Ιωάννης ο Θεριστής

Από OrthodoxWiki
Αναθεώρηση ως προς 09:18, 24 Φεβρουαρίου 2012 από τον Θεοδωρος (Συζήτηση | Συνεισφορά)
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Όσιος Ιωάννης ο Θεριστής υπήρξε Βασιλειανός[1] μοναχός του 11ου αιώνα.

Γεννήθηκε σ' ένα χαρέμι, στο Παλέρμο της Σικελίας γύρω στο 1000 μ.Χ. από μια σκλάβα Καλαβρέζα[2]. Με προτροπή της μητέρας του, ο Ιωάννης πήγε και εγκαταστάθηκε στην Καλαβρία, όπου βαπτίστηκε Χριστιανός και έγινε μοναχός. Μόνασε στη Μονή του Στύλου (Stilo), όπου απέκτησε το προσωνύμιο Θεριστής, επειδή ο ηγούμενος, για να του εμφυσήσει την ταπείνωση, του επέβαλλε να αναλάβει αυτό το διακόνημα. Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή, ο Ιωάννης που είχε προκόψει πολύ στα πνευματικά, πήρε την προσωνυμία του Θεριστή, όταν, με τρόπο θαυμαστό μάζεψε τα στάχυα των θεριστών[3].

Μετά την ίδρυση της μητρόπολης Ιταλίας, στην Καλαβρία ιδρύθηκε, σε τοποθεσία όπου προϋπήρχε παλιά βυζαντινή μονή, σύγχρονη Μονή η οποία προς τιμή του ονομάστηκε Ιερά Μονή Οσίου Ιωάννη τού Θεριστή. Η μνήμη του τιμάται στις 24 Φεβρουαρίου.

Υποσημειώσεις

  1. Πιθανόν, η ονομασία αυτή χαρακτηρίζει εκείνους που υπακούν στους μοναχικούς κανόνες του Μ. Βασιλείου (Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 10, στ. 1035). Αρχικά και μέχρι το 16ο αιώνα, ήταν η ονομασία όλων των μοναχών του βυζαντινού τυπικού από τη Δυτική Εκκλησία ("Βασιλειανοί, οι (Εκκλ.)", εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα, τόμ. 13, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005). Κατόπιν, η ονομασία Βασιλειανοί ταυτίστηκε με τους Ουνίτες μοναχούς, δηλ. τους μοναχούς της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας που ακολουθούν το Ορθόδοξο τυπικό (Podskalsky Gerhard, Η Ελληνική Θεολογία επί Τουρκοκρατίας 1453-1821, ΜΙΕΤ, Αθήνα 2005, σελ. 387).
  2. "Πάσχα στην Καλαβρία", Ιστορία Εικονογραφημένη, εκδ. Πάπυρος, τεύχ. 454 (2006), σελ. 87.
  3. Ιστορία Εικονογραφημένη, ό.π.

Βιβλιογραφία

  • "Ιωάννης ο Θεριστής", Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 7, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1965, στ. 6.
  • περιοδικό Ιστορία Εικονογραφημένη, εκδ. Πάπυρος, τεύχ. 454 (2006).