Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αποκαλυπτόμενος Γιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης
Ο [[Χριστός|Ιησούς]] ''"για την αρχέγονη Εκκλησία ήταν ο Κύριος Γιαχβέ, ο οποίος προϋπήρχε στον Ουρανό, συνόδευσε με παρουσία Του και την επιτέλεση σημείων και τεράτων τον ισραηλίτη λαό στην έρημο και αναμενόταν να εμφανιστεί στα Έσχατα για να επιτελέσει την Κρίση"''<ref>Σ. Δεσπότης, "Η Αρχέγονη Χριστολογία", στο Επιστημονική Επετηρίδα Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΕΕΘΣΘ), τμήμα Θεολογίας, τόμ. 12 (νέα σειρά), Θεσσαλονίκη 2002, σελ. 83.</ref>. Πολλοί είναι οι ''"προσδιορισμοί που στην Παλαιά Διαθήκη αποδίδονται μόνο στον Θεό Γιαχβέ χρησιμοποιούνται...ελεύθερα για τον Χριστό, τον ενανθρωπήσαντα Γιαχβέ"''<ref>Στ. Σάκκος, "Η Θεολογία της Αποκαλύψεως", στο περιοδ. ''Δελτίο Βιβλικών Μελετών'', έτος 31-32, τόμ. 21-22 (νέα σειρά) (ΙΑΝ 2002-ΔΕΚ 2003), Αθήνα, Άρτος Ζωής, σελ. 205.</ref> στα βιβλία της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]]<ref>''"Αναλυτική και εμπεριστατωμένη έκθεση των χωρίων της Αποκαλύψεως και όλης της Καινής Διαθήκης που εφαρμόζουν στον Ιησού Χριστό εκφράσεις και ονόματα τα οποία στην Παλαιά Διαθήκη σαφώς προσδιορίζουν ή υπονοούν τον Γιαχβέ βλ. στην πρωτότυπη εργασία του Ν. Σωτηροπούλου, Ο Ιησούς Γιαχβέ, Αθήνα 1976"'' (Στ. Σάκκος, "Η Θεολογία της Αποκαλύψεως", ό.π., σελ. 231, υποσημ. #24.</ref>.
Ο [[Ιωάννης ο Χρυσόστομος]], εξαίροντας το ομοούσιο της [[Αγία Τριάδα|Αγίας Τριάδας]] όπως παρουσιάζεται στην [[Καινή Διαθήκη]], παρατηρεί<ref>Για τις παραθέσεις βλ. Αποστολόπουλος Αδαμάντιος (αρχιμ.), ''Το Τριαδικό Δόγμα'', εκδ. Νεκταρίου Δ. Παναγοπούλου, Αθήνα 1990, σελ. 17.</ref>:
*Όταν θέλει να δείξη ότι έχει την ιδία ακριβώς ουσία με τον Πατέρα, λέει: ''"ο εωρακώς εμέ εώρακε τόν πατέρα"'' (''Ιω. 14,9'').
*Όταν θέλει να δείξει την αυθεντία να μεταβάλλει τους νόμους, λέει: ''"ο δέ Ιησούς απεκρίνατο αυτοίς· ο πατήρ μου έως άρτι εργάζεται, καγώ εργάζομαι"'' (''Ιω. 5,17'').
Εξάλλου, στο [[Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον|τέταρτο ευαγγέλιο]], ''"η μαρτυρία των διηγήσεων θαυμάτων υπέρ της θεότητας του Ιησού βρίσκεται σε συμφωνία και με τη χριστολογική μαρτυρία του...σύμφωνα με την οποία ο Ιησούς είναι ο Γιαχβέ των παλαιοδιαθηκικών θεοφανειών, ο προϋπάρχων Λόγος, ο μονογενής υιός του θεού, ο δημιουργός του κόσμου και ο σωτήρας του πεπτωκότος ανθρώπου"''<ref>Καρακόλης Χρήστος, ''Η Θεολογική Σημασία των Θαυμάτων στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο'' (διδακτ. διατριβή), Θεσσαλονίκη 1996, σελ. 448.</ref>. Αυτό φαίνεται<ref>Βλ. τα παρακάτω και ανάλυση τους στο Χρήστος Καρακόλης, "Ο Ιησούς ως ο Γιαχβέ των παλαιοδιαθηκικών θεοφανειών", στο Καρακόλης Κ. Χρήστος, ''Θέματα Ερμηνείας και θεολογίας της Καινής Διαθήκης'' (Βιβλική Βιβλιοθήκη #24), Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2005, σελ. 251223-252255.</ref>:
#Από το ότι η δόξα του ''Γιαχβε'' ως έκφραση της θεότητας και ως μέσο αποκαλύψεώς της στον κόσμο αποδίδεται από τον ευαγγελιστή Ιωάννη αυτούσια και διαχρονικά στον Ιησού.