Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Ερμηνεία του ονόματος
==Ερμηνεία του ονόματος==
Με τη φράση ''"εγώ ειμί ο Ων"''<ref>Έξοδ. 3:14</ref>, ''"ο Θεός της Π.Δ. αποκαλύπτεται στον Μωυσή οντολογικά"''<ref>Μπέγζος Μάριος, ''Φαινομενολογία της Θρησκείας'', Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 1995, σελ. 208.</ref>. Ο ίδιος ο Θεός εξηγεί ότι είναι ο αιωνίως υπάρχων. Έτσι μετέφρασαν οι Ο' ([[Μετάφραση των Εβδομήκοντα|εβδομήκοντα]]) το εβραϊκό ''"εχγιέ ασέρ εχγιέ"'', που σημαίνει ''"είμαι εκείνος ο όποιος είμαι"''. Έχει λεχθεί ότι η πρόταση, όπως είναι διατυπωμένη, αποτελεί απλή υπεκφυγή, άρνηση του Θεού να γνωρίσει στους ανθρώπους το όνομά Του. Ο Θεός, ''"συγκαλύπτοντας το όνομα του...διατήρησε άθικτο το μυστήριο της απόλυτης υπερβατικότητάς του, εως ότου με το πλήρωμα του χρόνου το όνομα του αποκαλύφθηκε πλήρως στο όνομα του [[Χριστός|Ιησού Χριστού]], ο οποίος φέρει «το όνομα το υπέρ παν όνομα» (Φιλιπ. 2,9)"''<ref>Καλαντζάκης Ε. Σταύρος, ''Εισαγωγή στην Παλαιά Διαθήκη'', Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2006, σελ. 311.</ref>.
Η αποκάλυψή Του αυτή σημαίνει ότι ''"δεν μπορούμε να γνωρίσουμε τίποτε για το Θεό παρά μόνο ότι υπάρχει"''<ref>Φλορόφσκυ Γεώργιος, ''Οι Ανατολικοί Πατέρες του Τέταρτου αιώνα'', Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1991, σελ. 249.</ref> και σκοπεύει να διδάξει στους ανθρώπους ότι είναι αδύνατο να εισχωρήσουν και να κατανοήσουν τη φύση Του. Τέτοια δε παραδείγματα υπεκφυγής έχουμε και αλλού στην [[Παλαιά Διαθήκη]]<ref>''Γεν.'' 32:30, ''Κριτ.'' 13:18</ref>. Αυτό που τελικά αποκαλύπτει ο Θεός ''"είναι δηλωτικό του χαρακτήρα και της οντότητας του και εμπερικλείει την αυθεντία, τη δύναμη και την αγιότητα του"''<ref>Καλαντζάκης, ό.π..</ref>.
