Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Παναγία των Βλαχερνών

3.636 bytes προστέθηκαν, 01:58, 26 Μαΐου 2011
μ
link
Ο '''Ιερός Ναός της Παναγίας των Βλαχερνών''', [[Αρχιερατική Περιφέρεια|αρχιερατικής περιφέρειας]] [[Φανάρι|Φαναρίου]]-Κερατίου Κόλπου, είναι από το γνωστότερο ιερό τα γνωστότερα ιερά της [[Παναγία|Παναγίας]] στην [[Κωνσταντινούπολη]] και ένα από τα σημαντικότερα Ορθόδοξα προσκυνήματα της [[Κωνσταντινούπολη|Πόλης]]. Βρίσκεται στις ''Βλαχέρνες'', στην περίφημη αυτή συνοικία της Κωνσταντινούπολης, όπου εκτός του ναού υπήρχε και βασιλικό παλάτι<ref>λήμμ. "Βλαχερναί", εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 14, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005.</ref>.
== Ιστορία τής Εκκλησίας ==
Ο Ναός της Παναγίας των Βλαχερνών ιδρύθηκε από την αυτοκράτειρα Πουλχερία και το σύζυγό της Μαρκιανό μεταξύ 450-453. Επί Λέοντα Α' γνώρισε ιδιαίτερη αίγλη. Ο ναός επεκτάθηκε και προσκτίσθηκαν ο χώρος του «ἁγίου λούσματος», του [[αγίασμα|αγιάσματος]] και παρεκκλήσιο για την εναπόθεση των κειμηλίων της Παναγίας, που τότε μεταφέρθηκαν από την Παλαιστίνη στην Κωνσταντινούπολη, με αποτέλεσμα ο ναός να γίνει το κυριότερο προσκυνηματικό κέντρο της Θεοτόκου στην Πόλη. Επί Ιουστινιανού Α' ο ναός ανακαινίστηκε και επεκτάθηκε. Την ίδια περίοδο αφιερώθηκαν στο ναό σημαντικά περιουσιακά στοιχεία. Παράλληλα στο ναό έφτασαν να υπηρετούν συνολικά 74 άτομα, 12 πρεσβύτεροι, 18 διάκονοι, 6 διακόνισσαι, 8 υποδιάκονοι, 20 αναγνώστες, 4 ψάλτες και 6 θυρωροί.
Το 1070 η εκκλησία καταστράφηκε από πυρκαγιά και ανακαινίστηκε από τους αυτοκράτορες Ρωμανό Δ' και Μιχαήλ Ζ' Δούκα. Ξανακάικε Ξανακαταστάφηκε και ανοικοδομήθηκε από τον Ανδρόνικο Κομνηνό το 1184. Ξανακάηκε το 1434, λίγο πριν την άλωση. Μετά το 1434 έμεινε μόνο ο χώρος του αγιάσματος, ενώ η υπόλοιπη περιοχή περιήλθε με την Άλωση στους Οθωμανούς. Τον 18ο αιώνα η περιοχή του αγιάσματος αγοράστηκε από την συντεχνία των γουναράδων<ref>Σύμφωνα με το κατάστιχο της συντεχνίας, το αγίασμα αγοράστηκε από τον Οθωμανό ιδιοκτήτη του το 1737, βλ. Ν. Ατζέμογλου, ''Τ' Αγιάσματα της Πόλης'', σ. 38-39.</ref>Μέχρι το 1858 η συντεχνία αγόρασε διάφορα οικόπεδα γύρω από το αγίασμα, προκειμένου να είναι εύκολη η επέκταση του ναϊδρίου που υπήρχε πάνω από το αγίασμα. Παράλληλα από το 1856 μέχρι το 1866 το ναΐδριο σταδιακά επεκτάθηκε, με ευθύνη της συντεχνίας. Το έτος αυτό (1866) ο Πατριάρχης Σωφρόνιος αποφάσισε να κατασχέσει το αγίασμα με το ναό και να τα θέσει υπό την ευθύνη του Πατριαρχείου. Κατά τη διάρκεια των Σεπτεμβριανών ο τουρκικός όχλος κατέστρεψε το νάρθηκα και όλα τα ξύλινα μέρη του ναού. Υπό την ευθύνη του τότε πατριάρχη Αθηναγόρα ο ναός ανοικοδομήθηκε στη σημερινή του μορφή και εγκαινιάστηκε στις 26 Ιουνίου 1960. Η εκκλησία αγιογραφήθηκε το 1964, με θέματα από την ιστορία του ναού.
