Αλλαγές

Ο ''Πολύκαρπος '' κατά τον ''Ειρηναίο '' συνέταξε επιστολές προς διάφορες εκκλησίες. Από αυτές σήμερα διασώζεται μία, την όποια είχε αποστείλει στους Φιλιππησίους, ικανοποιώντας το αίτημά τους, να αποκτήσουν επιστολές του ''Ιγνατίου'', ο οποίος πρόσφατα είχε πέρασει περάσει από την πόλη τους, πορευόμενος για τη Ρώμη. Η εκκλησία των Φιλιππησίων Φιλίππων είχε ζητήσει από τον ''Πολύκαρπο '' να τους απευθύνει λόγους προτροπής, να προωθήσει με δικό του αγγελιοφόρο την επιστολή που είχαν απευθύνει στην Συριακή Εκκλησία και να τους στείλει όσες επιστολές του Ιγνατίου διέθετε.

Η επιστολή είναι πρακτική - συμβουλευτική και εκφράζει τη θερμή πίστη του συντάκτη της, ενώ θίγει λίγα θεολογικά ζητήματα της εποχής, με ιδιαίτερη έμφαση στην πραγματικότητα της ενσαρκώσεως του Κυρίου.Αυτό που φαίνεται να απασχολεί κυρίως τον ''άγιο Πολύκαρπο'', είναι το θέμα της διαγωγής των Χριστιανών της εποχής του. Φαίνεται ότι η αύξηση του Χριστιανικού πληθυσμού, έφερε μαζί της και την αναπόφευκτη έκπτωση των ηθών, με αποτέλεσμα να διασύρεται το όνομα του Κυρίου από σκάνδαλα. Έτσι συμβουλεύει, να προειδοποιεί και να ενισχύει τον αγώνα των χριστιανών, με υπομονή και επιμονή στο δρόμο του Κυρίου. Γι' αυτό και τους αναφέρει ως παράδειγμα τον άγιο [[Ιγνάτιος ο Θεοφόρος|Ιγνάτιο τον Θεοφόρο]]. Πολύ σημαντική είναι και η πληροφορία του αγίου Πολυκάρπου, για το πώς αντιμετώπιζαν οι πρώτοι Χριστιανοί, όσους εξέπιπταν της πίστεως, όπως τον πρώην Πρεσβύτερο Ουάλεντα που αναφέρει (§ 11.4)

Αυτό που Η επιστολή αυτή συσχετίζεται επίσης στενά με τις επιστολές και το μαρτύριο του Ιγνατίου. Οι Φιλιππήσιοι είχαν πρόσφατα υποδεχθεί και συνοδεύσει στον δρόμο τους ορισμένους δεσμώτες (§ 1). Από μια μεταγενέστερη σημείωση στην επιστολή, φαίνεται πως ο ''Ιγνάτιος'' ήταν ένας από αυτούς (§ 9). Εκτός αυτού, αναφέρονται και άλλοι δύο, ονομαστικά, ήτοι ο ''Ζώσιμος και ο Ρούφος''. Μια όχι απίθανη εικασία θέλει αυτά τα άτομα να απασχολεί κυρίως είναι Χριστιανοί της ''Βιθυνίας'', οι οποίοι είχαν σταλεί από τον άγιο Πολύκαρπο''Πλίνιο στην Ρώμη'' για να δικασθούν εκεί, είναι το θέμα της διαγωγής των Χριστιανών της εποχής τουκαι συναντήθηκαν με τον ''Ιγνάτιο στους Φιλίππους''. Φαίνεται ότι η αύξηση του Χριστιανικού πληθυσμούΣτην περίπτωση αυτή, θα είχαν τεθεί κάτω από την ίδια φρουρά με τον Ιγνάτιο, έφερε και θα είχαν συνεχίσει μαζί της και του προς την αναπόφευκτη έκπτωση των ηθώνΡώμη, με αποτέλεσμα να διασύρεται το όνομα του Κυρίου φρουρούμενοι από σκάνδαλατις «''δέκα λεοπαρδάλεις''» (Ιγνατ. Ρωμ. 5). Έτσι συμβουλεύειΕίναι προφανές πως ο Ιγνάτιος – πιθανότατα δια προφορικού λόγου – είχε δώσει στους Φιλιππησίους την ίδια νουθεσία που είχε δώσει γενικά στις εκκλησίες (Φιλαδελφ. 10, Σμυρν. 11, Πολυκαρπ. 7), δηλαδή, συνιστούσε να αποστείλουν επιστολές και (όπου ήταν δυνατό) και αντιπροσώπους, για να προειδοποιεί συγχαρούν την Εκκλησία της Αντιόχειας επί τη αποκαταστάσει της ειρήνης. Εξ ου και το αίτημα των ''Φιλιππησίων'' - ενισχυόμενο και από τον ίδιο τον ''Ιγνάτιο'' - να ενισχύει προωθήσει ο Πολύκαρπος την επιστολή τους στην Συρία. Επίσης γίνεται αντιληπτό πως είχαν ακούσει – είτε από τον ίδιο τον αγώνα των χριστιανών''Ιγνάτιο'', με υπομονή ή από τους γύρω του – για τις επιστολές που είχε απευθύνει και επιμονή στο δρόμο του Κυρίουστις Εκκλησίες της Μικράς Ασίας, ειδικότερα δε της Σμύρνης. Γι' αυτό Εξ ου και το περαιτέρω αίτημα να τους αναφέρει ως παράδειγμα τον άγιο [[Ιγνάτιος στείλει ο Θεοφόρος|Ιγνάτιο τον Θεοφόρο]]Πολύκαρπος όσες από αυτές τις επιστολές είχε στην κατοχή του. Πολύ σημαντική είναι και η πληροφορία Η επίσκεψη του αγίου Πολυκάρπου''Ιγνατίου'' ήταν πρόσφατη – τόσο πρόσφατη μάλιστα, ώστε ο Πολύκαρπος να μην έχει βέβαιη γνώση για το πώς αντιμετώπιζαν γεγονός του μαρτυρίου. Έτσι, ρωτά τους ''Φιλιππησίους'' – οι πρώτοι Χριστιανοί, όσους ξέπεφταν από την πίστη, όπως οποίοι είναι πολύ πιο κοντά στην Ρώμη απ’ ότι η Σμύρνη – να του μεταφέρουν οποιαδήποτε σχετική πληροφορία έχουν λάβει για τον πρώην Πρεσβύτερο Ουάλεντα που αναφέρει άγιο και τους συντρόφους του. (§ 1113).4)

Η Πέραν αυτών των αναφορών στον Ιγνάτιο, η επιστολή αυτή συσχετίζεται επίσης στενά με δεν περιέχει άλλα προσωπικά θέματα. Ο Πολύκαρπος αναφέρει τις επιστολές και το μαρτύριο επικοινωνίες του Ιγνατίου. Οι Φιλιππήσιοι είχαν πρόσφατα υποδεχθεί Αποστόλου Παύλου με τους Φιλιππησίους, γραπτές και συνοδεύσει στον δρόμο τους ορισμένους δεσμώτες προφορικές (§ 1). Από μια μεταγενέστερη σημείωση στην επιστολή§§ 3, φαίνεται πως ο Ιγνάτιος ήταν ένας από αυτούς. (§ 911). Εκτός αυτού, αναφέρονται και άλλοι δύο, ονομαστικά, ήτοι ο Ζώσιμος και ο Ρούφος. Μια όχι απίθανη εικασία θέλει αυτά τα άτομα να είναι Χριστιανοί της Βιθυνίας, οι οποίοι είχαν σταλεί από τον Πλίνιο στην Ρώμη Κάνει μνεία για να δικασθούν εκεί, και συναντήθηκαν με τον Ιγνάτιο στους Φιλίππους. Στην περίπτωση αυτή, θα είχαν τεθεί κάτω από την ίδια φρουρά με τον Ιγνάτιοφήμη της Εκκλησίας των Φιλίππων τις πρώτες μέρες του Ευαγγελίου, και θα είχαν συνεχίσει μαζί του προς τους συγχαίρει για την Ρώμηδιατήρηση της καλής φήμης (§§ 1, φρουρούμενοι από τις «δέκα λεοπαρδάλεις» (Ιγνατ. Ρωμ. 511). Είναι προφανές Αναφέρει επίσης πως ο Ιγνάτιος – πιθανότατα δια προφορικού λόγου – είχε δώσει στους Φιλιππησίους την ίδια νουθεσία που είχε δώσει γενικά στις εκκλησίες οι Φιλιππησιοι είχαν μεταστραφεί στο Ευαγγέλιο πριν από τους Σμυρνείς (Φιλαδελφ. 10, Σμυρν. § 11), Πολυκαρπαναφορά που εναρμονίζεται πλήρως με τις σημειώσεις των δύο εκκλησιών στην Καινή Διαθήκη. 7), δηλαδή, συνιστούσε να αποστείλουν επιστολές και (όπου ήταν δυνατό) και αντιπροσώπους, για να συγχαρούν την Εκκλησία της Αντιόχειας επί τη αποκαταστάσει Η καλή φήμη όμως της ειρήνης. Εξ ου και το αίτημα Εκκλησίας των Φιλιππησίων - ενισχυόμενο και Φιλίππων είχε σπιλωθεί από τον ίδιο τον Ιγνάτιο - να προωθήσει ο Πολύκαρπος την επιστολή τους στην Συρίααμαρτία ενός ανάξιου ζεύγους. Επίσης γίνεται αντιληπτό πως είχαν ακούσει – είτε από τον ίδιο τον ΙγνατιοΟ Ουαλέντιος και η σύζυγός του, ή από τους γύρω του – για τις επιστολές που είχε απευθύνει οι Ανανίας και στις Εκκλησίες Σαπφείρα της Μικράς Ασίαςκοινότητας των Φιλιππησίων, ειδικότερα δε της Σμύρνηςήσαν ένοχοι κάποιας πράξεως πλεονεξίας, πιθανόν απάτης και ανεντιμότητας. Εξ ου και το περαιτέρω αίτημα να Ο Ουαλέντιος ήταν ένας από τους στείλει ο Πολύκαρπος όσες από αυτές τις επιστολές είχε στην κατοχή του. Η επίσκεψη του Ιγνατίου Πρεσβύτερους, έτσι η Εκκλησία ήταν πρόσφατη – τόσο πρόσφατη μάλιστα, ώστε ο Πολύκαρπος να μην έχει βέβαιη γνώση πιο άμεσα αρμόδια για το γεγονός έγκλημά του μαρτυρίου. ΈτσιΟ Πολύκαρπος εκφράζει την βαθύτατη λύπη του, ενώ το πάθος της φιλαργυρίας, παρατηρούμε, ρωτά τους Φιλιππησίους – οι οποίοι είναι πολύ πιο κοντά στην Ρώμη απ’ ότι η Σμύρνη – να του μεταφέρουν οποιαδήποτε σχετική πληροφορία έχουν λάβει για τον άγιο και τους συντρόφους τουκαταγγέλλεται επαναληπτικώς μέσα στο σώμα της επιστολής. (§ 13§§ 2, 4, 6, 11).

Πέραν αυτών των αναφορών στον Ιγνάτιο, η επιστολή δεν περιέχει άλλα προσωπικά θέματα. Ο Πολύκαρπος αναφέρει τις επικοινωνίες του Αποστόλου Παύλου με τους Φιλιππησίους, γραπτές και προφορικές (§§ 3, 11). Κάνει μνεία για την φήμη της Εκκλησίας των Φιλίππων τις πρώτες μέρες του Ευαγγελίου, και τους συγχαίρει για την διατήρηση της καλής φήμης (§§ 1, 11). Αναφέρει επίσης πως οι Φιλιππησιοι είχαν μεταστραφεί στο Ευαγγέλιο πριν από τους Σμυρνείς (§ 11), αναφορά που εναρμονίζεται πλήρως με τις σημειώσεις των δύο εκκλησιών στην Καινή Διαθήκη.  Η καλή φήμη όμως της Εκκλησίας των Φιλίππων είχε σπιλωθεί από την αμαρτία ενός ανάξιου ζεύγους. Ο Ουαλέντιος και η σύζυγός του, οι Ανανίας και Σαπφείρα της κοινότητας των Φιλιππησίων, ήσαν ένοχοι κάποιας πράξεως πλεονεξίας, πιθανόν απάτης και ανεντιμότητας. Ο Ουαλέντιος ήταν ένας από τους Πρεσβύτερους, έτσι η Εκκλησία ήταν πιο άμεσα αρμόδια για το έγκλημά του. Ο Πολύκαρπος εκφράζει την βαθύτατη λύπη του, ενώ το πάθος της φιλαργυρίας, παρατηρούμε, να καταγγέλλεται επαναληπτικώς μέσα στο σώμα της επιστολής. (§§ 2, 4, 6, 11).  Η επιστολή έχει σταλεί δια χειρός κάποιου Κρήσκεντος. Η αδελφή του Κρήσκεντος επίσης, η οποία προτίθεται να επισκεφθεί τους Φιλίππους, αναφέρεται με καλές συστάσεις σ’ αυτούς (§ 14).   Το 1936 ο P. Harrison έκανε μια νέα και ευλογοφανή υπόθεση προς λύση του φιλολογικού προβλήματος της επιστολής. Από το σώμα του κειμένου χώρισε το κεφ. 13, το όποιο θεώρησε γράμμα-σημείωμα (ή μέρος του γράμματος), με το οποίο ο Πολύκαρπος συνόδευσε τις επιστολές του Ιγνατίου που απέστειλε στους Φιλιππησίους. Το υπόλοιπο κείμενο αποτελεί δεύτερη επιστολή, που τοποθετείται μεταξύ 135 και 137. Ανεξάρτητα με την ορθότητα της υποθέσεως αυτής, που πάντως δεν είναι εύκολο να απορριφθεί, το κείμενο της δεύτερης έστω επιστολής κατανοείται ευχερέστερα, εάν δεχθούμε ότι γράφηκε λίγο καιρό μετά τα γεγονότα του Ιγνατίου (107-117).