικής ΓλώσσαςΟρθόδοξης Εκκλησίας''», εκδοτικός οργανισμός ΠάπυροςΠουρναράς, Θεσσαλονίκη 1999, Αθήνα 2005 [CD-ROM]σελ. 17)'''</small></div>
====[[Άγιοι ΤόποιΆγιος]]====
<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;">
<div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div>
:[[Άγιος]] ονομάζεται το μέλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας που αγωνίσθηκε και βίωσε το αποτέλεσμα της ελεύθερης αποδοχής του θελήματος του Θεού, που είναι η καρποφορία της [[Θεία Χάρη|Θείας Χάριτος]] μέσα του, ως δώρο Θεού. Ο Άγιος, σύμφωνα με τον [[Ιωάννης ο Δαμασκηνός|Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό]], είναι διάκονος και φίλος και υιός του Θεού, έμψυχος ναός Θεού και καθαρό κατάλυμα για να κατοικήσει ο Κύριος. Βρίσκεται στα χέρια του Θεού, και υπάρχει στη ζωή και το φως, επειδή και ο ίδιος ο Θεός είναι ζωή και φως. Στο ζήτημα της αναγνώρισης των αγίων, θα πρέπει να επισημανθεί ότι, στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν υπάρχει κάποια επιτροπή ελέγχου και αξιολόγησης αγίων ή καταμέτρησης αμαρτιών και αρετών τους και "βαθμολόγησης" αυτών (''βλ. λήμμα [http://el.orthodoxwiki.org/%CE%A0%CF%81%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF:%CE%91#.CE.91.CE.B3.CE.AF.CF.89.CE.BD_.CE.B4.CE.B9.CE.B1.CE.BA.CE.AE.CF.81.CF.85.CE.BE.CE.B7 Αγίων διακήρυξη]'')<br>''Άγιοι Τόποι'<small>(Δαμασκηνός Ιωάννης, «'' ονομάζονται όλες οι περιοχές Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως''» (μτφρ. Ν. Ματσούκα), Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1992, σελ. 385-390)'''</small></div> ====[[Αγιοταφική Αδελφότητα]]====<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> :''Αγιοταφική Αδελφότητα'' ονομάζεται το σύνολο των [[ΠαλαιστίνηΜοναχισμός|Παλαιστίνηςμοναχών]] και [[Κλήρος|κληρικών]] που συνδέονται με τη ζωή και το έργο του την ύψωση της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων σε [[Πατριαρχείο]] (4ος αι.) οργανώθηκε στην περιοχή των προσκυνημάτων των [[Ιησούς ΧριστόςΆγιοι Τόποι|Ιησού ΧριστούΑγίων Τόπων]] (με επικεφαλής τον [[ΙερουσαλήμΠατριάρχης|Πατριάρχη]], προς εξυπηρέτηση των πιστών και των ενοριακών κοινοτήτων της περιοχής.<br>'''<small>(«''Αγιοταφική Αδελφότης''», Ζαχαρόπουλος Νίκος, ''Επίτομο Ιστορικό-Θεολογικό Λεξικό'', University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2003)'''</small></div> ====[[ΒηθλεέμΑγίων διακήρυξη]]====<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> :Με τον όρο ''διακήρυξη της αγιότητας'' κάποιου προσώπου (λανθασμένα, ''αγιοποίηση'') αναφερόμαστε στη διαπίστωση από το πλήρωμα της Εκκλησίας του γεγονότος ότι αποθανόν μέλος της, είχε και έχει χαρίσματα [[ΝαζαρέτΆγιος|αγίου]] κ.άΤο γεγονός αυτό, πρώτα μαρτυρείται από μικρό ή μεγάλο αριθμό αξιόπιστων μελών της Εκκλησίας, και κατόπιν, με συνοδική πράξη, αναγνωρίζεται επίσημα ως γεγονός. Η σύνοδος, δεν αποφασίζει, ούτε κρίνει την αγιότητα, απλώς τη διακηρύσσει.)Ανάλογη διαδικασία δεν υπήρχε κατά την πρώτη χιλιετία, οπότε οι άγιοι αναγνωρίζονταν από κλήρο και λαό χωρίς την επίσημη επικύρωση.<br>'''<small>(Παπαδόπουλος Γ. Στυλιανός, «''Άγιοι ΤόποιΔιαπίστωση και Διακήρυξη της Αγιότητας των Αγίων''», εκδ. Τέρτιος, Κατερίνη 1990)''e'</small></div> ====[[Άγκυρα]]====<div style="padding:2px;margin-δομήtop:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> :[[Άγκυρα]] ονομάζεται το παλαιοχριστιανικό και [[Βυζάντιο|Βυζαντινό]] θρησκευτικό σύμβολο, σύμφωνα με το περιεχόμενο του οποίου, όπως η άγκυρα συγκρατεί ασφαλές το σκάφος στο τρικυμιώδες πέλαγος ή στο λιμάνι, έτσι και η πίστη στον [[Χριστός|Ιησού Χριστό]] προσφέρει στον άνθρωπο ασφάλεια και ελπίδα για τη [[Σωτηρία]].<br>'' '<small>(ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Ανδρ. Παπαγεωργακόπουλος, «''ΔΟΜΗΆγκυρα'')», ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', τόμ. 1, εκδόσεις Δομή Αεκδ.ΕΜαρτίνος Αθ., Αθήνα 20031962, στ. 279)'''</small></div> ====[[Αγκύρας Σύνοδος]]====<div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-2004 size:120%;"></div> :[[Σύνοδος Άγκυρας|Σύνοδος της Άγκυρας]] ονομάστηκε μία σημαντική τοπική [[σύνοδος]] του 314 μ.Χ. η οποία εξέδωσε 25 [[Σύνοδος Άγκυρας (κανόνες)|κανόνες]] με τους οποίους ρυθμιζόταν η εκκλησιαστική τάξη μετά τη δύσκολη και προβληματική περίοδο των [[DVD-ROMΔιωγμοί|διωγμών]].<br>'''<small>(Σκουτέρης Β. Κωνσταντίνος, ''Ιστορία Δογμάτων'', τόμ. Β', Αθήνα 2004, σελ. 274)'''</small></div>
[[Κατηγορία:Λεξικό|Α]]
4.720
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης