Αλλαγές

Ο όρος '''{{πολυτονικόΣτον [[Χριστιανισμός|εὐαγγέλιον}}''' ή Χριστιανισμό]], η λέξη '''ευαγγέλιοΕυαγγέλιο''' σημαίνει "καλά νέα"«χαρμόσυνη είδηση» ή «χαρούμενη αγγελία» και αναφέρεται κυρίως, στο καθένα από τα τέσσερα πρώτα βιβλία της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]], τα οποία, σύμφωνα με την παράδοση, έγραψαν στην ελληνική γλώσσα ο ευαγγελιστής [[Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον|Ματθαίος]], ο ευαγγελιστής [[Κατά Μάρκον Ευαγγέλιον|Μάρκος]], ο ευαγγελιστής [[Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον|Λουκάς]] και ο ευαγγελιστής [[Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον|Ιωάννης]]. Τα βιβλία αυτά, διηγούνται τα γεγονότα της γέννησης, της ζωής, "χαρμόσυνη είδηση"και του θανάτου του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού]], "χαρούμενη αγγελία"και εκθέτουν το περιεχόμενο της διδασκαλίας Του και τα κυριότερα δογματικά και ηθικά σημεία του [[Χριστιανισμός|χριστιανισμού]].

Στη Η ονομασία του φιλολογικού αυτού είδους προέρχεται από μια λέξη του αρχαίου ελληνικού κόσμου που πήρε νέο περιεχόμενο στο χριστιανισμό. Στην αρχαία ελληνική γραμματεία, η λέξη ''"ευαγγέλιο"'' που τη συναντάμε από τον 8ο αιώνα π.Χ. στα έπη του [[ΧριστιανισμόςΌμηρος|χριστιανικήΟμήρου]] Εκκλησία ο όρος <ref>Στην ''Ευαγγέλιοξ ραψωδία'' χαρακτηρίζει τα τέσσερα πρώτα βιβλία της [[Καινή Διαθήκη''Οδύσσειας'' (στίχοι 152 και 166) αναφερεται «{{πολυτονικό|Καινής Διαθήκης]]ἀλλ' ἐγὼ οὐκ αὔτως μυθήσομαι, ἀλλὰ σὺν ὅρκῳ, τα οποίαὡς νεῖται Ὀδυσεύς· '''εὐαγγέλιον''' δέ μοι ἔστω αὐτίκ', σύμφωνα με την παράδοσηἐπεί κεν κεῖνος ἰὼν τὰ ἃ δώμαθ' ἵκηται ... τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφης, έγραψαν στην ελληνική γλώσσα ο [[Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον|Ματθαίος]]Εὔμαιε συβῶτα· ὦ γέρον, ο [[Κατά Μάρκον Ευαγγέλιον|Μάρκος]]οὔτ' ἄρ' ἐγὼν '''εὐαγγέλιον''' τόδε τείσω οὔτ' Ὀδυσεὺς ἔτι οἶκον ἐλεύσεται}}».</ref>, έχει την έννοια της χαρμόσυνης αγγελίας κάποιας νίκης ή της αμοιβής που παίρνει ο [[Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον|Λουκάς]] κομιστής της αγγελίας ή και ο [[Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον|Ιωάννης]] και διηγούνται τα γεγονότα της γέννησηςθυσίας που προσφέρεται στους θεούς για τη χαρμόσυνη είδηση της νίκης. Μεταγενέστερα, της ζωής και του θανάτου του στην [[Ιησούς ΧριστόςΛατρεία του αυτοκράτορα|Ιησούαυτοκρατορική λατρεία]]των ελληνορωμαϊκών χρόνων, εκθέτουν το περιεχόμενο η μέρα της γέννησης του κηρύγματός του και τα κυριότερα δογματικά και ηθικά σημεία του [[Χριστιανισμός|χριστιανισμού]]αυτοκράτορα θεωρείται ''"ευαγγέλιο"''.

