18.190
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
ro
* Στην άποψη ότι οι Χριστιανοί που ξέπεφταν από τη Χάρη δεν μπορούσαν να εξιλεωθούν, σε αντίθεση με την Ορθόδοξη διδασκαλία ότι η [[μετάνοια]] μπορεί να οδηγήσει στην αποκατάσταση του αμαρτωλού στην Εκκλησία.
* Στο ότι οι προφήτες του Μοντανισμού δεν μιλούν ως αγγελιαφόροι του Θεού με το "τάδε λέγει Κύριος", αλλά μάλλον αυτοπεριγράφονται ως κατεχόμενοι από τον Θεό, και μιλούν σαν να είναι Εκείνος: "Εγώ είμαι ο Πατέρας, ο Λόγος, και ο Παράκλητος" είπε ο Μοντανός<ref>(Δίδυμος, Περί Τριάδος - De Trinitate, III, xli)</ref>. Αυτή η [[πνευματοκαταληψία|"κατοχή από ένα πνεύμα"]] το οποίο μιλούσε ενώ ο [[προφήτης]] ήταν ανίκανος ν' αντισταθεί, περιγράφεται από το πνεύμα του Μοντανού: "Ιδού, ο άνθρωπος είναι σαν λύρα, κι εγώ ξεπετιέμαι σαν την πέννα. Οάνθρωπος Ο άνθρωπος κοιμάται, κι εγώ είιμαι είμαι ξύπνιος"<ref>Επιφάνιος, "Αιρέσεις", xlviii, 4</ref>.
* Στη μεγαλύτερη έμφαση στην αποφυγή της αμαρτίας, στην εκκλησιαστική πειθαρχία και στην αποκαλυπτική βιοτή απ' ότι στην [[Ορθόδοξη Εκκλησία]]. Επίσης στη μεγαλύτερη έμφαση στην αγνότητα, συμπεριλαμβανόμενης της απαγόρευσης δεύτερου γάμου.
Ο Μοντανισμός, καίτοι καταδικάσθηκε γενικώς από την Εκκλησία, συνέχισε να επιδρά στους πιστούς. Πολλοί χριστιανοί υιοθετούσαν τις αυστηρές ηθικές αρχές, τον [[ασκητισμός|ασκητισμό]] και την έφεση προς το [[μαρτύριο]], επιθυμούσαν δε την εφαρμογή τους και στη ζωή της Εκκλησίας, η οποία αναγκαζόταν, λόγω του [[Γνωστικισμός|Γνωστικισμού]] και των διωγμών, να επιδεικνύει μεγάλη επιείκεια στους μετανοούντες αμαρτωλούς και στους [[πεπτωκότες]].
==Υποσημειώσεις==
<div style="font-size:85%; -moz-column-count:2; column-count:2;"><references /></div>
==Βιβλιογραφία==
[[en:Montanism]]
[[ro:Montanism]]
