Μεσσίας

Ο όρος Μεσσίας, παρμένος από τα εβραϊκά και τα αραμαϊκά, και ο όρος Χριστός, μεταγραμμένος από τα ελληνικά, σημαίνουν "Κεχρισμένος", υπογραμμίζοντας το δεσμό που ένωνε το πρόσωπο του Ιησού Χριστού με την πανάρχαιη ελπίδα του ιουδαϊκού λαού, που είχε ως κέντρο της την προσδοκία του Μεσσία, γιου του Δαβίδ, χωρίς ωστόσο ο όρος αυτός να έχει στον Ιουδαϊσμό τον πλούτο του νοήματος που έδωσε η Καινή Διαθήκη στη λέξη Χριστός.

Βιβλιογραφία

• "Μεσσίας", Λεξικό Βιβλικής Θεολογίας (μτφρ. από τα Γαλλικά με εποπτεία Σάββα Αγουρίδη, Σταύρου Βαρτανιάν), Άρτος Ζωής, Αθήνα 1980, στ. 648-653.
• "Χριστός Ιησούς", Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια (ΘΗΕ), τόμ. 12, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1968, στ. 198-206.
• Δεσπότης Σ. Σωτήριος, Ο Ιησούς ως Χριστός και η πολιτική εξουσία στους Συνοπτικούς Ευαγγελιστές, Άθως, Αθήνα 2005, σελ. 91-129.
• Κολιτσάρας Θ. Ιωάννης, Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν της Αγίας Γραφής, 'Η Ζωή', 2η έκδ., Αθήναι 1998, σελ. 230.
• Παναγόπουλος Ιωάννης, Ο Προφήτης από Ναζαρέτ, Αθήνα 1973.
• Πατρώνος Π. Γεώργιος, Η Ιστορική Πορεία του Ιησού, Δόμος, Αθήνα 1991, σελ. 356-366.