Η ονομασία του φιλολογικού αυτού είδους προέρχεται Στον Χριστιανισμό, από μια λέξη του αρχαίου ελληνικού κόσμου που πήρε νέο περιεχόμενο στο χριστιανισμό. Στην αρχαία ελληνική γραμματεία, το 2ο αιώνα και ύστερα η λέξη ''"ευαγγέλιο"'' που τη συναντάμε από τον 8ο αιώνα πάρχισε να δηλώνει και τα βιβλία εκείνα της [[Καινή Διαθήκη|Κ.ΧΔ. στα έπη ]], που περιέχουν και αφηγούνται το γεγονός της νίκης του Χριστού κατά των δαιμονικών δυνάμεων με τα θαύματα, τις διδασκαλίες του, το θάνατο και την [[ΌμηροςΑνάσταση|Ομήρουανάσταση]]του. Έτσι οι εκκλησιαστικοί συγγραφείς των πρώτων αιώνων με τη λέξη ''ευαγγέλιο'' δηλώνουν είτε το λυτρωτικό μήνυμα της ''Καινής Διαθήκης'' γενικά, είτε τα τέσσερα βιβλία, τα ''"ευαγγέλια"''<ref>Στην Βλ. τη χαρακτηριστική φράση του [[s:Ὀδύσσεια ξΕιρηναίος|ξ ραψωδίαΕιρηναίου]] της [[Οδύσσεια|Οδύσσειας]] (στίχοι 152 και 166) αναφερεται «{{πολυτονικό|ἀλλ: '' ἐγὼ οὐκ αὔτως μυθήσομαι"έδωκεν ημίν τετράμορφον το ευαγγέλιον, ἀλλὰ σὺν ὅρκῳ, ὡς νεῖται Ὀδυσεύς· ενί δε πνεύματι συνεχόμενον"''('εὐαγγέλιον'Έλεγχος'' δέ μοι ἔστω αὐτίκ, Γ', ἐπεί κεν κεῖνος ἰὼν τὰ ἃ δώμαθ' ἵκηται .11, 8-9).</ref>, είτε το κάθε ένα από τα τέσσερα βιβλία ξεχωριστά<ref>Καραβιδόπουλος Δ. τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφης, Εὔμαιε συβῶτα· ὦ γέρονΙωάννης, οὔτ' ἄρ' ἐγὼν Εισαγωγή Στην Καινή Διαθήκη'''εὐαγγέλιον''' τόδε τείσω οὔτ' Ὀδυσεὺς ἔτι οἶκον ἐλεύσεται}}», 2η έκδ., Πουρναράς, θεσσαλονίκη 1998, σελ. 133.</ref>, έχει την έννοια της χαρμόσυνης αγγελίας κάποιας νίκης ή της αμοιβής που παίρνει ο κομιστής της αγγελίας ή και της θυσίας που προσφέρεται στους θεούς για τη χαρμόσυνη είδηση της νίκης.

Στον Χριστιανισμό==Το περιεχόμενο του Χριστιανικού ευαγγελίου==Η κατεξοχήν χαρμόσυνη αγγελία για την ανθρωπότητα, όπως φαίνεται κι είναι η σωτηρία της από τα έργα των εκκλησιαστικών συγγραφέων των πρώτων αιώνωντην [[αμαρτία]], με τη λέξη ''ευαγγέλιο'' δηλώνεται είτε το λυτρωτικό μήνυμα της Καινής Διαθήκης γενικάφθορά και τον πνευματικό θάνατο, είτε κάποιο από τα τέσσερα βιβλία και η αποκατάσταση της Καινής Διαθήκης που περιέχουν και αφηγούνται το γεγονός στενής κοινωνίας της νίκης του Χριστού κατά των δαιμονικών δυνάμεων με τα θαύματα, τις διδασκαλίες του, το θάνατο και την ανάσταση τουτον Θεό. Η χρήση του όρου ''ευαγγέλιο'' ως Αυτά προσφέρθηκαν από τον Θεό στον κόσμο, με τη [[3ος αιώναςΧριστούγεννα|3ο αιώναγέννηση]] περιέγραφε και τα 4 Ευαγγέλια μαζί, ενώ από τον τη [[4ος αιώναςΣταυρός|4ο αιώναΣταύρωση]] άρχισε να χρησιμοποιείται ο όρος και για καθένα από τα βιβλικά Ευαγγέλια<ref>Alexander Souter, την [[Ανάσταση]] του [[Χριστός|Χριστού]]. Στην ορολογία της πρώτης εκκλησίας η λέξη ''The Text and Canon of the New Testament"ευαγγέλιο"'' Second edαναφέρεται στη νίκη του Χριστού επί των δυνάμεων του κακού, που είχαν δέσμιους τους ανθρώπους. Τη λέξη αυτή χρησιμοποιεί ο ίδιος ο Χριστός<ref>βλ. Μαρκ. 1:15. 8:35. 10:29. 13:10. 14:9., 1953, σελ16:15 κ. 11λπ.</ref>. Μεταγενέστερα, στην και κατόπιν η εκκλησία για το έργο του [[Λατρεία του αυτοκράτοραΧριστός|αυτοκρατορική λατρείαΧριστού]] των ελληνορωμαϊκών χρόνων, ιδιαίτερα για το σταυρικό του θάνατο και την Ανάσταση από τα οποία ήλθε η [[Γεννέθλια|μέρα της γέννησης]] του αυτοκράτορα θεωρείται ''"ευαγγέλιο"''λύτρωση των ανθρώπων.

==Το περιεχόμενο του Χριστιανικού ευαγγελίουΤα Eυαγγέλια ως φιλολογικό είδος στην επιστημονική ερευνά==Η κατεξοχήν χαρμόσυνη αγγελία για Πριν από την ανθρωπότητα είναι η λύτρωση που προσφέρει ο Θεός στον κόσμο με τη γέννησητελική καταγραφή των ευαγγελίων, είχαν διαμορφωθεί μέσα στην πρώτη χριστιανική κοινότητα, το σταυρό διηγήσεις για λόγια και την ανάσταση έργα του [[Ιησούς Χριστός|ΧριστούΙησού]]. Στην ορολογία της πρώτης εκκλησίας η λέξη ''"ευαγγέλιο"'' αναφέρεται στη νίκη του Χριστού επί των δυνάμεων του κακούπου εξυπηρετούσαν την ιεραποστολή, την κατήχηση, που είχαν δέσμιους τους ανθρώπους. Τη λέξη αυτή χρησιμοποιεί ο ίδιος ο Χριστός<ref>βλ. Μαρκ. 1:15.8τη διδαχή,35. 10:29.13:10.14:9.16:15 κ.λπ.</ref> και κατόπιν η εκκλησία για το έργο του Χριστούτη λατρεία, ιδιαίτερα για το σταυρικό του θάνατο και την ανάσταση καθώς απολογητική και για τη λύτρωση που προσφέρθηκε στην ανθρωπότηταάλλους τομείς της δράσης της πρώτης [[εκκλησία]]ς.

Από εκει και πέρα, νεώτερες επιστημονικές τάσεις όπως η ''Στρουκτουραλιστική ανάλυση'' επικεντρώνονται περισσότερο με φιλολογικό ενδιαφέρον στα κείμενα, με την εξέταση της γλωσσικής τους δομής, των σχημάτων λόγου και των ρητορικών τεχνικών που χρησιμοποιούνται για την απόδοση του μηνύματος που περιέχουν. Οι επιστημονικές αυτές τάσειςΣτο ερώτημα που τίθεται, στο ερώτημα σχετικά με τις διαφορές που συχνά συναντάμε σε εξωτερικές διατυπώσεις κάποιων διδασκαλιών στα ευαγγέλια, η απάντηση που συνήθως δίδεται είναι πως αυτές σχετίζονται με το σκοπό που επιδίωκε ο κάθε ευαγγελιστής γράφοντας το ευαγγέλιο του και με τις ανάγκες των χριστιανών στους οποίους απευθύνεται. Στο σύνολο τους οι διηγήσεις των ευαγγελιστών συμπληρώνουν η μία την άλλη.

Επίσης, σχετικά με τις επισημάνσεις που γίνονται κατά καιρούς περί "αντιθέσεων" μεταξύ των ευαγγελιστών, υποστηρίζεται πως συνήθως τίθεται θέμα μη επιστημονικής αντιμετώπισης των φιλολογικών προβλημάτων των βιβλίων της Καινής Διαθήκης, είτε, οι επισημάνσεις αυτές γίνονται για λόγους ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Η επιστημονική θεολογική κοινότητα υποστηρίζει πως κάθε ευαγγελιστής βάζει την προσωπική του σφραγίδα, θεολογική ή φραστική, στο κοινό υλικό της παράδοσης ή στο υλικό που αντλεί από τις γραπτές πηγές, ανάλογα με τους παραλήπτες στους οποίους απευθύνεται.

* [[Κυριότεροι Κώδικες των Χριστιανικών Ελληνικών ΓραφώνΚυριότερα χειρόγραφα της Καινής Διαθήκης]]