Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Διονύσιος Ηρακλείας"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
μ
μ
 
(Μία ενδιάμεση έκδοση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 
Ο '''Διονύσιος''' υπήρξε λόγιος κληρικός και [[Μητρόπολις Ηρακλείας|Μητροπολίτης Ηρακλείας]] κατά την περίοδο 1591-1606. Προ της εκλογής του υπηρετούσε στην [[Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως]] ως εφημέριος. Σώζονται επιστολές των [[Μελέτιος Πηγάς|Μελετίου Πηγά]], [[Μάξιμος Μαργούνιος|Μάξιμου Μαργούνιου]] και Φραγκίσκου Κόκκου, που απευθύνονται σ’ αυτόν. Γενικά εθεωρείτο ιδιαίτερα μορφωμένος και έχαιρε της εκτίμησης των συγχρόνων του. Λέγεται μάλιστα ότι το 1599 προτάθηκε για τον Πατριαρχικό θρόνο.
 
Ο '''Διονύσιος''' υπήρξε λόγιος κληρικός και [[Μητρόπολις Ηρακλείας|Μητροπολίτης Ηρακλείας]] κατά την περίοδο 1591-1606. Προ της εκλογής του υπηρετούσε στην [[Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως]] ως εφημέριος. Σώζονται επιστολές των [[Μελέτιος Πηγάς|Μελετίου Πηγά]], [[Μάξιμος Μαργούνιος|Μάξιμου Μαργούνιου]] και Φραγκίσκου Κόκκου, που απευθύνονται σ’ αυτόν. Γενικά εθεωρείτο ιδιαίτερα μορφωμένος και έχαιρε της εκτίμησης των συγχρόνων του. Λέγεται μάλιστα ότι το 1599 προτάθηκε για τον Πατριαρχικό θρόνο.
  
{{επέκταση}}
+
==Βιβλιογραφία==
{{πηγές}}
+
*"Διονύσιος ο Ηρακλείας", ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', τόμ. 5, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1964, στ. 29.
  
 
[[Κατηγορία:Επίσκοποι|Δ]]
 
[[Κατηγορία:Επίσκοποι|Δ]]
 +
[[Κατηγορία:17ος αιώνας|Δ]]

Τελευταία αναθεώρηση της 21:43, 25 Μαρτίου 2010

Ο Διονύσιος υπήρξε λόγιος κληρικός και Μητροπολίτης Ηρακλείας κατά την περίοδο 1591-1606. Προ της εκλογής του υπηρετούσε στην Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως ως εφημέριος. Σώζονται επιστολές των Μελετίου Πηγά, Μάξιμου Μαργούνιου και Φραγκίσκου Κόκκου, που απευθύνονται σ’ αυτόν. Γενικά εθεωρείτο ιδιαίτερα μορφωμένος και έχαιρε της εκτίμησης των συγχρόνων του. Λέγεται μάλιστα ότι το 1599 προτάθηκε για τον Πατριαρχικό θρόνο.

Βιβλιογραφία

  • "Διονύσιος ο Ηρακλείας", Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 5, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1964, στ. 29.