Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ιωάννης ο Θεριστής"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
μ
 
(8 ενδιάμεσες εκδόσεις από 3 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Ο '''Όσιος Ιωάννης ο Θεριστής''' υπήρξε [[Βασιλιανός μοναχισμός|Βασιλιανός]] μοναχός του 11ου αιώνα. Γεννήθηκε στο Παλέρμο. Μετά την ενηλικίωσή του εγκαταστάθηκε στην Καλαβρία, όπου βαπτίστηκε Χριστιανός και έγινε μοναχός. Μόνασε στη Μονή του Stilo, όπου απέκτησε το προσωνύμιο Θεριστής, επειδή ο ηγούμενος, για να του εμφυσήσει την ταπείνωση, του επέβαλλε να αναλάβει αυτό το διακόνημα. Μετά την ίδρυση της μητρόπολης Ιταλίας, στην Καλαβρία ιδρύθηκε, σε τοποθεσία όπου προϋπήρχε παλιά βυζαντινή μονή, σύγχρονη Μονή η οποία προς τιμή του ονομάστηκε ''Ἱερά Μονή Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Θεριστοῦ''.  
+
Ο [[Όσιος]] '''Ιωάννης ο Θεριστής''' υπήρξε [[Βασιλειανός μοναχισμός|Βασιλειανός]]<ref>Πιθανόν, η ονομασία αυτή χαρακτηρίζει εκείνους που υπακούν στους μοναχικούς κανόνες του Μ. Βασιλείου (''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', τόμ. 10, στ. 1035). Αρχικά και μέχρι το 16ο αιώνα, ήταν η ονομασία όλων των μοναχών του βυζαντινού τυπικού από τη Δυτική Εκκλησία ("Βασιλειανοί, οι (Εκκλ.)", εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 13, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005). Κατόπιν, η ονομασία ''Βασιλειανοί'' ταυτίστηκε με τους Ουνίτες μοναχούς, δηλ. τους μοναχούς της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας που ακολουθούν το Ορθόδοξο τυπικό (Podskalsky Gerhard, ''Η Ελληνική Θεολογία επί Τουρκοκρατίας 1453-1821'', ΜΙΕΤ, Αθήνα 2005, σελ. 387).</ref> μοναχός του 11ου αιώνα.
 +
 
 +
Γεννήθηκε σ' ένα χαρέμι, στο Παλέρμο της Σικελίας γύρω στο 1000 μ.Χ. από μια σκλάβα Καλαβρέζα<ref>"Πάσχα στην Καλαβρία", ''Ιστορία Εικονογραφημένη'', εκδ. Πάπυρος, τεύχ. 454 (2006), σελ. 87.</ref>. Με προτροπή της μητέρας του, ο Ιωάννης πήγε και εγκαταστάθηκε στην Καλαβρία, όπου βαπτίστηκε Χριστιανός και έγινε μοναχός. Μόνασε στη ''Μονή του Στύλου'' (''Stilo''), όπου απέκτησε το προσωνύμιο Θεριστής, επειδή ο ηγούμενος, για να του εμφυσήσει την ταπείνωση, του επέβαλλε να αναλάβει αυτό το διακόνημα. Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή, ο Ιωάννης που είχε προκόψει πολύ στα πνευματικά, πήρε την προσωνυμία του Θεριστή, όταν, με τρόπο θαυμαστό μάζεψε τα στάχυα των θεριστών<ref>''Ιστορία Εικονογραφημένη'', ό.π.</ref>.
 +
 
 +
Μετά την ίδρυση της μητρόπολης Ιταλίας, στην Καλαβρία ιδρύθηκε, σε τοποθεσία όπου προϋπήρχε παλιά βυζαντινή μονή, σύγχρονη Μονή η οποία προς τιμή του ονομάστηκε ''Ιερά Μονή Οσίου Ιωάννη τού Θεριστή''.
 +
Η μνήμη του τιμάται στις [[:Πρότυπο: 24 Φεβρουάριος|24 Φεβρουαρίου]].
 +
 
 +
==Υποσημειώσεις==
 +
<div style="font-size:85%; -moz-column-count:2; column-count:2;"><references /></div>
 +
 
 +
==Βιβλιογραφία==
 +
*"Ιωάννης ο Θεριστής", ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', τόμ. 7, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1965, στ. 6.
 +
*περιοδικό ''Ιστορία Εικονογραφημένη'', εκδ. Πάπυρος, τεύχ. 454 (2006).
  
 
[[Κατηγορία:Όσιοι|Ι]]
 
[[Κατηγορία:Όσιοι|Ι]]

Τελευταία αναθεώρηση της 09:18, 24 Φεβρουαρίου 2012

Ο Όσιος Ιωάννης ο Θεριστής υπήρξε Βασιλειανός[1] μοναχός του 11ου αιώνα.

Γεννήθηκε σ' ένα χαρέμι, στο Παλέρμο της Σικελίας γύρω στο 1000 μ.Χ. από μια σκλάβα Καλαβρέζα[2]. Με προτροπή της μητέρας του, ο Ιωάννης πήγε και εγκαταστάθηκε στην Καλαβρία, όπου βαπτίστηκε Χριστιανός και έγινε μοναχός. Μόνασε στη Μονή του Στύλου (Stilo), όπου απέκτησε το προσωνύμιο Θεριστής, επειδή ο ηγούμενος, για να του εμφυσήσει την ταπείνωση, του επέβαλλε να αναλάβει αυτό το διακόνημα. Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή, ο Ιωάννης που είχε προκόψει πολύ στα πνευματικά, πήρε την προσωνυμία του Θεριστή, όταν, με τρόπο θαυμαστό μάζεψε τα στάχυα των θεριστών[3].

Μετά την ίδρυση της μητρόπολης Ιταλίας, στην Καλαβρία ιδρύθηκε, σε τοποθεσία όπου προϋπήρχε παλιά βυζαντινή μονή, σύγχρονη Μονή η οποία προς τιμή του ονομάστηκε Ιερά Μονή Οσίου Ιωάννη τού Θεριστή. Η μνήμη του τιμάται στις 24 Φεβρουαρίου.

Υποσημειώσεις

  1. Πιθανόν, η ονομασία αυτή χαρακτηρίζει εκείνους που υπακούν στους μοναχικούς κανόνες του Μ. Βασιλείου (Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 10, στ. 1035). Αρχικά και μέχρι το 16ο αιώνα, ήταν η ονομασία όλων των μοναχών του βυζαντινού τυπικού από τη Δυτική Εκκλησία ("Βασιλειανοί, οι (Εκκλ.)", εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα, τόμ. 13, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005). Κατόπιν, η ονομασία Βασιλειανοί ταυτίστηκε με τους Ουνίτες μοναχούς, δηλ. τους μοναχούς της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας που ακολουθούν το Ορθόδοξο τυπικό (Podskalsky Gerhard, Η Ελληνική Θεολογία επί Τουρκοκρατίας 1453-1821, ΜΙΕΤ, Αθήνα 2005, σελ. 387).
  2. "Πάσχα στην Καλαβρία", Ιστορία Εικονογραφημένη, εκδ. Πάπυρος, τεύχ. 454 (2006), σελ. 87.
  3. Ιστορία Εικονογραφημένη, ό.π.

Βιβλιογραφία

  • "Ιωάννης ο Θεριστής", Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 7, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1965, στ. 6.
  • περιοδικό Ιστορία Εικονογραφημένη, εκδ. Πάπυρος, τεύχ. 454 (2006).