Παναγία των Βλαχερνών

Από OrthodoxWiki
Αναθεώρηση ως προς 10:14, 2 Ιουνίου 2007 από τον AtanasioSJ (Συζήτηση | Συνεισφορά) (Ιστορία τής Εκκλησίας)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Ιερός Ναός της Παναγίας των Βλαχερνών, αρχιερατικής περιφέρειας Φαναρίου-Κερατίου Κόλπου, είναι από το γνωστότερο ιερό της Παναγίας στην Κωνσταντινούπολη και ένα από τα σημαντικότερα Ορθόδοξα προσκυνήματα της Πόλης.

Ιστορία τής Εκκλησίας

Ο Ναός της Παναγίας των Βλαχερνών ιδρύθηκε από την αυτοκράτειρα Πουλχερία και το σύζυγό της Μαρκιανό μεταξύ 450-453. Επί Λέοντα Α' γνώρισε ιδιαίτερη αίγλη. Ο ναός επεκτάθηκε και προσκτίσθηκαν ο χώρος του «ἁγίου λούσματος», του αγιάσματος και παρεκκλήσιο για την εναπόθεση των κειμηλίων της Παναγίας, που τότε μεταφέρθηκαν από την Παλαιστίνη στην Κωνσταντινούπολη, με αποτέλεσμα ο ναός να γίνει το κυριότερο προσκυνηματικό κέντρο της Θεοτόκου στην Πόλη. Επί Ιουστινιανού Α' ο ναός ανακαινίστηκε και επεκτάθηκε. Την ίδια περίοδο αφιερώθηκαν στο ναό σημαντικά περιουσιακά στοιχεία. Παράλληλα στο ναό έφτασαν να υπηρετούν συνολικά 74 άτομα, 12 πρεσβύτεροι, 18 διάκονοι, 6 διακόνισσαι, 8 υποδιάκονοι, 20 αναγνώστες, 4 ψάλτες και 6 θυρωροί. Το 1070 η εκκλησία καταστράφηκε από πυρκαγιά και ανακαινίστηκε από τους αυτοκράτορες Ρωμανό Δ' και Μιχαήλ Ζ' Δούκα. Ξανακάικε το 1434, λίγο πριν την άλωση.

Μετά το 1434 έμεινε μόνο ο χώρος του αγιάσματος, ενώ η υπόλοιπη περιοχή περιήλθε με την Άλωση στους Οθωμανούς. Το 1867 το χώρο αγόρασε η συντεχνία των γουναράδων της Κωνσταντινούπολης, η οποία ανέγειρε μικρό ναό, πάνω από το αγίασμα. Σταδιακά με την πάροδο του χρόνου το Πατριαρχείο ανέγειρε νέα κτίσματα, δίνοντας στο χώρο τη σημερινή του μορφή. Η εκκλησία αγιογραφήθηκε το 1964, με θέματα από την ιστορία του ναού.

Ακάθιστος Ύμνος

Η εκκλησία είναι συνδεδεμένη με τη σωτηρία της Πόλης το 626 από τους Αβάρους και τη σύνθεση του Ακαθίστου Ύμνου. Το 626 οι Άβαροι, με τη βοήθεια των Περσών πολιόρκησαν την Πόλη. Τότε ο Πατριάρχης Σέργιος λιτάνευσε την εικόνα της Παναγίας της Βλαχερνιώτισσας στην Πόλη και στα τείχη της, ενθαρύνοντας έτσι τους υπερασπιστές της. Λίγο αργότερα, ενώ οι Άβαροι επιχειρούσαν με μονόξυλα να μεταφέρουν ενισχύσεις από τους Πέρσες, που βρίσκονταν στην απέναντι ασιατική όχθη, ξέσπασε τρικυμία που κατέστρεψε το στόλο των Αβάρων και τους ανάγκασε να εγκαταλείψουν την πολιορκία. Μετά τη λύση της πολιορκίας σύσσσωμος ο λαός της Κωνσταντινούπολης συγκεντρώθηκε στην εκκλησία, όπου τελέστηκε ευχαριστήριως αγρυπνία. Κατά τη διάρκειά της εψάλλει ο Ακάθιστος ύμνος, που κατά την παράδοση συνετέθει την ημέρα εκείνη από τον Πατριάρχη, σε ένδειξη ευχαριστίας για τη σωτηρία της Πόλης. Το περιστατικό είναι εξιστορημένο εντός του σημερινού ναού.