Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Έξοδος

1.136 bytes προστέθηκαν, 16:06, 2 Οκτωβρίου 2010
μ
Βλέπε επίσης: +en, ro
[[Image:Exodus Map.jpg|thumb|right|275px|Χάρτης της Εξόδου του Ισραήλ]]Η '''Έξοδος''' είναι ένα από τα βιβλία του [[Βιβλικός κανόνας|κανόνα]] της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]]. Στον [[Βιβλικός κανόνας#Ο Ιουδαϊκός κανόνας με τα βιβλία χωρισμένα σε 39|ιουδαϊκό κανόνα]] συναριθμείται μεταξύ των πέντε πρώτων βιβλίων, που απαρτίζουν την συλλογή του [[Νόμος|Νόμου]]. Ομοίως και στον αντίστοιχο [[Βιβλικός κανόνας#Ο Ελληνικός ή Αλεξανδρινός Κανόνας|ελληνικό κανόνα]] συγκαταλέγεται μεταξύ των πέντε πρώτων βιβλίων που αποκαλούνται [[Πεντάτευχος]], και εντάσσεται στη συλλογή των [[Ιστορικά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης|Ιστορικών Βιβλίων]].
==Εισαγωγικά==
To δεύτερο βιβλίο της [[Πεντάτευχος|Πεντατεύχου]], η ''Έξοδος'', περιέχει την ιστορία του Ισραηλιτικού λαού από τη γέννηση του [[Μωυσής|Μωυσή]] έως την κατασκευή της [[Σκηνή του Μαρτυρίου|Σκηνής του Μαρτυρίου]] κατά το δεύτερο έτος από την έξοδο. Η ιστορική και χρονολογική τοποθέτηση των γεγονότων που περιγράφει η ''Έξοδος'' δεν μπορεί να γίνει με μεγάλη ακρίβεια. Όσον αφορά το βασικότερο γεγονός του βιβλίου που είναι η έξοδος από την Αίγυπτο, η θαυματουργική διάβαση της Ερυθράς Θάλασσας και το ταξίδι των Ισραηλιτών μέχρι το Σίνα, επικρατέστερη σήμερα χρονολογία θεωρείται τα μέσα του 13ου αιώνα π.Χ., μάλλον στα πρώτα χρόνια της βασιλείας του Φαραώ ''Μερνεπτά'', διαδόχου του ''Ραμσή Β΄'', ο οποίος θα πρέπει να ήταν ο Φαραώ που καταδυνάστευσε τους Εβραίους, οι οποίοι ζούσαν ως δούλοι στην Αίγυπτο<ref>Φούντας Ιερεμίας (Αρχιμ.Επίσκοπος Γόρτυνος), Ερμηνεία Παλαιάς Διαθήκης - ''Έξοδος'', Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2005, σελ. 6.</ref>.
Οι ισραηλίτες φεύγουν τελικά από την Αίγυπτο υπό την ηγεσία του Μωυσή που ήταν και ο πνευματικός οδηγός του λαού. Η ιστορία της ''Εξόδου'' δεν αφορά πλέον μεμονωμένα άτομα ή οικογένειες (όπως στη [[Γένεσις|Γένεση]] αλλά ολόκληρο λαό, του οποίου οι τύχες περιγράφονται στο βιβλίο αυτό. Η επίσημη ανάδειξη του λαού αυτού σε ''"λαόν περιούσιον"'', πραγματοποιείται κατά τη συναφθείσα [[Διαθήκη]] μεταξύ Θεού και Ισραήλ στο [[Σινά]], διαθήκη που προτυπώνει την μελλοντική [[Καινή Διαθήκη]]<ref>Χαστούπης Π. Αθανάσιος, ''Εισαγωγή εις την Παλαιάν Διαθήκην'', εκδ. Πανεπιστημίου Αθηνών, 1986, σελ. 214.</ref>. Στις διηγήσεις της ''Εξόδου'' ο Θεός αποκαλύπτει για πρώτη φορά το όνομα Του ([[Γιαχβέ]] ή ''"ο Ων"'' σύμφωνα με την ελληνική [[Μετάφραση των Εβδομήκοντα]]) αλλά και το σκοπό των ενεργειών του στον κόσμο, που δεν είναι άλλος από τη σωτηρία της ανθρωπότητας, με τη συναίνεση όμως και τη συνεργασία των ίδιων των ανθρώπων. Ο Ισραήλ μετά από σαράντα χρόνια περιπλανήσεως φτάνει στη [[Χαναάν]], τη [[Γη της επαγγελίας]] χωρίς να εγκατασταθεί ακόμη α' αυτή. Το βιβλίο της ''Εξόδου'' τελειώνει με την ολοκλήρωση της [[Σκηνή του Μαρτυρίου|Σκηνής του Μαρτυρίου]], δηλ. του φορητού ναού των Εβραίων, που κατασκυάσθηκε στην έρημο από το Μωϋσή για τη λατρεία του Θεού.
==Συγγραφέας, τόπος, χρόνος==
===Για την Πεντάτευχο συνολικά===
[[Image:456px-Rembrandt Harmensz. van Rijn 079.jpg|thumb|right|200px|Ο Μωυσής κρατώντας το Νόμο]]
Η ιουδαϊκή παράδοση απέδωσε τη συγγραφή της [[Πεντάτευχος|Πεντατεύχου]] στον [[Μωυσής|Μωυσή]]. Η [[Καινή Διαθήκη]] αναφέρεται σε ''"βίβλον Μωυσέως"''<ref>''Μάρκ. 12:26''.</ref> πολλές φορές, με παρόμοιες εκφράσεις, και αυτή η παράδοση έγινε αποδεκτή από την αρχαία Εκκλησία χωρίς σημαντική αμφισβήτηση. Μόνο κάποιοι κύκλοι αιρετικών των πρώτων αιώνων ([[Ναζηραίοι]], [[Εβιωνίτες]]) αντιμετώπιζαν με περισσότερο μεθοδικό τρόπο το βιβλικό κείμενο κινούμενοι όμως περισσότερο από δογματικούς παρά γραμματολογικούς λόγους.
===Για την ''Έξοδο'' ειδικότερα===
Η φιλολογική εξέταση του βιβλίου μαρτυρά ότι η παράδοση της ''Εξόδου'' δεν κατεγράφτηκε καταγράφτηκε αμέσως, αλλά σε διάφορες χρονικές περιόδους. Η τελική μορφή του βιβλίου, όπως αυτό παρουσιάζεται σήμερα, είναι πολύ μεταγενέστερη του 13ου αι. π.Χ. και στην πραγματικότητα, όπως οι επιστήμονες έχουν δείξει, έχει αποκρυσταλλωθεί μετά την [[Βαβυλώνια αιχμαλωσία]] (6ος αι. π.Χ.). Σύμφωνα με τους επιστήμονες, διακρίνονται τρεις κύριες πηγές στη σύνθεσή της, οι '''J''', '''E''' και '''P''' (βλ. πιο πάνω).
==Γεγονότα που ξεχωρίζουν==
* Μπρατσιώτης Ι. Παναγιώτης, ''Εισαγωγή εις την Παλαιάν Διαθήκην'', Αθήνα 1993 (c1936)
* Χαστούπης Π. Αθανάσιος, ''Εισαγωγή εις την Παλαιάν Διαθήκην'', εκδ. Πανεπιστημίου Αθηνών, 1986
* Φούντας Ιερεμίας (Αρχιμ.Επίσκοπος Γόρτυνος), Ερμηνεία Παλαιάς Διαθήκης - ''Έξοδος'', Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2005
* David Noel Freedman, ''The Anchor Bible Dictionary'', New York: Doubleday, 1992
* Gleason Leonard Archer, ''A Survey of Old Testament Introduction'', 3η έκδ., Moody Press, 1998
[[Κατηγορία:Αγία Γραφή]]
[[Κατηγορία:Παλαιά Διαθήκη]]
 
[[en:Exodus]]
[[ro:Cartea Ieşirii]]
9.194
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης