Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Μεσσίας"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
μ
 
(7 ενδιάμεσες εκδόσεις από 3 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Ο Ιησούς Χριστός, όστις ήλθεν εις την γην κατά τον χρόνον τον οποίον προείπον οι προφήται, αι ρήσεις των οποίων κατεγράφησαν εις την Παλαιάν Διαθήκην πολλούς αιώνας προ της ελεύσεώς του (Βλέπε Αγίαν Γραφήν).
+
Ο όρος [[Μεσσίας]] (από το ρήμα ''μασάχ'' που σημαίνει ''χρίω''<ref>"Μεσσίας", Κολιτσάρας Θ. Ιωάννης, ''Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν της Αγίας Γραφής'', 'Η Ζωή', 2η έκδ., Αθήναι 1998, σελ. 230.</ref>), παρμένος από τα [[Εβραϊκή γλώσσα|εβραϊκά]], και ο όρος [[Χριστός]] με τον οποίο αποδίδουν οι [[Μετάφραση των Εβδομήκοντα|εβδομήκοντα]] το ''Μεσσίας'', σημαίνουν ''"Κεχρισμένος"'' και αναφέρονται στην πανάρχαιη ελπίδα του ιουδαϊκού λαού που είχε ως κέντρο της την προσδοκία του '''Μεσσία''', γιου του [[Δαβίδ]], ο οποίος από την περίοδο της εξέγερσης των [[Μακκαβαίοι|Μακκαβαίων]] και εξής (2ος π.Χ. αι.) συνδεόταν έντονα με την πολιτική πλευρά του ρόλου του και με τη διαμόρφωση μιας κοσμικής ιουδαϊκής αυτοκρατορίας<ref>"Χριστός Ιησούς", ''ΘΗΕ'', τόμ. 12 (1968), στ. 203-204.</ref>. Το περιεχόμενο του όρου [[Μεσσίας]] στον [[Ιουδαϊσμός|Ιουδαϊσμό]], δεν έχει τον πλούτο του νοήματος που έδωσε η [[Καινή Διαθήκη]] στη λέξη [[Χριστός]]<ref>"Μεσσίας", ''Λεξικό Βιβλικής Θεολογίας'' (μτφρ. από τα Γαλλικά με εποπτεία Σάββα Αγουρίδη, Σταύρου Βαρτανιάν), Άρτος Ζωής, Αθήνα 1980, στ. 648-649.</ref>, υπογραμμίζοντας το δεσμό που σύμφωνα με την χριστιανική διδασκαλία ένωνε το πρόσωπο του [[Χριστός|Ιησού Χριστού]] με τον ''Μεσσία''. Στην [[Καινή Διαθήκη]] υπάρχουν και οι δύο όροι, [[Χριστός]] και [[Μεσσίας]] (''Iωαν. 1,42''. ''4,25''). Στην [[Παλαιά Διαθήκη]] ''Χριστοί'' ονομάζονταν όσοι χρίονταν με αγιασμένο έλαιο προκειμένου να αναλάβουν θρησκευτικό αξίωμα ή βασιλική εξουσία στο λαό του [[Ισραήλ]]. Κατ' αυτό τον τρόπο, χρίονταν οι Αρχιερείς, οι [[Προφήτης|προφήτες]] και οι Βασιλείς (''Λευιτ. 4,3.16''. ''Γ΄ Βασιλ. 19,15.16'')<ref>"Μεσίας" (sic), Κωνσταντίνου Γ., 'Λεξικόν των Αγίων Γραφών', Γρηγόρης, Αθήνα 1973 (c1888), σελ. 615.</ref>. Ο [[Χριστός|Ιησούς]], συγκεντρώνοντας στο πρόσωπό Του σε απόλυτο βαθμό τα τρία αυτά αξιώματα, του ''Αρχιερέα'', του ''Προφήτη'' και του ''Βασιλιά'', ήταν ο κατ' εξοχήν [[Χριστός]]<ref>Κολιτσάρας, ''Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν...'', ό.π.</ref>.
 +
 
 +
==Υποσημειώσεις==
 +
<div style="font-size:85%; -moz-column-count:2; column-count:2;"><references /></div>
 +
 
 +
==Βιβλιογραφία==
 +
*"Μεσίας" (sic), Κωνσταντίνου Γ., ''Λεξικόν των Αγίων Γραφών'', Γρηγόρης, Αθήνα 1973 (c1888), σελ. 615.
 +
*"Μεσσίας", ''Λεξικό Βιβλικής Θεολογίας'' (μτφρ. από τα Γαλλικά με εποπτεία Σάββα Αγουρίδη, Σταύρου Βαρτανιάν), Άρτος Ζωής, Αθήνα 1980, στ. 648-653.
 +
*"Μεσσίας", Κολιτσάρας Θ. Ιωάννης, ''Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν της Αγίας Γραφής'', 'Η Ζωή', 2η έκδ., Αθήναι 1998, σελ. 230.
 +
*"Χριστός Ιησούς", ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'' (ΘΗΕ), τόμ. 12, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1968, στ. 198-206.
 +
*Δεσπότης Σ. Σωτήριος, ''Ο Ιησούς ως Χριστός και η πολιτική εξουσία στους Συνοπτικούς Ευαγγελιστές'', Άθως, Αθήνα 2005, σελ. 91-129.
 +
*Παναγόπουλος Ιωάννης, ''Ο Προφήτης από Ναζαρέτ'', Αθήνα 1973.
 +
*Πατρώνος Π. Γεώργιος, ''Η Ιστορική Πορεία του Ιησού'', Δόμος, Αθήνα 1991, σελ. 356-366.
 +
 
 +
 
 +
[[Κατηγορία:Θεολογία]]
 +
[[Κατηγορία:Ζωτικά Άρθρα|Ι]]

Τελευταία αναθεώρηση της 13:10, 9 Ιουλίου 2009

Ο όρος Μεσσίας (από το ρήμα μασάχ που σημαίνει χρίω[1]), παρμένος από τα εβραϊκά, και ο όρος Χριστός με τον οποίο αποδίδουν οι εβδομήκοντα το Μεσσίας, σημαίνουν "Κεχρισμένος" και αναφέρονται στην πανάρχαιη ελπίδα του ιουδαϊκού λαού που είχε ως κέντρο της την προσδοκία του Μεσσία, γιου του Δαβίδ, ο οποίος από την περίοδο της εξέγερσης των Μακκαβαίων και εξής (2ος π.Χ. αι.) συνδεόταν έντονα με την πολιτική πλευρά του ρόλου του και με τη διαμόρφωση μιας κοσμικής ιουδαϊκής αυτοκρατορίας[2]. Το περιεχόμενο του όρου Μεσσίας στον Ιουδαϊσμό, δεν έχει τον πλούτο του νοήματος που έδωσε η Καινή Διαθήκη στη λέξη Χριστός[3], υπογραμμίζοντας το δεσμό που σύμφωνα με την χριστιανική διδασκαλία ένωνε το πρόσωπο του Ιησού Χριστού με τον Μεσσία. Στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν και οι δύο όροι, Χριστός και Μεσσίας (Iωαν. 1,42. 4,25). Στην Παλαιά Διαθήκη Χριστοί ονομάζονταν όσοι χρίονταν με αγιασμένο έλαιο προκειμένου να αναλάβουν θρησκευτικό αξίωμα ή βασιλική εξουσία στο λαό του Ισραήλ. Κατ' αυτό τον τρόπο, χρίονταν οι Αρχιερείς, οι προφήτες και οι Βασιλείς (Λευιτ. 4,3.16. Γ΄ Βασιλ. 19,15.16)[4]. Ο Ιησούς, συγκεντρώνοντας στο πρόσωπό Του σε απόλυτο βαθμό τα τρία αυτά αξιώματα, του Αρχιερέα, του Προφήτη και του Βασιλιά, ήταν ο κατ' εξοχήν Χριστός[5].

Υποσημειώσεις

  1. "Μεσσίας", Κολιτσάρας Θ. Ιωάννης, Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν της Αγίας Γραφής, 'Η Ζωή', 2η έκδ., Αθήναι 1998, σελ. 230.
  2. "Χριστός Ιησούς", ΘΗΕ, τόμ. 12 (1968), στ. 203-204.
  3. "Μεσσίας", Λεξικό Βιβλικής Θεολογίας (μτφρ. από τα Γαλλικά με εποπτεία Σάββα Αγουρίδη, Σταύρου Βαρτανιάν), Άρτος Ζωής, Αθήνα 1980, στ. 648-649.
  4. "Μεσίας" (sic), Κωνσταντίνου Γ., 'Λεξικόν των Αγίων Γραφών', Γρηγόρης, Αθήνα 1973 (c1888), σελ. 615.
  5. Κολιτσάρας, Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν..., ό.π.

Βιβλιογραφία

  • "Μεσίας" (sic), Κωνσταντίνου Γ., Λεξικόν των Αγίων Γραφών, Γρηγόρης, Αθήνα 1973 (c1888), σελ. 615.
  • "Μεσσίας", Λεξικό Βιβλικής Θεολογίας (μτφρ. από τα Γαλλικά με εποπτεία Σάββα Αγουρίδη, Σταύρου Βαρτανιάν), Άρτος Ζωής, Αθήνα 1980, στ. 648-653.
  • "Μεσσίας", Κολιτσάρας Θ. Ιωάννης, Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν της Αγίας Γραφής, 'Η Ζωή', 2η έκδ., Αθήναι 1998, σελ. 230.
  • "Χριστός Ιησούς", Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια (ΘΗΕ), τόμ. 12, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1968, στ. 198-206.
  • Δεσπότης Σ. Σωτήριος, Ο Ιησούς ως Χριστός και η πολιτική εξουσία στους Συνοπτικούς Ευαγγελιστές, Άθως, Αθήνα 2005, σελ. 91-129.
  • Παναγόπουλος Ιωάννης, Ο Προφήτης από Ναζαρέτ, Αθήνα 1973.
  • Πατρώνος Π. Γεώργιος, Η Ιστορική Πορεία του Ιησού, Δόμος, Αθήνα 1991, σελ. 356-366.