Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ευστάθιος, Άγιος"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
μ
 
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 
Ο '''Άγιος Ευστάθιος''' είναι μάρτυρας της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθοδόξου Εκκλησίας]]. Υπήρξε στρατιωτικός Ρώμη κατά τον 2ο αιώνα, όπου και παρέδωσε μαρτυρικώς της ζωή του. Η μνήμη του τιμάται στις [[Πρότυπο:20 Σεπτέμβριος|20 Σεπτεμβρίου]].
 
Ο '''Άγιος Ευστάθιος''' είναι μάρτυρας της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθοδόξου Εκκλησίας]]. Υπήρξε στρατιωτικός Ρώμη κατά τον 2ο αιώνα, όπου και παρέδωσε μαρτυρικώς της ζωή του. Η μνήμη του τιμάται στις [[Πρότυπο:20 Σεπτέμβριος|20 Σεπτεμβρίου]].
  
Γεννήθηκε και ανάτραφηκε στη Ρώμη, από εύπορη οικογένεια. Αρχικώς δεν ήταν χριστιανός, αλλά μετά από ένα [[Θαύμα|θαυμαστό]] γεγονός<ref>Σύμφωνα με την παράδοση καθώς κυνηγούσε ένα ελάφι, είδε στα κέρατά του να φέρει σταυρό και άκουσε μία φωνή να τον καλεί στο χριστιανισμό</ref> [[Βάπτισμα|βαπτίστηκε]], με το όνομα Ευστάθιος, καθώς το πατρωνυμικό του ήταν Πλακίδας. Μαζί του βαπτίστηκε και η γυναίκα του η Τατιανή, που έκτοτε ονομάστηκε Θεοπίστη, αλλά και τα παιδιά του Αγάπιος και Θεόπιστος. Ο ίδιος ήταν στρατιωτικός, με σημαντική θέση στη Ρώμη. Όταν όμως ο Τραϊανός (98-117) έμαθε την ενέργειά του αυτή, τον καθαίρεσε και τον εξόρισε μαζί με την οικογένειά του. Στην εξορία ο Ευστάθιος έχασε σχεδόν τα πάντα υπομένοντας τις δοκιμασίες ως νέος Ιώβ, δίχως να χάσει την [[πίστη]] του<ref>Αρχικώς ασθένησαν και πέθαναν οι υπηρέτες του, εν συνεχεία τον λήστεψαν στερώντας του όλα τα υπάρχοντά του. Τελικά αποχωρίστηκε από τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Με τη γυναίκα του κατά τη μετάβασή του στους Αγίους Τόπους, όπου την κράτησε παράνομα ένας ναύκληρος ενώ τα παιδιά που αρπάγησαν στην Άγια Γη</ref>.  
+
Γεννήθηκε και ανατράφηκε στη Ρώμη από εύπορη οικογένεια. Αρχικώς δεν ήταν χριστιανός, [[Βάπτισμα|βαπτίστηκε]] όμως μετά από ένα [[Θαύμα|θαυμαστό]] γεγονός<ref>Σύμφωνα με την παράδοση καθώς κυνηγούσε ένα ελάφι, είδε στα κέρατά του να φέρει σταυρό και άκουσε μία φωνή να τον καλεί στο χριστιανισμό</ref> με το όνομα Ευστάθιος, καθώς το πατρωνυμικό του ήταν Πλακίδας. Μαζί του βαπτίστηκε και η γυναίκα του Τατιανή, που έκτοτε ονομάστηκε Θεοπίστη, αλλά και τα παιδιά του Αγάπιος και Θεόπιστος. Ο ίδιος ήταν στρατιωτικός με σημαντική θέση στη Ρώμη. Όταν όμως ο Τραϊανός (98-117) έμαθε την ενέργειά του αυτή, τον καθαίρεσε και τον εξόρισε μαζί με την οικογένειά του. Στην εξορία ο Ευστάθιος έχασε σχεδόν τα πάντα υπομένοντας τις δοκιμασίες ως νέος Ιώβ, δίχως να χάσει την [[πίστη]] του<ref>Αρχικώς ασθένησαν και πέθαναν οι υπηρέτες του, εν συνεχεία τον λήστεψαν στερώντας του όλα τα υπάρχοντά του. Τελικά αποχωρίστηκε από τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Με τη γυναίκα του κατά τη μετάβασή του στους Αγίους Τόπους, όπου την κράτησε παράνομα ένας ναύκληρος ενώ τα παιδιά που αρπάγησαν στην Άγια Γη</ref>.  
  
Ο Τραϊανός όμως ο οποίος θυμόταν τις ικανότητες του Ευσταθίου, όταν πέρασε ο καιρός φαντάστηκε ότι συνετίστηκε και έτσι θέλησε να τον επαναφέρει στο στρατό, αφού μπροστά του είχε και σημαντικές πολεμικές επιχειρήσεις. Έτσι και επανήλθε ο Ευστάθιος, βοηθώντας μάλιστα το ρωμαϊκό στρατό σε σημαντικές νίκες. Ο Ευστάθιος μάλιστα ξανααντάμωσε με την οικογένειά του. Ο Αδριανός (117-138) όμως, που διαδέχτηκε τον Τραϊανό, επανέφερε το νόμο περί υποχρεωτικής θυσίας στα είδωλα. Ο Ευστάθιος αρνήθηκε με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε μία σειρά βασανιστηρίων, όπως και η οικογένειά του. Έτσι και θανατώθηκαν σε μέσα σε πυρακτωμένο χάλκινο βόδι, περί το 118.
+
Ο Τραϊανός όμως ο οποίος θυμόταν τις ικανότητες του Ευσταθίου, μετά από εύλογο χρονικό διάστημα τον επανέφερε στο στρατό, αφού προετοιμαζόταν για σημαντικές πολεμικές επιχειρήσεις. Έτσι και επανήλθε, βοηθώντας το ρωμαϊκό στρατό σε σημαντικές νίκες. Ο Ευστάθιος μάλιστα ξανααντάμωσε με την οικογένειά του. Ο Αδριανός (117-138) όμως, που διαδέχτηκε τον Τραϊανό, επανέφερε το νόμο περί υποχρεωτικής θυσίας στα είδωλα. Ο Ευστάθιος αρνήθηκε με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε μία σειρά βασανιστηρίων, όπως και η οικογένειά του. Έτσι και θανατώθηκαν σε μέσα σε πυρακτωμένο χάλκινο βόδι, περί το 118.
  
 
==Υποσημειώσεις==
 
==Υποσημειώσεις==

Τελευταία αναθεώρηση της 11:35, 20 Σεπτεμβρίου 2010

Ο Άγιος Ευστάθιος είναι μάρτυρας της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Υπήρξε στρατιωτικός Ρώμη κατά τον 2ο αιώνα, όπου και παρέδωσε μαρτυρικώς της ζωή του. Η μνήμη του τιμάται στις 20 Σεπτεμβρίου.

Γεννήθηκε και ανατράφηκε στη Ρώμη από εύπορη οικογένεια. Αρχικώς δεν ήταν χριστιανός, βαπτίστηκε όμως μετά από ένα θαυμαστό γεγονός[1] με το όνομα Ευστάθιος, καθώς το πατρωνυμικό του ήταν Πλακίδας. Μαζί του βαπτίστηκε και η γυναίκα του Τατιανή, που έκτοτε ονομάστηκε Θεοπίστη, αλλά και τα παιδιά του Αγάπιος και Θεόπιστος. Ο ίδιος ήταν στρατιωτικός με σημαντική θέση στη Ρώμη. Όταν όμως ο Τραϊανός (98-117) έμαθε την ενέργειά του αυτή, τον καθαίρεσε και τον εξόρισε μαζί με την οικογένειά του. Στην εξορία ο Ευστάθιος έχασε σχεδόν τα πάντα υπομένοντας τις δοκιμασίες ως νέος Ιώβ, δίχως να χάσει την πίστη του[2].

Ο Τραϊανός όμως ο οποίος θυμόταν τις ικανότητες του Ευσταθίου, μετά από εύλογο χρονικό διάστημα τον επανέφερε στο στρατό, αφού προετοιμαζόταν για σημαντικές πολεμικές επιχειρήσεις. Έτσι και επανήλθε, βοηθώντας το ρωμαϊκό στρατό σε σημαντικές νίκες. Ο Ευστάθιος μάλιστα ξανααντάμωσε με την οικογένειά του. Ο Αδριανός (117-138) όμως, που διαδέχτηκε τον Τραϊανό, επανέφερε το νόμο περί υποχρεωτικής θυσίας στα είδωλα. Ο Ευστάθιος αρνήθηκε με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε μία σειρά βασανιστηρίων, όπως και η οικογένειά του. Έτσι και θανατώθηκαν σε μέσα σε πυρακτωμένο χάλκινο βόδι, περί το 118.

Υποσημειώσεις

  1. Σύμφωνα με την παράδοση καθώς κυνηγούσε ένα ελάφι, είδε στα κέρατά του να φέρει σταυρό και άκουσε μία φωνή να τον καλεί στο χριστιανισμό
  2. Αρχικώς ασθένησαν και πέθαναν οι υπηρέτες του, εν συνεχεία τον λήστεψαν στερώντας του όλα τα υπάρχοντά του. Τελικά αποχωρίστηκε από τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Με τη γυναίκα του κατά τη μετάβασή του στους Αγίους Τόπους, όπου την κράτησε παράνομα ένας ναύκληρος ενώ τα παιδιά που αρπάγησαν στην Άγια Γη

Πηγές

  • Ευαγγέλου Λέκκου, "Σρατιωτικοί μεγαλομάρτυρες", Αποστολική Διακονία, Αθήνα.
  • Τσολακίδης Χρήστος, "Αγιολόγιο της Ορθοδοξίας", Χ.Δ. Τσολακίδης, Αθήνα 2001.