Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Οικουμενικό Πατριαρχείο"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(Νέα σελίδα: Η ονομασία '''Οικουμενικό Πατριαρχείο''' αναφέρεται στη Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως-Νέας Ρώμ...)
 
Γραμμή 3: Γραμμή 3:
  
 
== Ιστορία ==
 
== Ιστορία ==
=== Ίδρυση της Επισκοπής Βυζαντίου ===
+
=== Ίδρυση της Επισκοπής Βυζαντίου (38-330) ===
 
Η ίδρυση της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης ανάγεται στην [[Αποστολική περίοδος|αποστολική περίοδο]]. Ιδρυτής της φέρεται ο [[Απόστολος Ανδρέας|απόστολος Ανδρέας ο πρωτόκλητος]], ο οποίος έδρασε στις περιοχές γύρω από τον Εύξεινο Πόντο και στη Θράκη, για να καταλήξει τελικά στην Αχαΐα, όπου και μαρτύρησε. Μάλιστα η εορτή του αγίου αποστόλου Ανδρέα στις [[30 Νοεμβρίου]], αποτελεί και τη θρονική εορτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου και γιορτάζεται με λαμπρότητα έως σήμερα. Η εκκλησία ιδρύθηκε με τον τίτλο ''Επισκοπή Βυζαντίου'' και υπαγόταν στη [[Μητρόπολη Ηρακλείας]] της Θράκης, ενώ πρώτος επίσκοπός της τοποθετήθηκε από τον ιδρυτή της ο [[Απόστολος Στάχυς|άγιος απόστολος Στάχυς]], περίπου το [[38]].  
 
Η ίδρυση της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης ανάγεται στην [[Αποστολική περίοδος|αποστολική περίοδο]]. Ιδρυτής της φέρεται ο [[Απόστολος Ανδρέας|απόστολος Ανδρέας ο πρωτόκλητος]], ο οποίος έδρασε στις περιοχές γύρω από τον Εύξεινο Πόντο και στη Θράκη, για να καταλήξει τελικά στην Αχαΐα, όπου και μαρτύρησε. Μάλιστα η εορτή του αγίου αποστόλου Ανδρέα στις [[30 Νοεμβρίου]], αποτελεί και τη θρονική εορτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου και γιορτάζεται με λαμπρότητα έως σήμερα. Η εκκλησία ιδρύθηκε με τον τίτλο ''Επισκοπή Βυζαντίου'' και υπαγόταν στη [[Μητρόπολη Ηρακλείας]] της Θράκης, ενώ πρώτος επίσκοπός της τοποθετήθηκε από τον ιδρυτή της ο [[Απόστολος Στάχυς|άγιος απόστολος Στάχυς]], περίπου το [[38]].  
 
Η ιστορία της ακολουθεί την ιστορία της πόλης, παραμένοντας μια άσημη επισκοπή, έως την απόφαση για μεταφορά της πρωτεύουσας του Ρωμαϊκού κράτους από τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη. Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν γίνεται μνεία της Επισκοπής κατά την [[Α' Οικουμενική Σύνοδος|Α' Οικουμενική Σύνοδο]] (325), παρ' ότι είχε ήδη αποφασιστεί η μεταφορά της πρωτεύουσας. Μέχρι εκείνη τη χρονική στιγμή, είχαν διατελέσει συνολικά επίσκοποι 25 Βυζαντίου, μεταξύ των οποίων τιμούνται ως άγιοι, εκτός του αποστόλου Στάχυος (38-54), οι [[Ονήσιμος]] (54-68), [[Καστίνος]] (230-237) και [[Μητροφάνης]] (306-314).
 
Η ιστορία της ακολουθεί την ιστορία της πόλης, παραμένοντας μια άσημη επισκοπή, έως την απόφαση για μεταφορά της πρωτεύουσας του Ρωμαϊκού κράτους από τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη. Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν γίνεται μνεία της Επισκοπής κατά την [[Α' Οικουμενική Σύνοδος|Α' Οικουμενική Σύνοδο]] (325), παρ' ότι είχε ήδη αποφασιστεί η μεταφορά της πρωτεύουσας. Μέχρι εκείνη τη χρονική στιγμή, είχαν διατελέσει συνολικά επίσκοποι 25 Βυζαντίου, μεταξύ των οποίων τιμούνται ως άγιοι, εκτός του αποστόλου Στάχυος (38-54), οι [[Ονήσιμος]] (54-68), [[Καστίνος]] (230-237) και [[Μητροφάνης]] (306-314).
  
=== Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως ===
+
=== Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως (330-381) ===
 +
Η μεταφορά της πρωτεύουσας της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] στην Κωνσταντινούπολη, από τον [[Μέγας Κωνσταντίνος|Μέγα Κωνσταντίνο]] το [[330]], ήταν επόμενο να αναβαθμίσει και την εκκλησιαστική θέση της εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης. Έτσι ο προκαθήμενός της προσαγορεύεται ''Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως'' χωρίς να υπάγεται πλέον σε άλλη εκκλησιαστική δικαιοδοσία. Πρώτος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως τιτλοφορείται ο Αλέξανδρος. Η εξέλιξη της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης είναι ραγδαία, αφού μέσα σε μια περίοδο 50 περίπου ετών αποκτά ηγετικό ρόλο, ως αποτέλεσμα της πολιτικής και πολιτιστικής αίγλης με την οποία περιβλήθηκε η νέα πρωτεύουσα της χριστιανικής πλέον αυτοκρατορίας, καθώς και εξαιτίας του πρωταγωνιστικού ρόλου τον οποίο διαδραμάτισαν οι προκαθήμενοί της κατά την περίοδο των τριαδολογικών αιρέσεων. Έτσι, κατά τις εργασίες της [[Β' Οικουμενική Σύνοδος|Β' Οικουμενικής Συνόδου]] (381), μετά τον θάνατο του προεδρεύοντος [[Μελέτιος Αντιοχείας|Μελετίου Αντιοχείας]], αναλαμβάνουν διαδοχικά την προεδρία οι αρχιεπίσκοποί της Γρηγόριος ο Θεολόγος και Νεκτάριος Κωνσταντινουπόλεως|Νεκτάριος. Κατά αυτήν τη χρονική περίοδο προκαθήμενοι χρημάτισαν 9 αρχιεπίσκοποι, μεταξύ των οποίων τιμούνται ως άγιοι οι [[Αλέξανδρος Κωνσταντινουπόλεως|Αλέξανδρος]] (314-337), [[Παύλος Α' Κωνσταντινουπόλεως|Παύλος ο Α']] (337-339, 341-342, 346-351) και [[Γρηγόριος Θεολόγος|Γρηγόριος ο Α' ο Ναζιανζηνός]] (379-381).
 +
 
 +
=== Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως (381-518) ===

Αναθεώρηση της 12:03, 12 Φεβρουαρίου 2008

Η ονομασία Οικουμενικό Πατριαρχείο αναφέρεται στη Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως-Νέας Ρώμης η οποία εδρεύει στην Κωνσταντινούπολη. Άλλη ονομασία με την οποία είναι γνωστό είναι Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία (Μ.Τ.Χ.Ε.). Το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι το πρώτο τη τάξει, μεταξύ των 14 συνολικά Ορθόδοξων Αυτοκέφαλων Εκκλησιών. Η εκκλησιαστική δικαιοδοσία του περιλαμβάνει Επισκοπές οι οποίες βρίσκονται σε όλες τις ηπείρους εκτός από την Αφρική. Ο προκαθήμενός του φέρει τον τίτλο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως-Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης και είναι σήμερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.


Ιστορία

Ίδρυση της Επισκοπής Βυζαντίου (38-330)

Η ίδρυση της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης ανάγεται στην αποστολική περίοδο. Ιδρυτής της φέρεται ο απόστολος Ανδρέας ο πρωτόκλητος, ο οποίος έδρασε στις περιοχές γύρω από τον Εύξεινο Πόντο και στη Θράκη, για να καταλήξει τελικά στην Αχαΐα, όπου και μαρτύρησε. Μάλιστα η εορτή του αγίου αποστόλου Ανδρέα στις 30 Νοεμβρίου, αποτελεί και τη θρονική εορτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου και γιορτάζεται με λαμπρότητα έως σήμερα. Η εκκλησία ιδρύθηκε με τον τίτλο Επισκοπή Βυζαντίου και υπαγόταν στη Μητρόπολη Ηρακλείας της Θράκης, ενώ πρώτος επίσκοπός της τοποθετήθηκε από τον ιδρυτή της ο άγιος απόστολος Στάχυς, περίπου το 38. Η ιστορία της ακολουθεί την ιστορία της πόλης, παραμένοντας μια άσημη επισκοπή, έως την απόφαση για μεταφορά της πρωτεύουσας του Ρωμαϊκού κράτους από τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη. Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν γίνεται μνεία της Επισκοπής κατά την Α' Οικουμενική Σύνοδο (325), παρ' ότι είχε ήδη αποφασιστεί η μεταφορά της πρωτεύουσας. Μέχρι εκείνη τη χρονική στιγμή, είχαν διατελέσει συνολικά επίσκοποι 25 Βυζαντίου, μεταξύ των οποίων τιμούνται ως άγιοι, εκτός του αποστόλου Στάχυος (38-54), οι Ονήσιμος (54-68), Καστίνος (230-237) και Μητροφάνης (306-314).

Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως (330-381)

Η μεταφορά της πρωτεύουσας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην Κωνσταντινούπολη, από τον Μέγα Κωνσταντίνο το 330, ήταν επόμενο να αναβαθμίσει και την εκκλησιαστική θέση της εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης. Έτσι ο προκαθήμενός της προσαγορεύεται Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως χωρίς να υπάγεται πλέον σε άλλη εκκλησιαστική δικαιοδοσία. Πρώτος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως τιτλοφορείται ο Αλέξανδρος. Η εξέλιξη της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης είναι ραγδαία, αφού μέσα σε μια περίοδο 50 περίπου ετών αποκτά ηγετικό ρόλο, ως αποτέλεσμα της πολιτικής και πολιτιστικής αίγλης με την οποία περιβλήθηκε η νέα πρωτεύουσα της χριστιανικής πλέον αυτοκρατορίας, καθώς και εξαιτίας του πρωταγωνιστικού ρόλου τον οποίο διαδραμάτισαν οι προκαθήμενοί της κατά την περίοδο των τριαδολογικών αιρέσεων. Έτσι, κατά τις εργασίες της Β' Οικουμενικής Συνόδου (381), μετά τον θάνατο του προεδρεύοντος Μελετίου Αντιοχείας, αναλαμβάνουν διαδοχικά την προεδρία οι αρχιεπίσκοποί της Γρηγόριος ο Θεολόγος και Νεκτάριος Κωνσταντινουπόλεως|Νεκτάριος. Κατά αυτήν τη χρονική περίοδο προκαθήμενοι χρημάτισαν 9 αρχιεπίσκοποι, μεταξύ των οποίων τιμούνται ως άγιοι οι Αλέξανδρος (314-337), Παύλος ο Α' (337-339, 341-342, 346-351) και Γρηγόριος ο Α' ο Ναζιανζηνός (379-381).

Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως (381-518)