Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ιστορικό χρονολόγιο της Εκκλησίας"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
μ (→‎Η ιστορική πορεία μέχρι τα τέλη της Αποστολικής περιόδου)
μ (→‎Βιβλιογραφία)
 
(20 ενδιάμεσες εκδόσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
−
Το '''Ιστορικό χρονολόγιο της Εκκλησίας''' αποτελεί τη χρονική τοποθέτηση των σημαντικότερων γεγονότων στην ιστορία της εκκλησίας από την ίδρυσή της. Στόχο έχει να καταδείξει τα σημεία σταθμό σε αυτή την μακραίωνη πορεία, με παραστατικό και περιγραφικό τρόπο. Ως εκκλησία άλλωστε ορίζεται «''η κοινωνία των πιστών δια του Χριστού προς αλλήλους συνδεομένων...συγκεκροτημένη υπό του Αγίου Πνεύματος''»<ref>Παν. Τρεμπέλας, «''Δογματική''», Τόμος Β΄, Εκδόσεις Σωτήρ, σελίς 316</ref>, η οποία ιδρύθηκε από τον ''Ιησού Χριστό''.
+
Το '''Ιστορικό χρονολόγιο της Εκκλησίας''' αποτελεί τη χρονική έκθεση των σημαντικότερων γεγονότων στην ιστορία της εκκλησίας από την ίδρυσή της. Στόχο έχει να καταδείξει τα σημεία σταθμό σε αυτή την μακραίωνη πορεία, με παραστατικό και περιγραφικό τρόπο. Ως εκκλησία ορίζεται «''η κοινωνία των πιστών δια του Χριστού προς αλλήλους συνδεομένων...συγκεκροτημένη υπό του Αγίου Πνεύματος''»<ref>Παν. Τρεμπέλας, «''Δογματική''», Τόμος Β΄, Εκδόσεις Σωτήρ, σελίς 316</ref>, η οποία ιδρύθηκε από τον ''Ιησού Χριστό''.
−
 
 
−
== Ιστορία της επέκτασης της Εκκλησίας μέχρι τον 5ο αιώνα ==
 
  
 
===Η ιστορική πορεία μέχρι τα τέλη της Αποστολικής περιόδου===
 
===Η ιστορική πορεία μέχρι τα τέλη της Αποστολικής περιόδου===
Γραμμή 7: Γραμμή 5:
 
* ''4π.χ. - 1'': Γέννησις Ιησού Χριστού.
 
* ''4π.χ. - 1'': Γέννησις Ιησού Χριστού.
  
−
* ''27 - 31'': Έναρξη τού δημοσίου κηρύγματος τού Ιησού Χριστού.
+
* ''27 - 31'': Έναρξη τού δημοσίου κηρύγματος τού [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστού]].
  
−
* ''30 - 34'': Σταύρωση, ανάσταση και ανάληψη τού Χριστού.  
+
* ''30 - 34'': [[Σταύρωση]], [[ανάσταση]], [[ανάληψη]] τού Χριστού. Επιφοίτηση του [[Άγιο Πνεύμα|Αγίου Πνεύματος]] ([[Πεντηκοστή]])
−
** ''Πεντηκοστή'': Μετά τη θαυματουργική επιφοίτηση τού Αγίου Πνεύματος και τα όσα είδαν, 3.000 Ιουδαίοι προσήλυτοι από κάθε περιοχή τού τότε γνωστού κόσμου, βαπτίζονται Χριστιανοί, και φεύγουν μεταφέροντας τη Χριστιανική πίστη στους Ιουδαίους όλων των χωρών προέλευσής τους<ref>''Πράξεις 2/β΄ 41'' - Παλαιστίνη, Ισραήλ, Αίγυπτος, Λίβανος, Ιορδανία, Λιβύη, Συρία, Ιταλία κλπ</ref>
 
  
−
* ''34 περ.'': Μαρτύριο τού πρωτομάρτυρος [[Άγιος Στέφανος|Στεφάνου]] και διωγμός στους Χριστιανούς τής Ιουδαίας από τους Εβραίους. Ο διωγμός εξαναγκάζει τους Χριστιανούς να καταφύγουν σε άλλες περιοχές (κυρίως την Αντιόχεια) και να μεταφέρουν εκεί το Ευαγγέλιο. Πρώτοι Χριστιανοί βαπτίζονται στην Αιθιοπία από τον Αιθίοπα ευνούχο και στη Σαμάρεια από τον Φίλιππο. Μεταστροφή τού Σαούλ στη Χριστιανική πίστη, που ονομάζεται Παύλος.
+
* ''34 περ.'': Μαρτύριο τού πρωτομάρτυρος [[Άγιος Στέφανος|Στεφάνου]] και διωγμός στους Χριστιανούς τής Ιουδαίας από τους Εβραίους.
  
−
* ''35'': Πολλαπλασιασμός των Χριστιανών στην Ιουδαία και τη Σαμάρεια (Πράξεις 9/θ΄ 31)
+
*''34 περ.'': Μεταστροφή τού ''Σαούλ'' στη Χριστιανική πίστη, που ονομάζεται [[Απόστολος Παύλος|Παύλος]].
  
−
* ''36 - 40'': Είσοδος των Εθνικών στη Χριστιανική πίστη με πρώτο τον Κορνήλιο. Ευρεία εισροή Ρωμαίων πολιτών από τον Πέτρο στην Καισάρεια<ref>Πράξεις 10/ι΄ 1-48</ref>. Χριστιανοί σε Αντιόχεια, Ελλάδα και Ρώμη.
+
* ''35περ.'': Η έννοια ''Χριστιανός'', πρωτοχρησιμοποιείται στην ''Αντιόχεια.''
 +
 
 +
* ''36 - 40'': Είσοδος των Εθνικών στη Χριστιανική πίστη με πρώτο τον Κορνήλιο. Ευρεία εισροή Ρωμαίων πολιτών από τον Πέτρο στην Καισάρεια<ref>Πράξεις 10/ι΄ 1-48</ref>.
  
 
* ''42'': Πλήθος πιστεύει στην Αλεξάνδρεια, τη Φοινίκη και την Κύπρο<ref>Πράξεις 11/ια΄ 21</ref>.  
 
* ''42'': Πλήθος πιστεύει στην Αλεξάνδρεια, τη Φοινίκη και την Κύπρο<ref>Πράξεις 11/ια΄ 21</ref>.  
  
−
* ''44'': Διωγμός των Χριστιανών στην Ιερουσαλήμ από τους Εβραίους από τον βασιλιά Ηρώδη Αγρίππα τον 1ο. Αποκεφαλισμός τού Ιακώβου. Φυλάκιση και διαφυγή τού Πέτρου.
+
* ''44'': Διωγμός των Χριστιανών στην Ιερουσαλήμ από τους Εβραίους από τον βασιλιά Ηρώδη Αγρίππα τον Α΄. Αποκεφαλισμός τού Ιακώβου. Φυλάκιση και διαφυγή τού Πέτρου.
  
−
* ''49'': Αποστολική Σύνοδος στα Ιεροσόλυμα
+
* ''49'': Αποστολική Σύνοδος στα Ιεροσόλυμα.
  
−
* ''50 περ'': Ιουδαίοι και Χριστιανοί εξορίζονται από τη Ρώμη. Ο Παύλος κηρύττει σε Μακεδονία, Αχαΐα και Ασία<ref>Πράξεις 16/ις΄ 6</ref>.
+
* ''50 περ'': Ιουδαίοι και Χριστιανοί εξορίζονται από τη Ρώμη. Ο ''Παύλος'' κηρύττει σε ''Μακεδονία'', ''Αχαΐα'' και ''Ασία''<ref>Πράξεις 16/ις΄ 6</ref>.
  
−
* ''52'': Ο απόστολος Θωμάς κηρύττει στην Ινδία
+
* ''52'': Ο [[Απόστολος Θωμάς]] κηρύττει στην ''Ινδία''.
  
 
* ''61'': Αρχή τής Κελτικής Εκκλησίας.
 
* ''61'': Αρχή τής Κελτικής Εκκλησίας.
  
−
* ''63'': Μαρτύριο τού Μάρκου στην Βαϊκάλη κοντά στην Αλεξάνδρεια.
+
* ''62 περ'': Μαρτύριο [[Απόστολος Ανδρέας|Αποστόλου Ανδρέα]], στην ''Πάτρα''.
  
−
* ''64'': Μεγάλη πυρκαγιά τής Ρώμης. 1ος Μεγάλος διωγμός των Χριστιανών από τον Νέρωνα. Οι απόστολοι Πέτρος και Παύλος μαρτυρούν μαζί με χιλιάδες Χριστιανούς. Ο ιστορικός Τάκιτος, που γεννήθηκε γύρω στο 56 μ.Χ., λέει ότι ο Νέρων, για να αποποιηθεί των υποψιών από πάνω του, κατηγόρησε τους Χριστιανούς για την πυρκαγιά, τους οποίους τότε θανάτωση είτε«''ρίχνοντάς τους στα σκυλιά''», είτε «''τους έκαψαν ρίχνοντάς τους στις φλόγες για να χρησιμεύουν ως νυχτερινός φωτισμός, όταν έσβηνε το φως τής ημέρας. Με το Νέρωνα να προσφέρει τους κήπους του γι' αυτό το θέαμα''»<ref>Τα Χρονικά, Βιβλίο ΧV, παρ. 44</ref>.  
+
* ''63'': Μαρτύριο τού [[Ευαγγελιστής Μάρκος|Μάρκου]] στη ''Βαϊκάλη'' κοντά στην ''Αλεξάνδρεια''.
 +
 
 +
* ''64'': Μεγάλη πυρκαγιά τής ''Ρώμης''. Μεγάλος διωγμός των Χριστιανών από τον ''Νέρωνα''.
  
 
* ''66'': Αντι-Ιουδαϊκές εξεγέρσεις και οργανωμένες σφαγές Εβραίων στην Αίγυπτο.
 
* ''66'': Αντι-Ιουδαϊκές εξεγέρσεις και οργανωμένες σφαγές Εβραίων στην Αίγυπτο.
  
−
* ''70 '': Καταστροφή τής Ιερουσαλήμ από τον Τίτο με 4 λεγεώνες. 600.000 Ιουδαίοι σκοτώνονται στην Ιουδαία, 10.000 Ιουδαίοι σταυρώθηκαν, 90.000 Ιουδαίοι μεταφέρονται στη Ρώμη ως δούλοι. Οι ''εξ Ιουδαίων Χριστιανοί τής Ιερουσαλήμ που πρόσεξαν στην προφητεία τού Χριστού για την καταστροφή τής Ιερουσαλήμ'', διαφεύγουν πριν την καταστροφή και διασκορπίζονται μεταφέροντας το Ευαγγέλιο σε άλλες περιοχές. Τέλος των Ιουδαϊζόντων Χριστιανών. Το κέντρο τού Χριστιανισμού τής ανατολικής αυτοκρατορίας, είναι πια η Αντιόχεια.
+
* ''67'': Μαρτύριο του ''Αποστόλου Παύλου'' στη ''Ρώμη''.
  
−
* ''71'': Κτίζεται το Κολοσσαίον στη Ρώμη. Μεγάλος αριθμός Χριστιανών ρίχνεται στα θηρία.
+
* ''70 '': Καταστροφή τής ''Ιερουσαλήμ'' από τον Τίτο.
  
−
* ''80'': περίπου. Το Ιεραποστολικό κέντρο τής Χριστιανικής πίστης μετακινείται στην Έφεσο, από τον απόστολο Ιωάννη. Φτάνουν στη Γαλλία οι πρώτοι Χριστιανοί εξ' Ιταλίας, και ο Χριστιανισμός μεταδίδεται για πρώτη φορά στην Τυνησία.
+
* ''71'': Κτίζεται το ''Κολοσσαίον'' στη ''Ρώμη''. Μεγάλος αριθμός Χριστιανών ρίχνεται στα θηρία.
  
−
* ''81'': 2ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός από τον Δομιτιανό (81-86 μ.Χ.). Ο Δομιτιανός βρήκε αφορμή το "φόρο τού διδράχμου", που δεν πλήρωναν οι Χριστιανοί, επειδή έπαυαν να είναι Ιουδαίοι και άρχισε σκληρό διωγμό κατά τών Χριστιανών. Τότε μαρτύρησαν ο 1ος επίσκοπος Αθηνών Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης στην πυρά και ο Τιμόθεος επίσκοπος Εφέσου, μαθητής τού Αποστόλου Παύλου. Θα ακολουθήσει ο Πούπλιος.  
+
* ''81'': 2ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός από τον Δομιτιανό (81-96).
  
−
* ''98 μ.Χ.'' 3ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός από τον Τραϊανό (98-117 μ.Χ.). Οι Χριστιανοί κατηγορήθηκαν επειδή δεν λάτρευαν τον αυτοκράτορα και δεν θυσίαζαν στους Ρωμαίους θεούς. Διήρκεσε σε όλη τη διάρκεια τής θητείας τού αυτοκράτορος. Διασώζεται αποκαλυπτική επιστολογραφία τού αυτοκράτορα με τον Πλίνιο, περί τού διωγμού αυτού. Εκεί ο Πλίνιος φαίνεται απογοητευμένος, επειδή στην περιοχή του οι Χριστιανοί είναι τόσοι πολλοί, που οι ειδωλολατρικοί είναι έρημοι, και μόνο μετά τους διωγμούς άρχισαν πάλι να γίνονται θυσίες. Στους διωγμούς αυτούς μαρτύρησαν ο Συμεών, αδελφός τού Ιησού Χριστού και επίσκοπος Ιερουσαλήμ, ο οποίος σταυρώθηκε το 107 μ.Χ., και επίσης ο Ιγνάτιος, δεύτερος επίσκοπος Αντιοχείας, τον οποίο πήραν στη Ρώμη, και τον έριξαν στα θηρία. Μαρτυρούν εν Φιλλίποις μεταξύ άλλων ο Παρμενάς, ο Ζώσιμος, και το 109-110 μ.Χ. ο επίσκοπος Δυρραχίου Άστιος.
+
* ''98'': 3ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός από τον Τραϊανό (98-117).
 +
 
 +
* ''100 περ.'': Θάνατος [[Ευαγγελιστής Ιωάννης|Ευαγγελιστή Ιωάννη]].
  
 
===Ιστορική περίοδος μέχρι την εποχή των απολογητών===
 
===Ιστορική περίοδος μέχρι την εποχή των απολογητών===
  
−
'''115 μ.Χ.''' Μαρτύριο αγίου Ιγνατίου Επισκόπου Αντιοχείας.
+
*''115'': Μαρτύριο ''Αγίου Ιγνατίου'', Επισκόπου Αντιοχείας.
  
−
'''117 μ.Χ.''' Διωγμός τού Αδριανού (117 - 138 μ.Χ.)
+
*''117'': Διωγμός τού Αδριανού (117 - 138)
  
−
Δίωξε τους Χριστιανούς, όμως με μετριοπάθεια. Ο Τηλεφόρος, ποιμένας τής Εκκλησίας τής Ρώμης μαρτύρησε τότε, μαζί με πολλούς άλλους. Στις ημέρες του αυτοκράτορα αυτού, ο Χριστιανισμός δυνάμωσε πολύ, κερδίζοντας πιστούς και από τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Επί Αδριανού 125-126 μ.Χ. διατυπώνεται η πρώτη απολογία του Κοδράτου και του Αριστείδη. Από τους διωγμούς παραλίγο να διαλυθεί η Χριστιανική παροικία στην Αθήνα αλλά αποσοβήθηκε με τους λόγους και την εμψύχωση από τον Κοδράτο.
+
*''132'': Δεύτερη Ιουδαϊκή εξέγερση υπό τον Βάρ. Κοκέβα. Δεύτερη καταστροφή τής Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους.  
  
−
'''132 μ.Χ.''' Δεύτερη Ιουδαϊκή εξέγερση υπό τον Βάρ. Κοκέβα. Δεύτερη καταστροφή τής Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους. Όλος σχεδόν ο πληθυσμός τής Παλαιστίνης είτε σκοτώθηκε, είτε διέφυγε.
+
*''136'': Ο Αδριανός επανιδρύει την Ιερουσαλήμ. Στη θέση τού Ναού τής Ιερουσαλήμ ανηγέρθει ναός τού Δία.
  
−
'''136 μ.Χ.''' Ο Ανδριανός επανιδρύει την Ιερουσαλήμ. Στη θέση τού Ναού τής Ιερουσαλήμ ανηγέρθει ναός τού Δία.
+
*''138'': Διωγμός τού Αντωνίου Πίου (138-161)
  
−
'''138 μ.Χ.''' Διωγμός τού Αντωνίου Πίου (138-161 μ.Χ.)
+
*''156'': Μαρτύριο τού Πολυκάρπου. Εμφάνιση του Μοντανισμού.
  
−
Ο αυτοκράτορας αυτός, αν και δεν δίωξε ειδικά τους Χριστιανούς, στόχο είχε να επιβάλλει τη νομοθεσία απαρέκλιτα, με μέρος της οποίας δεν ήταν δυνατόν να συμμορφωθούν οι Χριστιανοίμε αποτέλεσμα στις ημέρες του να μαρτυρήσουν αρκετοί Χριστιανοί, μεταξύ τών οποίων και ο [[Πολύκαρπος Σμύρνης]], η περιγραφή τού μαρτυρίου τού οποίου διασώζεται στο ομόνυμο πρωτοχριστιανικό βιβλίο «''Μαρτύριον Πολυκάρπου''». Σταματούν τότε οι διωγμοί σε Λάρισα, Θεσσαλονίκη και Αθήνα.
+
*''161'': 4ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός επί Μάρκου Αυρηλίου (161 - 180)
  
−
'''150 μ.Χ.''' περίπου. Πρώτοι Χριστιανοί στην Αγχίαλο και Δεβελτόν κατά μήκος τής Μαύρης Θάλασσας. Πρώτοι Ρωμαίοι Χριστιανοί στην Πορτογαλία.
+
*''165'': Μαρτύριο Ιουστίνου του Μάρτυρος.
  
−
'''156 μ.Χ.''' Θάνατος τού Πολυκάρπου, επισκόπου Σμύρνης δια πασσαλώσεως.
+
*''174'': Πρώτοι Χριστιανοί στην Κεντρική Ευρώπη.
  
−
'''161 μ.Χ.''' 4ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός επί Μάρκου Αυρηλίου (161 - 180 μ.Χ.)
+
*''190'': Εκτεταμένη εισχώρηση πιστών στον Χριστιανισμό στη Βόρεια Αφρική.
  
−
Οι σκληρότεροι διωγμοί από την εποχή τού Νέρωνα ως τότε. Όπως ο Ανδριανός, θεώρησε και αυτός πολιτική ανάγκη την υποστήριξη τής επίσημης θρησκείας τής αυτοκρατορίας. Με μεγάλη σκληρότητα αποκεφάλισε και έριξε στα θηρία πολλές χιλίαδες Χριστιανούς, ανάμεσα στους οποίους τον γνωστό πρωτοχριστιανό συγγραφέα Ιουστίνο τον Μάρτυρα. Τη θηριωδία του τη γνώρισε ιδιαίτερα η Νότια Γαλατία. Υπέβαλε τα θύματά του σε απίστευτα βασανιστήρια. Μια Χριστιανή δούλη, ο Βλαντίνα, ενώ την βασάνιζαν από το πρωί μέχρι αργά τη νύχτα, δεν έκανε τίποτα άλλο από το να λέει: «''Είμαι Χριστιανή. Κανείς από εμάς δεν έκανε τίποτα κακό''». Τα χρόνια αυτά βασανίσθηκε και αποκεφαλίσθηκε η [[Αγία Παρασκευή]]. Ο Μάρκος Αυρήλιος  επισκέπτεται την Ελλάδα και δημιουργούνται θύματα από τους διωγμούς. Την συνέχεια των διωγμών αναλαμβάνει ο υιός του Κόμοδος.
+
*''193'': 5ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός, επί Σεπτιμίου Σεβίρου. (193-211)
  
−
'''174 μ.Χ.''' Πρώτοι Χριστιανοί στην Κεντρική Ευρώπη.
+
*''197'': Ο Τερτυλλιανός αναφέρει πως «''Το αίμα τών μαρτύρων εχύθη''» και «''Δεν υπάρχει πράγματι έθνος που να μην είναι Χριστιανικόν''».
  
−
'''180 μ.Χ.''' Χριστιανοί υπάρχουν πλέον σε όλες τις επαρχίες τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και στη Μεσοποταμία. Ο Πάνταινος ιδρύει σχολή εκπαίδευσης ιεραποστόλων στην Αλεξάνδρεια τής Αιγύπτου. Ενέα χρόνια αργότερα, έχουμε αναφορά από την Ινδία για Χριστιανούς που προέκυψαν από την ιεραποστολική αυτή σχολή.
+
*''200 περ.'': Μαρτύριο Ειρηναίου της Λυών. Διωγμοί στην Αίγυπτο, με χιλιάδες Χριστιανούς μάρτυρες.  
  
−
'''190 μ.Χ.''' Εκτεταμένη εισχώρηση πιστών στον Χριστιανισμό στη Βόρεια Αφρική.
+
*''205 περ.'': Ο Κλήμης Αλεξανδρείας γράφει: «''Σύμπας ο κόσμος, μετά τών Αθηνών και τής Ελλάδος, (έχει) ήδη καταστεί κυριαρχία τού Λόγου''».
  
−
'''193 μ.Χ.''' 5ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός, επί Σεπτιμίου Σεβίρου. (193-211 μ.Χ.)
+
*''225 περ.'': Θάνατος Τερτυλλιανού
  
−
Την εποχή τού Σεβήρου ανανεώθηκε νόμος το 202, που δεν επέτρεπε τον προσηλυτισμό.
+
*''235'': 6ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός επί Μαξιμίνου. (235-238)
  
−
Ο διωγμός αυτός υπήρξε πολύ δριμύς, αλλά όχι γενικός. Περισσότερο υπέφεραν η Αίγυπτος η Γαλατία και η Βόρεια Αφρική. Στην Αλεξάνδρεια έκαιγαν στη φωτιά, σταύρωναν ή αποκεφάλιζαν καθημερινά πολλούς μάρτυρες, ανάμεσα στους οποίους και ο Λεωνίδας, ο πατέρας τού [[Ωριγένης|Ωριγένη]] και ο [[Ειρηναίος Λουγδούνου|Ειρηναίος]], επίσκοπος τού Λουγδούνου (σημερινής Λυών τής Γαλλίας) και η Αγία Περπέτουα στην Καρχηδόνα, μια αριστοκράτισσα με την πιστή δούλη της, την Φελίσιτα, τις οποίες τις κομμάτιασαν τα θηρία. Κράτησε από το 202 ως το 211.
+
===Ιστορική περίοδος μέχρι την έναρξη της Αρειανικής διαμάχης===
  
−
'''197 μ.Χ.''' Ο Τερτυλιανός γράφει: ''Το αίμα τών μαρτύρων εχύθη'' και ''Δεν υπάρχει πράγματι έθνος που να μην είναι Χριστιανικόν''.
+
*''240'': περίπου. Γρηγόριος ο Θαυματουργός γίνεται επίσκοπος Πόντου, μιας κατά πλειοψηφίαν ειδωλολατρικής περιοχής.  
  
−
'''200 μ.Χ. Η κατάσταση Παγκοσμίως 6 γενιές (160 έτη) μετά τον Χριστό: Ο κόσμος είναι κατά 3,4% Χριστιανοί. Ευαγγελισμένος 32%.Οι Γραφές μεταφρασμένες σε 7 γλώσσες.'''
+
*''249'': 7ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός επί στρατιωτικού ηγεμόνος Δεκίου. Συστηματική κρατική απόπειρα καταστροφής τού Χριστιανισμού (249-251)
  
−
Διωγμοί στην Αίγυπτο, με χιλιάδες Χριστιανούς μάρτυρες.
+
*''252'': Καταστροφική επιδημία πανώλης προσβάλλει τον κόσμο τής Μεσογείου.  
  
−
Πρώτοι Χριστιανοί στην Ελβετία (καλούμενη τότε Ρωμαϊκή επαρχία τής Ραιτίας). Πρώτοι Χριστιανοί στη Σαχάρα και στο Βέλγιο.
+
*''235'': 8ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός επί Βαλεριανού. (253-260)
  
−
Η Έδεσσα (σήμερα Ούρφα) γίνεται η πρώτη πόλις - κράτος που όρισε τον Χριστιανισμό επίσημη κρατική θρησκεία.
+
*''260 περ'': Ο Παύλος Σαμοσατέας αρχίζει την αιρετική διδασκαλία του.
  
−
'''205 μ.Χ.''' περίπου. Ο Κλήμης Αλεξανδρείας γράφει: «''Σύμπας ο κόσμος, μετά τών Αθηνών και τής Ελλάδος, (έχει) ήδη καταστεί κυριαρχία τού Λόγου''».
+
*''270'': Θάνατος ''Γρηγορίου του Θαυματουργού''. Μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός επί Αυρηλιανού. (270-275)
  
−
'''210 μ.Χ.''' περίπου. Πρώτοι Χριστιανοί στο Κατάρ (τότε Περσική επαρχία τού Μπέϊτ Κατράγυε). (Πρώτα τεκμήρια από το 224 μ.Χ.).
+
*''287'': Ο Χριστιανισμός διακηρύσσεται στην Αρμενία ως επίσημη κρατική θρησκεία.  
  
−
'''225 μ.Χ.''' Πάνω από 20 Ασσυριακές επισκοπές τής Εκκλησίας στην περιοχή τού Τίγρη και τού Ευφράτη στην Κασπία Θάλασσα και στο Μπαχρέιν.
+
*''295'': Ο Δαυίδ Βάρσα ευαγγελίζεται στην Ινδία.
  
−
'''235 μ.Χ.''' 6ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός επί Μαξιμίνου. (235-238 μ.Χ.)
+
*''302'': 20.000 Μάρτυρες ρίχνονται στην πυρά στη Νικομήδεια
  
−
===Ιστορική περίοδος μέχρι τη Σύνοδο της Νίκαιας===
+
*''303'': Τελευταίος μεγάλος αυτοκρατορικός Ρωμαϊκός διωγμός, επί Διοκλητιανού, με την παρακίνηση τού καίσαρα Γαλέριου.
  
−
Στους διωγμούς αυτούς, κυνηγήθηκαν και θανατώθηκαν ιδιαίτερα οι ηγέτες τών Χριστιανών. Ο Ωριγένης γλίτωσε κρυβόμενος.
+
*''305'': Μαρτύριο του Αγίου Παντελεήμονα και της Αγίας Αικατερίνας.
  
−
'''240 μ.Χ.''' περίπου. Γρηγόριος ο Θαυματουργός γίνεται επίσκοπος Πόντου, μιας κατά πλειοψηφίαν ειδωλολατρικής περιοχής. Αρχίζει μαζική κίνησις προς τον Χριστιανισμό. Το 95% απ' αυτούς, μεταστράφηκαν προς τον Χριστό ως τον θάνατό του το 270 μ.Χ.
+
*''306'': Μαρτύριο Αγίου Δημητρίου.
  
−
'''249 μ.Χ.''' 7ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός επί στρατιωτικού ηγεμόνος Δεκίου. Συστηματική κρατική απόπειρα καταστροφής τού Χριστιανισμού (249-251 μ.Χ.)
+
*''310'': περίπου. Η Γαλατία είναι ακόμα κατά 70% ειδωλολατρική.
  
−
Αποφάσισε να εξοντώσει τον Χριστιανισμό. Θεωρούσε τους Χριστιανούς αιτία τού ξεπεσμού τής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Τότε συνελάμβαναν και βασάνιζαν κυρίως τον κλήρο και τους Επισκόπους. Ο διωγμός του απλώθηκε σε όλη την έκταση τής αυτοκρατορίας, και ήταν πολύ σφοδρός. Πλήθη ολόκληρα Χριστιανών, θανατώθηκαν με τα πιο σκληρά βασανιστήρια στη Ρώμη, στη Βόρεια Αφρική, στην Αίγυπτο και στη Μικρά Ασία. Ο Κυπριανός θα γράψει ότι «''ολόκληρος ο κόσμος ερημώθηκε''». Ο διωγμός κράτησε σε όλη τη διάρκεια τής βασιλείας του. Μεταξύ των Αθηναίων θανατώνονται ο Ηράκλειος, ο Παυλίνος και ο Βενέδημος. Στην Κόρινθο μαρτυρικό θάνατο έχει ο Κυπριανός Παύλος.
+
*''313'': Ο [[Μέγας Κωνσταντίνος]] εκδίδει το Διάταγμα της Ανεξιθρησκείας.
  
−
Στους διωγμούς θανατώθηκαν πάρα πολλές γυναίκες και η ''Αγία Χάρισσα'' στην δε Αθήνα ο [[επίσκοπος]] ''Λεωνίδας'' που τον κρέμασαν αφού τον βασάνισαν. Του έφτιαξαν αργότερα βασιλική «Μαρτύριον» στον Ιλισό που ανακαλύφθηκε από τις ανασκαφές. Το ίδιο συμβαίνει στην Κρήτη (Κύριλλος 84 ετών και Θεόδουλος, Σατουρνίνος, Εύπορος, Γελάσιος, Ευνίκιος, Αγαθόπους, Ζωτικός, Κλεομένης, Βασιλείδης και Ευάρεστος) Χίο (Άγιος Ισίδωρος), Κόρινθο (13 μάρτυρες), Θεσσαλονίκη (Ελκιονίς μνήμη 28 Μαΐου).
+
*''314'': Σύνοδος της Αρελάτης, καταδικάζει το Δονατισμό.
  
−
'''250 μ.Χ.''' Υπάρχουν πάνω από 100 επισκοπές στη Νότια Ιταλία. Πρώτοι Χριστιανοί στην τότε επαρχία τής Παννονίας (Ουγγαρία) και στο Λουξεμβούργο. Εκκλησία ιδρύεται στη Χερσώνα (Σεβαστούπολη), Κριμέα και Ουκρανία. Πρώτοι Χριστιανοί με μία επισκοπή στο Μπαχρέϊν.
+
===Ιστορική περίοδος από την έναρξη Αρειανισμού, μέχρι και μέχρι τη Β΄ Οικουμενική Σύνοδο===
  
−
'''251 μ.Χ.''' Κατάσταση πόλης τής Ρώμης κατά προσέγγιση: 30.000 Χριστιανοί, σε 1.000.000 ειδωλολάτρες (3% τού πληθυσμού της) με 46 πρεσβυτέρους 7 διακόνους, 42 νεωκόρους, 52 εξορκιστές, 1500 χήρες και ενδεή πρόσωπα. Οι Χριστιανοί αντέχουν και συνεχίζουν να αυξάνουν.
+
*''318'': Έναρξη Αρειανικής διαμάχης
  
−
'''252 μ.Χ.''' Καταστροφική επιδημία πανώλης προσβάλλει τον κόσμο τής Μεσογείου, σκοτώνει το 25% τού συνολικού πληθυσμού τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μέσα σε 20 έτη, ενώ πεθαίνει το 50% τού πληθυσμού τής Αλεξάνδρειας. Στην Καρχηδόνα ο επίσκοπος Κυπριανός οργανώνει ιατρική βοήθεια.
+
*''320'': Υπερτοπική σύνοδος στην Αλεξάνδρεια, καταδικάζει τον Αρειανισμό
  
−
'''235 μ.Χ.''' 8ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός επί Βαλεριανού. (253-260 μ.Χ.)
+
*''325'': Σύγκληση Α΄ Οικουμενικής Συνόδου
  
−
Δριμύτερος διωγμός από τον προηγούμενο τού Δεκίου. Κράτησε από το 257 ως το 259 μ.Χ.. Θανάτωσε πολύ κόσμο, μεταξύ τών οποίων και τον Κυπριανό, επίσκοπο Καρχηδόνας.
+
*''328'': Ο Μέγας Αθανάσιος ανέρχεται στο επισκοπικό αξίωμα στην Αλεξάνδρεια.
  
−
'''260 μ.Χ.''' Οι Χριστιανοί τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ανέρχονται πλέον σε 40% και αυξάνονται ταχύτατα.
+
*''336'': Πρώτη από τις 5 εξορίες του Μεγάλου Αθανασίου
  
−
'''270 μ.Χ.''' Κτίζονται οι πρώτες Βασιλικές (τετράγωνοι Χριστιανικοί ναοί).
+
*''339'': Διωγμός των Χριστιανών στην Περσία μέχρι το 379 μ.Χ.
  
−
Και νέος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός επί Αυρηλιανού. (270-275 μ.Χ.)
+
*''340'': Σύνοδος στη Ρώμη, διακηρύσσει την αθωότητα του Αθανασίου και ζητεί επιστροφή στην επισκοπική δικαιοδοσία του.
  
−
'''287 μ.Χ.''' Μαζικές προσχωρήσεις στη Χριστιανική πίστη στην Αρμενία, επί Γρηγορίου τού Φωτιστού. Ο Χριστιανισμός διακυρήσσεται εκεί επίσημη κρατική θρησκεία. Η Αρμενία θα αποτελέσει το πρωτο κράτος, που θα θέσει ως επίσημη θρησκεία του τον Χριστιανισμό.
+
*''345'': Διωγμός στην Ανατολική Συρία. Θάνατος Αγίου Νικολάου.
  
−
'''295 μ.Χ.''' Ο Δαυϊδ Βάρσα ευαγγελίζεται στην Ινδία.
+
*''359'': Δίδυμη Σύνοδος σε Αριμίνο-Σελεύκεια, με καταδίκη του Αρειανισμού. Ο Αυτοκράτορας με χρήση βίας, αρνείται να υπογράψει τις αποφάσεις.
  
−
'''300 μ.Χ. Η διάδοση του χριστιανισμού κατά προσέγγιση: 4,4% Χριστιανοί και 35% ευαγγελισμένος. Οι Γραφές μεταφράσθηκαν σε 10 γλώσσες. Οι περιοχές τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με την ισχυρότερη Χριστιανική ανάπτυξη, είναι: Συρία, Μικρά Ασία, Αίγυπτος, Β. Αφρική, Ρώμη και Λυών, με τη μεγαλύτερη αριθμητική δύναμη στην Ανατολή. Δεν υπάρχει περιοχή τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που να μην έχει ακούσει για τον Χριστό. Στην Ιταλία οι επισκοπές είναι πάνω από 200.'''
+
*''361'': Ο Ιουλιανός ο αποστάτης κάνει μια τελευταία απόπειρα αναβίωσης τής ειδωλολατρικής θρησκείας στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
  
−
Στη Γεωργία υπάρχει ιεραποστολική δραστηριότητα. Στο Αφγανιστάν (τότε Κορασάν) πρώτοι Χριστιανοί.
+
*''367'': Ο Μέγας Αθανάσιος συντάσσει κανόνα της Καινής Διαθήκης.
  
−
'''303 μ.Χ.''' Τελευταίος μεγάλος αυτοκρατορικός Ρωμαϊκός διωγμός, επί Διοκλητιανού, με την παρακίνηση τού καίσσαρα Γαλέριου. Διατάχθηκε καταστροφή όλων τών Εκκλησιαστικών κτιρίων και Γραφών. Περίπου 500.000 Χριστιανοί εξετελέσθηκαν σε 9 χρόνια συστηματικών σφαγών. (284-305 μ.Χ.)
+
*''373'': Θάνατος Μεγάλου Αθανασίου.
  
−
Ο μεγαλύτερος και σφοδρότερος από όλους τους άλλους διωγμούς, που επεκτάθηκε σε όλη την έκταση τής αυτοκρατορίας. Επί 9 χρόνια τα όργανα τού αυτοκράτορα κυνηγούσαν τους Χριστιανούς ακόμα και σε δάση και σπηλιές. Στη Μ. Ασία υπολογίζεται ότι θανατώθηκαν 15.000 Χριστιανοί, στην Αίγυπτο 140.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Όμως οι Χριστιανοί άντεξαν και πάλι. Ο Διοκλητιανός αλλά και ο ίδιος ο Γαλέριος, διαπίστωσαν ότι δεν μπορούν να νικήσουν τον Χριστιανισμό, και έτσι το 311 μ.Χ. παραχώρησε ο ίδιος ανεξιθρησκεία.
+
*''378'': Ο Ιερώνυμος γράφει: «''Από Ινδίας μέχρι Βρετανίας, όλα τα έθνη αντηχούν τον θάνατον και την ανάστασιν τού Χριστού''» (Isaiam Cliv, Epistol. XIII Ad Paulinum).
  
−
Επί Διοκλητιανού το 303 θανατώνεται και ο [[Άγιος Δημήτριος]], στην Παλαιστίνη ο [[Άγιος Γεώργιος]], στην Αίγυπτο η [[Αγία Αικατερίνη]]. Επί Γαλέριου έγινε μεγάλη σφαγή Χριστιανών στην Κόρινθο όπου και αναγνώστηκαν τα εξής ονόματα (Μύρων, Βικτωρίνος, Βίκτωρ, Νικηφόρος, Κλαυδιανός, Σαραπίων, Παπίας, Κοδράτος, Κορίνθιοι) και γύρω από την Κόρινθο (Κυπριανός, Διονύσιος, Άνεκτος, Παύλος, Κρίσκης, Λεωνίδας, Ειρήνη, Αδριανός). Στην Νίκαια μαρτυρούν οι εκ Θεσσαλονίκης Αγάπη, Χιονία και Ειρήνη. Στην Θεσσαλονίκη Ματρώνα, Αλέξανδρος, Ανυσία, Αγαθόπους διάκονος, Θεόδουλος αναγνώστης, Φλωρέντιος, Ταυρίων. Στην Κέρκυρα κάηκαν ζωντανοί οι μάρτυρες Ζήνων, Ευσέβιος, Νέων και Βιτάλιος.
+
*''379'': Θάνατος Μεγάλου Βασιλείου
  
−
'''310 μ.Χ.''' περίπου. Η Γαλατία είναι ακόμα κατά 70% ειδωλολατρική.
+
*''380'': Ο Χριστιανισμός γίνεται επίσημη θρησκεία στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
  
−
'''313 μ.Χ.''' Ο [[Μέγας Κωνσταντίνος]] εκδίδει Διάταγμα Ανοχής, που νομιμοποιεί τον Χριστιανισμό σε όλη την αυτοκρατορία.
+
*''381'': Β΄ οικουμενική Σύνοδος
  
−
'''319 μ.Χ.''' Οι ειδωλολατρικές θυσίες απαγορεύονται σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
+
*''385'': Θάνατος Γρηγορίου Νύσσης.
  
−
===Ιστορικό χρονολόγιο μέχρι τη σύνοδο της Χαλκηδόνας===
+
===Ιστορική περίοδος μέχρι τη Σύνοδο της Χαλκηδόνας===
−
'''330 μ.Χ. Η διάδοση του χριστιανισμού κατά προσέγγιση, 10 γενιές μετά τον Χριστό είναι: 12% τού παγκοσμίου πληθυσμού Χριστιανοί, και ο κόσμος έχει ευαγγελισθεί 36%. Οι Γραφές είναι μεταφρασμένες σε 10 γλώσσες. Μεταφορά τής πρωτεύουσας τής αυτοκρατορίας στην Κωνσταντινούπολη.'''
 
  
−
'''339 μ.Χ.''' Διωγμός τών Χριστιανών στην Περσία μέχρι το 379 μ.Χ.
+
*''386'': Κοίμηση Κυρίλλου Ιεροσολύμων.
  
−
Διακεκομένος και έντονος διωγμός υπό τών Σασανιδών ηγεμόνων μέχρι το 640 μ.Χ. όταν κατακτήθηκε από το Ισλάμ.
+
*''391'': Κοίμηση Γρηγορίου Νύσσης.
  
−
'''340 μ.Χ.''' περίπου. Οι επισκοπές γίνονται 100 στην Αίγυπτο.
+
* ''397'': Σύνοδος της Καρθαγέννης, εκδίδει Βιβλικό κανόνα.
  
−
'''345 μ.Χ.''' Διωγμός στην Ανατολική Συρία.
+
*''398'': Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος γίνεται επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως.
  
−
'''350 μ.Χ. περίπου.''' Με τη διάσπαση τού βασιλείου τής Μερόης κατά τα επόμενα 100 χρόνια, τα 3 διάδοχα κράτη της καθίστανται επισήμως Χριστιανικά. Οι πρώτοι Χριστιανοί (μοναχοί από την Κρήτη) εγκαθίστανται στην Ιρλανδία.
+
*''399'': Ο Αναστάσιος Ρώμης σε υπερτοπική σύνοδο στη Ρώμη, καταδικάζει Ωριγενιστικές απόψεις περί Θεού, κτίσης και ψυχής.
  
−
'''361 μ.Χ.''' Ο Ιουλιανός ο αποστάτης κάνει μια τελευταία απόπειρα αναβίωσης τής ειδωλολατρικής θρησκείας στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
+
*''405'': Μετάφραση της βίβλου στα Λατινικά (''Vulgate'').
  
−
'''378 μ.Χ.''' Ο Ιερώνυμος γράφει: «''Από Ινδίας μέχρι Βρετανίας, όλα τα έθνη αντηχούν τον θάνατον και την ανάστασιν τού Χριστού''» (Isaiam Cliv, Epistol. XIII Ad Paulinum). Υπολογίζει από τα στοιχεία που έχει, ότι 1.900.000 Χριστιανοί έχουν μαρτυρήσει από το 30 μ.Χ.
+
*''407'': Θάνατος του ιερού Χρυσοστόμου στην εξορία.  
  
−
'''380 μ.Χ.''' Πόλις τής Αντιοχείας: Σε πληθυσμό 500.000 το 50% είναι Χριστιανοί, και αυξάνουν ταχέως. Ο αυτοκράτωρ τής Ανατολής Θεοδόσιος, καθιστά τον Χριστιανισμό θρησκεία τού κράτους και διατάσσει όλοι οι υπήκοοι τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας να γίνουν Χριστιανοί. («Παγκόσμια Χριστιανική Εγκυκλοπαίδεια», Τόμος Β΄, Δημοσίευση «αδελφότητα τής Ορθόδοξης Εξωτερικής Ιεραποστολής». Θεσσαλονίκη 1990). (Για την ίδια εποχή, έχουμε διαφορετική μαρτυρία από τον Στυλιανό Παπαδόπουλο, στο δίτομο βιβλίο για τον Ιωάννη το Χρυσόστομο, πως οι χριστιανοί της Αντιόχειας, ήταν περίπου 100.000 από τους 500.000 κατοίκους).
+
*''409'': Αρειανοί Βησιγότθοι εισβάλλουν στην Ιβηρική χερσόνησο.
  
−
'''395 μ.Χ.''' Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία διαιρείται οριστικά. Η Δυτική κυβερνάται από τη Ρώμη (που λεηλατήθηκε το 410, το 455 και το 476), ενώ η Ανατολική από την Κωνσταντινούπολη.
+
*''410'': Πτώσις τής Ρώμης στον Αλάριχο και τους Βησιγότθους.
  
−
Μερικά εκατομμύρια Χριστιανοί είναι γνωστό ότι ετάφησαν σε κατακόμβες κοντά στη Ρώμη, επί 3 αιώνες πριν από τη χρονολογία αυτή. Οι τάφοι τών Χριστιανών που κρύβουν οι κατακόμβες τής Ρώμης, υπολογίζονται από 2 ως 7 εκατομμύρια, και έχουν βρεθεί πρισσότερες από 4000 επιγραφές που ανήκουν στην περίοδο από τον Τιβέριο ως τον Κωνσταντίνο. (Εγκυκλοπαίδεια τού Χάλεϋ σελ. 1061).
+
*''412'': Ο Κύριλλος Αλεξανδρείας διαδέχεται στο επισκοπικό αξίωμα τον Θεόφιλο.
  
−
8.000 Έλληνες Χριστιανοί βρήκαν ταφή στις Κατακόμβες τής Μήλου κατά τους πρώτους 3 μ.Χ. αιώνες. Αυτό είναι ενδεικτικό στοιχείο της εξάπλωσης και αποδοχής του Χριστιανισμού και την αυτοκρατορική αποδοχή και υποστήριξη της νέας θρησκείας. Ο πληθυσμός της Μήλου τα πρώτα 100 μ.Χ. χρόνια ανέρχονταν σε 20.000 ψυχές (Ρωμαίοι , Έλληνες , Εβραίοι και δούλοι).
+
*''418'': Καταδικάζεται ο Πελαγιανισμός
  
−
Πρώτοι Χριστιανοί στη Ρωμαϊκή επαρχία τής Μαυριτανίας.
+
*''424'': Ο Νεστόριος επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως.
  
−
'''409 μ.Χ.''' Αρειανοί Βησιγότθοι εισβάλλουν στην Ιβηρική χερσόνησο.
+
*''431'': Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος
  
−
'''410 μ.Χ.''' Πτώσις τής Ρώμης στον Αλάριχο και τους Βησιγότθους.
+
*''435'': Θάνατος Ιωάννη Κασσιανού.
  
−
'''438 μ.Χ.''' Θεοδωσιανός Κώδιξ, που κωδικοποιεί τη Ρωμ. Νομοθεσία. Και απαγορεύει εκφοβιστικά (και όχι πρακτικά) την ειδωλολατρική θρησκεία.
+
*''438'': Εκδίδεται ο Θεοδωσιανός Κώδικας.
  
−
'''450 μ.χ.''' Το ποσοστό διάδοσης του Χριστιανισμού προσεγγίζει το 60% στην Ανατολικά Βυζαντινή Αυτοκρατορία και το 30% στη Δυτική. Ο χριστιανισμός έχει κηρυχθεί σε όλη την Ευρώπη, ενώ έχει φτάσει μέχρι την κεντρική Αφρική και μέχρι την άπω ανατολή.
+
*''444'': Θάνατος Κυρίλλου Αλεξανδρείας
  
−
== Βιβλιογραφία ==
+
*''445'': Μονοφυσιτική διαμάχη παίρνει μεγάλη έκταση
  
−
* «''Παγκόσμια Χριστιανική Εγκυκλοπαίδεια''», Τόμος Β΄, Δημοσίευση «αδελφότητα τής Ορθόδοξης Εξωτερικής Ιεραποστολής». Θεσσαλονίκη 1990.  
+
*''449'': ;Eναρξη της Ληστρικής Συνόδου της Εφέσου, υπό τον Διόσκορο Αλεξανδρείας
 +
 
 +
*''451'': ''Δ΄ οικουμενική Σύνοδος'', καταδίκη Μονοφυσιτισμού (Ευτυχιανισμού).
 +
 
 +
==Υποσημειώσεις==
 +
 
 +
<div style="font-size:85%; -moz-column-count:2; column-count:2;"><references /></div>
 +
 
 +
==Βιβλιογραφία==
 +
*«''Παγκόσμια Χριστιανική Εγκυκλοπαίδεια''», Τόμος Β΄, Δημοσίευση «αδελφότητα τής Ορθόδοξης Εξωτερικής Ιεραποστολής». Θεσσαλονίκη 1990.  
 
*«''Σύγχρονη Σχολική εγκυκλοπαίδεια''», Εκδόσεις Πιπέρη Σωτήρα. σελ. 188.  
 
*«''Σύγχρονη Σχολική εγκυκλοπαίδεια''», Εκδόσεις Πιπέρη Σωτήρα. σελ. 188.  
 
*«''Εγκυκλοπαίδεια Γιοβάνη''», Τόμος 7.
 
*«''Εγκυκλοπαίδεια Γιοβάνη''», Τόμος 7.
  
 
[[Κατηγορία:Εκκλησιαστική Ιστορία]]
 
[[Κατηγορία:Εκκλησιαστική Ιστορία]]
 +
[[Κατηγορία:Ζωτικά Άρθρα|Ι]]
 +
 +
[[ar:ملخص تاريخ الكنيسة]]
 +
[[bg:Времева линия на църковната история]]
 +
[[en:Timeline of Church History]]
 +
[[ro:Istoria Bisericii Ortodoxe (cronologie)]]

Τελευταία αναθεώρηση της 07:54, 9 Σεπτεμβρίου 2008

Το Ιστορικό χρονολόγιο της Εκκλησίας αποτελεί τη χρονική έκθεση των σημαντικότερων γεγονότων στην ιστορία της εκκλησίας από την ίδρυσή της. Στόχο έχει να καταδείξει τα σημεία σταθμό σε αυτή την μακραίωνη πορεία, με παραστατικό και περιγραφικό τρόπο. Ως εκκλησία ορίζεται «η κοινωνία των πιστών δια του Χριστού προς αλλήλους συνδεομένων...συγκεκροτημένη υπό του Αγίου Πνεύματος»[1], η οποία ιδρύθηκε από τον Ιησού Χριστό.

Η ιστορική πορεία μέχρι τα τέλη της Αποστολικής περιόδου

  • 4π.χ. - 1: Γέννησις Ιησού Χριστού.
  • 34 περ.: Μαρτύριο τού πρωτομάρτυρος Στεφάνου και διωγμός στους Χριστιανούς τής Ιουδαίας από τους Εβραίους.
  • 34 περ.: Μεταστροφή τού Σαούλ στη Χριστιανική πίστη, που ονομάζεται Παύλος.
  • 35περ.: Η έννοια Χριστιανός, πρωτοχρησιμοποιείται στην Αντιόχεια.
  • 36 - 40: Είσοδος των Εθνικών στη Χριστιανική πίστη με πρώτο τον Κορνήλιο. Ευρεία εισροή Ρωμαίων πολιτών από τον Πέτρο στην Καισάρεια[2].
  • 42: Πλήθος πιστεύει στην Αλεξάνδρεια, τη Φοινίκη και την Κύπρο[3].
  • 44: Διωγμός των Χριστιανών στην Ιερουσαλήμ από τους Εβραίους από τον βασιλιά Ηρώδη Αγρίππα τον Α΄. Αποκεφαλισμός τού Ιακώβου. Φυλάκιση και διαφυγή τού Πέτρου.
  • 49: Αποστολική Σύνοδος στα Ιεροσόλυμα.
  • 50 περ: Ιουδαίοι και Χριστιανοί εξορίζονται από τη Ρώμη. Ο Παύλος κηρύττει σε Μακεδονία, Αχαΐα και Ασία[4].
  • 61: Αρχή τής Κελτικής Εκκλησίας.
  • 63: Μαρτύριο τού Μάρκου στη Βαϊκάλη κοντά στην Αλεξάνδρεια.
  • 64: Μεγάλη πυρκαγιά τής Ρώμης. Μεγάλος διωγμός των Χριστιανών από τον Νέρωνα.
  • 66: Αντι-Ιουδαϊκές εξεγέρσεις και οργανωμένες σφαγές Εβραίων στην Αίγυπτο.
  • 67: Μαρτύριο του Αποστόλου Παύλου στη Ρώμη.
  • 70 : Καταστροφή τής Ιερουσαλήμ από τον Τίτο.
  • 71: Κτίζεται το Κολοσσαίον στη Ρώμη. Μεγάλος αριθμός Χριστιανών ρίχνεται στα θηρία.
  • 81: 2ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός από τον Δομιτιανό (81-96).
  • 98: 3ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός από τον Τραϊανό (98-117).

Ιστορική περίοδος μέχρι την εποχή των απολογητών

  • 115: Μαρτύριο Αγίου Ιγνατίου, Επισκόπου Αντιοχείας.
  • 117: Διωγμός τού Αδριανού (117 - 138)
  • 132: Δεύτερη Ιουδαϊκή εξέγερση υπό τον Βάρ. Κοκέβα. Δεύτερη καταστροφή τής Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους.
  • 136: Ο Αδριανός επανιδρύει την Ιερουσαλήμ. Στη θέση τού Ναού τής Ιερουσαλήμ ανηγέρθει ναός τού Δία.
  • 138: Διωγμός τού Αντωνίου Πίου (138-161)
  • 156: Μαρτύριο τού Πολυκάρπου. Εμφάνιση του Μοντανισμού.
  • 161: 4ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός επί Μάρκου Αυρηλίου (161 - 180)
  • 165: Μαρτύριο Ιουστίνου του Μάρτυρος.
  • 174: Πρώτοι Χριστιανοί στην Κεντρική Ευρώπη.
  • 190: Εκτεταμένη εισχώρηση πιστών στον Χριστιανισμό στη Βόρεια Αφρική.
  • 193: 5ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός, επί Σεπτιμίου Σεβίρου. (193-211)
  • 197: Ο Τερτυλλιανός αναφέρει πως «Το αίμα τών μαρτύρων εχύθη» και «Δεν υπάρχει πράγματι έθνος που να μην είναι Χριστιανικόν».
  • 200 περ.: Μαρτύριο Ειρηναίου της Λυών. Διωγμοί στην Αίγυπτο, με χιλιάδες Χριστιανούς μάρτυρες.
  • 205 περ.: Ο Κλήμης Αλεξανδρείας γράφει: «Σύμπας ο κόσμος, μετά τών Αθηνών και τής Ελλάδος, (έχει) ήδη καταστεί κυριαρχία τού Λόγου».
  • 225 περ.: Θάνατος Τερτυλλιανού
  • 235: 6ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός επί Μαξιμίνου. (235-238)

Ιστορική περίοδος μέχρι την έναρξη της Αρειανικής διαμάχης

  • 240: περίπου. Γρηγόριος ο Θαυματουργός γίνεται επίσκοπος Πόντου, μιας κατά πλειοψηφίαν ειδωλολατρικής περιοχής.
  • 249: 7ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός επί στρατιωτικού ηγεμόνος Δεκίου. Συστηματική κρατική απόπειρα καταστροφής τού Χριστιανισμού (249-251)
  • 252: Καταστροφική επιδημία πανώλης προσβάλλει τον κόσμο τής Μεσογείου.
  • 235: 8ος μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός επί Βαλεριανού. (253-260)
  • 260 περ: Ο Παύλος Σαμοσατέας αρχίζει την αιρετική διδασκαλία του.
  • 270: Θάνατος Γρηγορίου του Θαυματουργού. Μεγάλος Ρωμαϊκός αυτοκρατορικός διωγμός επί Αυρηλιανού. (270-275)
  • 287: Ο Χριστιανισμός διακηρύσσεται στην Αρμενία ως επίσημη κρατική θρησκεία.
  • 295: Ο Δαυίδ Βάρσα ευαγγελίζεται στην Ινδία.
  • 302: 20.000 Μάρτυρες ρίχνονται στην πυρά στη Νικομήδεια
  • 303: Τελευταίος μεγάλος αυτοκρατορικός Ρωμαϊκός διωγμός, επί Διοκλητιανού, με την παρακίνηση τού καίσαρα Γαλέριου.
  • 305: Μαρτύριο του Αγίου Παντελεήμονα και της Αγίας Αικατερίνας.
  • 306: Μαρτύριο Αγίου Δημητρίου.
  • 310: περίπου. Η Γαλατία είναι ακόμα κατά 70% ειδωλολατρική.
  • 314: Σύνοδος της Αρελάτης, καταδικάζει το Δονατισμό.

Ιστορική περίοδος από την έναρξη Αρειανισμού, μέχρι και μέχρι τη Β΄ Οικουμενική Σύνοδο

  • 318: Έναρξη Αρειανικής διαμάχης
  • 320: Υπερτοπική σύνοδος στην Αλεξάνδρεια, καταδικάζει τον Αρειανισμό
  • 325: Σύγκληση Α΄ Οικουμενικής Συνόδου
  • 328: Ο Μέγας Αθανάσιος ανέρχεται στο επισκοπικό αξίωμα στην Αλεξάνδρεια.
  • 336: Πρώτη από τις 5 εξορίες του Μεγάλου Αθανασίου
  • 339: Διωγμός των Χριστιανών στην Περσία μέχρι το 379 μ.Χ.
  • 340: Σύνοδος στη Ρώμη, διακηρύσσει την αθωότητα του Αθανασίου και ζητεί επιστροφή στην επισκοπική δικαιοδοσία του.
  • 345: Διωγμός στην Ανατολική Συρία. Θάνατος Αγίου Νικολάου.
  • 359: Δίδυμη Σύνοδος σε Αριμίνο-Σελεύκεια, με καταδίκη του Αρειανισμού. Ο Αυτοκράτορας με χρήση βίας, αρνείται να υπογράψει τις αποφάσεις.
  • 361: Ο Ιουλιανός ο αποστάτης κάνει μια τελευταία απόπειρα αναβίωσης τής ειδωλολατρικής θρησκείας στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
  • 367: Ο Μέγας Αθανάσιος συντάσσει κανόνα της Καινής Διαθήκης.
  • 373: Θάνατος Μεγάλου Αθανασίου.
  • 378: Ο Ιερώνυμος γράφει: «Από Ινδίας μέχρι Βρετανίας, όλα τα έθνη αντηχούν τον θάνατον και την ανάστασιν τού Χριστού» (Isaiam Cliv, Epistol. XIII Ad Paulinum).
  • 379: Θάνατος Μεγάλου Βασιλείου
  • 380: Ο Χριστιανισμός γίνεται επίσημη θρησκεία στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
  • 381: Β΄ οικουμενική Σύνοδος
  • 385: Θάνατος Γρηγορίου Νύσσης.

Ιστορική περίοδος μέχρι τη Σύνοδο της Χαλκηδόνας

  • 386: Κοίμηση Κυρίλλου Ιεροσολύμων.
  • 391: Κοίμηση Γρηγορίου Νύσσης.
  • 397: Σύνοδος της Καρθαγέννης, εκδίδει Βιβλικό κανόνα.
  • 398: Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος γίνεται επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως.
  • 399: Ο Αναστάσιος Ρώμης σε υπερτοπική σύνοδο στη Ρώμη, καταδικάζει Ωριγενιστικές απόψεις περί Θεού, κτίσης και ψυχής.
  • 405: Μετάφραση της βίβλου στα Λατινικά (Vulgate).
  • 407: Θάνατος του ιερού Χρυσοστόμου στην εξορία.
  • 409: Αρειανοί Βησιγότθοι εισβάλλουν στην Ιβηρική χερσόνησο.
  • 410: Πτώσις τής Ρώμης στον Αλάριχο και τους Βησιγότθους.
  • 412: Ο Κύριλλος Αλεξανδρείας διαδέχεται στο επισκοπικό αξίωμα τον Θεόφιλο.
  • 418: Καταδικάζεται ο Πελαγιανισμός
  • 424: Ο Νεστόριος επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως.
  • 431: Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος
  • 435: Θάνατος Ιωάννη Κασσιανού.
  • 438: Εκδίδεται ο Θεοδωσιανός Κώδικας.
  • 444: Θάνατος Κυρίλλου Αλεξανδρείας
  • 445: Μονοφυσιτική διαμάχη παίρνει μεγάλη έκταση
  • 449: ;Eναρξη της Ληστρικής Συνόδου της Εφέσου, υπό τον Διόσκορο Αλεξανδρείας
  • 451: Δ΄ οικουμενική Σύνοδος, καταδίκη Μονοφυσιτισμού (Ευτυχιανισμού).

Υποσημειώσεις

  1. ↑ Παν. Τρεμπέλας, «Δογματική», Τόμος Β΄, Εκδόσεις Σωτήρ, σελίς 316
  2. ↑ Πράξεις 10/ι΄ 1-48
  3. ↑ Πράξεις 11/ια΄ 21
  4. ↑ Πράξεις 16/ις΄ 6

Βιβλιογραφία

  • «Παγκόσμια Χριστιανική Εγκυκλοπαίδεια», Τόμος Β΄, Δημοσίευση «αδελφότητα τής Ορθόδοξης Εξωτερικής Ιεραποστολής». Θεσσαλονίκη 1990.
  • «Σύγχρονη Σχολική εγκυκλοπαίδεια», Εκδόσεις Πιπέρη Σωτήρα. σελ. 188.
  • «Εγκυκλοπαίδεια Γιοβάνη», Τόμος 7.
Ανακτήθηκε από «https://el.orthodoxwiki.org/index.php?title=Ιστορικό_χρονολόγιο_της_Εκκλησίας&oldid=9107»