Απολιναρισμός

Από OrthodoxWiki
Αναθεώρηση ως προς 21:48, 26 Φεβρουαρίου 2011 από τον Θεοδωρος (Συζήτηση | Συνεισφορά) (Νέα σελίδα: {{Αιρέσεις}} '''Απολιναρισμός''' αποκαλείται αίρεση του 4ου αιώνα, η οποία στην προσπάθεια αντιμετ...)
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Μέρος της σειράς άρθρων
Αιρέσεις

Προ Νικαϊκές
Γνωστικισμός
Μοντανισμός
Μοναρχιανισμός
Αρειανισμός

Μετανικαϊκές - Προχαλκηδόνιες
Απολλιναρισμός
Πελαγιανισμός
Νεστοριανισμός
Μονοφυσιτισμός

Μεταχαλκηδόνιες
Μονοθελητισμός
Αφθαρτοδοκήτες
Παυλικιανοί

Ύστεροι
Εικονομάχοι
Βογόμιλοι
Ρωμαιοκαθολικισμός
Προτεσταντισμός

Μέγα Σχίσμα του 1054

Απολιναρισμός αποκαλείται αίρεση του 4ου αιώνα, η οποία στην προσπάθεια αντιμετώπισης του αρειανισμού ισχυριζόταν πως η ανθρώπινη φύση του Ιησού Χριστού δεν περιείχε σα συστατικό της ψυχής το λογικό μέρος, κατά το πλατωνικό τριμερές (λογικό, θυμικό, επιθυμητικό)[1]. Ιδρυτής της υπήρξε ο Απολινάριος, ο επίσκοπος Λαοδικείας, ο οποίος είχε καταπολεμήσει με σφοδρότητα τον αρειανισμό. Τελικά η διδασκαλία του καταδικάστηκε από την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο[2], καθώς κρίθηκε ότι με τις θεολογικές του προτάσεις αλλοίωνε το σωτηριολογικό γεγονός της ανθρώπινης ύπαρξης.

Υποσημειώσεις

  1. Ν. Ματσούκας, Δογματική και Συμβολική θεολογία Β΄, σελ. 245
  2. ΘΗΕ, τ. 2, σελ. 1119

Δείτε επίσης

Πηγές

  • Κωνσταντίνος Σκουτέρης, "Ιστορία Δογμάτων", τ. Β΄, Αθήνα 2004.
  • λήμμα "Απολιναρισμός" ΘΗΕ, τόμος 2, Μαρτίνος, Αθήνα 1962-1968.
  • Βλάσιος Φειδάς, "Εκκλησιαστική Ιστορία", τ. Α΄, Διήγηση, Αθήνα 2002.
  • Βασίλειος Στεφανίδης, "Εκκλησιαστική Ιστορία", Παπαδημητρίου, Αθήνα 1959.
  • Στυλιανός Παπαδόπουλος, "Πατρολογία", τ. Γ΄,, Γρηγόρης, Αθήνα 2010.
  • Νίκος Ματσούκας, "Δογματική και Συμβολική θεολογία Β΄", Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2007.