12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
* ...μία [[Οικουμενικές Σύνοδοι|Οικουμενική Σύνοδος]] καθορίζει υπό την καθοδήγηση του [[Άγιο Πνεύμα|Αγίου Πνεύματος]] την δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας στη βάση της [[Αγία Γραφή|Αγίας Γραφής]] και της [[Ιερά Παράδοση|Αποστολικής παραδόσεως]] και τη διατυπώνει σε σύμβολα ή όρους ή και [[Ιεροί Κανόνες|κανόνες]];<br><small>(Μπούμης Ι. Παναγιώτης, ''Κανονικόν Δίκαιον'', έκδ. 3η επηυξημένη, Γρηγόρης, Αθήνα 2002, σελ. 180)</small>
καμία σύνοψη επεξεργασίας
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
* ...o ιερέας είναι ο επί κεφαλής της ιεράς συνάξεως στην Εκκλησία; Κανένα [[ΣχίσμαΙερά Μυστήρια|Ιερό Μυστήριο]] λέγεται η οργανωμένη άρνηση υποταγής δεν γίνεται στην κανονική τάξη εκκλησία χωρίς τον ιερέα και αρχή της Εκκλησίας και ο αποχωρισμός μιας μερίδας από αυτή με χωρίς αυτόν καμιά συγκέντρωση στο ναό δεν αποτελεί την ίδρυση ιδιαίτερης θρησκευτικής κοινότητας;«εκκλησιαστική σύναξη» αλλά αποτελεί μια απλή συγκέντρωση.<br><small>(Μπούμης ΙΚορακίδης Σ. ΠαναγιώτηςΑλεξάνδρος, ''Κανονικόν ΔίκαιονΗ Ερμηνεία της Θείας Λειτουργίας'', έκδ. 3η επηυξημένη, Γρηγόρης, Αθήνα 20022005, σελ. 24424)</small>
* ...η Εκκλησία έχει το αλάθητο '''μόνο''' όταν αποφαίνεται ως σύνολο, επειδή μόνο ως σύνολο είναι σώμα [[Χριστόςαγιογραφία]] αποτυπώνει μέσα στους ναούς σκηνές και πρόσωπα της [[Αγία Γραφή|ΧριστούΑγίας Γραφής]] με κεφαλή τον ίδιο για να τα βλέπουν οι πιστοί στο χώρο της λατρείας τους, ιδιαίτερα όσοι δεν μπορούν να διαβάσουν, και να αποτελούν τον ''Χριστό'', ο οποίος ως Θεός είναι αλάθητοςδιδακτικό τους περίγυρο;<br><small>(Μπούμης ΙΚαραβιδόπουλος Δ. ΠαναγιώτηςΙωάννης, ''Κανονικόν ΔίκαιονΒιβλικές Μελέτες Γ΄''(Βιβλική Βιβλιοθήκη #28), έκδ. 3η επηυξημένη, ΓρηγόρηςΠουρναράς, Αθήνα 2002Θεσσαλονίκη 2004, σελ. 14215)</small>
* ...δεν είμαστε βέβαιοι για ο Χριστιανισμός είναι θρησκεία λειτουργική; Η Εκκλησία είναι πάνω απ' όλα λατρεύουσα κοινότητα. Η λατρεία έρχεται πρώτη και ακολουθεί η διδασκαλία. Για το οπωσδήποτε αλάθητο κανόνων, που θεσπίσθηκαν λόγο αυτό είναι εύλογη η μετάφραση από κάποια τοπική Συνοδό ή Πατέρα της Εκκλησίας τους Ανατολικούς του όρου «''Ορθοδοξία''» ως «''ορθή λατρεία''» και δεν επικυρώθηκαν από όχι, όπως συχνά γίνεται στη Δύση, «''ορθή γνώμη''».<br><small>(Φλορόφσκυ Γεώργιος, ''Θέματα Ορθοδόξου Θεολογίας'', 2η έκδ., Άρτος Ζωής, Αθήνα 1989, σελ. 159)</small> * ...[[Οικουμενικές Σύνοδοι|Οικουμενική ΣυνοδόΟμολογητές]]ονομάζονται οι πιστοί εκείνοι που συνελήφθησαν, δηλ. από βασανίσθηκαν και ομολόγησαν την Εκκλησία ως σύνολοπίστη τους, αλλά εξαιτίας διαφόρων λόγων δεν υπέστησαν θάνατο; Μαρτυρία για το γεγονός αυτό αποτελεί το γεγονός ότι ο ιστ΄ κανόνας της Οι ''Ομολογητές'' εφάρμοσαν πιστά τα λόγια του [[Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδος (κανόνες)Χριστός|Πενθέκτης Οικουμ. ΣυνόδουΧριστού]] διορθώνει τον [[Σύνοδος Νεοκαισαρείας : «''πας όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του Πατρός μου του εν ουρανοίς''» (κανόνες)|ιε΄ κανόνα της τοπικής συνόδου της Νεοκαισαρείας]], ο οποίος ερμηνεύει εσφαλμένως τις ''Πράξεις των ΑποστόλωνΜατθ. 10, 32'').<br><small>(Μπούμης Ι. ΠαναγιώτηςΠαπαδόπουλος Αντώνιος, ''Οι Θείοι Κανόνες «Ενάντια στη Θρησκεία»Αγιολογία'', Γρηγόρηςτόμ. Ι - Θέματα γενικά, ειδικά και εορτολογίου, Αθήνα 2007Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1996, σελ. 64114)</small>
<div style="float:right; font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 80%; padding:0 .5em 0 2em">''[[Πρότυπο:Γνωρίζεις ότι/Αρχείο|Αρχείο]]''</div>
[[Κατηγορία:Τρίβια]]