Αρτέμιος, Άγιος

Από OrthodoxWiki
Αναθεώρηση ως προς 01:19, 10 Μαρτίου 2010 από τον Θεοδωρος (Συζήτηση | Συνεισφορά) (Νέα σελίδα: Ο '''Άγιος Αρτέμιος''' είναι μάρτυρας την Ορθοδόξου Εκκλησίας. Έζησε κατά 4ο αι...)
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Άγιος Αρτέμιος είναι μάρτυρας την Ορθοδόξου Εκκλησίας. Έζησε κατά 4ο αιώνα ως στρατιωτικός και αξιωματούχος της Βυζαντινής πολιτείας και παρέδωσε μαρτυρικώς τη ζωή του στην Αντιόχεια. Οι πληροφορίες σχετικά με το βίο του προέρχονται από τον Άγιο Συμεών το μεταφραστή[1].

Το πότε γεννήθηκε και που δεν είναι γνωστό σε εμάς. Γνωρίζουμε όμως πως κατετάγη από μικρή ηλικία στο στρατό και πως έλαβε μέρος στη μεγάλη νίκη του Μεγάλου Κωνσταντίνου επί του Μαξεντίου στη Μουλβία γέφυρα το 312. Επί Κωνστάντιου, τον οποίο φαίνεται να γνώριζε προσωπικά, έλαβε το αξίωμα του πατρικίου και διορίστηκε Δούκας και Αυγουστάλιος[2] της Αιγύπτου. Κατά την εποχή μάλιστα που ο Αυτοκράτωρ θέλησε να μεταφέρει τα λείψανα του Αγίου Ανδρέα, Λουκά και Τιμοθέου στην Κωνσταντινούπολη, κέλευσε τον Αρτέμιο για να διεκπεραιώσει την επιθυμία του. Στο διάστημα αυτό, κατά τον Αρειανό ιστορικό Φιλοστόργιο, φαίνεται να ασπάστηκε τον Αρειανισμό.

Κατά την εποχή που ο Ιουλιανός έλαβε μέτρα ενάντια στους χριστιανούς, ο Αρτέμιος κινήθηκε προς την Αντιόχεια όπου έλεγξε με σφοδρότητα τον Αυτοκράτορα, ενώ κατέστρεψε και μερικά είδωλα. Ένεκα της ενέργειάς του αυτής συνελήφθη και μαστιγώθηκε, ενώ υπέστη και άλλα βασανιστήρια. Τελικώς παρέδωσε τη ζωή του αποκεφαλιζόμενος στις 20 Οκτωβρίου του 362.

Το λείψανό του το περιμάζεψε κάποια διακόνισσα Αρίστη, μεταφέροντάς το στην Κωνσταντινούπολη, στο ναό του προφήτου Προδρόμου.

Υποσημειώσεις

  1. PG Migne 115, στ. 1160-1212
  2. Η θέση αντιστοιχεί σε αυτή του Αντιβασιλέα

Πηγές

  • Ευαγγέλου Λέκκου, "Στρατιωτικοί μεγαλομάρτυρες", Αποστολική Διακονία, Αθήνα.
  • Τσολακίδης Χρήστος, "Αγιολόγιο της Ορθοδοξίας", Χ.Δ. Τσολακίδης, Αθήνα 2001.
  • Παναγιώτης Χρήστου, Ελληνική Πατρολογία, Τόμος V, Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2006.