Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Στους Πατέρες της Εκκλησίας
Κατά συνέπεια, και η επίκληση του Θεού, πρέπει να γίνεται με βάση την Ορθόδοξη Πατερική ερμηνεία η οποία δεν θεωρεί υποχρεωτική τη χρήση του εβραϊκού ονόματος του Θεού, ούτε ότι συνδέεται με οποιονδήποτε τρόπο με τη σωτηρία του πιστού όπως πιστεύουν κάποιες [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντικές]], χριστιανικές ομάδες.
Είναι άλλωστε πάγια τακτική της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]] να παραλείπει την αυτούσια εκφορά του τετραγράμματου στα εβραϊκά, την οποία ακολουθούν και οι [[Εκκλησιαστική Γραμματολογία|εκκλησιαστικοί συγγραφείς]] και [[Πατρολογία|Πατέρες]] της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Κάθε φορά που υπάρχει λόγος, γίνεται χρήση της [[Μετάφραση των Εβδομήκοντα|ελληνικής απόδοσης]]<ref>Βέλλας Βασίλειος, ''Θρησκευτικαί προσωπικότητες της Παλαιάς Διαθήκης'', τόμ. Α', 2η έκδ., Αθήναι 1957, σελ. 73.</ref>, «''ο Ων''» ή «''Κύριος''», όπως φαίνεται και από τα σχόλια των Πατέρων επάνω στο γνωστό εδάφιο της ''"αποκάλυψης του θείου ονόματος"'' (''Εξ. 3:14''):
::''"Ο Ων δε εξαπέσταλκέν με, φησίν ο Μωυσής"'' (Κλήμ. Αλεξ., ''Στρωμ. 1.25.166'').
