Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Παπίας Ιεραπόλεως"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
μ (Ο βίος του)
μ (Ο βίος του)
Γραμμή 5: Γραμμή 5:
 
Για το βίο του, όπως προαναφέρθηκε, γνωρίζουμε  ελάχιστα πράγματα. Οι μοναδικές πηγές άλλωστε που αντλούμε πληροφορίες, είναι ο [[Ευσέβιος Καισαρείας]] και ο [[Ειρηναίος Λουγδούνου|Ειρηναίος]], ενώ αναφορές υπάρχουν και στο «''Λογίων Κυριακών εξηγήσεις''», που αποτελεί το μοναδικό σωσμένο έργο του. Η γέννηση του, τοποθετείται της δεκαετία του 60, με πιθανότερη ημερομηνία πλησίον του 70. Ο [[Ειρηναίος Λουγδούνου|Ειρηναίος]] μας αναφέρει πως ο ''Παπίας'' ήταν ακουστής του ''ευαγγελιστή Ιωάννη'' και ''εταίρος'' του Πολυκάρπου<ref>Έλεγχος Ε, 33, 4</ref>, κάτι που απορρίπτεται κατηγορηματικά από την Ευσέβιο στην [[Εκκλησιαστική Ιστορία|Εκκλησιαστική του Ιστορία]]<ref>Ευσέβιος Καισαρείας, Εκκλ. Ιστορία, Γ, 39</ref>, αλλά γίνεται δεκτή στο ''Χρονικό'' του. Παρόμοια αντίφαση παρατηρείται και στον ''Ιερώνυμο''<ref>Epistula 75 ad Theodoram 3 - De virisillustribus 18</ref>. Η αντίθεση αυτή προφανώς προκύπτει από το ότι «''Ο Παπίας, ζώντας πλησίον της Εφέσου, στην Ιεράπολη, οπωσδήποτε θα γνώρισε και θα έγινε ακουστής του [[Ευαγγελιστής Ιωάννης|αποστόλου Ιωάννου]]...Μαθητής όμως με βαθύτερη έννοια της λέξεως υπήρξε του πρεσβυτέρου Ιωάννου, όπως μας πληροφορεί ο Ευσέβιος, και όπως συνάγεται με αρκετά σαφή τρόπο από το προοίμιο του μοναδικού γνωστού έργου του''»<ref>Στ. Παπαδόπουλος, «''Πατρολογία''», Τόμος Α΄, σελίς 186</ref>. Από αυτό συνάγεται πως ο ίδιος δεν υπήρξε άμεσος μαθητής των [[Απόστολος|αποστόλων]], αλλά προφανώς ακουστής. Εν πάση περιπτώσει ο ''Ειρηναίος'' δείχνει να τρέφει ιδιαίτερη εκτίμηση προς το πρόσωπό του, εν αντιθέσει με τον ''Ευσέβιο'', ο οποίος δείχνει περιφρόνηση<ref>Ευσέβιος Καισαρείας, Εκκλ. Ιστορία, Γ, 39</ref>, η οποία βρίσκει πάτημα στο έργο τού Παπία<ref>Στ. Παπαδόπουλος, «''Πατρολογία''», Τόμος Α΄, σελίς 186</ref>.  
 
Για το βίο του, όπως προαναφέρθηκε, γνωρίζουμε  ελάχιστα πράγματα. Οι μοναδικές πηγές άλλωστε που αντλούμε πληροφορίες, είναι ο [[Ευσέβιος Καισαρείας]] και ο [[Ειρηναίος Λουγδούνου|Ειρηναίος]], ενώ αναφορές υπάρχουν και στο «''Λογίων Κυριακών εξηγήσεις''», που αποτελεί το μοναδικό σωσμένο έργο του. Η γέννηση του, τοποθετείται της δεκαετία του 60, με πιθανότερη ημερομηνία πλησίον του 70. Ο [[Ειρηναίος Λουγδούνου|Ειρηναίος]] μας αναφέρει πως ο ''Παπίας'' ήταν ακουστής του ''ευαγγελιστή Ιωάννη'' και ''εταίρος'' του Πολυκάρπου<ref>Έλεγχος Ε, 33, 4</ref>, κάτι που απορρίπτεται κατηγορηματικά από την Ευσέβιο στην [[Εκκλησιαστική Ιστορία|Εκκλησιαστική του Ιστορία]]<ref>Ευσέβιος Καισαρείας, Εκκλ. Ιστορία, Γ, 39</ref>, αλλά γίνεται δεκτή στο ''Χρονικό'' του. Παρόμοια αντίφαση παρατηρείται και στον ''Ιερώνυμο''<ref>Epistula 75 ad Theodoram 3 - De virisillustribus 18</ref>. Η αντίθεση αυτή προφανώς προκύπτει από το ότι «''Ο Παπίας, ζώντας πλησίον της Εφέσου, στην Ιεράπολη, οπωσδήποτε θα γνώρισε και θα έγινε ακουστής του [[Ευαγγελιστής Ιωάννης|αποστόλου Ιωάννου]]...Μαθητής όμως με βαθύτερη έννοια της λέξεως υπήρξε του πρεσβυτέρου Ιωάννου, όπως μας πληροφορεί ο Ευσέβιος, και όπως συνάγεται με αρκετά σαφή τρόπο από το προοίμιο του μοναδικού γνωστού έργου του''»<ref>Στ. Παπαδόπουλος, «''Πατρολογία''», Τόμος Α΄, σελίς 186</ref>. Από αυτό συνάγεται πως ο ίδιος δεν υπήρξε άμεσος μαθητής των [[Απόστολος|αποστόλων]], αλλά προφανώς ακουστής. Εν πάση περιπτώσει ο ''Ειρηναίος'' δείχνει να τρέφει ιδιαίτερη εκτίμηση προς το πρόσωπό του, εν αντιθέσει με τον ''Ευσέβιο'', ο οποίος δείχνει περιφρόνηση<ref>Ευσέβιος Καισαρείας, Εκκλ. Ιστορία, Γ, 39</ref>, η οποία βρίσκει πάτημα στο έργο τού Παπία<ref>Στ. Παπαδόπουλος, «''Πατρολογία''», Τόμος Α΄, σελίς 186</ref>.  
  
Κατά μεταγενέστερες ειδήσεις ο Παπίας φέρεται πως έδωσε τη ζωή του μαρτυρικώς<ref>PG 92, 628</ref>. Αυτές οι αντιλήψεις όμως προφανώς προήλθαν «''μετά παραγνώσεων εκ του Ευσεβίου ομιλούντος περί άλλου προσώπου''»<ref>Π. Χρήστου, «''Ελληνική Πατρολογία''», τόμος Β΄, σελίς 449</ref>, εκλαμβάνοντας το όνομα Παπύλος πως αντιστοιχεί στον Παπία. Μάρτυρα μάλιστα τον θεωρούν και μεταγενέστεροι συγγραφείς όπως ο [[Μέγας Φώτιος]]<ref>Μυριόβιβλος 232</ref>. Οι ειδήσεις περί μαρτυρίου μάλιστα «''απεκατέστησαν εν μέρη την προς το πρόσωπόν και το έργον αυτού εκτίμησιν, την οποία είχε κλονίσει και μειώσει πολύ Ευσέβιος, προφανώς διότι διεφώνει προς τας χιλιαστικάς αντιλήψεις αυτού, και διότι ήτο επιφυλακτικός έναντι αυτού λόγω ευπιστίας τους εις ανεξελέγκτους προφορικάς αφηγήσεις''»<ref>Π. Χρήστου, «''Ελληνική Πατρολογία''», τόμος Β΄, σελίς 449</ref>. Το πότε ακριβώς πέθανε δεν είναι γνωστό σε εμάς, αλλά εικάζεται πως πέθανε περί το 150<ref>ενθ.αν.</ref>
+
Κατά μεταγενέστερες ειδήσεις ο Παπίας φέρεται πως έδωσε τη ζωή του μαρτυρικώς<ref>PG 92, 628</ref>. Αυτές οι αντιλήψεις όμως προφανώς προήλθαν «''μετά παραγνώσεων εκ του Ευσεβίου ομιλούντος περί άλλου προσώπου''»<ref>Π. Χρήστου, «''Ελληνική Πατρολογία''», τόμος Β΄, σελίς 449</ref>, εκλαμβάνοντας το όνομα Παπύλος πως αντιστοιχεί στον Παπία. Μάρτυρα μάλιστα τον θεωρούν και μεταγενέστεροι συγγραφείς όπως ο [[Μέγας Φώτιος]]<ref>Μυριόβιβλος 232</ref>. Οι ειδήσεις περί μαρτυρίου μάλιστα «''απεκατέστησαν εν μέρη την προς το πρόσωπόν και το έργον αυτού εκτίμησιν, την οποία είχε κλονίσει και μειώσει πολύ Ευσέβιος, προφανώς διότι διεφώνει προς τας χιλιαστικάς αντιλήψεις αυτού, και διότι ήτο επιφυλακτικός έναντι αυτού λόγω ευπιστίας τους εις ανεξελέγκτους προφορικάς αφηγήσεις''»<ref>Π. Χρήστου, «''Ελληνική Πατρολογία''», τόμος Β΄, σελίς 449</ref>. Το πότε ακριβώς πέθανε δεν είναι γνωστό σε εμάς, αλλά εικάζεται πως πέθανε περί το 150<ref>ενθ.αν.</ref>.
  
 
==Η διδασκαλία του==
 
==Η διδασκαλία του==

Αναθεώρηση της 11:53, 29 Μαΐου 2008

Ο Παπίας Ιεραπόλεως θεωρείται Αποστολικός Πατέρας, που διετέλεσε επίσκοπος Ιεραπόλεως κατά τον 2ο αιώνα. Αποτελεί μία «περίεργη και προβληματική φυσιογνωμία»[1] και όσα γνωρίζουμε για το βίο και έργο του, περιορίζονται σε λιγοστές και περιορισμένες αναφορές.

Ο βίος του

Για το βίο του, όπως προαναφέρθηκε, γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα. Οι μοναδικές πηγές άλλωστε που αντλούμε πληροφορίες, είναι ο Ευσέβιος Καισαρείας και ο Ειρηναίος, ενώ αναφορές υπάρχουν και στο «Λογίων Κυριακών εξηγήσεις», που αποτελεί το μοναδικό σωσμένο έργο του. Η γέννηση του, τοποθετείται της δεκαετία του 60, με πιθανότερη ημερομηνία πλησίον του 70. Ο Ειρηναίος μας αναφέρει πως ο Παπίας ήταν ακουστής του ευαγγελιστή Ιωάννη και εταίρος του Πολυκάρπου[2], κάτι που απορρίπτεται κατηγορηματικά από την Ευσέβιο στην Εκκλησιαστική του Ιστορία[3], αλλά γίνεται δεκτή στο Χρονικό του. Παρόμοια αντίφαση παρατηρείται και στον Ιερώνυμο[4]. Η αντίθεση αυτή προφανώς προκύπτει από το ότι «Ο Παπίας, ζώντας πλησίον της Εφέσου, στην Ιεράπολη, οπωσδήποτε θα γνώρισε και θα έγινε ακουστής του αποστόλου Ιωάννου...Μαθητής όμως με βαθύτερη έννοια της λέξεως υπήρξε του πρεσβυτέρου Ιωάννου, όπως μας πληροφορεί ο Ευσέβιος, και όπως συνάγεται με αρκετά σαφή τρόπο από το προοίμιο του μοναδικού γνωστού έργου του»[5]. Από αυτό συνάγεται πως ο ίδιος δεν υπήρξε άμεσος μαθητής των αποστόλων, αλλά προφανώς ακουστής. Εν πάση περιπτώσει ο Ειρηναίος δείχνει να τρέφει ιδιαίτερη εκτίμηση προς το πρόσωπό του, εν αντιθέσει με τον Ευσέβιο, ο οποίος δείχνει περιφρόνηση[6], η οποία βρίσκει πάτημα στο έργο τού Παπία[7].

Κατά μεταγενέστερες ειδήσεις ο Παπίας φέρεται πως έδωσε τη ζωή του μαρτυρικώς[8]. Αυτές οι αντιλήψεις όμως προφανώς προήλθαν «μετά παραγνώσεων εκ του Ευσεβίου ομιλούντος περί άλλου προσώπου»[9], εκλαμβάνοντας το όνομα Παπύλος πως αντιστοιχεί στον Παπία. Μάρτυρα μάλιστα τον θεωρούν και μεταγενέστεροι συγγραφείς όπως ο Μέγας Φώτιος[10]. Οι ειδήσεις περί μαρτυρίου μάλιστα «απεκατέστησαν εν μέρη την προς το πρόσωπόν και το έργον αυτού εκτίμησιν, την οποία είχε κλονίσει και μειώσει πολύ Ευσέβιος, προφανώς διότι διεφώνει προς τας χιλιαστικάς αντιλήψεις αυτού, και διότι ήτο επιφυλακτικός έναντι αυτού λόγω ευπιστίας τους εις ανεξελέγκτους προφορικάς αφηγήσεις»[11]. Το πότε ακριβώς πέθανε δεν είναι γνωστό σε εμάς, αλλά εικάζεται πως πέθανε περί το 150[12].

Η διδασκαλία του

Υποσημειώσεις

  1. Στ. Παπαδόπουλος, «Πατρολογία», Τόμος Α΄, σελίς 186
  2. Έλεγχος Ε, 33, 4
  3. Ευσέβιος Καισαρείας, Εκκλ. Ιστορία, Γ, 39
  4. Epistula 75 ad Theodoram 3 - De virisillustribus 18
  5. Στ. Παπαδόπουλος, «Πατρολογία», Τόμος Α΄, σελίς 186
  6. Ευσέβιος Καισαρείας, Εκκλ. Ιστορία, Γ, 39
  7. Στ. Παπαδόπουλος, «Πατρολογία», Τόμος Α΄, σελίς 186
  8. PG 92, 628
  9. Π. Χρήστου, «Ελληνική Πατρολογία», τόμος Β΄, σελίς 449
  10. Μυριόβιβλος 232
  11. Π. Χρήστου, «Ελληνική Πατρολογία», τόμος Β΄, σελίς 449
  12. ενθ.αν.

Βιβλιογραφία

  • Κωνσταντίνου Σκουτέρη, «Ιστορία των Δογμάτων», Τόμος Α΄, Αθήνα 1998
  • Παναγιώτη Χρήστου, «Ελληνική Πατρολογία», Τόμος Β΄, Εκδόσεις Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005.