Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Βασιλεία του Θεού

326 bytes αφαιρέθηκαν, 12:26, 7 Μαρτίου 2009
μ
σχολαστική ερμηνεία, διαρχικής προέλευσης
'''Βασιλεία''' ή '''Κυβέρνηση του Θεού''', αποκαλούμε την «''άκτιστο ενέργεια και δόξα δια της οποίας ο Θεός, βασιλεύει τον κόσμον και εις οποίαν μετέχουν τα καθαιρόμενα, φωτιζόμενα και δοξαζόμενα μέλη της Εκκλησίας''»<ref>Ι.Ρωμανίδου, «''Δογματική και Συμβολική Θεολογία...''», Τόμος Α΄, Έκδοση 4η, Εκδόσεις Πουρνάρα, Θεσαλονίκη, σελίς 34</ref>. Επίσης αποκαλείται και ως διοικητική οικονομία του [[Θεός|Θεού]], η οποία «''επεκτείνεται και επί του κόσμου τούτου και ο άνθρωπος ως λογικό, αυτόβουλο και ελεύθερο ον δύναται να παρέμβει εν τη εκτυλίξει του ρου της ιστορίας. Παρά τη βούληση και την ενέργεια αυτή του ανθρώπου, η βουλή του Κυρίου επικρατεί, όπως υπό της [[Αγία Γραφή|Αγίας Γραφής]] μαρτυρείται''»<ref>Π.Ν.Τρεμπέλα, «''Δογματική''», Τόμος Α΄, Εκδόσεις Σωτήρ, σελίς 390</ref>. Σε ότι αφορά το φυσικό κακό του κόσμου τούτου, πρέπει να λεχθεί οτι επιτρέπεται κατ'ευδοκίαν του Θεού για παιδαγωγικούς λόγους, το δε ηθικό κακό, το αποστρέφεται και το «''μισεί''».
Ο Θεός ως δημιουργός του σύμπαντος κόσμου και της κτίσεως, είναι και ο κυβερνήτης της πλάσης, ο οποίος ως σκοπό δεν έχει μόνο τη συντήρηση του κόσμου αυτού, αλλά επιδιώκει και να οδηγήσει τα πλάσματά του στην τελείωση, και την κτίση στην πλήρωση του σχεδίου Του. Έτσι ο ίδιος με την πανσοφία Του καθοδηγεί την πλάση, μη αφήνοντάς την σε τυχαία πορεία, αλλά αντιθέτως ενεργόντας ενεργώντας μέσω της Θείας θελήσεώς του. Η αποδοχή δε αυτής της πορείας του κόσμου υπό τη Θεία καθοδήγηση του Θεού, σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί τη δυνατότητα του αυτοβούλου, του αυτεξουσίου και της ελευθερίας του ανθρώπου, αλλά αντιθέτως αυτή είναι που γίνεται και μέσο της Θείας θελήσεως.
Σύμφωνα με τον [[Ιωάννης Ρωμανίδης|Ιωάννη Ρωμανίδη]] «''εις την Καινήν Διαθήκην η έλευσις της βασιλείας δεν ταυτίζεται με έλευσιν καταστάσεως αποκαταστάσεως, αλλά δηλοί την φανέρωσιν της αιωνίως υπαρχούσης δυνάμεως και χάριτος του Θεού και την υπό των ανθρώπων μέθεξιν της χάριτος ταύτης''<ref>Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου, «Δογματική και Συμβολική Θεολογία», Τόμος Α΄, σελίς 184</ref>. «''Ούτως, η ομόφωνος ερμηνεία των Πατέρων της αρχαίας περιόδου και ολοκλήρου της ελληνόφωνης ρωμαϊκής πατερικής παραδόσεως ταυτίζει την βασιλείαν του Θεού με την άκτιστον δόξαν και χάριν Αυτού''»<ref>ενθ.αν. 184</ref> και γι αυτό το λόγο «''ουδείς εκ των αρχαίων θεολόγων και συγγραφέων εταύτισε ποτέ την βασιλείαν του Θεού με κτίσμα ή με αυτήν ταύτην την αποκατάστασιν του λαού του Θεού υπό οιανδήποτε μορφήν. Αντιθέτως η εναλλαγή των όρων βασιλεία και δόξα φαίνεται σαφώς, τόσον μάλιστα, ώστε από μόνης της επιστημονικής, ιστορικής και φιλολογικής επόψεως επιβάλλεται εις τους διαφωνούντας να αποδείξουν αυτοί το αντίθετον''»<ref>ενθ.αν. 187</ref>. Τελικά «''η ομόφωνος ερμηνεία των Πατέρων της αρχαίας περιόδου και ολοκλήρου της ελληνόφωνης ρωμαϊκής πατερικής παραδόσεως ταυτίζει την βασιλείαν του Θεού με την άκτιστον δόξαν και χάριν Αυτού. Ούτως η προφητεία του Χριστού «''αμήν λέγω υμίν, ότι εισίν τινές των ώδε εστηκότων οίτινες ου μη γεύσωνται θανάτου έως αν ίδωσιν την βασιλείαν του Θεού εληλυθείαν εν δυνάμει''» καθ' όλους τους Πατέρας της Εκκλησίας εξεπληρώθη εις την αμέσως και εις τους τρεις σήμερον συνοπτικούς λεγομένους Ευαγγελιστάς επακολουθήσασαν [[Μεταμόρφωση του Χριστού|Μεταμόρφωσιν του Χριστού]], ότε οι τρεις πρόκριτοι των αποστόλων, ο [[Απόστολος Πέτρος|Πέτρος ο Κηφάς]] και οι υιοί βροντής [[Ευαγγελιστής Ιωάννης|Ιωάννης]] και [[Απόστολος Ιάκωβος|Ιάκωβος]] μετά [[Μωυσής|Μωϋσέως]] και [[Προφήτης Ηλίας|Ηλία]] είδον την φυσικήν δόξαν και θεότητα του Χριστού''».<ref>ενθ.αν. 184</ref>
12.398
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης