Αλλαγές

Για το έργο του Αθηναγόρα και το ρόλο που έπαιξε η φιλοσοφία έχουν εκφραστεί ποικίλες απόψεις. Κατά Έτσι κατά τον ''L. Barnard'' στόχος του Αθηναγόρα ήταν να ''"εκχριστιανίσει τον πλατωνισμό"'' και όχι να ''"εξελληνίσει τον χριστιανισμό"''<ref>L. Barnard, Athenagoras. A study in second century christian apologetic, Paris 1972, page 192</ref>. Κατά τον ''Στ. Παπαδόπουλο'' ο Αθηναγόρας στον Πλάτωνα βρίσκει αλήθεια πραγματική, γι αυτό ενώ συχνά επαναλαμβάνει τον [[Ιουστίνος ο Μάρτυς|Ιουστίνο]], σπάνια χρησιμοποιεί το επιχείρημα περί χριστιανών προ Χριστού<ref>Στ. Παπαδόπουλος, Πατρολογία, Τόμος Α΄, 274</ref>. Στο ίδιο ζήτημα περί πλατωνισμού κατά τον ο ''Ιω. ΖηζιούλαΖηζιούλας'' αναφέρει πως, ο ίδιος ενώ εκτιμά την ελληνική σκέψη, ουσιαστικά διαφωνεί με τον Πλατωνισμό<ref>ιωΙω. Ζηζιούλας, Παρ. Νικόλαο Τιζράκης, Απολογητές, σελίδα 88</ref>. Κατά , ενώ σύμφωνα με τον ''Κ. Νούσκα '' ''"ο Αθηναγόρας γνωρίζει καλώς τας φιλοσοφικάς σχολάς της εποχής του, χρησιμοποιεί δε ιδέας και όρους εξ αυτών δια να αναλύση τα επιχειρήματά του, και απολογηθεί υπέρ της χριστιανικής θρησκείας εξαρτώμενος ιδιαιτέρως εκ της πλατωνικής και στωικής φιλοσοφίας. Εν τούτοις ως φιλόσοφος δεν είναι ούτε πλατωνικός...ούτε στωικός. Είναι μάλλον εκλεκτικός φιλόσοφος"''<ref>Κ. Νούσκας, Ο απολογητής Αθηναγόρας ως φιλόσοφος χριστιανός, 1968, σελίδα 173-174</ref>. Ο ίδιος Καταβάλλει μάλιστα καταβάλει μεγάλη προσπάθεια να συμφιλιώσει χριστιανισμό και φιλοσοφία σε ευρύτερη κλίμακα από ότι οι προηγούμενοι συγγραφείς<ref>ενθ.αν., 362</ref>. Έτσι θα λέγαμε πως στο έργο του διαφαίνεται φιλοσοφικός επηρεασμός, αντλώντας στοιχεία από το μέσο πλατωνισμό και τους στωικούς, όπως την ιδέα της αρμονίας περί αποδείξεως υπάρξεως του Θεού<ref>Στ. Παπαδόπουλος, ενθ.αν., 276</ref>. Ο ίδιος προβαίνει σε μία τέτοια κίνηση στην ''"προσπάθειά του να βρίσκεται πλησιέστερα στους φιλοσόφους, ...[διότι] επιθυμεί να επηρεάσει υπέρ της νέας πίστεως με οικείο σε αυτούς [εθνικούς] λόγο και ανάλογα επιχειρήματα"''<ref>Νικ. Τζιράκης, ενθ.αν., 101</ref>. Γι αυτό άλλωστε ο Αθηναγόρας διαφοροποιείται ουσιαστικά διαφοροποιείται από ποιητές και φιλοσόφους, αφού όπως χαρακτηριστικά αναφέρει αυτοί επέβαλλαν στοχαστικώς τις απόψεις τους, ενώ οι προφήτες δια της [[Θεία Αποκάλυψη|αποκαλύψεως]] του Θεού<ref>Ν. Τζιράκης, ενθ.αν., 100</ref>. Εξ αυτού Τελικά αυτός ο επηρεασμός είναι μόνο εξωτερικός κάτι που διαφαίνεται από τη διατύπωση της άψογης τριαδολογίας του λόγου ο Αθηναγόρας σε επίπεδο θεολογίας εκφράζει άψογη τριαδολογία<ref>Παν. Χρήστου, ενθ.αν., 582</ref>, σε μία περίοδο μάλιστα που η διδασκαλία περί τριάδος δεν είχε λεκτικά καθοριστεί<ref>Νικ. Τιζράκης, ενθ.αν., 129</ref>.