Αλέξανδρος Νικομηδείας
Ο Αλέξανδρος Ρηγόπουλος (1851-27 Ιουνίου 1928) υπήρξε ιεράρχης του Οικουμενικού Πατριαρχείου και πέθανε ως Μητροπολίτης Νικομηδείας. Γεννήθηκε στην Αδριανούπολη το 1851. Σπούδασε Θεολογία στη Χάλκη και υπηρέτησε ως περιοδεύων ιεροκήρυκας στη Μακεδονία την περίοδο μετά το Βουλγαρικό Σχίσμα. Το 1881 χειροτονήθηκε βοηθός επίσκοπος του Μητροπολίτη Βοδενών, με σκοπό να τον υποστηρίξει στον αγώνα εναντίον των σχισματικών και των ξένων προπαγανδών. Το Φεβρουάριο του 1891 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Βάρνας, χωρίς όμως να μπορέσει να εγκατασταθεί στη Μητρόπολή του λόγω της αντιδράσεως των εξαρχικών. Τον Αύγουστο του 1891 μετετέθη στη Μητρόπολη Πελαγονείας. Από εκεί το 1895 εξελέγη Μητροπολίτης Νεοκαισάρειας. Από τη θέση αυτή μάλιστα εκλήθη να υπηρετήσει ως συνοδικός ιεράρχης στην Κωνσταντινούπολη, υπηρετώντας παράλληλα ως πρόεδρος του Εθνικού Μικτού Συμβουλίου και της Εφορίας των Εθνικών Φιλανθρωπικών Καταστημάτων. Τον Αύγουστο του 1903 μετετέθη στη Μητρόπολή Θεσσαλονίκης. Τελικά το Νοέμβριο του 1910 εξελέγη Μητροπολίτης γέρων Νικομηδείας. Παρέμεινε στην έδρα του μέχρι την εκκένωση της πόλης από τον ελληνικό στρατό το 1922 κατέφυγε στη Θεσσαλονίκη, όπου πέθανε στις 27 Ιουνίου 1928.
Βιβλιογραφία
- "Αλέξανδρος ο Ρηγόπουλος", Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 2, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1963, στ. 114