Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Πατάπιος, Άγιος"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(Υποσημειώσεις)
(Υποσημειώσεις)
Γραμμή 12: Γραμμή 12:
  
 
<div style="font-size:85%; -moz-column-count:2; column-count:2;"><references /></div>
 
<div style="font-size:85%; -moz-column-count:2; column-count:2;"><references /></div>
Χαράλαμπος Μπούσιας, "Ο Άγιος Πατάπιος και τα θαύματα του", Ιερά Μονή Αγίου Παταπίου, Λουτράκι, 2004.
+
4. Χαράλαμπος Μπούσιας, "Ο Άγιος Πατάπιος και τα θαύματα του", Ιερά Μονή Αγίου Παταπίου, Λουτράκι, 2004.
  
 
==Πηγές==
 
==Πηγές==

Αναθεώρηση της 11:34, 1 Δεκεμβρίου 2010

Ο Όσιος Πατάπιος είναι Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Γεννήθηκε τον 4ο ή 5ο αιώνα[1] στην Θήβα της Αιγύπτου, από πλούσιους ευσεβείς χριστιανούς γονείς. Από μικρή ηλικία ακολούθησε ασκητική ζωή και όταν οι γονείς του πέθαναν, διαμοίρασε τα υπάρχοντά του και αποσύρθηκε στην έρημο για να μονάσει. Η φήμη του μάλιστα γρήγορα εξαπλώθηκε, διότι ο ίδιος καθοδηγούσε πολλούς ανθρώπους πνευματικά, καθώς πολλοί οδοιπόροι περνούσαν από το κελί του για βοήθεια και ανάπαυση. Έτσι εκμεταλλευόταν την ευκαιρία και δίδασκε στους οδοιπόρους τα χριστιανικά γράμματα, δίνοντας παράλληλα και χρήσιμες πνευματικές συμβουλές.

Αργότερα, υποχρεώθηκε να μετακινηθεί από την έρημο στην Κωνσταντινούπολη, εξ αιτίας του ότι ο ίδιος δεν έβρισκε ησυχία. Έτσι έθεσε ως στόχο να μείνει άγνωστος ανάμεσα στο πλήθος, με αποτέλεσμα να δημιουργήσει κάποιο ησυχαστήριο για να διαμείνει. Εκεί γνωρίζει άλλους 2 ασκητές, τον Βάρα και τον Ραβούλα, δημιουργώντας αδελφότητα. Το μέρος το οποίο αποσύρθηκε είναι η σημερινή τοποθεσία των Βλαχερνών[2]. Εκεί και συνέχισε την διδασκαλία του, όπου σύμφωνα με το συναξαριστή του έφτασε σε τέτοια ύψη αγιότητας, που έγινε και θαυματουργός, θεραπεύοντας πολλούς ασθενείς. Εκεί εκοιμήθη σε βαθύ γήρας.

Ο πνευματικός του αδελφός Βάρας (ο οποίος έγινε και αυτός Άγιος) μετέφερε το λείψανο του Αγίου Παταπίου στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη της Πέτρας[εκκρεμεί παραπομπή]. Το μοναστήρι αυτό ήταν υπό την προστασία της βασιλικής οικογένειας του Βυζαντίου, των Παλαιολόγων, και ιδίως της βασίλισσας Augusta Ελένης Παλαιολόγου, μητέρας του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (η οποία αργότερα έγινε η άγια Υπομονή)[εκκρεμεί παραπομπή].

Ο Άγιος Πατάπιος ενταφιάστηκε στο ναό του Ιωάννη Προδρόμουστην Κωνσταντινούπολη. Το σκήνωμα του αγίου σύμφωνα με τον Συμεών το Μεταφραστή μέχρι τον 10ο αιώνα παρέμενε στην πόλη, ενώ κατά τον Ανδρέα Κρήτης ήταν άφθαρτο και είχε τοποθετηθεί σε γυναικείο μοναστήρι[3]. Μετά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς, ο Αγγελής Νοταράς[εκκρεμεί παραπομπή], συγγενής των αυτοκρατόρων Παλαιολόγων, προκειμένου να προστατεύσει τα λείψανα του Αγίου Παταπίου από τους Οθωμανούς το μετέφερε στο βουνό Γεράνια στη Νότια Ελλάδα, κοντά στην πόλη Θέρμαι (Λουτράκι) (κοντά στην Αθήνα) όπου έκρυψε το λείψανο σε ένα σπήλαιο.

Το σκήνωμά του τελικώς βρέθηκε έπειτα από αιώνες από ντόπιους κατοίκους του Λουτρακίου το 1904 στο σπήλαιο στο όρος Γεράνεια σε ναΐδριο που έφερε το όνομά του. Στη συνέχεια, ένας ιερέας από το Λουτράκι, ο πατέρας Κωνσταντίνος Σουσάνης, πήρε το λείψανο του Αγίου Παταπίου και το διατήρησε στο σπίτι του για να το κρατήσει μακριά από τους βανδάλους[εκκρεμεί παραπομπή]. Το 1952 ο Πατέρας Νεκτάριος Μαρμαρινός, ιερέας στον Συνοικισμό της Κορίνθου, ίδρυσε γυναικείο μοναστήρι στο σπήλαιο που βρέθηκε το σκήνωμα του αγίου, όπου επανατοποθετήθηκε το σκήνωμα του Αγίου στο σπήλαιο, σε λάρνακα.

Υποσημειώσεις

  1. ΘΗΕ, τ. 10, σελ. 124
  2. Χ. Τσολακίδης, Αγιολόγιο..., σελ. 1088
  3. PG 97, 1205-1253

4. Χαράλαμπος Μπούσιας, "Ο Άγιος Πατάπιος και τα θαύματα του", Ιερά Μονή Αγίου Παταπίου, Λουτράκι, 2004.

Πηγές

  • Χαράλαμπος Μπούσιας, "Ο Άγιος Πατάπιος και τα θαύματα του", Ιερά Μονή Αγίου Παταπίου, Λουτράκι, 2004.
  • Τσολακίδης Χρήστος, "Αγιολόγιο της Ορθοδοξίας", Χ.Δ. Τσολακίδης, Αθήνα 2001.
  • Λήμμα Πατάπιος, ΘΗΕ, Μαρτίνος, Αθήνα, 1962-1968