Μαθουσάλα

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Μαθουσάλα είναι το όνομα ενός βιβλικού προσώπου της Παλαιάς Διαθήκης (βλ. Γεν. 5,21-27). Πρόκειται για τον μακροβιώτερο άνθρωπο απ' όσους αναφέρει η Αγία Γραφή, και ήταν γιος του Ενώχ και πατέρας του Λάμεχ. Σύμφωνα με τη διήγηση στο Γεν. 21-27:

"21 Ο Ενώχ έζησε εκατόν εξήντα πέντε χρόνια και γέννησε τον Μαθουσάλα. 22 Ευαρέστησε δε ο Ενώχ το Θεό, αφού γέννησε τον Μαθουσάλα, ζώντας ακόμα διακόσια χρόνια, στα οποία γέννησε υιούς και θυγατέρες. 23 Συνολικά, όλα τα χρόνια της ζωής του Ενώχ ήταν τριακόσια εξήντα πέντε. 24 Ο Ενώχ ευαρέστησε τον Θεό και εξαφανίστηκε, γιατί τον μετέθεσε ο Θεός από την γη. 25 Ο Μαθουσάλα έζησε εκατόν εξήντα επτά χρόνια και γέννησε τον Λάμεχ. 26 Μετά την γέννηση του Λάμεχ ο Μαθουσάλα έζησε οκτακόσια δύο χρόνια και γέννησε υιούς και θυγατέρες. 27 Συνολικά, όλα τα χρόνια της ζωής του Μαθουσάλα ήταν εννιακόσια εξήντα εννέα. Μετά, πέθανε.[1].

Ήταν όγδοος στη σειρά των προκατακλυσμιαίων πατριαρχών της γραμμής του Σηθ. Σε ηλικία 167 ετών, απόκτησε τον Λάμεχ, ο οποίος υπήρξε πατέρας του Νώε. Κατόπιν, ο Μαθουσάλα έζησε άλλα 802 έτη, με πολλούς απογόνους, έως ότου έφθασε στη μεγάλη αυτή ηλικία η οποία έμεινε παροιμιώδης. Σύμφωνα με τις χρονολογήσεις που προκύπτουν από το εβραϊκό κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης, πέθανε κατά το ίδιο[2] ή το προηγούμενο έτος[3] από το οποίο έγινε ο κατακλυσμός, χωρίς βεβαίως να συμπεριλαμβάνεται ανάμεσα στα θύματα των ασεβών που υπήρξαν κατά τον κατακλυσμό[4].

Ο Μαθουσάλα αναφέρεται και στον γενεαλογικό κατάλογο του Λουκ. 3,37.

Βιβλιογραφία

  • "Μαθουσάλα", Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 8, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1966, στ. 466.
  • "Μαθουσάλα", Μουστάκης Βασίλειος, 'Λεξικό της Αγίας Γραφής', Αθήναι 1955, σελ. 114.
  • "Μαθουσάλα", Κωνσταντίνου Γ., Λεξικόν των Αγίων Γραφών, Γρηγόρης, Αθήνα 1973 (c1888), σελ. 588-589.

Υποσημειώσεις

  1. Η μετάφραση από το: Φούντας Ιερεμίας (Αρχιμ.), Ερμηνεία Παλαιάς Διαθήκης - Γένεσις, Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2004, σελ. 42-43.
  2. ΘΗΕ, τόμ. 8 (1966), στ. 466.
  3. Κωνσταντίνου Γ., Λεξικόν των Αγίων Γραφών, Γρηγόρης, Αθήνα 1973 (c1888), σελ. 589.
  4. ΘΗΕ, ό.π.