Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Γιαχβέ

13.012 bytes προστέθηκαν, 05:18, 9 Μαΐου 2009
πήρξε εξαρχής το Τετραγράμματο στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα;
''"Εντεύθεν αμαθείς τινες της εβραΐδος βλέποντες...τα εβραϊκά ταύτα στοιχεία παρόμοια προς τα ελληνικά ΠΙΠΙ, ανεγίνωσκον την λέξιν πιπί... Ομοιάζουσι δε ταύτα τα γράμματα προς τα του εβραϊκού τετραγραμμάτου...αυτοί δε οι ερμηνείς, οι Ο', το τετραγράμματον ηρμήνευσαν 'Κύριος'"''<ref>Κωνσταντίνου Οικονόμου του εξ Οικονόμων, ''Περί των Ο' Ερμηνευτών της Παλαιάς θείας Γραφής'', τόμ. 2ος, Αθήνησιν 1845, σελ. 596-597</ref>.
 
===Υπήρξε εξαρχής το Τετραγράμματο στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα;===
 
Στην σημερινή εποχή, κάποιες προτεσταντικής προέλευσης απόψεις για την επιβεβλημένη χρήση του τετραγράμματου ονόματος ''Ιεχωβά'' ή ''Γιαχβέ'' από τους πιστούς, εν μέρει στηρίζονται σε ανεπαρκείς επιστημονικές ενδείξεις ότι η χρήση του τετραγράμματου είχε διατηρηθεί και μέσα στη [[Μετάφραση των Εβδομήκοντα]], αλλά αφαιρέθηκε από εκεί, από μεταγενέστερους αντιγραφείς. Κατά την ίδια αντίληψη, το [[τετραγράμματο]] υποτίθεται ότι συνέχισε να υπάρχει και μέσα στα πρωτότυπα χειρόγραφα της [[Καινή Διιαθήκη|Καινής Διαθήκης]], αλλά και από εκεί αφαιρέθηκε από τα επόμενα αντίγραφα που δημιουργήθηκαν.
 
Σήμερα είναι γνωστό, ότι στα αρχαιότερα από τα σπαράγματα της [[Μετάφραση των Εβδομήκοντα|Μετάφρασης των Εβδομήκοντα]] που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, το τετραγράμματο είτε διατηρείται με τους τέσσερις εβραϊκούς χαρακτήρες '''{{Εβραϊκά1|יהוה}}''', είτε μεταγράφεται ως '''ΙΑΩ''' ή υποκαθίσταται από την οπτική μεταφορά των τεσσάρων εβραϊκών γραμμάτων ως '''ΠΙΠΙ'''<ref>Capes B. David, 'Old Testament Yahweh Texts in Paul's Christology', Mohr Siebeck 1992, σελ. 39-40</ref>.
 
Πιστεύεται όμως ότι, κατά την ανάγνωση των Γραφών, ακόμη κι αν υπήρχε στο κείμενο οποιαδήποτε μορφή του τετραγράμματου, οι ελληνόφωνες Ιουδαίοι το διάβαζαν ως ''Κύριος'', ενώ οι εβραιόφωνοι αντίστοιχα, ως ''Αδωναΐ'' (Κύριος)<ref>Bruce Manning Metzger, 'Manuscripts of the Greek Bible. An Introduction to Greek Palaeography', Oxford University Press 1981, σελ. 35 / Hurtado W. Larry, 'Lord Jesus Christ. Devotion to Jesus in Earliest Christianity', Wm. B. Eerdmans 2005, σελ. 183</ref>.
 
Στην συλλογή των [[Πάπυροι Φουάντ|Παπύρων Φουάντ]] της [[Μετάφραση Ο' (των Εβδομήκοντα)|Μετάφρασης των Εβδομήκοντα]], στα αποσπάσματα του βιβλίου της Γένεσης δεν εμφανίζεται το θείο όνομα ([[Τετραγράμματο]]) καθώς είναι ιδιαίτερα φθαρμένα. Αλλά, στο βιβλίο του Δευτερονομίου εμφανίζεται σε διάφορα σημεία, γραμμένο με τετράγωνους εβραϊκούς χαρακτήρες μέσα στο ελληνικό κείμενο. Είναι ενδιαφέρον ότι το θείο όνομα, στη μορφή του Τετραγράμματου, εμφανίζεται και στη [[Μετάφραση Ο' (των Εβδομήκοντα)|Μετάφραση των Εβδομήκοντα]] την οποία περιέχει το εξάστηλο έργο του [[Ωριγένης|Ωριγένη]] [[Εξαπλά]], που ολοκληρώθηκε γύρω στο 245 [[Κ.Χ.]] Ο Ωριγένης, σχολιάζοντας το εδάφιο [[Ψαλμοί (βιβλίο της Αγίας Γραφής)|Ψαλμός]] 2:2, έγραψε για τη Μετάφραση των Εβδομήκοντα: «Στα πιο ακριβή χειρόγραφα ΤΟ ΟΝΟΜΑ εμφανίζεται με εβραϊκούς χαρακτήρες, όχι όμως με σημερινούς εβραϊκούς [χαρακτήρες], αλλά με τους πιο αρχαίους». Ένσταση για το σχόλιο αυτό του Ωριγένη προβάλει ο ''Albert Pietersma'' που σημειώνει ότι η φράση αυτή που αναφέρεται στα χειρόγραφα, δεν μας βεβαιώνει και για το γεγονός ότι ο Ωριγένης θεωρούσε επίσης αυθεντική και ακριβή τη χρήση του τετραγράμματου<ref> και προσθέτει: ''"In our opinion, neither proves anything!"'' (Albert Pietersma, ''Kyrios or Tetragram. A Renewed Quest for the Original Septuagint' "De Septuaginta"'', eds. Pietersma and Claude Cox (Mississauga, Ontario: Benben Publications, 1984), σελ. 88)</ref>.
 
Όπως σχολιάζει η ''Διεθνής Στερεότυπη Εγκυκλοπαίδεια της Αγία Γραφής'' (''International Standard Bible Encyclopedia'', λήμμα "Εβδομήκοντα"), στην ελληνική μετάφραση του [[Ακύλας|Ακύλα]] της Παλαιάς Διαθήκης, η οποία χρονολογείται στις αρχές του 2ου αιώνα [[Κ.Χ.]], «το Θεϊκό Όνομα (το τετραγράμματο, ΓΧΒΧ) δεν μεταφράστηκε αλλά είναι γραμμένο με αρχαίους εβραϊκούς χαρακτήρες». Σχετικά με το ζήτημα αυτό, το ''Νέο Διεθνές Λεξικό της Θεολογίας της Καινής Διαθήκης'' (''The New International Dictionary of New Testament Theology'') αναφέρει στο λήμμα "Κύριος" αναφορικά με τη χρήση του στη [[Μετάφραση των Εβδομήκοντα]] (Ο') της Παλαιάς Διαθήκης: «Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων (περίπου 6.156), όμως, η λέξη ''κύριος'' αντικαθιστά το εβραϊκό κύριο όνομα του Θεού, το τετραγράμματο ΓΧΒΧ. Έτσι, η Μετάφραση των Ο' ενίσχυσε την τάση να αποφεύγεται η προφορά του ονόματος του Θεού και τελικά να αποφεύγεται εντελώς η χρήση του.
 
Όπως ειπώθηκε, στα παλαιότερα χειρόγραφα (αποσπάσματα) της Μετάφρασης των Ο' που είναι διαθέσιμα σήμερα το τετραγράμματο δεν αντικαθίσταται από τίτλους όπως ''Κύριος'' και ''Θεός'' και γράφεται με τις μορφές '''{{Εβραϊκά1|יהוה}}''', '''ΙΑΩ''' ή '''ΠΙΠΙ'''. Με βάση αυτό, αρκετοί θεωρούν πως η Μετάφραση των Εβδομήκοντα παραποιήθηκε{{πηγή}} αρκετά νωρίς και ενισχύεται έτσι η θεωρία ότι η ολική χρήση της λέξης ''κύριος'' αντί του τετραγράμματου στο κείμενο της Μετάφρασης των Ο' ήταν πρωτίστως έργο των Χριστιανών γραμματέων<ref>P. E. Kahle, ''The Cairo Geniza'', 1959&sup2;, 222; cf. S. Jellicoe, ''The Septuagint and Modern Study'', 1968, 185 f., 271 f.</ref>. Παραμένει όμως ανεξήγητο για ποιο λόγο οι χριστιανοί αντιγραφείς δεν διόρθωσαν και τη γραφή ''"Δεσπότης"'' που χρησιμοποιούσε ο Ιώσηπος, βάζοντας επίσης στη θέση του το ''Κύριος''<ref>Capes B. David, ''Old Testament Yahweh Texts in Paul's Christology'', Mohr Siebeck 1992, σελ. 42</ref> όπως επίσης πρέπει να λεχθεί ότι στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει συμφωνία των ειδικών στο αν η όποια παρουσία του τετραγράμματου ήταν η αρχική πρακτική<ref>George Hοward, 'The Tetragram and the new Testament', JBL 96 (1977),σελ. 63-68</ref> ή αν χρησιμοποιούνταν στη [[Μετάφραση των Εβδομήκοντα]] εξ αρχής το ''Κύριος'' και το τετραγράμματο αποτελεί αρχαϊσμό της ρωμαϊκής εποχής<ref>Albert Pietersma, ''Kyrios or Tetragram...'', σελ. 86, 89-90</ref>.
 
Όσον αφορά τις παραθέσεις της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]] που βρίσκονται στα σωζόμενα χειρόγραφα του κειμένου της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]], δεν εμφανίζεται σε αυτές το τετραγράμματο σε οποιαδήποτε μορφή, αλλά ούτε και σε οποιοδήποτε άλλο σημείο του κειμένου της<ref>Bruce Manning Metzger, ό.π.</ref>. Εντούτοις, έχει διασωθεί μέρος του τετραγράμματου, όχι ως αυτούσιο το όνομα του θεού, αλλά μέσα σε μεταγραφές εβραϊκών ονομάτων όπως «'''Ιη'''σούς», «'''Ιω'''άννης» ή «Βαρ-'''ιη'''σούς» και σε όρους όπως «[[Αλληλούια|Αλληλού'''ια''']]», ο οποίος όμως παρατίθεται στην Καινή Διαθήκη καί μεταφρασμένος<ref>Τρεμπέλας Ν. Παν., 'Η Παλαιά Διαθήκη μετά Συντόμου Ερμηνείας', τόμ. Α', σελ. 164</ref> ως ''"αινείτε τον Θεόν"''<ref>Αποκ. 19:5</ref>. Κάποιοι λόγιοι, όπως ο ''George Howard'', θεωρούν πως υπάρχουν ενδείξεις ότι στα πρωτότυπα αυτόγραφα της Καινής Διαθήκης δεν αφαίρεσαν οι θεόπνευστοι συγγραφείς τους το θεϊκό όνομα<ref>άρθρο του ''George Howard'', στο ''The Anchor Bible Dictionary'', Doubleday, 1992, Τόμ. 6ος, λήμμα «Το Τετραγράμματο στην Καινή Διαθήκη» [Tetragrammaton in the New Testament]</ref>. Όπως γράφει ο βασικός υποστηρικτής της υπόθεσης αυτής, πρόκειται για μια ''θεωρία''<ref>George Hοward, 'The Tetragram and the new Testament', JBL 96 (1977),σελ. 81</ref> που έχει ως βάση την πεποίθησή του, ότι ''"το "Κύριος" δεν χρησιμοποιούνταν τόσο συχνά όσο πιστευόταν"''<ref>ό.π., σελ. 65</ref>, χωρίς όμως να καταλήγει σε βεβαιότητα ούτε για τη χρήση του τετραγράμματου<ref>ό.π., σελ. 82</ref>, ούτε για την υποτιθέμενη συχνότητα εμφάνισής του<ref>ό.π.</ref>. Καταλήγει όμως ότι βασικά στοιχεία της θεωρίας του ''"δεν είναι πέρα από τη σφαίρα της πιθανότητας"''<ref>ό.π., σελ. 81</ref>. Αρκετοί όμως μελετητές ασκούν κριτική στις απόψεις αυτές<ref>βλ. τα προαναφερόμενα έργα των Capes B. David, ''Old Testament...'', Hurtado W. L., ''Lord Jesus Christ'', Metzger B., ''Manuscripts...'', Albert Pietersma, ''Kyrios or Tetragram'', κ.ά.</ref>. Σε ένα από τα πολλά σημεία διαφωνίας που αναπτύσσονται, αναφέρονται οι περιπτώσεις ιουδαίων όπως ο Φίλωνας και ο [[Ιώσηπος]], αλλά και του βιβλίου της ''Σοφίας Σολομώντος''<ref>Βιβλίο που ανήκει στον Κανόνα της της Ορθόδοξης και Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας και έχει γραφτεί εξ αρχής στα ελληνικά</ref> που δεν κάνουν χρήση του εβραϊκού τετραγράμματου ενώ χρησιμοποιούν στη θέση του το ''Κύριος'' ή το ''Δεσπότης''<ref>David Noel Freedman, ''The Anchor Bible Dictionary'', Doubleday 1996, 4:350 / Joel B. Green et al., ''Dictionary of Jesus and the Gospels'', InterVarsity Press 1992, 485 / Gerald F. Hawthorne et al., ''Dictionary of Paul and His Letters'', InterVarsity Press 1993, 561, James D. G. Dunn, 'The Theology of Paul the Apostle', Wm. B. Eerdmans 1998, σελ. 249</ref>.
==Ερμηνεία του ονόματος==
4.720
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης