Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Θεόφιλος Αντιοχείας"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
μ
μ
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Ο '''Θεόφιλος Αντιοχείας''' είναι ένας εκ των σημαντικότερων [[απολογητές|απολογητών]] του 2ου αιώνος. Διετέλεσε [[επίσκοπος]] της Αντιόχειας και ήταν ο απολογητής που απασχόλησε, με βάση τη διασωθείσα γραμματεία, περισσότερο τους αρχαίους ιστορικούς μετά το [[Ιουστίνος ο Μάρτυς|Ιουστίνο]]<ref>Π. Χρήστου, Ελλ. Πατρολογία, Τόμος Β΄, σελίδα 586</ref>. Ο ίδιος συνέγραψε πλειάδα συγγραμμάτων αλλά σήμερα διασώζονται μόλις τρία. Περί αυτού διασώζονται γενικά βιογραφικά στοιχεία, αλλά όχι σε μεγάλη έκταση με αποτέλεσμα να μην έχουμε σαφή χρονολογικά δεδομένα και στοιχεία περί της δράσεώς του.
+
Ο '''Θεόφιλος Αντιοχείας''' είναι ένας εκ των σημαντικότερων [[απολογητές|απολογητών]] του 2ου αιώνος. Διετέλεσε [[επίσκοπος]] της Αντιόχειας και ήταν ο απολογητής που απασχόλησε, με βάση τη διασωθείσα γραμματεία, περισσότερο τους αρχαίους ιστορικούς μετά το [[Ιουστίνος ο Μάρτυς|Ιουστίνο]]<ref>Π. Χρήστου, Ελλ. Πατρολογία, Τόμος Β΄, σελίδα 586</ref>. Ο ίδιος συνέγραψε πλειάδα συγγραμμάτων αλλά σήμερα διασώζονται μόλις τρία, με την κοινή ονομασία ''"Προς Αυτόλυκον"''. Περί αυτού διασώζονται γενικά βιογραφικά στοιχεία, αλλά όχι σε μεγάλη έκταση με αποτέλεσμα να μην έχουμε σαφή χρονολογικά δεδομένα και στοιχεία περί της δράσεώς του.
  
 
==Ο βίος του==
 
==Ο βίος του==
Γραμμή 12: Γραμμή 12:
  
 
<div style="font-size:85%; -moz-column-count:2; column-count:2;"><references/></div>
 
<div style="font-size:85%; -moz-column-count:2; column-count:2;"><references/></div>
 +
 +
==Δες επίσης==
 +
 +
* [http://el.wikisource.org/wiki/%CE%A0%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%91%CF%85%CF%84%CF%8C%CE%BB%CF%85%CE%BA%CE%BF%CE%BD_(%CE%98%CE%B5%CF%8C%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82) Το κείμενο ''"Προς Αυτόλυκον"'' (αρχαία ελληνικά)]
  
 
==Βιβλιογραφία==
 
==Βιβλιογραφία==

Αναθεώρηση της 14:51, 13 Δεκεμβρίου 2008

Ο Θεόφιλος Αντιοχείας είναι ένας εκ των σημαντικότερων απολογητών του 2ου αιώνος. Διετέλεσε επίσκοπος της Αντιόχειας και ήταν ο απολογητής που απασχόλησε, με βάση τη διασωθείσα γραμματεία, περισσότερο τους αρχαίους ιστορικούς μετά το Ιουστίνο[1]. Ο ίδιος συνέγραψε πλειάδα συγγραμμάτων αλλά σήμερα διασώζονται μόλις τρία, με την κοινή ονομασία "Προς Αυτόλυκον". Περί αυτού διασώζονται γενικά βιογραφικά στοιχεία, αλλά όχι σε μεγάλη έκταση με αποτέλεσμα να μην έχουμε σαφή χρονολογικά δεδομένα και στοιχεία περί της δράσεώς του.

Ο βίος του

Για το βίο προ της επισκοπής του γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα και αυτά μέσω υπαινιγμών και στοιχείων που εξάγονται από τα συγγράμματά του. Οι πληροφορίες που λαμβάνουμε από το σύγγραμα "Προς Αυτόλυκον"[2], περί των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη, μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως πιθανώς καταγόταν από τις ανατολικές επαρχίες της Συρίας. Η καταγωγή πρέπει να ήταν ελληνική, όχι μόνο διότι τα ελληνικά ήταν άψογα, αλλά διότι φαίνεται πως δε γνώριζε ικανοποιητικά τη σημιτική γλώσσα[3]. Η καλή επίσης γνώση της ελληνικής γραμματείας δεικνύει πως ήταν γνώστης της ελληνικής παιδείας και είχε διεξάγει συστηματικές σπουδές. Προήλθε από το ειδωλολατρικό περιβάλλον μεταστρεφόμενος στο χριστιανισμό, μέσω της μελέτης των χριστιανικών γραφών[4]. Χειροτονήθηκε επίσκοπος Αντιοχείας, έκτος κατά σειρά με βάση τους Ευσέβιο[5] και Ιερώνυμο[6]. Διάδοχός του υπήρξε ο Μάξιμος, αλλά μετά δυσκολίας προσδιορίζουμε τη χρονική εποχή που τον διαδέχτηκε. Με βεβαιότητος γνωρίζουμε πως υπήρξε επίσκοπος επί Μάρκου Αυρηλίου και Κομμόδου[7]. Ο ακριβής χρόνος διαδοχής δε μπορεί να προσδιοριστεί, αν και εικάζεται από μερικούς θεολόγους ότι συνέβη περί το 185[8].

Συγγράμματα

Θεολογία

Υποσημειώσεις

  1. Π. Χρήστου, Ελλ. Πατρολογία, Τόμος Β΄, σελίδα 586
  2. 2, 24
  3. Π. Χρήστου, ενθ.αν.
  4. Προς Αυτόλυκον 1, 14
  5. Εκκλ. Ιστορία 4, 20
  6. De viris illustribus 25
  7. Προς Αυτόλυκον 3, 28
  8. Π. Χρήστου, ενθ.αν., 587

Δες επίσης

Βιβλιογραφία

  • Παναγιώτης Χρήστου, Ελληνική Πατρολογία, Τόμος Β΄, Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005.
  • Στυλιανός Παπαδόπουλος, Πατρολογία, Τόμος Α΄, Έκδοση Ιδιωτική, Αθήνα 2000.
  • Κωνσταντίνος Σκουτέρης, Ιστορία Δογμάτων, Τόμος Α΄, Έκδοση Ιδιωτική Αθήνα 1998.
  • Θεοδώρου Ανδρέας, Ιστορία των Δογμάτων. Τόμος Α-μέρος β΄, Γρηγόρης, Αθήνα 1977.
  • Νικόλαος Τζιράκης, Απολογητές, Αρμός, Αθήνα 2003.