Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ηγήσιππος"
(Νέα σελίδα: Ο '''Ηγήσιππος''' είναι συγγραφέας του β΄ αιώνος και θεωρείται από τους σπουδαιότερους αναζητητές ...) |
μ (λινκ Πασχάλιο Χρονικό) |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Ο '''Ηγήσιππος''' είναι συγγραφέας του β΄ αιώνος και θεωρείται από τους σπουδαιότερους αναζητητές της εκκλησιαστικής παραδόσεως, για την εποχή του<ref>Π. Χρήστου, Ελλ. Πατρολογία, σελ. 654</ref>. Περί του βίου γνωρίζουμε μόνο ότι διέσωσε ο Ευσέβιος. Προερχόταν από την Ανατολή και διέμεινε για αρκετό διάστημα στην Κόρινθο και τη Ρώμη. Υπετέθη πως ήταν Εβραίος στην καταγωγή, καθώς γνώριζε την αραμαϊκή διάλεκτο και είχε γνώση της εβραϊκής παραδόσεως<ref>Ευσέβιος, παρ Π. Χρήστου, Ελλ. πατρολογία, σελ. 654</ref>, αλλά η επιστημονική έρευνα σήμερα καταλήγει πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο<ref>Π. Χρήστου, Ελλ. Πατρολογία, σελ. 654</ref>. Σύμφωνα με το Ευσέβιο προσήλθε σε ώριμη ηλικία στο χριστιανισμό<ref>Εκκλησιαστική ιστορία 4, 22, 8</ref> και άκμασε επί Αντωνίνου και Μάρκου Αυρηλίου<ref>Ευσέβιος Εκκλησιαστική ιστορία 4, 22, 3</ref>, κάτι που δηλώνει πως είχε γεννηθεί πιθανώς στις αρχές του β΄αιώνος. | Ο '''Ηγήσιππος''' είναι συγγραφέας του β΄ αιώνος και θεωρείται από τους σπουδαιότερους αναζητητές της εκκλησιαστικής παραδόσεως, για την εποχή του<ref>Π. Χρήστου, Ελλ. Πατρολογία, σελ. 654</ref>. Περί του βίου γνωρίζουμε μόνο ότι διέσωσε ο Ευσέβιος. Προερχόταν από την Ανατολή και διέμεινε για αρκετό διάστημα στην Κόρινθο και τη Ρώμη. Υπετέθη πως ήταν Εβραίος στην καταγωγή, καθώς γνώριζε την αραμαϊκή διάλεκτο και είχε γνώση της εβραϊκής παραδόσεως<ref>Ευσέβιος, παρ Π. Χρήστου, Ελλ. πατρολογία, σελ. 654</ref>, αλλά η επιστημονική έρευνα σήμερα καταλήγει πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο<ref>Π. Χρήστου, Ελλ. Πατρολογία, σελ. 654</ref>. Σύμφωνα με το Ευσέβιο προσήλθε σε ώριμη ηλικία στο χριστιανισμό<ref>Εκκλησιαστική ιστορία 4, 22, 8</ref> και άκμασε επί Αντωνίνου και Μάρκου Αυρηλίου<ref>Ευσέβιος Εκκλησιαστική ιστορία 4, 22, 3</ref>, κάτι που δηλώνει πως είχε γεννηθεί πιθανώς στις αρχές του β΄αιώνος. | ||
| − | Ο Ηγήσιππος εξ αιτίας των πολλών [[Αίρεση|αιρέσεων]] θέλησε να αναζητήσει την ορθή πίστη και γι αυτό οδηγήθηκε στα μεγάλα εκκλησιαστικά κέντρα της εποχής. Στην Κόρινθο διέμεινε αρκετό καιρό επί εποχής επισκόπου Πρίμου (το διαδέχτηκε ο [[Διονύσιος Κορίνθου]]). Στη Ρώμη διέμεινε ακόμα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, επί εποχής της επισκοπείας του [[Ανίκητος Ρώμης|Ανικήτου Ρώμης]] (155-166). Τελικώς επέστρεψε στην Ανατολή, τη Συρία ή την Παλαιστίνη, όπου και συνέγραψε το έργο του, κατά το [[ | + | Ο Ηγήσιππος εξ αιτίας των πολλών [[Αίρεση|αιρέσεων]] θέλησε να αναζητήσει την ορθή πίστη και γι αυτό οδηγήθηκε στα μεγάλα εκκλησιαστικά κέντρα της εποχής. Στην Κόρινθο διέμεινε αρκετό καιρό επί εποχής επισκόπου Πρίμου (το διαδέχτηκε ο [[Διονύσιος Κορίνθου]]). Στη Ρώμη διέμεινε ακόμα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, επί εποχής της επισκοπείας του [[Ανίκητος Ρώμης|Ανικήτου Ρώμης]] (155-166). Τελικώς επέστρεψε στην Ανατολή, τη Συρία ή την Παλαιστίνη, όπου και συνέγραψε το έργο του, κατά το [[Πασχάλιο Χρονικό]], σε πέντε βιβλία<ref>PG 92, 664</ref>. Πέθανε επί Κομμόδου (180-193). |
==Το έργο του== | ==Το έργο του== | ||
Αναθεώρηση της 18:25, 31 Ιουλίου 2009
Ο Ηγήσιππος είναι συγγραφέας του β΄ αιώνος και θεωρείται από τους σπουδαιότερους αναζητητές της εκκλησιαστικής παραδόσεως, για την εποχή του[1]. Περί του βίου γνωρίζουμε μόνο ότι διέσωσε ο Ευσέβιος. Προερχόταν από την Ανατολή και διέμεινε για αρκετό διάστημα στην Κόρινθο και τη Ρώμη. Υπετέθη πως ήταν Εβραίος στην καταγωγή, καθώς γνώριζε την αραμαϊκή διάλεκτο και είχε γνώση της εβραϊκής παραδόσεως[2], αλλά η επιστημονική έρευνα σήμερα καταλήγει πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο[3]. Σύμφωνα με το Ευσέβιο προσήλθε σε ώριμη ηλικία στο χριστιανισμό[4] και άκμασε επί Αντωνίνου και Μάρκου Αυρηλίου[5], κάτι που δηλώνει πως είχε γεννηθεί πιθανώς στις αρχές του β΄αιώνος.
Ο Ηγήσιππος εξ αιτίας των πολλών αιρέσεων θέλησε να αναζητήσει την ορθή πίστη και γι αυτό οδηγήθηκε στα μεγάλα εκκλησιαστικά κέντρα της εποχής. Στην Κόρινθο διέμεινε αρκετό καιρό επί εποχής επισκόπου Πρίμου (το διαδέχτηκε ο Διονύσιος Κορίνθου). Στη Ρώμη διέμεινε ακόμα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, επί εποχής της επισκοπείας του Ανικήτου Ρώμης (155-166). Τελικώς επέστρεψε στην Ανατολή, τη Συρία ή την Παλαιστίνη, όπου και συνέγραψε το έργο του, κατά το Πασχάλιο Χρονικό, σε πέντε βιβλία[6]. Πέθανε επί Κομμόδου (180-193).
Το έργο του
Υποσημειώσεις
Βιβλιογραφία
- Παναγιώτης Χρήστου, "Ελληνική Πατρολογία", Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005.
- Στυλιανός Παπαδόπουλος, "Πατρολογία", Έκδοση Ιδιωτική, Αθήνα 2000.
