Αλλαγές

Η '''Ορθόδοξη Εκκλησία της ΕσθονίαΕσθονίας''' αναγνωρίστηκε ως αυτόνομη με [[Πατριαρχικός Τόμος|Πατριαρχικό]] Τόμο το τον Ιούλιο του 1923, μετά την ανεξαρτητοποίηση του Εσθονικού Κράτους. Μετά την κατάληψη της Εσθονίας από τους Σοβιετικούς καθώς το 1939 η Εκκλησία προσαρτήθηκε στο [[Οικουμενικό Πατριαρχείο Μόσχας|πατριαρχείο Μόσχας]] και αναγνώρισε ότι λόγω της πολιτικής αλλαγής, ήταν αδύνατη η κανονική εσθονική ιεραρχία αναγκάστηκε να διαφύγει στη Σουηδία, όπου παρέμεινε επικοινωνία με τη συμπαράσταση του [[Οικουμενικό Πατριαρχείο|Οικουμενικού Πατριαρχείου]]τις εκκλησιαστικές αρχές. Το 1996Προηγουμένως, τέσσερα χρόνια μετά την ανεξαρτητοποίηση της Εσθονίαςο Πατριάρχης Μόσχας, Τύχων, είχε αναγνωρίσει το Πατριαρχείο αποφάσισε να αποκαταστήσει 1920 την Εσθονική Εκκλησία. Με απόφαση στις 20 Φεβρουαρίου 1996 επανενεργοποιήθηκε το αυτόνομο καθεστώς και ορίστηκε τοποτηρητής ο [[Αρχιεπίσκοπος Καρέλιας και πάσης Φιλανδίας Ιωάννης]]. Στις 9 Μαρτίου 1999 Κληρικολαϊκή Συνέλευση πρότεινε ως νέο Μητροπολίτη Ταλλίνης και πάσης αυτονομία της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Εσθονίας τον τότε Επίσκοπο Ναζιανζού [[Στάφανος Ταλλίνης και πάσης Εσθονίας|Στέφανο]] (Χαραλαμπίδη). Η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου αποδέχτηκε την απόφαση της Κληρικολαϊκής Συνόδου και προχώρησε στην εγκατάστασή του (ενθρόνιση) στις 21 Μαρτίου του ιδίου έτους. Η ενέργεια αυτή παρολίγο να προκαλέσει σχίσμα μεταξύ του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της ΜόσχαςΕκεί, η οποία παρέμενε προσκολλημένη στα συμβάντα του 1939το 1931 υπήρχαν άνω των 200. Μέχρι σήμερα (2007) το πατριαρχείο Μόσχας είναι η μόνη Ορθόδοξη Εκκλησία που αρνείται να αναγνωρίσει την αυτονομία 000 πιστών και την ιεραρχία της Εσθονικής Εκκλησίας155 ενορίες.