Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ιεροσύνη

7 bytes προστέθηκαν, 13:00, 21 Φεβρουαρίου 2009
μ
Η ιεροσύνη του Ιησού Χριστού
Κατά τον συντάκτη της προς Εβραίους επιστολή ο [[Ιησούς Χριστός]] ''"δια το μένειν εις το αιώνα, απαράβατον έχει την ιεροσύνην"''<ref>Εβραίους 7, 24</ref>, συνάμα όμως είναι ''"μεσίτου θεού και ανθρώπου"''<ref>Α΄ Τιμόθεον 2, 5</ref> και ''"διαθήκης καινής μεσίτου"''<ref>Εβραίους 8, 6</ref>. Έτσι τελικά η ιεροσύνη της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]] αποβαίνει η προετοιμασία της ιεροσύνης του Χριστού.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αποσαφηνιστεί η πατερική διδασκαλία. Ο Ιησούς ως σαρκωμένος Λόγος δεν είναι μόνο ο άσαρκος Λόγος της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]], αλλά και η ανακεφαλαίωση και ενοποίηση της ιστορίας του περιούσιου λαού, όπου κυριαρχούσαν τρεις εξουσίες. Η βασιλική, η ιερατική και η προφητική. Το χρίσμα σε κάθε μια από αυτές τις τάξεις έδινε το δικαίωμα για διακυβέρνηση και καθοδήγηση του λαού. Τα τρία αυτά αξιώματα δεν συνυπήρχαν πάντοτε, ενώ πολλές φορές βρίσκονταν και σε αντιμαχόμενες πλευρές. Στο πρόσωπο όμως του Χριστού πλέον αυτές οι τρεις εξουσίες συνενώνονται. Η εκκλησία πλέον ως σώμα και κοινωνία των λογικών και νοερών όντων και ως βασίλειο ιεράτευμα δε μπορεί να νοείται δίχως αυτές τις τρεις εξουσίες. Οι εξουσίες αυτές είναι: ''"η βασιλική εξουσία [που] είναι η δύναμη που πραγματώνει το ίδιο το έργο της δημιουργίας, η προφητική [που] είναι η δύναμη του λόγου που κάνει τη διαφορότητα και την ποικιλία των κτιστών όντων μέσα σε ένα κυριαρχικό σώμα...Η ιερατική εξουσία [που] είναι η δύναμη που συνέχει τα λογικά όντα με το Θεό, ώστε να αναφέρονται προς αυτόν και να ευδοκιμούν στην τελειωτική τους πορεία"''<ref>Ν. Ματσούκας, Δογματική..., σελ. 300</ref>. Έτσι λοιπόν ως βασιλέας συνέτριψε τις δαιμονικές δυνάμεις και έθεσε τα θεμέλια του οικοδομήματος της εκκλησίας, θριαμβεύοντας επί του θανάτου με την ένδοξή του Ανάσταση. Ως προφήτης με το λόγο, διόρθωσε τη φύση των αμαρτωλών οδηγώντας στην κάθαρση και την ανανέωση μέσω της φανέρωσης της αλήθειας και τέλος ως αρχιερέας και μοναδικός μεσίτης της κτίσης και του θεού, προσφέροντας θυσία τον ίδιο του τον εαυτό. Τα τρία αυτά αξιώματα συνυπάρχουν στο πρόσωπο του Χριστού και κανένα δεν αυτονομείται από το άλλο<ref>ενθ.αν.</ref>. Επιπρόσθετα τα αξιώματα αυτά πλέον ο Κύριος τα μεταβιβάζει και τα εντάσσει στην εκκλησία. Εξού και ο θείος Παύλος στην προς Εβραίους επεξηγώντας το αρχιερατικό έργο του Θεού ''"κάνει λόγο για την κατάργησή της με την εμφάνιση και τη λειτουργία της ιεροσύνης του Χριστού"''. Τελικά τα τρία αυτά αξιώματα είναι ο πληρωμένος τύπος της ιστορίας του περιούσιου λαού, η αναζήτηση της σωτηρίας και της ορθής σχέσης με το θεό. Έτσι πλέον η εκκλησία, είναι ο νέος Ισραήλ που ως στόχο έχει μια εξελικτική πορεία, μία εσχατολογική τελείωση προς την πορεία του θελήματος της θείας οικονομίας<ref>Ν. Ματσούκας, Δογματική..., σελ. 308</ref>.
==Οι βαθμοί της ιεροσύνης==
12.398
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης