Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Απόστολος Παύλος

1.625 bytes αφαιρέθηκαν, 20:46, 5 Σεπτεμβρίου 2007
καμία σύνοψη επεξεργασίας
Τελικά, αυτό που φοβόταν και άφηνε να εννοηθεί στο τέλος της [[Επιστολή προς Ρωμαίους|Προς Ρωμαίους Επιστολής]] συνέβη και η περιπέτειά του κατέληξε στη σύλληψη και φυλάκισή του στην Καισάρεια και κατόπιν στη μεταφορά του στη Ρώμη.
Η αρχή των συμβάντων έγινε με την εμφάνιση του Παύλου στο Ναό των [[Ιερουσαλήμ|Ιεροσολύμων]] η οποία ξεσήκωσε σφοδρές αντιδράσεις από τη μεριά των Ιουδαίων (''Πράξ. 21:27'' εξ.) οι οποίοι του επιτέθηκαν και τον ξυλοκόπησαν κατηγορώντας τον ότι δίδακε ενάντια στον ιουδαϊκό λαό και τον μωσαϊκό Νόμο.[[Εικόνα:Ο Άγιος Παύλος διασώζεται από τον όχλο.jpg|thumb|right|200px|Αναπαράσταση της διάσωσης του Αποστόλου Παύλου από τον ισραηλιτικό όχλο]]
Τελικά, και ενώ κινδύνευε σοβαρά η ζωή του, συνελήφθη (εν μέρει για να σωθεί η ζωή του από τον όχλο καθώς ήταν Ρωμαίος πολίτης) και τελικά διασώθηκε με τον τρόπο αυτό από τη ρωμαϊκή φρουρά της πόλης. Πριν την είσοδό τους στο στρατόπεδο, ο Παύλος παρακάλεσε το χιλίαρχο να του επιτρέψει να μιλήσει στο πλήθος. Τα αιτημά του έγινε δεκτό οπότε ο απόστολος αναφέρθηκε στην καταγωγή του, στον [[Γαμαλιήλ]], στην αφοσίωσή του προς την πατρώα θρησκεία, τη μεταστροφή του και την εντολή του Χριστού να κηρύξει το [[ευαγγέλιο]] (''Πράξ. 21:37'' εξ.). Όμως οι ιουδαίοι αρνούνταν να ακούσουν περισσότερα και ζητούσαν τη θανάτωσή του, οπότε ο διοικητής μετέφερε τον Παύλο στο στρατόπεδο όπου ήταν ασφαλής ώστε την επόμενη ημέρα να μεταφερθεί προ του Μεγάλου Συνεδρίου για να απολογηθεί.[[Εικόνα:Ο Άγιος Παύλος στη φυλακή.jpg|thumb|left|200px|"Ο Άγιος Παύλος στη φυλακή", ''Rembrandt'', [[1627]], ''Staatsgalerie, Stuttgart, [[Γερμανία]]'']]
Αναχώρησε τελικά για τη [[Ρώμη]] στα τέλη του φθινοπώρου. Ένα ναυάγιο όμως ανάγκασε τους επιβάτες να παραμείνουν επί τρεις μήνες στην Μάλτα, με αποτέλεσμα να φθάσουν στη Ρώμη την άνοιξη. Τις λεπτομέρειες του ταξιδιού προς τη Ρώμη, μας δίνουν οι ''Πράξεις'' στα κεφ. 27-28. Στη Ρώμη, έμεινε με ελαφρά δεσμά επί δύο χρόνια σε κατοικία ''"εν ιδίω μισθώματι"'', με φύλαξη στρατιώτη, περιμένοντας την εκδίκαση της υποθέσεώς του. Εξακολουθούσε όμως να κυρήττει στους επισκέπτες του για τη βασιλεία του θεού ''"μετά πάσης παρρησίας ακωλύτως"'' (''Πράξ. 28:30-31'').
Σε αυτό το σημείο τελειώνει και η διήγηση των [[Πράξεις των αποστόλων|Πράξεων]], χωρίς ο [[Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον|Λουκάς]] να μας πληροφορεί για την έκβαση της φυλακίσεως του αποστόλου. Μένουν έτσι τα γεγονότα που περιγράφονται στις ''Ποιμαντικές επιστολές'' ώστε να εξαχθούν τα συμπεράσματα για το βίο του Παύλου από το τέλος των ''Πράξεων'' και μετά.[[Εικόνα:Ο Άγιος Παύλος επισκέπτεται τον Άγιο Πέτρο στη φυλακή.jpg|thumb|left|150px|"Ο Άγιος Παύλος επισκέπτεται τον Άγιο Πέτρο στη φυλακή", ''Filippino Lippi'', [[1481]]-[[1482]], Cappella Brancacci, Santa Maria del Carmine, [[Φλωρεντία]]]]
==Η τέταρτη αποστολική περιοδεία και το μαρτύριο του Παύλου==
Έτσι, η επιθυμία του Παύλου να επισκεφθεί και να κηρύξει στην Ισπανία (''Ρωμ. 15:24-28'') ήταν πλέον δυνατό να πραγματοποιηθεί. Έτσι, ο Παύλος και οι συνεργάτες του περιόδευσαν στο νότιο τμήμα της, καθώς και στο νότιο τμήμα της Γαλατίας και μετά επέστρεψαν στη Ρώμη.
Η αισιοδοξία που εκφράζεται στις επιστολές προς Φιλιππησίους, Φιλήμονα και Εβραίους καθώς και οι υποσχέσεις που δίδονται προς τους παραλήπτες τους ότι σύντομα θα τους επισκεφθεί (''Φιλιπ. 2:19-24'', ''Φιλήμ. 22'', ''Εβρ. 13:23''), δηλώνουν ότι ο Παύλος επιθυμούσε να μεταβεί και πάλι στην Ανατολή για να συνάντησει αγαπημένα του πρόσωπα, να στηρίξει τις εκκλησίες που είχε ιδρύσει και να επιλύσει τα προβλήματά τους.[[Εικόνα:Το Μαρτύριο Αγίου Παύλου.jpg|thumb|right|270px|"Το Μαρτύριο Αγίου Παύλου", ''Hendrik Goltzius'', Μεταξύ 16ου-17ου αιώνα, ''Fine Arts Museum of San Francisco'']]
Μετά την επιστροφή του από την Ισπανία, ο Παύλος δεν παρέμεινε για πολύ στη Ρώμη αλλά αναχώρησε με προορισμό την Ιερουσαλήμ. Φθάνοντας όμως στην Κρήτη, ο ίδιος και οι συνεργάτες του πληροφορήθηκαν ότι η κατάσταση στην Ιουδαία και την Ιερουσαλήμ δεν ήταν καλή, αλλά επικρατούσε αναρχία μετά τον ξαφνικό θάνατο του Επιτρόπου Φήστου. Πράγματι, ο ιστορικός [[Ιώσηπος]] μας πληροφορεί γι αυτό το γεγονός, το οποίο δημιούργησε κενό ρωμαϊκής εξουσίας για πολλούς μήνες. Έτσι, γράφει ο Ιώσηπος, ο νέος επίτροπος, Αλβίνος, όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του βρήκε την Ιουδαία σε κατάσταση αταξίας. Με δεδομένη την κατάσταση αυτή, ο Παύλος έκρινε πως δεν ήταν κατάλληλη η στιγμή για μια επίσκεψη στην περιοχή. Βέβαια η εξέλιξη των γεγονότων ήταν τέτοια που δεν θα κατάφερνε ποτέ πια να επισκεφθεί την Ιερουσαλήμ.
Διατυπώνουν την υπόθεση μιας σημαντικής ελληνιστικής επιρροής στο σχήμα '''''Σαρξ-Πνεύμα''''', την οποία προσέλαβε ο Παύλος κατά την περιοδεία του ως απαραίτητη για τη διάδοση του Χριστιανικού μηνύματος στα έθνη. Επίσης διαπιστώνουν την επιρροή του ελληνιστικού μυστικισμού σε ιδέες που προβάλουν την αντίληψη της μεταμόρφωσης και της θεοποίησης του ανθρώπου, ως αποτέλεσμα της επελεύσεως του θείου πνεύματος, μια θεώρηση που απέχει πολύ από τις ιουδαϊκές αντιλήψεις.
Στον αντίποδα αυτών των απόψεων, εκείνοι που θεωρούν δεδομένη είτε την ιουδαϊκή επίδραση, είτε την πρωτοτυπία των διδασκαλιών του Παύλου, ισχυρίζονται ότι, τουλάχιστο τα Γνωστικά κείμενα, είναι μεταχριστιανικής προέλευσης και έχουν υποστεί την επίδραση χριστιανικών πηγών. Ως αρχικό σημείο κατανόησης του Παύλου θέτουν την [[Εσχατολογία]] του και το περιβάλλον του, δηλ. τον ιουδαϊσμό και την πρώτη [[Εκκλησία]].[[Εικόνα:Η έκσταση του Αποστόλου Παύλου.jpg|thumb|right|200px|"Η Έκσταση του Αποστόλου Παύλου", Johann Liss, [[1628]]-[[1629]], Stiftung Preussischer Kulturbesitz, Gemäldegalerie]]
:Ο απόστολος, όντως, χρησιμοποιεί χωρία, γεγονότα και όρους από την Παλαιά Διαθήκη, τα οποία μεταφέρει στη νέα κατάσταση που δημιουργήθηκε. Οι προφητείες και οι προσδοκίες της Π.Δ. εκπληρώνονται στο πρόσωπο του Χριστού και την εγκαθίδρυση της Εκκλησίας. Για τον Παύλο οι διάφορες φάσεις της ζωής του Χριστού, και ειδικά ο θάνατος του, η ταφή, και η Ανάστασή του, λαμβάνουν χώρα "κατά τας Γραφάς", ενώ διάφορα γεγονότα της [[Αγία Γραφή|Βίβλου]] ερμηνεύονται τυπολογικά από τον ίδιο.
:Αντιθέτως, στο ελληνιστικό περιβάλλον, π.χ. ο Αντίγονος Α' ή ο Πτολεμαίος Α', εξαιτίας της σωτηρίας κάποιας πόλης, ονομάστηκαν ''"Σωτήρες"''. Το ίδιο έγινε αργότερα με Ρωμαίους ανώτατους λειτουργούς και μάλιστα με τον αυτοκράτορα που παρουσιάζεται σαν σωτήρας του κόσμου, που εισάγει μια νέα σωτήρια εποχή για όλη την ανθρωπότητα. Επίσης, με την όλο και εντονώτερη αναζήτηση της σωτηρίας από το άτομο, κατά τους ελληνιστικούς και ρωμαϊκούς χρόνους, ''Σωτήρες'' ονομάζονταν και εκείνοι που, σαν τον [[Επίκουρος|Επίκουρο]], με τη διδασκαλία τους υπόσχονταν την εσωτερική απελευθέρωση.
Όσο για τους όρους '''πνεύμα, ψυχή, σαρξ''', ο Παύλος έδειχνε να εξαρτάται από την [[μετάφραση των εβδομήκοντα]] καθώς με τον όρο '''πνεύμα''' αποδίδει το εβραϊκό '''''ruah''''', εμπλουτισμένο με τη Χριστιανική, προσωπική του πείρα. Ο Παύλος χρησιμοποιεί τον όρο ''"πνεύμα"'' για να δηλώσει το ανθρώπινο πνεύμα, αυτό που ο Έλληνας θα ονόμαζε ''"ψυχή"''.[[Εικόνα:Ο Άγιος Παύλος του Beccafumi.jpg|thumb|left|250px|Ο Απόστολος Παύλος ένθρονος και σκηνές από τη ζωή του, Πίνακας του ''Domenico Beccafumi'', [[1515]], ''Museo dell'Opera della Metropolitana, Siena'']]
Όμως στον Παύλο (πρβλ. ''Α' Κορ. 15:44'' εξ.) ο "ψυχικός" άνθρωπος είναι ο άνθρωπος χωρίς το Πνεύμα Θεού, ο άνθρωπος της λογικής και της φυσικής θρησκείας, σε αντίθεση με τον "πνευματικό" άνθρωπο.
==Οι Επιστολές==
[[Image:PaulT.jpg|thumb|right|280px|"Ο Άγιος Παύλος συγγράφει τις επιστολές του", ''Valentin de Boulogne ή Nicolas Tournier'', περ. 1620, ''Blaffer Foundation Collection, Houston'']]
Οι επιστολές του αποστόλου Παύλου είναι τα πρώτα γραπτά μνημεία της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]] και αποτελούν έργα περιστασιακά, γράφτηκαν δηλαδή για να απαντήσουν σε διάφορα ερωτήματα που έθεταν οι νεοϊδρυθείσες εκκλησίες στον απόστολο. Κατά τη συγγραφή των επιστολών του ακολουθεί ο Παύλος τους ισχύοντες κανόνες της ελληνικής επιστολογραφίας (προοίμιο που περιέχει τον αποστολέα, παραλήπτη και χαιρετισμό - ανάπτυξη του θέματος - τελικοί χαιρετισμοί) και προσθέτει στο τέλος ιδιόχειρο χαιρετισμό προς δήλωση της γνησιότητας της επιστολής (''Ρωμ. 16:22'', ''Α' Κορ. 16:21'', ''Γαλ. 6:11'', ''Κολ. 4:18'', ''Β' Θεσ. 3:17'', ''Φιλ. 19'').
* Τρεμπέλα Π.Ν., ''Υπόμνημα εις τας επιστολάς της Κ. Διαθήκης'', Τόμος Α', "Ο Σωτήρ", 1983, σελ. 19-25
[[Κατηγορία:Πρόσωπα της Βίβλου]]
[[Κατηγορία:Χριστιανοί άγιοι|Παύλος]]
1.166
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης