Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ναβουχοδονόσορ Β'"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(Νέα σελίδα: '''Βαβυλώνια αιχμαλωσία''' ονομάζεται ο εκτοπισμός σε εδάφη της Βαβυλωνίας πολυάριθμου πλήθους [[ι...)
 
 
(2 ενδιάμεσες εκδόσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
−
'''Βαβυλώνια αιχμαλωσία''' ονομάζεται ο εκτοπισμός σε εδάφη της Βαβυλωνίας πολυάριθμου πλήθους [[ιουδαίοι|ιουδαίων]] στα τέλη του 6ου αι. π.Χ.<ref>Επικρατέστερη χρονολογία για το συμβάν θεωρείται το 587 ή 586 π.Χ.: ''"Nebuchadrezzar’s conquest of Judah in 586 b.c.e."'' (David Noel Freedman, ''The Anchor Bible Dictionary'', New York: Doubleday 1992, τόμ. 4, σελ. 126). ''"Τhe capture of Jerusalem by the Babylonians in 587 b.c."'' (στο ίδιο, τόμ. 2, σελ. 923). ''"Judah fell to the Neo-Babylonian Empire under Nebuchadnezzar (587–586 b.c.e.)"'' (στο ίδιο, τόμ. 4, σελ. 1038)</ref>, μετά την [[Καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλώνιους|καταστροφή της Ιερουσαλήμ]] από τον βασιλιά των Βαβυλωνίων [[Ναβουχοδονόσορ|Ναβουχοδονόσορα]] ([[605]]-[[562]] π.Χ.).
+
Ο '''Ναβουχοδονόσορ B’''', ο επονομαζόμενος και Μέγας (7ος αι. π.Χ.), ήταν Βαβυλώνιος βασιλιάς ([[605]]-[[562]]), γιος και διάδοχος του Ναβοπολάσαρ ([[625]]-[[605]] π.Χ.), ιδρυτής της [[Βαβυλώνα|νεοβαβυλωνιακής]] αυτοκρατορίας. Συνεχίζοντας την πολιτική του πατέρα του, με ικανότητες στη διεθνή διπλωματία, διατήρησε φιλικές σχέσεις με τους [[Μήδοι|Μήδους]] στην Ανατολή και επεκτείνοντας το κράτος του προς τη Δύση και συγκεκριμένα στη [[Συρία]] και στην [[Παλαιστίνη]].  
  
−
==Ιστορικό==
+
Αφού απώθησε τους [[Αίγυπτος|Αιγυπτίους]] από την Παλαιστίνη, υπέταξε τη [[Φοινίκη]], τη Συρία και το [[βασίλειο του Ιούδα]], πολιόρκησε δυο φορές την [[Ιερουσαλήμ]], το [[597]] και το [[586]] π.Χ. και τη δεύτερη φορά την κατέστρεψε, καίγοντας τον [[Ναός του Σολομώντα|ναό του Σολομώντα]] και [[Βαβυλώνια αιχμαλωσία|εξορίζοντας στη Βαβυλωνία]] μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
  
−
Ο θάνατος του βασιλιά [[Σολομώντας|Σολομώντα]] σήμανε τη διάσπαση του ενιαίου ισραηλιτικού βασιλείου ([[922]] π.Χ.). Δέκα από τις δώδεκα φυλές του ισραηλιτικού έθνους, δημιούργησαν το βόρειο βασίλειο του [[Ισραήλ]] και οι υπόλοιπες δύο, του ''Ιούδα'' και του ''Βενιαμίν'', το νότιο [[βασίλειο του Ιούδα]] με πρωτεύουσα την [[Ιερουσαλήμ]]. Η ασύνετη πολιτική των περισσοτέρων βασιλέων ενθάρρυνε επιθέσεις γειτονικών λαών και μαζί με την ηθική κατάπτωση οδήγησε γενικά σε αποσταθεροποίηση και αποδυνάμωση των βασιλείων.  
+
Τα χρόνια της βασιλείας του αποτελούν ίσως τη λαμπρότερη περίοδο σε όλη την ιστορία της βαβυλωνιακής αυτοκρατορίας. Κύρια δραστηριότητα του Ναβουχοδονόσορα εκτός από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, ήταν η ανοικοδόμηση της [[Βαβυλώνα|Βαβυλώνας]] και η ολοκλήρωση και επέκταση των οχυρωματικών έργων που είχε αρχίσει ο πατέρας του.
  
−
Το βασίλειο του Ισραήλ καταλύθηκε από τους ασσυρίους το [[722]] π.Χ. και την ίδια τύχη είχε αργότερα και το βασίλειο του Ιούδα με την υποταγή του στους βαβυλώνιους το [[586]] π.Χ.. Τότε, η πρωτεύουσα [[Ιερουσαλήμ]] υπέστη σοβαρές καταστροφές, ο [[Ναός του Σολομώντα]] λεηλατήθηκε και κάηκε, ενώ πολυάριθμοι αιχμάλωτοι οδηγήθηκαν σε εξορία στη [[Βαβυλώνα]] γεγονός που έμεινε γνωστό ως '''βαβυλώνια αιχμαλωσία''' και κράτησε 48 χρόνια ([[586]]-[[538]] π.Χ.). Το γεγονός ότι οι βαβυλώνιοι εγκατέστησαν τους εξόριστους σε οριοθετημένες περιοχές, στις οποίες υπήρχε μέχρις ενός σημείου η δυνατότητα αυτοδιαχείρισης, βοήθησε ώστε σε σύντομο χρονικό διάστημα να αποκτηθούν κάποια δικαιώματα ιδιοκτησίας και να πραγματοποιηθούν παραχωρήσεις πολιτικού χαρακτήρα που βοήθησαν στη διατήρηση της φυσικής και πνευματικής συνέχειας αλλά και της εθνικής ταυτότητας. Θεωρήθηκε ότι η ''βαβυλώνια αιχμαλωσία'' εκπλήρωσε τις προφητείες για την τιμωρία του [[Ισραήλ]] και απέδειξε ότι ο λαός είχε ανάγκη εντονότερης προσήλωσης στο Θεό.
+
Γεγονότα της βασιλείας του εξιστορούν τα πρώτα κεφάλαια του [[Δανιήλ]] (βλ. και [[Δ' Βασιλειών|Δ' Βασιλ.]], κεφ. 24).
−
 
 
−
Με την επικράτηση της [[Πέρσες|περσικής]] κυριαρχίας ([[538]]-[[332]] π.Χ.) στη [[Συρία]] και την [[Παλαιστίνη]] και την κατάλυση του βαβυλωνιακού κράτους, οι αιχμάλωτοι ιουδαίοι, με διάταγμα του πέρση βασιλιά [[Κύρος|Κύρου]], ήταν ελεύθεροι πλέον να επιστρέψουν στις εστίες τους. Με διαταγή επίσης του Κύρου, παραδόθηκαν όλα τα ιερά σκεύη του Ναού στους επαναπατριζόμενους, οι οποίοι μετά την επιστροφή τους έχτισαν και πάλι τείχη στην Ιερουσαλήμ και ανοικοδόμησαν κατά το δυνατό την πόλη και το Ναό.
 
−
 
 
−
==Υποσημειώσεις==
 
−
<div style="font-size: 85%"><references/></div>
 
  
 
==Βιβλιογραφία==
 
==Βιβλιογραφία==
−
* Μπρατσιώτης Ι. Παναγιώτης, ''Εισαγωγή εις την Παλαιάν Διαθήκην'', Αθήνα 1993 (c1936)
+
*"Ναβουχοδονόσορ ο Β΄", εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 44, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005.
−
* Χαστούπης Π. Αθανάσιος, ''Εισαγωγή εις την Παλαιάν Διαθήκην'', εκδ. Πανεπιστημίου Αθηνών, 1986
+
*"Ναβουχοδονόσορ", ''e-δομή'' (ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια ''ΔΟΜΗ''), εκδόσεις Δομή Α.Ε., Αθήνα 2003-2004 [DVD-ROM].
−
* Καλαντζάκης Ε. Σταύρος, ''Εισαγωγή στην Παλαιά Διαθήκη'', Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2006
+
*"Ναβουχοδονόσορ ο Β΄", ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', τόμ. 9, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1966, στ. 290-291.
−
* Αγουρίδης Σάββας, ''Ιστορία της Θρησκείας του Ισραήλ'', Ελληνικά Γράμματα, Αθηνα 1995
 
  
−
[[Κατηγορία:Ιουδαϊσμός]]
+
[[Κατηγορία:Ιστορία]]
−
[[Κατηγορία:Βίβλος]]
 

Τελευταία αναθεώρηση της 16:17, 4 Οκτωβρίου 2008

Ο Ναβουχοδονόσορ B’, ο επονομαζόμενος και Μέγας (7ος αι. π.Χ.), ήταν Βαβυλώνιος βασιλιάς (605-562), γιος και διάδοχος του Ναβοπολάσαρ (625-605 π.Χ.), ιδρυτής της νεοβαβυλωνιακής αυτοκρατορίας. Συνεχίζοντας την πολιτική του πατέρα του, με ικανότητες στη διεθνή διπλωματία, διατήρησε φιλικές σχέσεις με τους Μήδους στην Ανατολή και επεκτείνοντας το κράτος του προς τη Δύση και συγκεκριμένα στη Συρία και στην Παλαιστίνη.

Αφού απώθησε τους Αιγυπτίους από την Παλαιστίνη, υπέταξε τη Φοινίκη, τη Συρία και το βασίλειο του Ιούδα, πολιόρκησε δυο φορές την Ιερουσαλήμ, το 597 και το 586 π.Χ. και τη δεύτερη φορά την κατέστρεψε, καίγοντας τον ναό του Σολομώντα και εξορίζοντας στη Βαβυλωνία μεγάλο μέρος του πληθυσμού.

Τα χρόνια της βασιλείας του αποτελούν ίσως τη λαμπρότερη περίοδο σε όλη την ιστορία της βαβυλωνιακής αυτοκρατορίας. Κύρια δραστηριότητα του Ναβουχοδονόσορα εκτός από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, ήταν η ανοικοδόμηση της Βαβυλώνας και η ολοκλήρωση και επέκταση των οχυρωματικών έργων που είχε αρχίσει ο πατέρας του.

Γεγονότα της βασιλείας του εξιστορούν τα πρώτα κεφάλαια του Δανιήλ (βλ. και Δ' Βασιλ., κεφ. 24).

Βιβλιογραφία

  • "Ναβουχοδονόσορ ο Β΄", εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα, τόμ. 44, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005.
  • "Ναβουχοδονόσορ", e-δομή (ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια ΔΟΜΗ), εκδόσεις Δομή Α.Ε., Αθήνα 2003-2004 [DVD-ROM].
  • "Ναβουχοδονόσορ ο Β΄", Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 9, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1966, στ. 290-291.
Ανακτήθηκε από «https://el.orthodoxwiki.org/index.php?title=Ναβουχοδονόσορ_Β%27&oldid=10476»