Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Παΐσιος Βελιτσκόφσκυ"
(New page: Ο Άγιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκυ (Паисий Величковский) 1722-1794, είναι από τους σημαντικότερους εκπρόσωπ...) |
EGobi (Συζήτηση | Συνεισφορά) (→Υποσημειώσεις) |
||
| (15 ενδιάμεσες εκδόσεις από 6 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Ο Άγιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκυ (Паисий Величковский) | + | [[Image:Paisius.jpg|right|thumb|175 px|Άγιος Παΐσιος: πορτραίτο του 18ου αιώνα.]] |
| + | Ο '''Άγιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκυ''' (Паисий Величковский) 1722-1794, είναι από τους σημαντικότερους εκπρόσωπους του ησυχασμού και αναδιοργανωτής του ρουμανικού μοναχικού βίου<ref>"Παντοκράτορος, Μονή, εν Αγίω Όρει", ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', τόμ. 9, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1966, στ. 1154.</ref>. | ||
| + | |||
| + | Ο κατά κόσμον Πέτρος γεννήθηκε στην Πολτάβα από πατέρα ιερέα. Σε ηλικία 17 ετών [[Μοναχική Κουρά|εκάρη]] [[Μοναχός|μοναχός]] και αργότερα ταξίδεψε στο [[Άγιο Όρος]], όπου γνώρισε και ασκήθηκε στον ησυχασμό. Επί δεκαοκτώ χρόνια (1746-1764) μόνασε στο [[Άγιο Όρος]] στην Σκήτη του ''Προφήτη Ηλία''<ref>Νικοδήμου Αγιορείτου, ''Πηδάλιον'' (ακριβής ανατύπωσις της γ' εκδόσεως του 1864), εκδ. Βασ. Ρηγόπουλου, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. ε'.</ref>. | ||
| + | |||
| + | Απέκτησε μεγάλη φήμη, ειδικά όταν ανέλαβε την ανακαίνιση της [[Σιμωνόπετρα|Σιμωνόπετρας]]. Το 1764 ο Παΐσιος, κατόπιν προσκλήσεως του ηγεμόνα της [[Μολδαβία|Μολδαβίας]] [[Γρηγόριος Γ' Γκίκας|Γρηγορίου Γ’ Γκίκα]] μετέβη στο [[Ιάσιο]]. Κατά την παραμονή του στη Μολδαβία ίδρυσε το περίφημο μοναστήρι του [[Νεάμτς]], ενώ, με τη διδασκαλία της [[Νοερά προσευχή|νοεράς προσευχής]] και με τις μεταφράσεις πολλών πατερικών έργων μετέδωσε στους συγχρόνους του Ορθοδόξους Ρώσους και Ρουμάνους την πατερική πνευματικότητα<ref>''Πηδάλιον'', ό.π., σελ. ς'.</ref>. Ανάμεσα στις μεταφράσεις, ήταν και η [[Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών]] στα Παλαιοσλαβικά, κατόπιν πατρακλήσεως του [[Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης|Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου]]. | ||
| + | |||
| + | Μετά το θάνατό του αναγνωρίσθηκε ως άγιος της [[Ρουμανική Εκκλησία|Ρουμανικής Εκκλησίας]], ενώ τιμάται επίσης ιδιαιτέρως στο Άγιο Όρος. Μάλιστα υπάρχει διένεξη μεταξύ [[Ρουμανική Εκκλησία|Ρουμάνων]] και [[Ουκρανική Εκκλησία|Ουκρανών]] σχετικά με την καταγωγή του. | ||
| + | |||
| + | ==Υποσημειώσεις== | ||
| + | <div style="font-size: 85%"><references/></div> | ||
| + | |||
| + | |||
| + | [[Κατηγορία:Άγιοι|Π]] | ||
| + | [[Κατηγορία:Μοναχοί|Παΐσιος Β]] | ||
| + | [[Κατηγορία:18ος αιώνας|Π]] | ||
| + | [[Κατηγορία:Τουρκοκρατία|Π]] | ||
| + | |||
| + | [[en:Paisius Velichkovsky]] | ||
| + | [[fr:Païssi Vélitchkovsky]] | ||
| + | [[ro:Paisie de la Neamţ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 19:37, 15 Σεπτεμβρίου 2022
Ο Άγιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκυ (Паисий Величковский) 1722-1794, είναι από τους σημαντικότερους εκπρόσωπους του ησυχασμού και αναδιοργανωτής του ρουμανικού μοναχικού βίου[1].
Ο κατά κόσμον Πέτρος γεννήθηκε στην Πολτάβα από πατέρα ιερέα. Σε ηλικία 17 ετών εκάρη μοναχός και αργότερα ταξίδεψε στο Άγιο Όρος, όπου γνώρισε και ασκήθηκε στον ησυχασμό. Επί δεκαοκτώ χρόνια (1746-1764) μόνασε στο Άγιο Όρος στην Σκήτη του Προφήτη Ηλία[2].
Απέκτησε μεγάλη φήμη, ειδικά όταν ανέλαβε την ανακαίνιση της Σιμωνόπετρας. Το 1764 ο Παΐσιος, κατόπιν προσκλήσεως του ηγεμόνα της Μολδαβίας Γρηγορίου Γ’ Γκίκα μετέβη στο Ιάσιο. Κατά την παραμονή του στη Μολδαβία ίδρυσε το περίφημο μοναστήρι του Νεάμτς, ενώ, με τη διδασκαλία της νοεράς προσευχής και με τις μεταφράσεις πολλών πατερικών έργων μετέδωσε στους συγχρόνους του Ορθοδόξους Ρώσους και Ρουμάνους την πατερική πνευματικότητα[3]. Ανάμεσα στις μεταφράσεις, ήταν και η Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών στα Παλαιοσλαβικά, κατόπιν πατρακλήσεως του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου.
Μετά το θάνατό του αναγνωρίσθηκε ως άγιος της Ρουμανικής Εκκλησίας, ενώ τιμάται επίσης ιδιαιτέρως στο Άγιο Όρος. Μάλιστα υπάρχει διένεξη μεταξύ Ρουμάνων και Ουκρανών σχετικά με την καταγωγή του.