Μετά το 1434 έμεινε μόνο ==Η εικόνα==''Παναγία η Βλαχερνίτισσα'' είναι ο χώρος του αγιάσματος, ενώ η υπόλοιπη περιοχή περιήλθε με την Άλωση στους Οθωμανούς. Το 1867 το χώρο αγόρασε η συντεχνία των γουναράδων χαρακτηρισμός της θαυματουργής εικόνας της Κωνσταντινούπολης, η οποία ανέγειρε μικρό Θεοτόκου στον ναότης ''Παναγίας των Βλαχερνών'' στην Κωνσταντινούπολη, πάνω που παριστάνεται σε στάση δεομένης και φέρει μπροστά από το αγίασμαστήθος της τον Χριστό σε εγκόλπιο. Σταδιακά Σύμφωνα με την πάροδο του χρόνου το παράδοση, κατά την περίοδο της [[Οικουμενικό ΠατριαρχείοΕικονομαχία|ΠατριαρχείοΕικονομαχίας]] ανέγειρε νέα κτίσματα, δίνοντας στο χώρο τη σημερινή καλύφθηκε η εικόνα μέσα στον νότιο τοίχο του μορφή. Η εκκλησία αγιογραφήθηκε το 1964ναού της Παναγίας των Βλαχερνών από τον αυτοκράτορα ''Κωνσταντίνο Ε''' (741-775) για να εξουδετερωθεί η προς εκείνη αποδιδόμενη τιμή από τους Βυζαντινούς, όμως αποκαλύφθηκε με θέματα από θαυμαστό τρόπο κατά την ιστορία περίοδο της βασιλείας του ναού''Ρωμανού Γ' Αργυρού'' (11ος αιώνας)<ref>λήμμ. "Βλαχερνίτισσα", εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 14, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005.</ref>.
== Ακάθιστος Ύμνος Σημαντικά γεγονότα==Η εκκλησία είναι συνδεδεμένη ιστορία των Βλαχερνών συνδέθηκε με τη σωτηρία της Πόλης το 626 από τους Αβάρους και τη σύνθεση σημαντικά ιστορικά γεγονότα του [[Ακάθιστος ΎμνοςΒυζάντιο|Ακαθίστου ΎμνουΒυζαντίου]](εκκλησιαστικά και πολιτικά)<ref>Οι πληροφορίες προέρχονται από το: "Βλαχερνών, Ναός, εν Κωνσταντινουπόλει", ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'' (Θ.Η. Το 626 οι ΆβαροιΕ.), τόμ. 03, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1963, με τη βοήθεια των Περσών πολιόρκησαν στ. 937.</ref>. *Κατά την Πόλη. Τότε ο πολιορκία της Κωνσταντινουπόλεως από τους ''Αβάρους'' το 626 η εικόνα της [[Πατριάρχης Σέργιος Α'Θεοτόκος|Πατριάρχης ΣέργιοςΘεοτόκου]] λιτάνευσε της Βλαχερνίτισσας, έσωσε την εικόνα της πόλη από τον κίνδυνο και κατόπιν εψάλη στο ναό ο [[Παναγία Βλαχερνιώτισσα|Παναγίας της ΒλαχερνιώτισσαςΑκάθιστος Ύμνος]] στην Πόλη και στα τείχη της.  *Το 1204, ενθαρύνοντας έτσι τους υπερασπιστές κατά την άλωση της. Λίγο αργότερα, ενώ οι Άβαροι επιχειρούσαν με μονόξυλα να μεταφέρουν ενισχύσεις Κωνσταντινουπόλεως από τους ΠέρσεςΣταυροφόρους, κατελήφθη και ο ναός αυτός *Το 1285 συνήλθε τοπική σύνοδος η οποία κατήγγειλε την ένωση των Εκκλησιών που βρίσκονταν έγινε στη σύνοδο της Λυών (1274). *Πολλοί αυτοκράτορες και άλλα πρόσωπα του Βυζαντίου εκδήλωσαν την ευλάβειά τους στην απέναντι ασιατική όχθηΘεοτόκο των Βλαχερνών όπου στέφθηκαν αυτοκράτορες και πρίγκιπες όπως ο ''Ιωάννης ΣΤ' Καντακουζηνός'' και η σύζυγος του, ο ''Ιωάννης Ε' Παλαιολόγος'' κ.ά.. ==Υποσημειώσεις==<div style="font-size: 85%"><references/></div> ==Βιβλιογραφία==*λήμμ. "Βλαχερναί", εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 14, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005.*λήμμ. "Βλαχερνίτισσα", εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 14, εκδ. Πάπυρος, ξέσπασε τρικυμία που κατέστρεψε το στόλο των Αβάρων Αθήνα 2004-2005.*λήμμ. "Βλαχερνών, Ναός, εν Κωνσταντινουπόλει", ''Θρησκευτική και τους ανάγκασε να εγκαταλείψουν την πολιορκίαΗθική Εγκυκλοπαίδεια'' (Θ.Η.Ε.), τόμ. Μετά τη λύση της πολιορκίας σύσσσωμος ο λαός της Κωνσταντινούπολης συγκεντρώθηκε στην εκκλησία03, όπου τελέστηκε ευχαριστήριος αγρυπνίαεκδ. Μαρτίνος Αθ. Κατά τη διάρκειά της εψάλλη ο Ακάθιστος ύμνος, που κατά την παράδοση συνετέθη την ημέρα εκείνη από τον ΠατριάρχηΑθήνα 1963, στ. 936-938.*Νίκου Ατζέμογλου, σε ένδειξη ευχαριστίας για τη σωτηρία ''Τ' Αγιάσματα της Πόλης'', εκδ. Το περιστατικό είναι εξιστορημένο εντός του σημερινού ναού.Ρήσος, Αθήνα 1990
{{πηγές}}
[[Κατηγορία:Εκκλησίες Κωνσταντινουπόλεως]]
[[en:Panagia Blachernitissa]]
8.921
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης