Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ιερά Μονή Αγίου Παύλου"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
μ (+iW)
μ
 
(2 ενδιάμεσες εκδόσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 +
{{Μονές
 +
| Όνομα = Ιερά Μονή Αγίου Παύλου
 +
| Εικόνα = [[Image:Μονή Αγίου Παύλου.jpg|200px]]
 +
| Όνομα Εικόνας = Η Ιερά Μονή Αγίου Παύλου
 +
| Τοποθεσία = Άγιο Όρος (Άθως)
 +
| Ίδρυση = 10ος αιώνας
 +
| Ιδρυτής = Άγιος Παύλος ο Ξηροποταμινός
 +
| Τύπος Μοναστηριού = Κοινόβιο
 +
| Ημερομηνία εορτής = [[Πρότυπο:2 Φεβρουάριος|2 Φεβρουαρίου]]
 +
| Καθολικό = Υπαπαντή του Κυρίου
 +
}}
 
Η '''Ιερά Μονή Αγίου Παύλου''' είναι μία από τις είκοσι Μονές του [[Άθως|Αγίου Όρους]], της αυτόνομης [[Μοναχισμός|μοναστικής]] πολιτείας που βρίσκεται στη Β. Ελλάδα και στο νότιο τμήμα της χερσονήσου του [[Άθως|Άθω]], της ανατολικότερης από τις τρεις χερσονήσους της ''Χαλκιδικής''. Η ''Μονή Αγίου Παύλου'' είναι ελληνική, κοινόβια<ref>''Κοινόβιο'' ονομάζεται το μοναστήρι όπου ο βίος των Μοναχών είναι κοινός ως προς την εργασία, τα έσοδα, την ενδυμασία, τις δαπάνες, την τραπεζαρία, την προσευχή (Μαλαβάκης Νίκος, ''Βυζαντινολόγιο-Λεξικό Εκκλησιαστικών και Θρησκευτικών όρων'', Αστήρ, Αθήνα 1999, σελ. 78-79). Οι μοναχοί στερούνται κάθε είδους περιουσίας και διατρέφονται από περιουσιακά στοιχεία της μονής που διαχειρίζεται το ηγουμενοσυμβούλιο (Βεργωτής Γεώργιος, ''Λεξικόν Λειτουργικών και Τελετουργικών Όρων'', 3η έκδ. βελτιωμένη και επαυξημένη, Θεσσαλονίκη 1995, σελ. 126).</ref> και γιορτάζει την Υπαπαντή του [[Χριστός|Χριστού]], στις 2 Φεβρουαρίου. Βρίσκεται στη ΝΔ. ακτή της χερσονήσου, κοντά στη Μονή [[Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου|Διονυσίου]], σε απόσταση 30' από την παραλία, στους πρόποδες του όρους [[Άθως|Άθω]] και σε υψόμετρο 180.
 
Η '''Ιερά Μονή Αγίου Παύλου''' είναι μία από τις είκοσι Μονές του [[Άθως|Αγίου Όρους]], της αυτόνομης [[Μοναχισμός|μοναστικής]] πολιτείας που βρίσκεται στη Β. Ελλάδα και στο νότιο τμήμα της χερσονήσου του [[Άθως|Άθω]], της ανατολικότερης από τις τρεις χερσονήσους της ''Χαλκιδικής''. Η ''Μονή Αγίου Παύλου'' είναι ελληνική, κοινόβια<ref>''Κοινόβιο'' ονομάζεται το μοναστήρι όπου ο βίος των Μοναχών είναι κοινός ως προς την εργασία, τα έσοδα, την ενδυμασία, τις δαπάνες, την τραπεζαρία, την προσευχή (Μαλαβάκης Νίκος, ''Βυζαντινολόγιο-Λεξικό Εκκλησιαστικών και Θρησκευτικών όρων'', Αστήρ, Αθήνα 1999, σελ. 78-79). Οι μοναχοί στερούνται κάθε είδους περιουσίας και διατρέφονται από περιουσιακά στοιχεία της μονής που διαχειρίζεται το ηγουμενοσυμβούλιο (Βεργωτής Γεώργιος, ''Λεξικόν Λειτουργικών και Τελετουργικών Όρων'', 3η έκδ. βελτιωμένη και επαυξημένη, Θεσσαλονίκη 1995, σελ. 126).</ref> και γιορτάζει την Υπαπαντή του [[Χριστός|Χριστού]], στις 2 Φεβρουαρίου. Βρίσκεται στη ΝΔ. ακτή της χερσονήσου, κοντά στη Μονή [[Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου|Διονυσίου]], σε απόσταση 30' από την παραλία, στους πρόποδες του όρους [[Άθως|Άθω]] και σε υψόμετρο 180.
  
Γραμμή 23: Γραμμή 34:
  
 
[[en:St. Paul's Monastery (Athos)]]
 
[[en:St. Paul's Monastery (Athos)]]
[[fr:Monastère d'Aghiou Pavlou]]
+
[[fr:Monastère Aghiou Pavlou (Mont Athos)]]
 +
[[ro:Mănăstirea Sfântul Pavel (Muntele Athos)]]

Τελευταία αναθεώρηση της 07:50, 22 Νοεμβρίου 2012

Ιερά Μονή Αγίου Παύλου
Μονή Αγίου Παύλου.jpg
Η Ιερά Μονή Αγίου Παύλου
Τοποθεσία Άγιο Όρος (Άθως)
Ίδρυση 10ος αιώνας
Ιδρυτής Άγιος Παύλος ο Ξηροποταμινός
Τύπος Μοναστηριού Κοινόβιο
Ημερομηνία εορτής 2 Φεβρουαρίου
Καθολικό Υπαπαντή του Κυρίου


Η Ιερά Μονή Αγίου Παύλου είναι μία από τις είκοσι Μονές του Αγίου Όρους, της αυτόνομης μοναστικής πολιτείας που βρίσκεται στη Β. Ελλάδα και στο νότιο τμήμα της χερσονήσου του Άθω, της ανατολικότερης από τις τρεις χερσονήσους της Χαλκιδικής. Η Μονή Αγίου Παύλου είναι ελληνική, κοινόβια[1] και γιορτάζει την Υπαπαντή του Χριστού, στις 2 Φεβρουαρίου. Βρίσκεται στη ΝΔ. ακτή της χερσονήσου, κοντά στη Μονή Διονυσίου, σε απόσταση 30' από την παραλία, στους πρόποδες του όρους Άθω και σε υψόμετρο 180.

Ιστορικά στοιχεία

Υποσημειώσεις

  1. Κοινόβιο ονομάζεται το μοναστήρι όπου ο βίος των Μοναχών είναι κοινός ως προς την εργασία, τα έσοδα, την ενδυμασία, τις δαπάνες, την τραπεζαρία, την προσευχή (Μαλαβάκης Νίκος, Βυζαντινολόγιο-Λεξικό Εκκλησιαστικών και Θρησκευτικών όρων, Αστήρ, Αθήνα 1999, σελ. 78-79). Οι μοναχοί στερούνται κάθε είδους περιουσίας και διατρέφονται από περιουσιακά στοιχεία της μονής που διαχειρίζεται το ηγουμενοσυμβούλιο (Βεργωτής Γεώργιος, Λεξικόν Λειτουργικών και Τελετουργικών Όρων, 3η έκδ. βελτιωμένη και επαυξημένη, Θεσσαλονίκη 1995, σελ. 126).

Βιβλιογραφία

  • "Άθως" > "Περιγραφή των κυρίαρχων Μονών", εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα, τόμ. 4, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005 [CD-ROM].
  • Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 1-12, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1962-1968 (τα σχετικά με τις Μονές άρθρα).
  • Καδάς Σωτήρης, Το Άγιον Όρος. Τα μοναστήρια και οι θησαυροί τους, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1995.
  • Χαριτόπουλος Ευστάθιος, Άγιον Όρος. Οι άγιοι τόποι της Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη 2002.
  • Χατζηφώτης Μ.Ι., Η καθημερινή ζωή στο Άγιο Όρος, Παπαδήμας, Αθήνα 1999.

Σύνδεσμοι