* ...Ο [[Πάπας Λέων Γ΄|Πάπας Λέοντας ο III]], όταν εκλήθη να επικυρώσει το [[Φιλιόκβε|filioque]], αρνήθηκε, ενώ ανάρτησε και και δύο αργυρές πλάκες στα ελληνικά και τα λατινικά, με το [[Σύμβολο της Πίστης (Νίκαια-Κωνσταντινούπολη)|σύμβολο της Νίκαιας-Κωνσταντινούπολης]], δίχως το filioque; .<br><small>(Θεοδώρου Ανδρέας, ''Η Ουσία της Ορθοδοξίας'', 2η έκδ. βελτιωμένη, εκδ. Παρουσία, Αθήνα 1998, σελ. 296)</small>

* ...στην αρχαία εκκλησία στη Δύση, οι κατηχούμενοι, βαπτίζονταν την προηγούμενη μέρα από την εορτή πολλές γυναικείες μορφές πλαισιώνουν το ιεραποστολικό έργο του [[ΠάσχαΑπόστολος Παύλος|Απ. Παύλου]] και πως μέχρι την Κυριακή ως συνεργάτιδες στις οποίες ο Απόστολος αναθέτει υπεύθυνες αποστολές ή απευθύνει προτροπές ή αποστέλλει χαιρετισμούς; Στο τελευταίο κεφάλαιο της ''προς Ρωμαίους'' επιστολής, μνημονεύονται 8 γυναίκες ως παραλήπτριες χαιρετισμών, 7 από τις οποίες συνδέονται με το κήρυγμα του ΘωμάΕυαγγελίου.<br><small>(Καραβιδόπουλος Δ. Ιωάννης, φορούσαν λευκό χιτώνιο;''Βιβλικές Μελέτες Δ΄'' (Βιβλική Βιβλιοθήκη #40), Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2007, σελ. 229)</small>

* ...σύμφωνα ένας από τους πιθανούς λόγους για την αρχική εισαγωγή της αίρεσης του ''Φιλιόκβε'' στη Δύση, ήταν η ανάγκη να προστατευθεί η θεότητα και ισότητα του Υιού προς τον Πατέρα, καθώς, αν λεχθεί ότι το Πνεύμα εκπορεύεται αιώνια από Πατέρα και Υιό, τότε ο Υιός δεν θα μπορούσε να είναι κατώτερος από τον Πατέρα όπως πίστευαν οι οπαδοί του [[Αριεανισμός|Αρείου]] αλλά ίσος με τον Εκείνον;<br><small>(Meyendorff John-Παπαδάκης Αριστείδης, ''Η Χριστιανική ανατολή και η άνοδος του Παπισμού, Η εκκλησία απο το 1071 ως το 1453'', ΜΙΕΤ, Αθήνα 2003, σελ. 345)</small></div>  <div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"><div style="background-color: lightyellow; padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"><div style="background: khaki; text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"> Κανονικό Δίκαιο </div> * ...μία [[Οικουμενικές Σύνοδοι|Οικουμενική Σύνοδος]] καθορίζει υπό την καθοδήγηση του [[Άγιο Πνεύμα|Αγίου Πνεύματος]] την δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας στη βάση της [[Αγία Γραφή|Αγίας Γραφής]] και της [[Ιερά Παράδοση|Αποστολικής παραδόσεως]] και τη διατυπώνει σε σύμβολα ή όρους ή και [[Ιεροί Κανόνες|κανόνες]];<br><small>(Μπούμης Ι. Παναγιώτης, ''Θεοδοσιανό ΚώδικαΚανονικόν Δίκαιον'', ουδέποτε έκδ. 3η επηυξημένη, Γρηγόρης, Αθήνα 2002, σελ. 180)</small> * ...[[Σχίσμα]] λέγεται η οργανωμένη άρνηση υποταγής στην κανονική τάξη και αρχή της Εκκλησίας και ο Αυτοκράτορας Θεοδόσιος κατήργησε τους Ολυμπιακούς Αγώνεςαποχωρισμός μιας μερίδας από αυτή με την ίδρυση ιδιαίτερης θρησκευτικής κοινότητας;<br><small>(Μπούμης Ι. Παναγιώτης, ''Κανονικόν Δίκαιον'', έκδ. 3η επηυξημένη, Γρηγόρης, Αθήνα 2002, σελ. 244)</small>

* ...στην αρχαία εκκλησία η Εκκλησία έχει το αλάθητο '''μόνο''' ως σύνολο, επειδή είναι σώμα [[Θεία ΛειτουργίαΧριστός|Χριστού]] τελείτο και έχει κεφαλή το απόγευμα''Χριστό'', ο οποίος ως Θεός είναι αλάθητος;<br><small>(Μπούμης Ι. Παναγιώτης, ''Κανονικόν Δίκαιον'', έκδ. 3η επηυξημένη, Γρηγόρης, Αθήνα 2002, σελ. 14)</small>

* ...στην αρχαία εκκλησία η δεν είμαστε βέβαιοι για το οπωσδήποτε αλάθητο κανόνων, που θεσπίσθηκαν από κάποια τοπική Συνοδό ή Πατέρα της Εκκλησίας και δεν επικυρώθηκαν από [[εξομολόγησηΟικουμενικές Σύνοδοι|Οικουμενική Συνοδό]] γινόταν ενώπιον όλης , δηλ. από την Εκκλησία ως σύνολο; Μαρτυρία για το γεγονός αυτό αποτελεί το γεγονός ότι ο ιστ΄ κανόνας της κοινότητος;[[Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδος (κανόνες)|Πενθέκτης Οικουμ. Συνόδου]] διορθώνει τον [[Σύνοδος Νεοκαισαρείας (κανόνες)|ιε΄ κανόνα της τοπικής συνόδου της Νεοκαισαρείας]], ο οποίος ερμηνεύει εσφαλμένως τις ''Πράξεις των Αποστόλων''.<br><small>(Μπούμης Ι. Παναγιώτης, ''Οι Θείοι Κανόνες «Ενάντια στη Θρησκεία»'', Γρηγόρης, Αθήνα 2007, σελ. 64)</small>

* ...πως η ενοποίηση ανδρός και γυναικός, στα πλαίσια του γάμου, παρουσιάζεται για πρώτη φορά ως έννοια στη Γένεση 2,24 o ιερέας είναι ο επί κεφαλής της ιεράς συνάξεως στην Εκκλησία; "ένεκεν τούτου καταλείψει άνθρωπος Κανένα [[Ιερά Μυστήρια|Ιερό Μυστήριο]] δεν γίνεται στην εκκλησία χωρίς τον πατέρα αυτού ιερέα και χωρίς αυτόν καμιά συγκέντρωση στο ναό δεν αποτελεί την μητέρα αυτού και προσκολληθήσεται προς την γυναίκα αυτού και έσονται οι δυο εις σάρκα μίαν". * ..«εκκλησιαστική σύναξη» αλλά αποτελεί μια απλή συγκέντρωση.σύμφωνα με τον Μέγα Βασίλειο, μαζί με τη δημιουργία ο Θεός έδωσε και δυνάμεις <br><small>(Δημιουργικοί Λόγοι), οι οποίες είναι υπεύθυνες για τη δημιουργία και την εξέλιξη των όντων; * .Κορακίδης Σ..σύμφωνα με την ορθόδοξη θεολογίαΑλεξάνδρος, τα δόγματα ''Η Ερμηνεία της ορθοδόξου πίστεως δε δέχονται καμία προσαύξηση παρά μόνο περαιτέρω επεξηγήσειςΘείας Λειτουργίας'', Αθήνα 2005, αφού το πλήρωμα της γνώσης ενεπληρώθη κατά την πεντηκοστή;σελ. 24)</small>

* ...στην Ορθόδοξη παράδοση η [[αγιογραφία]] αποτυπώνει μέσα στους ναούς σκηνές και πρόσωπα της [[Αγία Γραφή|Αγίας Γραφής]] για να τα βλέπουν οι πιστοί στο χώρο της λατρείας τους και ιδιαίτερα όσοι δεν υπάρχει διαχωρισμός βιβλικής μπορούν να τα διαβάσουν και πατερικής ερμηνευτικής παραδόσεως, καθώς να αποτελούν το ίδιον και ταυτόνέτσι τόσο τον διδακτικό τους περίγυρο;<br><small>(Καραβιδόπουλος Δ. Ιωάννης, ''Βιβλικές Μελέτες Γ΄'' (Βιβλική Βιβλιοθήκη #28), Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2004, σελ. 215)</small>

* ...τα ιστορικά όρια της ορθοδόξου δογματικής ο Χριστιανισμός είναι θρησκεία λειτουργική; Η Εκκλησία είναι πάνω απ' όλα λατρεύουσα κοινότητα. Η λατρεία έρχεται πρώτη και συμβολικής θεολογίαςακολουθεί η διδασκαλία. Για το λόγο αυτό είναι εύλογη η μετάφρασις από τους Ανατολικούς του όρου «''Ορθοδοξία''» ως «''ορθή λατρεία''» και όχι, λήγουν με τον Ιερό Φώτιο;όπως συχνά γίνεται στη Δύση, «''ορθή γνώμη''».<br><small>(Φλορόφσκυ Γεώργιος, ''Θέματα Ορθοδόξου Θεολογίας'', 2η έκδ., Άρτος Ζωής, Αθήνα 1989, σελ. 159)</small>

<div style="background: khaki; text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"> Κριτικά Αγίας Γραφής Αγία Γραφή

* ...Οι σύμφωνα με την περί «''Δύο πηγών''» θεωρία, οι ευαγγελιστές ''Ματθαίος '' και ''Λουκάς στηρίχθηκαν για τη συγγραφή των [[Ευαγγέλιο|Ευαγγελίων]] '' έλαβαν το υλικό που έχουν κοινό στα ευαγγέλιά τους σε προϋπάρχον γραπτό κείμενο αγνώστου συγγραφέα που δε σώζεται πλέον από κοινή πηγή, την οποία χρησιμοποίησαν και το οποίο οι σύγχρονοι ερευνητές έχουν ονομάσει συμβατικά [[Πηγή των Λογίων]] δύο. Η πηγή αυτή είναι ανώνυμη και συμβολίζουν με γι αυτό στη έρευνα ονομάσθηκε από το αρχικό γράμμα της γερμανικής λέξεως Quelle (Q;) που σημαίνει «''πηγή''».<br><small>(Βούλγαρης Σπ. Χρήστος, ''Εισαγωγή εις την Καινήν Διαθήκην'', τόμ. Α΄, Αθήνα 2005, σελ. 106)</small>

* ...σώζονται περίπου 5.700 χειρόγραφα της Καινής Διαθήκης; Αξίζει να σημειωθεί ότι το πιο διαδεδομένο ανάγνωσμα των ελληνιστικών χρόνων, η ''Ιλιάδα'' του Ομήρου, παραδίδεται σε 650 χειρόγραφα ενώ η Οδύσσεια σε 80.<br><small>(Δεσπότης Σ. Σωτήριος, ''Ο Κώδικας των Ευαγγελίων'', Άθως, Αθήνα 2007, σελ. 47)</small>

* ...σύμφωνα με τους περισσότερους ερμηνευτές η συγγραφή των καινοδιαθηκικών έργων τοποθετείται στον 1ο αιώνα μ.Χ.; Κατά αρχαιότητα, η σειρά τους είναι η εξής: '''α.''' Επιστολές του απ. Παύλου (περ. 50-60 μ.Χ.), '''β.''' ''Κατά Μάρκον'' (περ. 70 μ.Χ.), '''γ.''' ''Κατά Ματθαίον'' (περ. 80 μ.Χ.), '''δ.''' ''Κατά Λουκάν''-''Πράξεις'' (περ. 80-90 μ.Χ.), '''ε.''' ''Αποκάλυψη'', ''Κατά Ιωάννη''-''Καθολικές Επιστολές Ιωάννη'' (περ. 90-100 μ.Χ.).<br><small>(Δεσπότης Σ. Σωτήριος, ''Ο Κώδικας των Ευαγγελίων'', Άθως, Αθήνα 2007, σελ. 30-31)</small>

* ...η απουσία αυτογράφων από τα βιβλία της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]], δεν εμποδίζει την επιστήμη από το να μελετά την ακεραιότητα και αυθεντικότητα του κειμένου; Αυτόγραφα υπάρχουν στον κόσμο μόνο μετά το 12° αι. μ.Χ.. Όλα τα υπόλοιπα κείμενα της αρχαίας φιλολογίας σώζονται σε αντίγραφα. Για την πιστότητα του παραδεδομένου κειμένου της Κ.Δ. βεβαιωνόμαστε όσο περισσότερο τα αντίγραφα που διαθέτουμε εγγίζουν το χρονικό σημείο της συγγραφής του πρωτοτύπου.<br><small>(Δεσπότης Σ. Σωτήριος, ''Ο Κώδικας των Ευαγγελίων'', Άθως, Αθήνα 2007, σελ. 46)</small>

* ...αρχαιότερος όλων των χειρογράφων της Βίβλου είναι ο [http://www.kchanson.com/ANCDOCS/greek/johnpap.html πάπυρος Ρ52], ο οποίος περιέχει αποσπάσματα από το Ιω. 18:31-33. 37; Ένεκα του τρόπου της γραφής, η συγγραφή του τοποθετήθηκε χρονολογικά μεταξύ 98 και 117 περί το 120 μ.Χ.. Σήμερα βρίσκεται στη βιβλιοθήκη ''John Rylands'' στο Manchester της Αγγλίας.<br><small>(Παναγόπουλος Ιωάννης, ''Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη'', Ακρίτας, Αθήνα 1994, σελ. 33)</small>

* ...ο [[Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός]] ίδρυσε, σύμφωνα με απολύτως αξιόπιστες πηγές, 10 Ελληνικά Σχολεία και περίπου 200 για κοινά γράμματα;<br><small>(Γιανναράς Χρήστος, ''Ορθοδοξία και Δύση στη Νεώτερη Ελλάδα'', Δόμος, Αθήνα 2003, σελ. 175)</small>